ตอนที่ 11 เด็กไม่ใช่ของคุณ

เพียงตำพูดเดียวก็ทำให้นัทชาหยุดนิ่งไป

ดวงตาที่แหลมคนของจิรชัยจ้องมาที่ดวงตาของนัท ชาอย่างดุเดือดพูดด้วยความเยือกเย็น “แอบฉันทำแท้ง แถมหน้าประตูห้องผ่าตัดยังมีชายชู้ของเธอเฝ้าอยู่อีก และประโยคแรกหลังจากเจอหน้ากัน เธอกลับไม่พูดถึง เรื่องที่เธอท้อง แต่กลับขอร้องให้ชายชู้ของเธอ นัทชา เด็กในท้องนั้น ใช่ลูกของฉันรึเปล่า? ”

แววตาของนัทชาสั่นและน้ำตาไหลออกมา ทำให้ ใบหน้าที่ซีดเซียวของเธอเปียก

เขามักจะสงสัยเธอ

ใช่หรือไม่ใช่ แล้วมันเกี่ยวกันยังไง? ยังไงคุณก็คงให้ ฉันกำจัดทิ้งอยู่ดี!” ดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาของนัทชา จ้องไปที่ตาของจิรชัย “ไม่ใช่หรอ? คุณก็คงไม่ให้ฉันให้ กำเนิดเด็กคนนี้ออกมา!”

“ฉันไปพูดอย่างนั้นตั้งแต่เมื่อไร?”

เขาแค่รู้สึกว่าเด็กเป็นเรื่องยุ่งยาก ดังนั้นเขาจึงบอก ให้เธอกินยาและไม่ต้องการให้เธอท้อง

แต่ถ้าเธอท้อง………..ไมเขาจะไม่เอา?

นี่เป็นสายเลือดของเขา เด็กในท้องของเธอนั้นคือลูกของเขา

“แต่เด็กคนนี้ในท้องของเธอเป็นสายเลือดของฉันจริง ๆ เหรอ?” จิรชัยพูดอย่างโหดเหี้ยม “ในเวลานั้นเธอตั้ง ท้องสองสัปดาห์ครึ่ง เธอยังสามารถไปต่างประเทศ นิท ชา เธอบอกฉันว่าเธอกำลังตั้งท้อง นั่นใช่ลูกของฉัน หรือเปล่า 11

หัวใจของนัทชารู้สึกเจ็บปวดและเธอถามเขาพร้อม กับร้องไห้ “ถ้าฉันตอบว่าใช่คุณจะให้เขาเกิดมาไหม?”

จิรชัยตอบโดยไม่ต้องคิด “ทำไมจะไม่ให้เกิดมาหล่ะ? นั่นคือลูกของฉันนะ!”

นัทชารู้สึกว่าหัวใจของเธอถูกบีบอย่างรุนแรงและ

รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง

เธอไม่รู้ว่าเธอควรจะมีความสุขหรือเศร้ากันแน่

เขาไม่ได้เกลียดเธอและลูกของเขา แต่ เธอไม่มีเวลามากพอที่จะให้กำเนิดเด็กคน

นับตั้งแต่วินาทีที่เธอตั้งท้องเด็กคนนั้นก็ถูกกำหนดให้ เกิดออกมาไม่ได้แล้ว
ขอโทษ

นัทชาหลับตาปิดกั้นความเศร้าและความสิ้นหวังจาก แววตาของเธอ

ขอโทษนะลูก ขอโทษนะ ……จิรชัย

“ไม่” เธอหลับตาแล้วพูดว่า “เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของ คุณ”

จิรชัยชะงักไปครู่หนึ่งจากนั้นก็ปล่อยมือของเธอ ขาของนัทชาตกลงมาบนพื้นอย่างนุ่มนวล

เธอก้มหน้าของเธอน้ำตาร่วงหล่นกระทบกับพื้น

“เพราะเด็กคนนี้ไม่ได้เป็นลูกของคุณฉันจึง แอบ…..กำจัดลับหลังคุณ” เธอกล้ำกลืนคำพูดที่ขมขื่น

และเลวร้ายอย่างเงียบ ๆ เพียงเพราะไม่อยากให้จิรชัยรู้สึกปวดใจกับเด็กคนนี้

และยิ่งไม่อยากให้เขารู้ว่าเธอ…จะตายในไม่ช้านี้

“ฉันมีเธอจริงๆ นัทชา” จิรชัยเอ่ยปากของเขายิ้มแล้ว พูดซ้ำ “ฉันมีเธอจริงๆ”

“จิรชัย!” ทานวีร์ตะโกนอยู่ข้างนอกวอร์ด “ยังไงคุณก็ กำลังจะแต่งงานทำไมต้องกังวลกับนัทชาเช่นนี้ คุณจะทำให้ภรรยาและ นัทชาของคุณเชื่อมั่นในอนาคตเช่นนี้ ได้อย่างไร คุณไม่สามารถใจกว้างได้ขนาดที่จะปล่อย ให้นัทขาไป? ”

แววตาที่อึมครึมของจิรชัยมองดู ทานวีร์อย่างเย็นชา

เขาหันไปพูดกับหมอและพยาบาลที่ยืนอยู่ฝั่งเขา

“เอาเด็กที่อยู่ในท้องของผู้หญิงคนนั้นมาให้ฉัน อย่า ให้ยาชาแก่เธอ ทันทีที่เธอทําแท้ง เธอจะได้นําความ เจ็บปวดจากการทำแท้งได้

เขาเสร็จก็ก้าวเท้าเดินออกไป

หยุดเมื่อเดินผ่านทานวีร์

ดวงตาที่มืดและมืดตั้งแต่ต้นจนจบไม่ได้ดูถูกเขาเลย ดูเหมือนว่าเขาไม่สมควรได้รับภาพรวมเลย

“ทานวีร์ บริษัทตระกูลหันมณีของคุณและคุณพ่อแม่ ของคุณ ฉันจะไม่แสดงความเมตตา”

หลังจากพูดประโยคสุดท้ายจบเขาก็จากไปโดยไม่ หันกลับมามอง

“จิรชัยคุณจะต้องเสียใจ!” ทานวีร์ตะโกน “วันหนึ่งคุณ จะเสียใจกับทุกอย่างที่ทำกับนัทชาตอนนี้คุณเป็นคน ตาบอด คุณไม่เห็นความจริงและคุณไม่เห็นสิ่งที่นัทชาทำให้คุณจากใจจริง ๆ คุณไม่คู่ควรกับ………..

เขายังตะโกนไม่เสร็จ เขาก็ถูกเตะเข้าที่ท้องโดยบอดี้

การ์ดที่ด้านข้างเพื่อไม่ให้เขาพูด

หลังจากโดนซ้อม ทานวีร์ก็ปกป้องศีรษะไม่ให้โดนที่

ใบหน้า .……….