ตอนที่ 15 เธอไปนอนกับผู้ชายมา

ณ ห้องโถงชั้นสองโรงแรม วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันหมั้น ระหว่างตระกูลเวินกับตระกูลเย่อ

เย่อหยู่เฟิงถือโอกาสนี้ทักทายเงินลั่วฉิง เขาเห็นการ แต่งกายของเธอไม่เห็นถึงความผิดปกติเลย เย่อหยู่เฟิง เบิ่งตาขึ้น และหัวเราะเย้ยเหมือนสุนัขจิ้งจอก ทักทาย เงินลั่วฉิงว่า “น้องลั่วฉิง”

ได้ยินคำที่เย่อหยู่เฟิงเรียกเธอแล้วเธอตกใจจนขนลุก ขึ้นมาทันใด

เมื่อตอนเช้ายังเรียกคุณเวินอยู่เลย ทำไมตอนนี้ถึง เปลี่ยนเป็นเรียกน้องลั่วฉิง?คำเรียกไม่เปลี่ยนเร็วไป หน่อยเหรอ?

เกิดเรื่องอะไรขึ้น ทำไมเขาเปลี่ยนไปได้เร็วขนาดนี้?

หรือว่านี่คือปกติของเขา!

“เมื่อสักครู่นี้ผมถูกตำรวจเรียกตัวไปให้ปากคำมาที่ โรงพัก ตำรวจถามผมว่า เมื่อตอนตีสี่ตอนที่ผมจอดรถ ข้างทางได้เจอกับใคร?” คำที่เย่อหยู่เฟิงเรียกเธอนั้น ทำให้เธอตกใจ แต่เธอรู้ว่าประโยคที่เขาจะพูดต่อนั้นจะ ทำให้เธอตกใจกว่าเป็นสิบเท่า

เย่อหยู่เฟิงจ้องหน้าเธออย่างมีเลศนัย

แต่เงินลั่วฉิงก็ไม่มีท่าทีที่จะตอบโต้เขา เธอแค่ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย

เย่อหยู่เฟิงยิ้มมุมปากขึ้น “น้องลั่วฉิง จะให้พี่ไปบอก คุณตำรวจใหม่อีกครั้งไหม ว่าคนที่พี่เจอเมื่อคืนตอนตีสี่ ก็คือน้องลั่วฉิง”

เย่อหยู่เฟิงไม่เชื่อว่าคำพูดของเขาจะไม่ทำให้เธอ ร้อนรน

“ไปบอกสิ ถ้ามันคือความต้องการของคุณ” เงินลั่วฉิ งมองหน้าเขา ถอนหายใจเบาๆ เย่อหยู่เฟิงคนนี้เป็นตัว ปัญหา เรื่องนี้เขาต้องปากโป้งไปพูดแน่ แต่สิ่งที่เธอควร ทำในตอนนี้คือพยายามยับยั้งอย่าให้เรื่องนี้บานปลาย ไปมากกว่านี้

“ความจริงแล้วน้องลั่วฉิงโกหกทุกๆ คน ความจริงแล้ วน้องลั่วฉิงเป็นคนมีจิตใจดีงามคนหนึ่ง….….. ถึงแม้ว่าเขา คิดจะพูดเรื่องที่เขากำลังคิดอยู่ แต่ดูเธอในตอนนี้ยัง สบายใจอยู่เลย ยังนิ่งและสงบทำให้เย่อหยู่เฟิงรู้สึกทึ่ง

เขาค้นพบว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ไม่ได้เป็น เหมือนกับข่าวลือที่คนทั่วไปเขาลือกันเลย!

เธอไม่เพียงแค่ไม่ได้โง่ แต่เธอยังฉลาดหลักแหลมจน น่าทึ่ง ดูๆ ไปแล้วเธอเหมือนจะแกล้งโง่เพื่อหลอกทุกคน

แต่เขาก็ไม่เข้าใจอยู่ดี เธอเป็นคนดีแต่ทำไมต้องเส แสร้งแกล้งทำว่าไม่ดีด้วย?คำพูดที่เย่อหยู่เฟิงพูดมานั้น เงินลั่วฉิงไม่มีอารมณ์ที่ จะฟัง เธอจ้องหน้าเขาแล้วพูดตัดบทขึ้นว่า “พูดประเด็น สําคัญมาเลยดีกว่า”

เย่อหยู่เฟิงเม้มปากด้วยความโกรธ เดิมทีแล้วเขา ตั้งใจจะมาคุกคามเวินลั่วฉิง แต่ทำไมวันนี้รู้สึกว่าคนที่ โดนคุกคามกลับกลายเป็นเขาได้

“พี่ก็แค่อยากจะรู้ว่าเมื่อคืนน้องลั่วฉิงทำเรื่องอื้อฉาว อะไรไว้ จนทำให้พี่ต้องโดนเรียกตัวไปสอบปากคำที่ โรงพักได้!” แน่นอนว่าคุณชายสองตระกูลเย่อเป็นคน ที่สามารถปรับตัวได้กับทุกสถานการณ์ไม่คำนึงถึง พิธีรีตองอะไรทั้งสิ้น

“ฉันไม่สามารถจะหมั้นกับพี่คุณได้ คืนก่อนงานหมั้น ฉันไปนอนกับผู้ชายที่โรงแรมมา” เป็นลั่วฉิงพูดด้วยน้ำ เสียงที่นิ่งไม่มีความตื่นตระหนกใดๆ เลย เหมือนกับว่า กำลังคุยเรื่องสภาพอากาศวันนี้ดีมาก

คำพูดที่เธอพูดออกไปกับสิ่งที่เย่อหยู่เฟิงจะพูด ผลลัพธ์ที่ออกมาก็ไม่ได้ต่างกันเลย เธอรู้ดีว่าทำยังไง ให้เย่อหยู่เฟิงหุบปากได้เร็วที่สุด

เธอรู้นิสัยของเย่อหยู่เฟิง หากเขาไม่ได้คำตอบที่ เขาต้องการ เขาก็จะไม่ยอมปล่อยแน่ ยิ่งเธอพยายาม ปกปิดมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งอยากรู้อยากเห็นมากเท่านั้น เรื่องนี้กลับยุ่งยากมากกว่าเดิม

เหตุการณ์เมื่อตอนเช้าเขาเดาถูก
เย่อหยุ่เฟิงยืนอึ้งเมื่อได้ยินเธอพูด เขาคิดถึงความน่า จะเป็นไปได้ในหลายๆ อย่าง คิดว่าเธอน่าจะโดนทำร้าย แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะไปนอนกับผู้ชายที่โรงแรม