ตอนที่ 4 เขาโดนทิ้งแล้ว

ในขณะที่เย่ซือเฉินกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น เธอเอา เหรียญหนึ่งหยวนที่เพิ่งจะคลำเจอในกระเป๋าเสื้อวางไว้ ในมือของเขา แล้วพูดประโยคหนึ่งขึ้นมาซึ่งทำให้เขา ตกใจเป็นอย่างมาก “นี่คือรางวัลที่คุณควรได้รับ

ไม่ใช่เป็นเพราะเธอขี้เหนียวหรอก แต่เป็นเพราะว่าทั้ง เนื้อทั้งตัวของเธอตอนนี้มีเงินเหลืออยู่แค่นี้

ในระหว่างที่วางเหรียญใส่ในมือเขานั้น เงินลั่วฉิงก็รีบ ถอยออกไปอย่างรวดเร็ว

เย่ซือเฉินตกตะลึง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปในทันที เขาโกรธมาก ราวกับน้ำและไฟรวมกันบนท้องฟ้าเป็น พายุก่อนที่ฝนจะเทลงมา

ภายในความมืดเธอมองไม่เห็นอะไรเลย แต่เธอรับรู้

ได้อย่างชัดเจน

เวินลั่วฉิงรู้ว่าเขาโกรธ และแน่นอนเธอก็รู้อีกด้วยว่าใน ตอนนี้เขาตกตะลึงอย่างยากที่จะเชื่อได้

เธอพนันได้เลยว่า เมื่อผู้ชายที่อวดดีบ้าระห่ำแบบเขา ต้องเผชิญหน้า และปฏิกิริยาตอบสนองในสถานการณ์ แบบนี้ก็ยิ่งทำให้เขาบ้าระห่ำมากขึ้นแน่ๆ ยิ่งเจอกับ สภาพนี้อีก ก็จะยิ่งทำให้เขายากที่จะเชื่อและตกใจมาก ยิ่งขึ้น หลังจากนั้นภายใต้จิตสำนึกของเขาก็จะว่างเปล่า ทันที
ความโกรธของเขาในตอนนี้ทวีคูณเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และ นี่คือสิ่งที่เธอต้องการ!

ในเวลาต่อมาขณะที่เย่ซือเฉินยังตั้งสติไม่ได้นั้น เงินลั่วฉิงหันหลังกลับภายใต้ความมืดนั้นก้มหยิบชุด นอนของเขาที่ตกอยู่บนพื้น และคว้าเสื้อคลุมที่พาดอยู่ บนเก้าอี้ แถมทั้งคว้าเอาโทรศัพท์มือถือของเขาที่ชาร์ต แบตเตอรี่ไว้บนหัวเตียง หลังจากนั้นก็รีบวิ่งไปยังประตู ห้อง

เมื่อเธอวิ่งออกมาที่ประตูห้อง เธอยังดึงคีย์การ์ดห้อง ของเขามาอีกด้วย ดังนั้นต่อให้เขากดเปิดปิดสวิตซ์ไฟ เขาก็ยังต้องอยู่ในความมืดอยู่ดี

ความเคลื่อนไหวทั้งหมดของเธอเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยที่เย่ซือเฉินไม่ทันตั้งตัว แต่ต่อให้เขารู้ตัว ตอนนั้น เธอก็เปิดประตูวิ่งหนีออกจากห้องไปแล้ว

“คุณคิดว่าจะหนีรอดอย่างนั้นเหรอ?” เสียงของเย่ซือ เฉินพุ่งออกมาจากความมืด เขาพูดด้วยความโกรธแฝง ด้วยรอยยิ้ม แต่คำพูดแต่ละคำที่ออกมาเปรียบเสมือน น้ำแข็งอาบยาพิษแล้วยิงตรงไปที่เธอ ดูเหมือนว่าเขา จะโหดเหี้ยมจนอยากจะจับเธอมาตัดแขนตัดขาให้ได้ ในขณะนี้ภัยคุกคามอันตรายในคำพูดของเขาสามารถ ทำให้คนที่ได้ยินตกใจจนเสียสติได้เลยทีเดียว และใน เวลาเดียวกันเย่ซือเฉินก็ลุกจากเตียง……

เวินลั่วฉิงได้ยินเสียงและความเคลื่อนไหวของเขา เธอ แอบหายใจเบาๆ และบอกได้เลยว่าผู้ชายคนนี้มีการตอบสนองได้เร็วพอควรและเขาก็โหดเหี้ยมพอที่จะ กลับมาเอาคืนเธอแน่ๆ!

