ตอนที่ 3

“เจ๊..ผมไม่อยากทํา..เรากลับกันเถอะ..ผมอายยยย

“ไม่ได้! เจ๊ บนไปแล้ว แกเลิกโวยวายแล้วยืนให้มันดีๆ หน่อยดี ไอ้เจ!..”

ตอนนี้ฉันและเจเจ น้องชายของฉัน เรากำลังอยู่ในศาล เจ้าแม่ลิมกอน เจ้าแม่ที่ฉันบนไปเมื่อเดือนที่แล้วว่า ถ้ายอด ร้านค้าเดือนนี้ของบ้านฉัน มีกำไรถึง 3 หมื่น ฉันและน้อง ชาย จะมาร่างิ้วถวาย..และเมื่อวานคือวันปิดงบ..ซึ่งมันก็ เกิน 3 หมื่นจริงๆ

เพราะฉะนั้น ตอนนี้ทั้งฉันและเจเจ เราทั้งคู่อยู่ในชุดงิ้ว เต็มยศ..พร้อมกับใบหน้าที่เต็มยศเช่นกัน และฉันก็ศึกษา ท่ารํามาจากในคลิปวีดีโอเรียบร้อย..พร้อมที่จะรําแล้วล่ะ..

“เจ ลี่..หันมายิ้มให้กล้องหน่อยยยย

และก็มีพ่อแม่ที่น่ารักของฉัน..ยืนถ่ายรูปและวีดีโอ ให้ เป็นกําลังใจพวกเรา เกาะติดขอบสนามอีกด้วย

“เจ๊นะเจ๊ แก้บนอะไรก็ไม่รู้ คนอื่นเขามีแต่เอาของกินมาถวาย มีที่ไหนบนรำงิ้ว”

“วันนึงไม่รู้มีคนบนแบบนั้นรายต่อราย…เจ๊ว่า ท่านคง กินจนเบื่อ..มันต้องเปลี่ยนกันบ้าง ท่านน่าจะอยากจะดูอะไร สวยๆงามๆมากกว่า อีกอย่าง บนแบบนี้สิ ท่านจะได้จดจำ แล้วก็ช่วยพวกเราด้วย….แกคิดดูสิ ร้านเราเคยได้ก้าไร ต่อเดือนเกิน 3 หมื่นซะเมื่อไร เรื่องแบบนี้ห้ามลบหลู่เชียว นะ…น..แล้วก็หันไปยิ้มใส่กล้องให้ป๊าม๊าด้วย

หลังจากที่พูดจบ ฉันก็หันไปยิ้มและโบกมือให้พ่อและ แม่ฉันที่ยืนอยู่ข้างๆในทันที ก่อนจะดึงมือน้องชายตัวเอง ที่เอาแต่ปิดหน้าตัวเองออก..และดึงมันมาใกล้ๆ เพื่อหัน หน้าไปหากล้อง ที่ม้ายกรอไว้นานแล้ว..ก่อนที่มาจะตะโกน ออกมาว่า

“ดีมากๆ อีกรูปๆ”

แชะ!!

“เอาท่านี้ด้วยม๊าา..

“ได้… เจ..ยิ้มให้มาหน่อย
แชะ!!

“เรียบร้อย!… เดี๋ยวม้าเปลี่ยนเป็นถ่ายวีดีโอนะ..เออ ป๊า มันทำยังไงนะ วีดีโอ”

“นี่ไงม๊า ไอ้ลี่บอกว่า ไล้ไล้ไปยังงี้”

“ไม้ไม้อะไร มันบอกว่า ซาไล้ ซาไล้..ไม่ใช่ ไล้ ไล้ ซะ หน่อย”

“เออๆ นั่นล่ะๆ ซาไล้ซาได้

คล็ด คลือ

“พร้อมยังม๊า ป๊า..

