บทที่ 4 การตัดสินใจของหานหมู่เยน

วันที่สอง ข่าวอันน่าตกตะลึงก็ได้ถือกันทั่วเมืองเจียง

บริษัทเฉิงหมู่ก้าวล้ำไปไกล และกำลังทำโปรเจคชิ้น โมเดลCBD ในเขตปืนหู และจะสร้างเมืองเชียงให้กลายเป็นจุด ท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมที่โด่งดังที่สุดในจังหวัด

เขตปินหูเป็นเขตเมืองที่โด่งดังและเจริญรุ่งเรืองที่สุดของเมือง เจียงในตอนนี้ ที่นั่นเป็นที่ดินราคาสูงมาก โมเดลCBD เหลือแค่ ที่เดินแผนนั้นแค่ผืนเดียว พื้นที่ใหญ่และราคาสูงมาก เมืองเชียง ไม่มีใครกล้ารับช่วง

ตอนนี้บริษัทเฉิงหยู่ได้ไป เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเบื้องหลังต้อง เป็นเศรษฐีร่ำรวยมากแน่ๆ กระทั่งมีคนยังบอกว่า เบื้องหลังของ บริษัทเฉิงหยู่คือเจ้านายที่มาจากเมืองเอก

ยังไงตอนนี้เมืองเจียงก็เกิดสถานการณ์ที่ดุเดือดแล้ว

บริษัทตระกูลใหญ่แต่ละตระกูลต่างก็เร่งมือกัน หวังว่าจะได้ ร่วมงานกับบริษัทเฉิงหยู่ และได้เตรียมเอกสารเสนอราคา ถ้า เกิดมาชนะการประมูล นั่นก็แปลว่าจะสามารถหาเงินได้เป็น มหาศาล และยังถือโอกาสใช้โปรเจคนี้ทำให้ตระกูลและบริษัท มีชื่อเสียง

บริษัทตระกูลหาน ในห้องประชุม

“ทุกคนต่างก็ได้ยินแล้วใช่ไหม”
คุณย่าหานทำสีหน้าที่เคร่งขรึม นิ้วมือกำลังเคาะโต๊ะ

“ตระกูลหานของพวกเราได้ทำงานออกแบบไปด้วย และก็ ทําการก่อสร้างด้วย หากได้ร่วมงานกับบริษัทเฉิงหยู ก็จะได้ถือ โอกาสก้าวเข้าไปอยู่ในลำดับของตระกูลชั้นหนึ่งในเมืองเจียง! ”

ตระกูลชั้นหนึ่ง นี่เป็นเกียรติและบารมีอย่างหนึ่ง

ทุกคนในตระกูลหานรู้สึกตื่นเต้นและรอคอยย

หานหยุนเทาที่เป็นบุคคลที่เป็นหัวหน้าของบริษัทขมวดคิ้ว พลางพูดขึ้น “คุณย่า ตามที่ผมรู้มา ช่วงเช้าวันนี้มีบริษัทและ ตระกูลไม่น้อยต่างก็ไปร่วมมือกับบริษัทเฉิงหยู่ ทว่าต่างก็กลับมา โดยไม่ได้ประสบความสำเร็จ พวกเราตระกูลชั้นที่หนึ่ง สอง และ สาม บริษัทเฉิงหยู่จะสนใจพวกเราหรอ? ”

ทุกคนทําสีหน้าที่อึมครึม คุณย่าทานเม้มปากแน่น

สักพัก เธอพูดขึ้น “ไม่ว่ายังไง ก็ต้องลอง เอกสารเสนอราคา วันนี้เตรียมเสร็จแล้ว ช่วงเช้าของวันพรุ่งนี้ไปคุยกับบริษัทเฉิงหมู่ ดี หน้าที่นี้มอบให้กับ……….