ด้วยสภาพการณ์เช่นนี้แล้ว หากเป็นคนทั่วไปก็ต้อง ตกตะลึงงุนงงเป็นแน่ เพราะในตอนนี้พลังของเขานั้นน่า ตกใจมาก

แต่หากคิดจะทําให้เธอกลัวเกรงว่ามันจะไม่ง่ายขนาด นั้น เวินลั่วฉิงไม่กลัวเหรอ?

คำพูดนั้นของเย่ซือเฉินไม่สามารถทำให้เธอสะทก สะท้านเลยแม้แต่น้อย

“เรื่องใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอ? อารมณ์แรงขนาดนี้ท่า จะไม่ดีแน่” เวินลั่วฉิงทิ้งท้ายด้วยน้ำเสียงอันแหบห้าว พร้อมทั้งยิ้มมุมปาก

แน่นอนว่าความเคลื่อนไหวของเธอไม่มีหยุดชะงักเลย แม้แต่น้อย ในขณะที่เย่ซือเฉินก้าวขามานั้น เธอก็เปิด ประตูวิ่งออกมาแล้ว

ขณะที่ประตูห้องปิดนั้น เธอหันหลังแล้วโบกมือขึ้น ทิ้ง ท้ายด้วยคำว่า “ไปก่อนนะสุดหล่อ หวังว่ามีโอกาสคงได้ เจอกันอีก”

เป็นไงล่ะ ยังมีความภาคภูมิใจอีก!

หนีไม่รอดเหรอ? ถ้าไม่ลองแล้วจะรู้ได้ไง?
หากไม่หนีตอนนี้ก็เท่ากับรอให้เขารุกรานอย่างนั้นเห รอ?

เธอไม่ได้โง่ขนาดนั้นนะ!

ในขณะที่เย่ซือเฉินวิ่งตามมานั้น เขาตามมาทันก็ตอ นที่เป็นลั่วฉิงปิดประตูออกมาแล้ว เหลือเพียงแค่เงาและ ความมืดไว้เท่านั้น

เงินลั่วฉิงได้หยิบเสื้อ และชุดนอนของเขาไปแล้ว เขา ไม่กล้าตามเธอออกมาหรอก

เย่ซือเฉินจ้องตามเงาเธอด้วยสายตาเขม็ง กัดฟันพูด ประชด ดี! ดีมาก! เธอข้ามระเบียงเข้ามาในห้องเขา หลังจากนั้นก็……..

หลังจากนั้นก็หนีไปง่ายๆ แบบนี้เหรอ?

ผู้หญิงคนนี้สมควรตายจริงๆ คาดไม่ถึงเลยว่าจะเอา เสื้อผ้ากับชุดนอนเขาไปด้วย!

แถมยังเอาเงินแค่หยวนเดียวให้เขาอีก! เขามีค่าแค่ หนึ่งหยวนเท่านั้นเหรอ!! สมควรตายจริง

แต่ไหนแต่ไรมามีแต่เขาที่เป็นฝ่ายทำแบบนี้กับคนอื่น และไม่กล้ามีใครกล้าทำแบบนี้กับเขามาก่อนเลย!

เย่ซือเฉินพลิกมือเป็นเมฆาคว่ำฝ่ามือเป็นห่าฝน ไม่มี ใครสู้เขาได้ แต่ในวันนี้ถูกแมวป่ามาหักหน้าแบบนี้ผู้หญิงคนนั้นช่างกล้าจริงๆ เยี่ยม เยี่ยมมาก