บทที่ 12 คุณฉิน โม่หานเป็นคนไม่ดี
บทที่ 12 คุณฉิน โม่หานเป็นคนไม่ดี
หลังจากมื้อค่ำ ซูสือเยวก็กลับเข้ามาในห้อง
เธอถอดเสื้อผ้าออก ตอนที่กำลังสำรวจรอยฟกช้ำที่ได้จากการ ถ่ายงานในวันนี้ จู่ๆ ก็มีเสียงเคาะประตูจากข้างนอก เธอรีบใส่เสื้อผ้าก่อนจะเปิดประตู
คนคนนั้นคือชิงหยุน
เจ้าหนุ่มน้อยเดินเข้ามา ก่อนจะส่งกระดาษใบหนึ่งให้กับ เธอ ” เซ็นซะ ”
ในขณะเดียวกัน ซึ่งเฉินก็ดันประตูห้องหนังสือออก
การทำงานของฉันไม่หานได้ถูกขัดจังหวะกลางคัน
” สัญญาหลังแต่งงานงั้นเหรอ ” 11
ซูสือเยว่เลิกคิ้ว ” ข้อแรก ต้องตกหลุมรักคุณฉินโม่หาน
ภายในเวลาหนึ่งเดือน ”
” ฉันไม่มีทางรักเขาหรอกนะ ”
” พ่อก็ไม่มีทางรักเธอหรอก ”
ฉิน โม่หานที่นั่งอยู่ในห้องหนังสือก็ดันสัญญาออกไป ข้าง ๆ ด้วยท่าทีที่ไม่สนใจ ” มากสุด แค่ไม่เกลียดกับไม่รำคาญ
ซิงเฉินเอามือทั้งสองข้างมาเท้าคาง และดวงตาใสคู่โตนั่นก็ กะพริบใส่ฉินโม่หานรัว ๆ ” แต่ว่าแด๊ดดี้ ไม่เกลียดไม่รำคาญก็ แปลว่าแด๊ดดี้เริ่มชอบเธอแล้วนั่นแหละ ”
” แด๊ดดี้จะโสดไปทำไมนาน ๆ หลายปีละ ต้นไม้ที่ถึงจะอายุ มากแล้วก็ควรผลิดอกออกผลบ้างไม่ใช่เหรอ! ”
ฉันโม่หานชายตามอง ” พ่อไม่ผลิดอกอะไรทั้งนั้น ลูกกับพี่ ชายของลูกเข้ามาได้ยังไงกัน ”
ซิงเฉิน มองบนก่อนจะพูดว่า ” แด๊ดดี้ไม่ได้รักหม่ามีที่เกิดพวก เรามานี่นา ”
ฉินโม่หานเลิกคิ้ว
ก่อนภาพข้างหน้าจะปรากฏถึงความมืดมิดเมื่อห้าปีก่อน
นึกถึงน้ำเสียงที่อ่อนโยนของเธอ และเรือนร่างของเธอที่ดูนุ่ม
นวลน่าสัมผัส
เขารู้สึกเหมือนมีบางอย่างจุกในลำคอ ” ลูกรู้ได้ยังไงว่าพ่อไม่ ชอบแม่ของลูก ”
” และแด๊ดดี้รู้ได้ยังไงว่าผมจะต้องชอบแด๊ดดี้ล่ะ ”
ซูสือเยวที่อยู่ในห้องนอน มองซึ่งหยุนแบบหมดหนทาง
แด๊ดดี้หล่อเหมือนพวกเธอเลย ”
” แต่การจะชอบคนคนหนึ่ง มองจากแค่รูปลักษณ์ภายนอกไม่ได้หรอกนะจ๊ะ ”
แด๊ดดี้ก็เพอร์เฟคแทบจะทุกด้านนั่นแหละ คุณลองเดี๋ยวก็รู้ 11 เอง ”
ซูสือเยว่ “.
