บทที่ 10 ใช้สายสองเส้นเจาะเลือด

สุดท้ายเธอก็โดนบังคับให้บริจาคเลือด

เข็มที่เย็นเจาะเข้าไปในสายเลือดของเธอ เธอ ร้องไห้ขัดขืน แต่พยาบาลโดยรอบกลับกดเธอไว้ไม่ ปล่อย มองดูเลือดโดนดูดออกจากร่างกายของเธอ ต่อหน้าต่อตา

ส่วนณัฐวุฒินั้นยืนอยู่หน้าห้องฉุกเฉิน รอแพร ออกมาอย่างกระวนกระวาย พรทิพย์เข้าไปนานมาก แล้ว แต่กลับได้เลือดเพียงเล็กน้อย เขาเลยพูดอย่าง โมโห “เกิดไรขึ้น ทำไมช้าอย่างงี้ ถ้าแพรรอไม่ได้ จะทำยังไง”

พยาบาลที่เจาะเลือดให้พรทิพย์ พูดอย่าง ร้อนรน “เลือดของคุณผู้หญิงน้อยไปหน่อย เลยช้า ไปหน่อย”

“ถ้างั้น ใช้สายสองเส้นเจาะสิ”

“สายสองเส้น?” พอพยาบาลได้ยินก็อึ้งไปสัก พัก เห็นหน้าของเธอซีดลง “แต่ว่าร่างกายของคุณ ผู้หญิงไม่ค่อยพร้อม ถ้าทำอย่างงั้นอาจจะ……….”

“ฉันไม่สนว่าเธอจะเป็นยังไง “พยาบาลยัง พูดไม่ทันจบ ก็โดนเขาขัดจังหวะซะก่อน “ฉันแค่ต้องการให้พวกเธอใช้เวลาที่เร็วสุดเอาเลือดมา รักษาแพร สำหรับพรทิพย์แล้ว เลือดหมดตัวก็ไม่ เป็นไร”

ประโยคเดียว หัวใจของพรทิพย์แตกสลาย เธอ โดนเจาะเลือดอย่างหนักหน่วงอีกครั้ง

เธอมองหน้าผู้ชายคนนี้ วินาทีนี้ เธอเข้าใจแล้ว ว่าอะไรคือหัวใจแตกสลาย

ผู้ชายที่เธอรักที่สุด กลับคิดจะเอาเลือดของ เธอหมดตัว เพื่อไปช่วย

วินาทีนี้ เธอไม่มีแรงแม้แต่จะต่อต้าน เธอได้แต่ เห็นเข็มอีกอันเจาะเข้าไปในแขนอีกข้างของเธอต่อ หน้าต่อตา

เลือดของเธอโดนเอาไปเรื่อยๆ เธอรู้สึกว่า ร่างกายยิ่งอยู่ยิ่งหนาว เหมือนมึนมาก และเธอก็ไม่ ไหวแล้ว สลบไปเลยในทันที

เพราะเธอเสียเลือดไปมาก เลยสลบไปหนึ่งวัน

เต็มๆ

พอเธอฟื้นขึ้นมา ก็เห็นหมอนั่งอยู่หน้าหัวเตียงของเธอ มองเธออย่างเคร่งเครียด

เธอสะดุ้งตื่น แล้วรีบกุมไปที่ท้อง ถามอย่าง กระวนกระวาย “คุณหมอคะ ลูกของฉัน….”

“ไม่ต้องเป็นห่วง ลูกของเธอปลอดภัยดี” หมอ รู้ว่าเธอกังวลกับเรื่องอะไรอยู่ “ถึงเธอจะเสียเลือด ไปเยอะ แต่ก็ยังดีที่ลูกเธอไม่เป็นอะไร แต่จำไว้นะ คราวหน้าจะทำแบบนี้ไม่ได้แล้วนะ ถ้าเธอบาดเจ็บ อีก เทวดาก็ช่วยเธอไม่ได้”

พอได้ยินว่าลูกไม่เป็นไร เธอก็โล่งใจขึ้นมา

ก่อนที่คุณหมอกันต์จะไปก็เตือนเธอไปไม่กี่คำ

แล้วก็เดินออกไปเลย

พรทิพย์นอนอยู่บนเตียงตามลำพัง แต่กลับไม่ คิดว่าจะมีคนมาเปิดประตูห้องเธอออก เธอเงยหน้า ขึ้น ก็เห็นแพรที่ใส่รองเท้าส้นสูง แต่งหน้าสวย เดิน เข้ามาอย่างเชิดหน้าชูตา

“แพร?”เธอเห็นแพรก็ตกใจ ถามด้วยความ แปลกใจ “เธอมาได้ยังไง?”
เธอบาดเจ็บมากไม่ใช่หรอ แล้วมาอยู่นี่ได้ยัง

ไง?

แพรไม่ได้ตอบคำถามของเธอ เธอแค่ยกมือขึ้น มาเบาๆ จากนั้น คนสองสามคนที่ใส่เสื้อสีขาวก็เข้า มากดเธอไว้

พรทิพย์เห็นสถานการณ์แบบนี้แล้ว ก็รู้สึกได้ว่า ต้องมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นแน่

“แพร เธอจะทำอะไร?

“ฉันจะทำอะไร? “พอแพรได้ยินที่เธอถาม ก็ หัวเราะอย่างเลือดเย็น “ฉันก็จะทำให้เธอแท้งไง ล่ะ”

ทำไมเธอถึงใจร้ายขนาดนี้ โอกาสบอกลาครั้ง สุดท้ายก็ไม่ยอมให้เธอ