“เอ๊ะ มันใช่มั้ย ป๊าดูให้มาหน่อย

“ไอ้ลี่เอ๊ย แบบนี้ ใช่วีดีโอใช่มั้ย..”

ทันทีที่ฉันเอ่ยถามทั้งคู่ที่ยืนยื่นมือสุดแขนและยืนเถียง คุยอะไรกันไปมา…ป้าก็หมุนหน้าจอหันมาทางฉัน ก่อนจะตะโกนถามเช่นนั้น..และฉันก็เลยตะโกนกลับไป..

“ใช่ๆ เดี๋ยวมากดปุ่มสีแดงนะ ถ้าข้างบนมันเริ่มนับเวลา แส ดงว่าม้ากําลังถ่ายวีดีโออยู่..

“อ่อๆ..มาเข้าใจแล้ว..ลี่เริ่มได้เลย”

“ค่าา …ไอ้เจ ..อย่าพลาดนะ ถ้ารำดี เผลอๆ เจ๊ว่าเดือนนี้ ยอดต้องพุ่งอีกแน่ๆ..เอาล่ะ เริ่มละนะ..

ทันทีที่ม้าส่งสัญญาณมาว่าโอเค ฉันก็หันไปพูดกับน้อง ชายที่ยืนหลบหน้าหลบตา เพราะกลัวคนจําได้ด้วยความ จริงจัง ก่อนที่จะเริ่มเปิดเสียงเพลงประกอบที่โหลดเอาไว้ ในมือถือของตัวเอง และก็วางลงแถวๆนั้น แถวๆที่ตอนนี้ คนยืนมุงดูนับหลายสิบคน..ในทันที

ใครจะมายืนดู ฉันไม่สนใจหรอก ก็อย่างว่า รำงัวมันแต่ง หน้าหนามาก หนาแบบนี้ ใครใคร..มันจะไปจำฉันได้..อีก อย่าง ฉันต้องตั้งใจรำแก้บนก่อน ท่านจะได้ทำให้ร้านฉัน ขายดิบขายดีแบบนี้ทุกๆเดือน

ตึง ตึง ง ฉิ่งฉิ่งฉิ่ง ตรื้อออออตรีออออ ฉ่งง ตึง ตึง ฮว่าาา ฮว้าาฮว่าาาาา…ฮว่า ฮาฮาฮวาฮว่า ฮาฮาฮวาาาาาาา~ จงเชียนัยว่าาาาา เซียงตงฉวีวีวีวี่ ฮว่าายงฮฮี ตึงง ฮว่าโฮวาา ~

พับ..

ตอนนี้ฉันว่า ฉันต้องเป็นนางเอกงิ้วที่สวยที่สุดแน่ๆเลย อะ เพราะตอนนี้สายตาทุกคนที่มองมา..ล้วนเป็นสายตาที่ดู ชื่นชมในความสามารถของฉันสุดๆ

ใช่..ทุกคนชื่นชมฉันแน่ๆ โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ของที่นี่..

เพราะฉะนั้น ฉันจะทำให้เต็มที่!

ฮงฮวาเปียวปี ถงคว้าให้สว่า ฮาฮวาสวาฮวาวา นีหนีคงสู หวังเหยียงอีเอียงเอี้ยงง ซานีฮีชาชาซวาชา ฟังวาฮาวา เหล่ากงฮงฮังฮงงง ฉิ่ง ฮวาฮาฮว่าราฮวาวา ตั้ง ตึ๊ง ตึ๊ง~

แต่แล้วระหว่างที่ฉันกำลังร่ายรำไปอย่างสุดความ สามารถ..สายตาของฉันก็เหลือบไปเห็น..ใครบางคน คุ้น หน้าคุ้นตา… ที่กำลังเป็นหนึ่งในผู้ชมของฉัน..

ผู้ชายคนนี้หน้าคุ้นๆแหะ..

แน่ะ..แถมยังหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปฉันซะด้วย..