เธอเม้มปาก แล้ววาดสายตาลงบนสัญญา
” ทำไมต้องมีลูก ให้ท่านชายฉินภายในครึ่งปีล่ะ ”
” เพราะว่าหม่ามีไม่มีลูกที่ให้กำเนิดเองยังไงล่ะ ”
ในห้องหนังสือ ซิงเฉินยิ้มจนตาหยีก่อนจะพูด ” แด๊ดดี้ ดูสิ แด๊ดดี้มีผมกับพี่กลายเป็นลูกจริง ๆ อยู่แล้ว ”
” แต่หม่ามีคงจะเหงาน่าดูเลย ดังนั้น แด๊ดดี้ต้องให้เธอมีลูก 11 เป็นของตัวเองนะ คอยอยู่ข้าง ๆ เธอไง ”
ฉันโม่หานกระแอมเสียงเย็น ๆ ” แน่ใจเหรอว่าตอนนี้พวกลูก อยู่ข้างพ่อน่ะ ”
ชิงเฉิน ”
เจ้าหนุ่มน้อยโดดลงจากโต๊ะทำงานอย่างไว มือทั้งสองข้างเท้า สะเอว ” ผมไม่สน! ผมแค่อยากมีน้องสาวสักคน! ”
” ภายในครึ่งปี ผมไม่สนว่าแด๊ดดี้จะใช้วิธีอะไร แต่ต้องให้ หม่ามีท้องน้องสาวให้ผมให้ได้! ”
” ถ้าไม่อย่างนั้น ผมจะประกาศอย่างโหดเหี้ยม ให้เหมือนก่อน หน้านี้เลย ไปแด๊ดดีไม่เก่งเรื่องพวกนั้น! ”
ฉันไม่หาน ”
หลังจากนั้นสิบนาที ฉันโม่หานก็ไล่ซิงเฉินกับซิงหยุนกลับไป
ยังห้องนอนของตัวเอง ที่ผ่านมาเข้าไม่อยากให้ความสนใจเจ้าเด็กพวกนั้น แต่ทำไง ได้ ซึ่งหยุนเก่งด้านโปรแกรมมาก ถึงกับทำแก้ปัญหาไวรัสได้ อีก
หน่อยคงเป็นจุดแข็งได้ไม่น้อย
มีลูกชายที่มีความสามารถขนาดนี้ บางทีก็วุ่นวายได้เหมือน กัน
ซูสือเยวที่อยู่ห้องของตัวเอง กำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ เธอไม่เคยคิดเลยว่า เธอจะรับลูกชายที่ไม่มีความเกี่ยวพันทาง สายเลือดได้ง่าย ๆ
แต่ตอนนี้ พอได้แช่ในอ่างอาบน้ำที่ชิงหยุนโรยกลีบกุหลาบให้
เธอก็รู้สึกว่าตัวเองโชคดีจริง ๆ
ได้รับความรักจากลูกชายมันรู้สึกดีมาก ๆ เลยล่ะ
เธออาบน้ำเสร็จด้วยอารมณ์ที่เบิกบาน ก่อนจะห่อผ้าขนหนู แล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ
ข้างนอกนั่น ชายหนุ่มที่ดูสูงศักดิ์และเย่อหยิ่ง กำลังเป็นตัว อ่านหนังสืออยู่บนเตียง
ไฟตรงหัวเตียงส่องสว่างไปยังใบหน้าด้านข้างของเขา ทำให้เค้าโครงของร่างกายของเขายิ่งดูมีมิติชวนให้หลงใหล
ซูสือเยวตกใจจนแทบจะร้องออกมา ” คุณ ….. คุณมาอยู่ที่นี่
ได้ยังไง ”
ฉันไม่หานเงยหน้าขึ้นมา ก่อนจะกวาดสายตามองไปที่เธอ ” ทำไมผมจะอยู่ที่นี่ไม่ได้ล่ะ ”
ซูสือเยว่เม้มปาก เขาพูดถูก พวกเขาเป็นสามีภรรยากัน เขาควรจะมาอยู่กับเธอ
ยิ่งไปกว่านั้น ก่อนหน้านี้ ซึ่งหยุน ให้เธอเซ็นสัญญาข้างในยังมี บอกอีกว่า ให้เธอมีลูกให้เขาภายในครึ่งปี…..
