ตอนที่ 7 จับได้ว่าสามีมีชู้

“คุณชายเย่ครับ เป็นรถคันด้านหน้าคันนั้นครับ” เลขา อู่แอบถอนหายใจเบาๆ ยังดีที่ตามมาทัน ดูจากสีหน้า คุณชายเย่แล้วหากปล่อยให้เธอหนีไปได้ มีหวังคุณ ชายเย่ต้องฆ่าเขาแน่ๆ

โชคดี ยังโชคดีอยู่….

คนขับแท็กซี่สังเกตเห็นว่ามีรถขับตามอยู่ด้านหลัง เขาจึงเร่งความเร็วขึ้นทันที

“ยังจะคิดหนีอีกเหรอ?” ครานี้เลขาอู่ไม่รีรอคำสั่งของ คุณชายเย่ เขารีบเร่งความเร็วเพิ่มขึ้น และขับไปขวาง หน้ารถแท็กซี่ไว้

เลขาอู๋รีบลงจากรถเดินไปขวางหน้ารถแท็กซี่คันนั้น เขามองเข้าไปด้านในรถกลับเจอเพียงแค่คนขับแท็กซี่ คนเดียวเท่านั้น ไม่มีแม้แต่เงาของผู้หญิงคนนั้นเลย เขา ตกใจจึงเข้าไปถามคนขับแท็กซี่ว่า “ผู้หญิงคนนั้นล่ะ คน ที่ขึ้นรถมาจากหน้าโรงแรมเมื่อสักครู่เธอหายไปไหน?”

“ผมไม่รู้” เห็นได้ชัดแจ้งว่าคนขับแท็กซี่ตอบแบบขอ

ไปที

“เป็นไปได้ยังไง?” ทันใดนั้นคุณชายเย่ก็เดินลงมา จากรถ สายตาเย็นยะเยือกก็กลับมาอีกครั้ง

คนขับแท็กซี่เห็นสายตาของคุณชายเย่ จู่ๆ ก็สำลักนํ้าลายจากนั้นก็ตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “เธอบอก กับผมว่า เมื่อสักครู่นี้ที่โรงแรมเธอจับได้ว่าสามีเธอ มีชู้ ตอนนี้สามีเธอกำลังตามตัวเธออยู่ เธอบอกผมว่า สามีเธอเป็นนักเลงอันธพาล สามารถปิดตาฆ่าคนได้ เลย หากเธอโดนสามีเธอตามตัวเจอเขาจะฆ่าเธอ เธอ ขอร้องให้ผมช่วยเธอ ดังนั้น…….

เลขาอู่กระตุกมุมปากขึ้นเล็กน้อย มิน่าล่ะว่าทำไมสัก ครู่นี้คนขับแท็กซี่ถึงได้มีท่าทางแปลกๆ

คนที่ตามผู้หญิงคนนั้นก็คือคุณชายเย่ คุณชายเย่เป็น สามีของเธอเหรอ? เรื่องนี้ทำไมเขาถึงไม่รู้มาก่อน?

คุณชายเย่มีชู้? แล้วโดนเธอจับได้เหรอ?

แล้วคุณชายเย่เป็นนักเลงอันธพาลเหรอ? แถมยังปิด ตาฆ่าคนเนี่ยนะ?

ผู้หญิงคนนั้นกล้าพูดได้ยังไง!

คุณชายเย่จะตีเธอจนตายเหรอ? อือ อันนี้พอจะเป็น

ไปได้

เลขาอู่หันไปมองคุณชายเย่ซึ่งกำลังหน้าดำคร่ำ เครียดราวกับว่ามีคนไปขุดหลุมศพบรรพบุรุษยังไง อย่างนั้น

ดูคุณชายเย่ในตอนนี้แล้ว เขาเชื่อเหลือเกินว่าหากผู้ หญิงคนนั้นอยู่ตรงนี้ คุณชายเย่ต้องจับเธอฆ่าตายไปแล้ว

ผู้หญิงคนนั้นช่างกล้ามาก! และก็เก่งมากด้วยที่ยั่ว โมโหคุณชายเย่ได้ เธอเป็นคนแรกที่ทำแบบนี้กับคุณ ชายเย่

“เห็นหน้าเธอชัดหรือปล่าว?” สีหน้าของคุณชายเย่ โกรธมาก น้ำเสียงอาจจะดูนิ่งๆ แต่มันฟังแล้วน่ากลัว มากเช่นกัน

“ไม่เห็นครับ เธอเอามือปิดหน้านั่งร้องไห้อยู่ด้านหลัง ร้องไห้แบบเสียใจมากๆ” คนขับแท็กซี่พูดไปด้วยสาย หัวไปด้วย

คุณชายเย่กระตุกมุมปากขึ้น เธอเสียใจมากอย่างนั้น เหรอ?

เธอเสียใจเหรอ? เหอะ! เขาจําได้ชัดเจนว่าตอนที่เธอ

หนีออกจากห้องไปเธอเหมือนคว้าชัยชนะยังไงอย่างนั้น

เสียใจเหรอ? แปลกประหลาด

“เธอลงจากรถไปตั้งแต่เมื่อไหร่?” เสียงของคุณชาย เย่ไม่สูงนัก แต่ดูเหมือนว่ากัดฟันพูด เลขาอู่ที่ยืนอยู่ ข้างๆ นั้นได้ยินแล้วถึงกับขาสั่น

ท่าทางของคุณชายเย่ตอนนี้น่ากลัวมาก!!

“ออกมาจากโรงแรมไม่นานประมาณห้าร้อยเมตรเธอก็ลงจากรถครับ…….ผมเห็นเธอปีนข้ามรั้วเหล็กแล้วเดิน ข้ามไปฝั่งตรงข้าม…..คนขับแท็กซี่ตกใจจนพูดไม่ชัด ถ้อยชัดคำ

“คุณชายเย่ครับ ดูเหมือนว่าเราตกหลุมพราง แล้ว….เลขาอู่ยิ่งตกใจ ความคิดของผู้หญิงคนนั้นน่า ทึ่งมาก เธอวางแผนทุกอย่างไว้หมดแล้ว ไม่รู้จริงๆ ว่า เธอเป็นคนยังไงกันแน่?

“คุณชายเย่ครับ เราย้อนกลับไปตอนนี้ยังมีโอกาส ตามตัวเธอเจอนะครับ เวลานี้รถน้อย เธอจะเรียกรถ ยาก”

เลขาอู่พูดด้วยน้ำเสียงสั้นๆ

ในขณะนี้เวินลั่วฉิงได้ข้ามมาทางเดินฝั่งตรงข้าม เธอ ไม่มีโทรศัพท์ติดตัวมาเลย คงต้องหวังเพิ่งโชคชะตา แล้ว

หวังว่าจะมีรถขับผ่านมาพาเธอออกไปจากที่นี่เร็วๆ

โชคดีมาเยือน ผ่านไปครู่หนึ่งก็มีรถคันหนึ่งมาจอด อยู่หน้าเธอ กระจกรถเปิดลง ชายหนุ่มในรถยิ้มมุมปาก และมองเธอด้วยรอยยิ้ม