“คุณย่า มอบให้กับหานหมู่เยนเถอะ! ”

“อ๊ะ? ” หานหมู่เยนทำสีหน้าตกตะลึง

เธออยู่ในบริษัทมีแค่บทบาทเล็กๆ เท่านั้น ถึงแม้จะมีความ สามารถ ทว่าไม่เคยได้รับการให้ความสำคัญ
วันนี้ยังเป็นครั้งแรกที่เข้าร่วมการประชุม นึกไม่ถึงว่าจะมี ภารกิจให้เธอ

หานหยุนเทาทำสีหน้าที่จริงจัง แล้วใช้น้ำเสียงที่จริงแท้ แน่นอน “หานหมู่เยน เธออยู่ในบริษัทก็ไม่ได้ทำงานอะไรมา ตลอด ภารกิจครั้งนี้ก็มอบให้เธอ หวังว่าเธอจะไม่ทรยศความ คาดหวังที่พวกเรามีต่อเธอ ต้องชนะการประมูลให้ได้! ”

“ชนะการประมูล? ตลกเกินไปแล้ว เธอกลัวว่าแม้แต่ประตู ใหญ่ของบริษัทเฉิงหยู่ก็ยังเข้าไปไม่ได้” ผู้หญิงที่แต่งหน้าจัดคน หนึ่งแสยะยิ้มขึ้น

เธอคือหานหยุนซี ผู้หญิงที่นึกว่าตัวเองสวยที่สุดในตระกูล หาน

จริงๆ แล้วเธอมีสิทธิ์พูดแบบนี้ พูดถึงหุ่นและหน้าตา ถือว่าเป็น

ถึงขั้นเทพธิดาจริงๆ

“อย่าท้อแท้แบบนี้สิ ฉันเชื่อว่าหมู่เยนต้องเสร็จสิ้นภารกิจ ถูก ไหม? ”

หานหยุนเทายิ้มตาหยี เขาได้ข่าวมาอย่างชัดเจนตั้งนานแล้ว พวกนั้นที่ไปเจรจากับบริษัทเฉิงหยู่ต่างก็เป็นตัวแทนของบริษัท ของตระกูล ทั้งหมดยังไล่ออกมาอย่างไร้มารยาทเลย ช่าง กระอักกระอ่วนใจมาก

เรื่องที่น่าอายแบบนี้ เขาคงไม่ไปทำอยู่แล้ว ดังนั้นจึงโยนให้ หานหยู่เยน
“ทำไมไม่พูดอะไรเลยล่ะ ดูๆ แล้วภายในใจมีความคิดเห็น! ”

“คุณดูสีหน้าของเธอสิ ทำให้ใครดู! ”

หานหยุนซีก็เอ่ยพูดขึ้นอย่างคล้อยตาม “ไปไม่ไปก็ควรพูด ออกมา คุณย่ารออยู่ วางมาดอะไรล่ะ ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง

“ฉันไปก็ไป ฉันต้องสำหรับภารกิจนี้ให้ได้! ” ทานหมู่เยนพูด 11 ด้วยความโกรธ ทว่าพอพูดจบเธอก็เสียใจภายหลัง ตั่งที่คาด ที่ประชุมจึงมีเสียงหัวเราะดังขึ้น

หานหยุนเทาดีดลิ้น แล้วพูดด้วยความแปลกพิลึก “ทุกคนอย่า หัวเราะสิ ผมรู้สึกว่ามีความเชื่อเป็นเรื่องที่ดี หานหมู่เยน คำพูดที่ พูดออกมาก็เหมือนน้ำที่สาดออกไป คุณย่าก็ดูอยู่”

“ไม่งั้นเรามาออกคำสั่งอย่างเด็ดขาดเถอะ ถ้าเธอไม่สามารถ

สําเร็จภารกิจ แล้วจะทำยังไง? ”

หานหมู่เยนรู้สึกขมขื่นในใจ

โปรเจคที่แม้แต่ตระกูลชั้นหนึ่งยังเจรจาไม่สำหรับ เธอจะ สําเร็จได้ยังไง

ตอนที่ภายในใจกำลังว้าวุ่น มือถือก็สั่นขึ้น

หานหมู่เยนแอบมองไปเพียงชั่วพริบตา โล่เฉินส่งข้อความมา แค่พูดไม่กี่คำ “วางใจเถอะ การประมูลต้องสำเร็จแน่นอน”

คำพูดหนึ่งง่ายๆ เหมือนดั่งยาอัศจรรย์ ทำให้หานหมู่เย็นมี ความมั่นใจขึ้นมาทันที จึงพูดอย่างยั้งอารมณ์ไว้ไม่อยู่
“หากฉันทำงานนี้ไม่สำเร็จ ฉันจะออกจากบริษัท”