นี่มันคงเป็นความคิดของเขาสินะ
ที่จริงแล้วชิงหยุนเป็นแค่เด็กอายุห้าขวบ จะมาเรียกร้องอะไร ทำนองนี้ได้ยังไง
คิดถึงตรงนี้ ใจเธอก็สั่นเบา ๆ
“แผลยังไม่หายอีกเหรอ ”
ฉันไม่หาน นิ่วหน้า กวาดสายตาสำรวจรอยฟกช้ำและรอย แดงบนร่างของเธอ
ดูเหมือนว่า รอยแผลจะดูหนักกว่าในรูปที่ซึ่งหยุนให้เขาดูเมื่อ
วาน
“นี่มันรอยใหม่น่ะ ”
ซูสือเยวดึงสติกลับมา เปิดเอายารักษาอาการบาดเจ็บฟกช้ำ ตรงลิ้นชักหัวเตียง ก่อนจะนั่งลงบนพรมที่พื้นแล้วเริ่มทา ” ฉัน เป็นสตั๊นแมนต่อสู้ของสตูดิโอนี่นา แผลแค่นี้เล็กน้อยจะตาย
ชายหนุ่มวางหนังสือลง ” สตั๊นแมนเนี่ยนะ ”
เธอตบตีใครเขาเป็นด้วยเหรอ ”
” ไม่เป็นหรอก
หญิงสาวเงยหน้าขึ้น แล้วยิ้มจนตาหยี ” แต่ฉันหนังหนามาก เลยนะ โดนตีโดนฟาดได้อยู่แล้วล่ะ ”
มองไปที่ขาขาวยาว ๆ นั่น ฉันโม่หานหรี่ตาเล็กน้อย หนังหนางั้นเหรอ
เขายังขาคู่เล็กบนอุ้งมือของเขาได้ สัมผัสที่อ่อนนุ่มนั้น
สายตาของชายหมทำให้ใบหน้าของซูสือเยวรู้สึกร้อนระอุ เธอ
ไม่รู้ตัวเลยว่าเธอทายาช้าลง
รอเธอหายาเสร็จ เขาคงหลับไปแล้ว
แสงสลัวจากโคมไฟติดผนังทําให้ความเย่อหยิ่งแข็งกร้าวบน ใบหน้าของเขาของอ่อนลงมาเล็กน้อย
เธอลังเลอยู่สักพัก ก่อนจะเอาผ้าห่มลงมาที่พื้น
” ไม่กล้านอนบนเตียงเหรอ ”
ตอนไฟในห้องนอนปิดไป เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มได้ดังขึ้น
ซูสือเยว่กผ้าห่ม ในใจรู้สึกกังวล ” ฉันนอนไม่ค่อยปกตินะ กลัวว่าจะรบกวนคุณเปล่า ๆ ”
” เหอะ ”
ข้าง ๆ หูมีเสียงเนิบ ๆ ของชายหนุ่ม ก่อนทั้งห้องจะเงียบลง
ทั้งคืนเงียบสงบ
ตื่นมาตอนเช้า บนเตียงว่างเปล่าไม่มีใครอยู่เลย ซูสือเยวลุกจากพื้น ก่อนลงไปทำอาหารเช้า
หม่ามี้ ”
ตอนกินข้าว ซึ่งเป็นถามอย่างไม่ยั้งปากว่า ” เมื่อคืนนี้หม่ามี กับแด๊ดดี้นอนด้วยกันเป็นยังไงบ้าง ”
ซูสือเยวยิ้มแบบเกร็ง ๆ ” ก็ ก็ดีจ๊ะ
” นายกินข้าวดี ๆ เลย ”
ซึ่งหยุน กรอกตามองซึ่งเป็น
เจ้าหนุ่มน้อยเบ้ปาก ก้มหน้ากินข้าวอย่างว่าง่าย
ซูสือเยว่ไปทำงานแล้ว ซึ่งเฉินไปนอนแผ่ตัวอย่างน้อยใจบน โซฟา มองไปที่พี่ชายของบ้านนี้ ” เมื่อกี้พี่มองค้อนผมหรอ! ”
ซึ่งหยุนยืนกอดอกเหมือนคนแก่ก่อนจะพูดว่า ” เมื่อคืนพวก เขาไม่ได้ปั๊มน้องกันนี่นะ ”
ซิงเฉินเบะปาก ” นายรู้ได้ไง ”
ชิงหยุนยกมือขึ้นเคาะที่หัวของเขาก่อนจะพูด ” แด๊ดดี้ไป ทำงานตั้งแต่เช้าแล้ว พูดถึงเรื่องเมื่อคืน หม่ามีหน้าก็ไม่เห็นจะ แดงเลย ”
” นี่เป็นข้อยืนยันว่าพวกเขาไม่ได้มีอะไรกันเลยยังไงล่ะ”
ถ้าพวกเขามีอะไรกันจริง ๆ แด๊ดดี้คงไม่ปล่อยให้หม่ามีเดิน 11 เองหรอก ”
ซิงเฉินพยักหน้าอย่างครุ่นคิด เห็นได้ชัดว่า เขาไม่ค่อยยินดี กับผลลัพธ์แบบนี้เท่าไหร่
ผ่านไปค่อนวัน เขาเงยหน้าขึ้น ตาใสนั่นมองไปยังพี่ชายที่โต เหมือนตัวเองจนแทบจะเป็นคนเดียวกัน ก่อนจะพูดว่า ” แต่ว่า ถ้าคุณฉันไม่หานเป็นคนไม่ดีล่ะ “
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