แต่ตอนนี้ฉันไม่มีกระจิตกระใจมานึกหรอกว่า ผู้ชายคน นี้เป็นใคร..เพราะฉันขอเอาสมองของฉันไปจดจำท่ารำ ก่อน..เพราะว่า..ท่ามันเยอะไปหมด จนฉันมึนไปหมดแล้ว

ว่าแต่ตอนนี้ฉันรำถูกท่อนป่าววะ? อืม..ใช่แหละ
ตึง ตึง ตึง ชิงชิงชิง ฮวาหัววาฮวาสวาฮว่าฮวาอารา…

แปะๆๆๆๆๆ

ในที่สุด ก็จบซะที.. และในทันที่เพลงจบลงพร้อมกับท่า รำที่สวยงามของฉันและไอเจ..เสียงปรบมือก็ดังขึ้นมา จากคนที่มุงดูก่อนหน้า และนั่นเลยทำให้ฉันส่งยิ้มกว้าง และดึงมือของไอ้น้องชายข้างๆที่พยายามจะเดินหนีไป ตลอดเวลา..กดหัวให้มันโก้งโค้ง คำนับขอบคุณผู้ชมทุก คน..ก่อนที่จะหันไปโบกไม้โบกมือให้ม้าและป่า ที่ยังคงยก กล้องมือถือถ่ายรูปฉันเอาไว้ตลอดเวลา..อีกครั้งอย่างดีใจ และมีความสุข

ตึก ตึก ตึก ตึก..

“เป็นไงม้า..รำสวยมั้ย

“สวยมาก..ทำให้ม้านึกถึงอาม่าเลย..เมื่อก่อนอาม่าก็ชอบร่างิ้วแบบลีนี่แหละ…ท่านชอบจิ๋วมาก…พูดแล้ว ม๊าก็ จะร้องไห้..”

“โถม้า.. ถ้าวันไหนมาคิดถึงอาม่า.. เดี๋ยวให้มาดู นะ ..วันนี้ที่รำออกมาดี สงสัยมันเป็นเพราะจิตวิญญาณขอ งอาม่าแน่ๆเลย ที่ทำให้มีพลังกับการแสดงเมื่อกี้สุดๆ

“ไร้สาระ..อะเจ๊..

“นี่ไอเจ..อย่าคิดว่าเจ๊ไม่เห็นนะ ที่แกรำผิดๆถูกๆ เมื่อกี้อ่ะ ฮะ..”

ไอ้น้องของฉันนี่..ขัดตลอดจริงๆ แถมเมื่อกี้ก็ยังไม่ตรง กับที่ซ้อมเมื่อคืนอีกด้วย!

“แค่ผมมาแค่นี้..ผมก็อายจนไม่รู้จะอายยังไงแล้ว ถ้า เพื่อนผมเห็นล้อผมตาย

“ใครมันจะไปจำแกได้…แต่งหน้าจะเหมือนลูกลิงอย่างนี้..

“เออ ก็จริง..ผมยังจำเจ๊ไม่ได้เลย แต่ว่า ไม่รู้ล่ะ…ผมไม่อยากยืนให้คนมองตรงนี้แล้ว…..เรากลับกันเถอะ”

ก็อย่างที่มันว่า.. ตอนนี้ใครเดินเข้ามาในศาล ต่างก็ต้อง เหลียวหลังมามองเราสองคนจริงๆ..ก็เล่นโดดเด่นขนาด นั้น ..แต่ว่า..ฉันมีเรื่องต้องทำก่อน อุตส่าห์มาศาลเจ้าแม่ ทั้งที

“เออๆ งั้นแก ม๊าป๊าไปรอในรถก่อน เดี๋ยวเจ๊ขอไปไหว้ท่าน อีกรอบหน่อย”

“นี่!! เจ๊ ถ้าจะบน อย่ามาบนให้ผมต้องทำอะไรแบบนี้อีกนะ”

…เรื่องอะไร… รำแก้บนคนเดียว มันก็ดูไม่สเปเชียลสิ งิ้ว น่ะ มันต้องมีชายหญิงถึงจะถูก..แต่เพื่อความสบายใจของ น้องชายฉัน..