ครั้งนี้ เสียงหัวเราะเยาะดังขึ้นกว่าเดิม

“ตลกเกินไปแล้ว ใครให้ความกล้ากับเธอ”

“คนไม่รู้ย่อมไม่รู้จักกลัว! ”

“อย่าทําลายความฝันของเธอ เธออาจจะยังไม่รู้ว่าทำการ เจรจางานอะไร ยังไงก็แค่พนักงานขั้นต่ำในบริษัท ก็ต้องมีความ รู้และประสบการณ์ที่กำจัดอยู่แล้ว”

ทั้งใบหน้าของหานหยุนเทาเคล้าด้วยการดูหมิ่น รู้สึกว่า ประเมินความสามารถของหานหมู่เยนสูงเกินไปแล้ว

“หานหยู่เยน นี่เธอพูดเองนะ คุณย่า คุณน้าสามารถเป็นพยาน

ถึงเวลาก็อย่าไม่ตกติกล่ะ”

เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว หานหมู่เยนรู้สึกว่าตัวเองสุดทางตัน เธอ กลับเอ่ยถามขึ้น “แล้วถ้าฉันสำเร็จภารกิจล่ะ คุณจะทำยังไง? ”

“สำเร็จภารกิจ? ก็ช่างสี ให้ความหวังกับเธอหน่อย ถ้าเธอชนะ การประมูล วันข้างหน้าฉันจะเรียกเธอว่าพี่สาว และจะยกชาส่ง น้ำ รอฟังคำสั่ง! ”

“พูดคำไหนคำนั้น! ”

“คําไหนคํานั้น! ”

คุณย่าหานไม่ได้พูดมากอะไร จริงๆ แล้วเธอรู้สึกจากใจว่า ตระกูลหานไม่มีทางชนะการประมูล จึงได้มอบหมายงานไปไม่กี่ค่า หานเจี้ยนเย่ก็ดึงหานหมู่เยนจากไปอย่างเร่งรีบ

ในห้องประชุม มีแค่หนุ่มสาวกลุ่มหนึ่ง

มีวัยรุ่นที่อ้วนเตี้ยพูดอย่างเย้ยหยัน “พี่เทา พี่บอกว่าสมองของ หานหมู่เยนมีปัญหาหรือเปล่า พูดจาเกินความสามารถตัวเอง ไม่ใช่ว่ารนหาที่ตายหรอ”

“หรือว่าเธอมีถือไพ่ที่เหนือว่าอะไรอยู่หรือเปล่า? ” ผู้หญิงคน หนึ่งพูดขึ้น

หานหยุนเทาแสยะยิ้ม “เธอสามารถถือไพ่ที่เหนือกว่าอะไรได้ รอให้เหมือนหมาไร้บ้านก่อนเถอะ ทีแรกเธอก็เป็นความอับอาย ของตระกูลหานของพวกเราอยู่แล้ว ควรที่จะหายตัวไปตั้งนาน แล้ว! ”

“หานหยุนซี รอให้หานหมู่เยนออกจากบริษัท เธอก็แทน ตำแหน่งของมันได้เลย”

“มีสิทธิ์อะไร! ”

หานหยุนซีทำสีหน้าที่ไม่พอใจ แล้วพูดด้วยเสียงเรียบ “หานห เยนทำงานแผนกที่ต่ำที่สุด ยังไงฉันก็ต้องได้เป็นหัวหน้า หาน หยุนเทา อย่านึกว่าจะสามารถตัดตำแหน่งฉันในบริษัทนะ ใน ทางกลับกัน นายควรจะประจบฉัน”

“ประจบเธอ? เธอกับหานหมู่เย็นเหมือนกัน สมองเลอะเลือน ไปแล้ว”

“เหอะๆ หานหยุนเทานายอย่ามั่นหน้าเกินไป รอให้ฉันแต่งเข้าตระกูลชั้นสูง หัวหน้าครอบครัวตระกูลหานต้องเปลี่ยนไป แน่นอน พวกนายยังต้องยืมจมูกของฉันหายใจ! ”

ทันใดนั้น หานหยุนเทาทำสีหน้าที่เปลี่ยนไป “แก! ”

“ฉันอะไร! ” หานหยุนซืทำสีหน้าที่ดูหมิ่น “ภายในใจของพวก เธอรู้ดี ฉันนี่แหละถึงจะเป็นมีความหวังมากที่สุดที่จะได้แต่ง เข้าไปในตระกูลชั้นสูง! ”

