กาลเวลาอ่อนโยนและเย็นชาเหมือนกับไหม

บทที่14 ร้องไห้



บทที่14 ร้องไห้

ณัฐวุฒิเกือบเสียชีวิตเพราะพรทิพย์ แต่เธอแค่ ภาวนาให้เขารอด ถึงความจริงไตนี้จะเป็นของพร ทิพย์ แต่เรื่องวันเข้าหอจะอธิบายยังไง?

วันนั้นเขาไม่ได้แตะต้องตัวเองแม้แต่น้อย หลัง จากนั้นเธอก็มาเซอร์ไพรส์เขาว่าท้องกับเขา เป็นลูก แท้ๆของเขา ณัฐวุฒิเกลียดเธอเข้ากระดูก อยากจะ ฆ่าเด็กในท้องให้ตาย

แต่พรทิพย์ปกป้องเด็กในท้องด้วยชีวิตของ เธอ เขาไม่มีวิธีอื่น ทำได้แค่รอให้เธอคลอดแล้วค่อย จัดการทิ้ง

เรื่องนี้วนเวียนอยู่ในหัวเขาตลอด เพื่อผู้หญิง คนเดียว เขาทำถึงขนาดนี้ แต่กลับถูกมองว่าเป็นไอ้ โง่คนหนึ่ง

“ พรทิพย์ ตั้งแต่ที่เธอหักหลังฉัน ฉันก็ไม่รู้สึก อะไรกับเธออีกแล้ว “ ณัฐวุฒิบอกกับตัวเองตลอด เพื่อให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น แต่ความเจ็บปวดในใจมัน บังคับไม่ได้

งานศพของพรทิพย์เรียบง่าย คนที่มาร่วมงาน มีเพียงเพื่อนที่สนิทมากๆแค่ไม่กี่คน แม้แต่น้องสาว แท้ๆของเธอก็ไม่ไป
ณัฐวุฒินั่งอยู่ในห้องสมุดข้ามวันข้ามคืน ขอบ ตาเริ่มคล้ำ เลขาของเขากังวลว่าเขาจะเป็นยังไง บ้าง จึงให้แพรโทรหาเขา

ตอนที่แพรมาถึงเธอก็เห็นณัฐวุฒิกอดรูปของ พรทิพย์ไว้ เธอเห็นอย่างนั้นก็อิจฉาตาร้อน แต่ไม่ได้ แสดงออก

พี่วุฒิคะ การที่พี่ตายฉันเองก็เสียใจมาก แต่ พี่จะทรมานตัวเองแบบนี้ต่อไปไม่ได้นะคะ “ แพร น้ำตาคลอ เธอทำให้ตัวเองน่าสงสาร

เมื่อก่อนณัฐวุฒิบอกตัวเองตลอดว่าเธอคือผู้ ช่วยชีวิตเขา แต่ตอนนี้ เขาเกลียดจนจ้องเขม็งแล้ว เดินออกจากห้องไป

เขารีบลุกเดินออกจากอย่างรวกเร็วราวกับไม่ อยากข้องเกี่ยวกับแพรอีก แพรที่คิดถึงภาพตอนที่ เธอเจอเขา เธอคาดไม่ถึงว่าจะเป็นแบบนี้

ผ่านมานานขนาดนี้ ณัฐวุฒิก็ยังไม่รู้สึกอะไรต่อ เธอ ที่เป็นอยู่ก็เพราะไตนั่น

เพื่อที่จะได้ครอบครองณัฐวุฒิเธอยอมที่จะ ทำร้ายพี่สาวตัวเอง ยอมแลกเลือดเนื้อ แต่ก็ไม่ได้ความจริงใจของเขามา โลกใบนี้ช่างไม่ยุติธรรม ฉัน มีอะไรที่ก้อยไปกว่าพี่?

พอคิดถึงตรงนี้ เธอรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วโทรออก “ ณัฐวุฒิรู้แล้วว่านั่นไม่ใช่ไตของ ฉัน จัดการเรื่องที่เหลือด้วย ห้ามให้เหลือร่องรอย เบาะแสแม้แต่น้อย! “

ประตูห้องถูกเปิดออก ณัฐวุฒิยืนจ้องเธอจาก หน้าประตูห้อง เขาได้ยินที่เธอพูดทั้งหมด

“ เธอยังมีเรื่องอะไรที่ปิดบังฉันอีก? “ เสียง ของณัฐวุฒิดึงมาจากข้างหลังเธอ แพรตกใจมาก จนโทรศัพท์หล่นจากมือ

” พี่วุฒิ ทำไมจู่ๆถึงเดินกลับมาล่ะ? “ แพร พยายามยิ้ม แววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ณัฐวุฒิเดินไปหาเธอ ยกคางของเธอขึ้นและ บังคับให้เธอมองตัวเอง พูดเสียงเย็นชาว่า “ แพร เมื่อกี้เธอคุยโทรศัพท์กับใคร? แล้วที่บอกเรื่องไตถูก รู้เข้าแล้วมันหมายความว่ายังไง? เธอวางแผนหมด ทุกอย่างงั้นเหรอ? แล้วเรื่องอื่นล่ะ? อธิบายมันมาให้ หมด! «
น้ำตาของเธอไหลอาบแก้มเธอถูกบีบหน้าอย่าง

‘ พี่วุฒิ ปล่อยฉันนะ ฉันเจ็บ “ เธอทนความ เจ็บไม่ไหวจึงขัดขืน แต่สมองเธอแล่นเร็วมาก จะทำ ยังไงดี เรื่องจะแดงแล้ว ฉันจะล้มเหลวเหรอ?

ณัฐวุฒิผลักเธอพิงเข้ากับกำแพงแล้วบีบคอเธอ

แรงขึ้น

แพรเห็นตาที่แดงก่ำของเขา กลัวว่าเขาจะ หักคอเธอ ขาของเธอเริ่มสั่น เธออ้อนวอนขอชีวิต

บอกฉันมาว่าเธอปิดบังอะไรฉัน กล้าหลอก ฉัน เธอเองก็รู้ดีว่าจะเป็นยังไง “

ทำไมเธอจะไม่รู้ล่ะ เธอแค่ไม่คิดว่ามันจะเป็น ตัวเธอ และมันจะเร็วขนาดนี้


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