“เออๆ เลิกโวยวายแล้วพาป๊าม๊าไปรอที่รถได้แล้ว..ตรงนี้ ควันธูปมันเยอะ ป๊าอยู่ตรงนี้นานๆเดี๋ยวจะทรุด…

“แล้วเจ๊จะไปคนเดียวเหรอ?”
“ก็ใช่ไง..เอาหน่า ไม่ต้องห่วงหรอก ที่นี่คนเยอะแยะ.. แก รีบพาป๊าม๊าไปได้แล้ว”

“แต่ป๊าว่าให้เจอยู่ด้วยดีกว่า เดี๋ยวป๊ากับม๊าไปรอที่รถ

“ไม่ต้องๆ ไปรอที่รถด้วยกันหมดนั่นล่ะ ไหว้แป๊บเดียว เดี๋ยวตามไป

“แน่ใจนะ?”

“นั่นสิเจ้..ผมไปเป็นเพื่อนได้นะ

“ไม่อายหน้านิ้วแกแล้วหรือไง? แล้วอีกอย่าง ทุกคน อย่า ทำเหมือนลี่ผิดปกติอย่างนี้สิ ไปคนเดียวได้จริงๆ

“เห้ออ… โอเคๆ งั้น.. ป๊าม๊า…ไปรอที่รถก็ได้… เอ้อ ลี่..ครั้งนี้เอายอดเยอะๆเลยนะลูก”

“ได้ค่ะม๊า..”

“งั้นพวกเราไปรอในรถก่อนนะ..รีบตามมาล่ะ”
*ค่าาา..เดี๋ยวลีตามไปนะคะ ม้า ป้า..ไอ้เจ ฝากดูป้าน้าด้วย ล่ะ..”

ทันทีที่ทุกคนออกไป..ฉันก็รีบเดินสาวเท้าเข้าไปใน ศาลเจ้าทันที..ก่อนที่จะนั่งคุกเข่า..ตั้งจิตให้แน่วแน่ และ อธิษฐานในใจ..

‘ลูกซาบซึ้งใจในความกรุณาของเจ้าแม่มาก ที่ให้ ครอบครัวลูกได้ทํายอดเดือนที่แล้วงบถึงสามหมื่น..จน สามารถเอาเงินมาจ่ายหนี้จากเจ้ไท่ได้ และถ้าเจ้าแม่ จะกรุณาลูกอีกครั้ง ครั้งนี้ ลูกขอให้ภายในสองเดือน ลูก สามารถหาเงินมาปิดหนี้ทั้งหมดของเจ้ไลท์ได้ให้ครบหนึ่ง แสน ลูกอาจจะขอมากไปหน่อย แต่ครั้งนี้ถ้าสำเร็จ ลูก…

“เจอกันอีกแล้วนะครับ

แต่แล้วระหว่างที่ฉันกำลังอธิษฐานด้วยจิตใจอันแน่ว แน่..อยู่ๆก็มีใครบางคนข้างๆพูดขึ้นมา..และก็ดูเหมือนว่า จะพูดกับฉัน..?

และมันก็ทำให้ฉันต้องหันไปมองทันที ก่อนที่จะขมวดคิ้ว และคิดไปมา..
ผู้ชายคุ้นๆคนเมื่อครู่ที่มุงดูฉันนี่นา..

“เออ ขอโทษนะคะ คุณเป็นใคร..ฉันไม่รู้จัก..

“ผมหรือเปล่าที่ต้องทักอย่างนั้น แต่งหน้าเหมือนโบกปูน ขนาดนี้..เจ๊หมวย”

หม..เอ๊ะ เจ๊หมวย??…. แล้ว..หน้าแบบนี้ ปากแบบนี้..