พูดจบ จึงบิดเอวบางอย่างเย่อหยิ่ง พลางเดินออกจากห้อง ประชุม

หานหยุนเทาทาสีหน้าที่เขียวคล้ำ ที่เหลือก็มีแต่เพียงชายหนุ่ม กลุ่มหนึ่งแอบมองหน้ากัน ภายในใจกำลังแอบวางแผนอะไรบาง อย่าง

เมืองเจียงกำลังเกิดพายุโหมกระหน่ำ โล่เฉินไม่ได้สนใจพวก นี้เลยสักนิด

ตรงประตู สวนสาธารณะหลิงหู

เดินไปหลายชั่วโมง โล่เฉินหยุดลงที่นี่ “เฮ้อ ไม่มีสภาพ แวดล้อมการฝึกฝนที่ดีอะไร ที่นี่ยังถือว่าเหมาะสม

อยากจะกลับมาฟื้นฟูพลังให้อยู่ในชั้นสูงสุด การฝึกฝนไม่

สามารถละอาย

ตอนที่หาสถานที่สงบๆ แห่งหนึ่ง ในสวนสาธารณะหลังเสร็จโล่เฉินกำลังเตรียมตัวฝึกฝน หญิงสาวคนหนึ่งที่มัดผมหางม้า แล้วสวมใส่เชิ้ตสีขาวกำลังดึงดูดความสนใจของเธอ

หญิงสาวกำลังฝึกมวย ข้างๆ มีผู้เฒ่าใส่เสื้อคอจีนอยู่หนึ่งคน และก็ได้ไอออกมาตลอดเวลา เพื่อที่จะชี้แนะความผิดถูก

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นหลานคู่หนึ่ง ข้างต้นไม้ที่อยู่ห่างสองคนนี้

ไปสิบกว่าเมตร มีชายหนุ่มคนหนึ่งสวมใส่ชุดดำไว้

โล่เฉินมองไปสักพัก แล้วรู้สึกสงสัยเล็กน้อย รู้สึกว่าหญิงสาวที่ ฝึกฝนมวย นคุ้นเคยเล็กน้อย

“นึกไม่ถึงว่าอยู่นี่ยังได้เจอนัก

มองไปสักพัก โลเฉินก็ส่ายหัวเล็กน้อย นักทั่วไปฝึกกำลังภายใน ทว่าเขาคืออมตะแล้ว ได้ประโยชน์ ตรงที่ (วิชาอมตะ) ฝึกฝนออกมาก็คือพลังทิพย์แล้ว

นี่เป็นความสามารถที่เหนือกว่ากำลังภายในขั้นสูงหลายเท่า จนนับไม่ถ้วน

อีกอย่างทักษะมวยของหญิงสาวถึงแม้จะสวย ทว่าพื้นฐาน กลับอ่อนแอ ฝึกฝนกำลังภายในออกมา กลับไม่ได้จดจ่อ อานุภาพไม่เพียงพอ

ต่อให้ตอนนี้โล่เฉินยังอยู่ในช่วงการฟื้นฟู แม้กระทั่งความ สามารถหนึ่งในสิบของระดับสูงสุดก็ยังไม่มี ทว่านักมาหนึ่ง กลุ่มแบบนี้ เขาก็สามารถรับมืออย่างง่ายดาย
ทว่า โล่เฉินส่ายหัวแบบนี้ หญิงสาวรู้สึกไม่พอใจ

เธอสังเกตเห็นโล่เฉินมองอยู่ข้างๆ นานแล้ว ภายในใจรู้สึก ภูมิใจ ทว่ากลับเห็นว่าโล่เฉินส่ายหัว เหมือนจะทำท่าทางดูหมิ่น จึงไม่พอใจขึ้นมา

“หยุดก่อน!

หญิงสาวดึงหมัดกลับ แล้วทำสีหน้าที่เลือดเย็นพลางสาวเท้า โดยเร็ว “นายส่ายหัวทำไม! แกล้งทำเป็นเข้าใจ ใช้วิธีแบบนี้เพื่อ ที่จะดึงดูดความสนใจของฉัน มันโง่เกินไปหน่อยไหม

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