ปิ๊ง!!!

นายโรคจิตเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว!!!

นี่ฉันมาเจอเขาอีกได้ยังไงเนี่ย…โลกกลมเกินไปแล้ว..แต่ ว่าถ้าฉันไม่ยุ่งด้วยทุกอย่างก็จบ..

นั่นเลยทำให้ฉันปรับสีหน้าที่หงุดหงิดเมื่อรู้ว่าเป็นเขา ให้กลับมาเป็นหน้านิ่งเหมือนเดิม ก่อนที่จะขยับตัวให้ ออกห่างจากเขา..และหันไปมองเจ้าแม่แล้วเริ่มอธิษฐาน ใหม่..อย่างไม่สนใจผู้ชายคนนี้

แต่แล้วอยู่ๆ ฉันก็โดนสะกิดไหล่ และมันก็ทำให้ฉันสะดุ้ง!

“นี่คุณ…เห็นมั้ยว่าฉันกำลังมีจิตใจแน่วแน่ในการอธิษฐาน อยู่!! ”

“อืม..เห็น คุณอธิษฐานอะไร..ให้ผมช่วยอธิษฐานด้วย จิตใจอันแน่วแน่ช่วยคุณอีกแรงดีมั้ย..คำอธิษฐานจะได้เป็น จริง..

ไอ้หมอนี่..ท่าจะบ้าแห่ะ..

“เรื่องของฉัน..และเราก็ไม่ได้รู้จักกัน เพราะฉะนั้นคุณ ไม่ต้องมายุ่ง..”

หลังจากที่ฉันพูดจบ ฉันก็หันไปอธิษฐานกับเจ้าแม่ ต่อ..และตั้งปณิธานไว้ว่า ไม่ว่าผู้ชายข้างๆจะสะกิดหรือเอา มีดมาแทง ครั้งนี้ฉันจะไม่หลุดสมาธิไปคุยกับเขาแล้ว

เอาล่ะ..ตั้งใจ..ตั้งใจ นายนี่มันก็เป็นแค่มาร…แก ทำได้..เหมยลี่

ว่าแต่..เมื่อกี้ถึงไหนแล้วนะ..อ่อ..ถึงที่ฉันบอกว่า
ถ้าภายในสองเดือนนี้ลูกสามารถหาเงินมาปิดงบเจ้ไลท์ ‘ ได้หมด ให้ครบหนึ่งแสน ลูก..

“..ผมชื่อคินนะครับ

‘และคิน จะรำงิ้วถวายแก้บน

เอ๊ะ…เดี๋ยวนะ..คิน..คินไหนวะ?!

เฮ้ย!!! มันต้องลูกและเจเจส ! ซวยแล้ว!

และทันทีที่ฉันรู้สึกว่า ฉันอธิษฐานผิดไป ฉันก็รีบหันควับ ไปมองคนข้างๆในทันที ก่อนที่จะเห็นสายตาขบขันและ พูดประโยคแบบเดิมอีกครั้ง…

“ผมชื่อคนนี้ไง…คุณก็รู้จักผมแล้ว แล้วหมวยล่ะ ชื่อ อะไร”

ฉันจะบ้าตายกับผู้ชายคนนี้จริงๆ มันใช่เวลามาแนะนำตัว เองมั้ย!!
และฉันไม่สนใจหรอก ว่าเขาถามอะไรฉัน แต่ที่ฉันสน คือ..คำอธิษฐานของฉันเมื่อครู่นี้ต่างหาก!

เมื่อกี้ ฉันดันบอกไปว่า..ฉันและคนจะแก้บน…ใช่มั้ย? แล้วคินที่ว่าก็คือนาย…ใช่มั้ย?

ฮือออออออ ..เปลี่ยนคำอธิษฐานทันมั้ยนะ..

ไม่สิ…ไม่ได้ๆๆ มันต้องยึดคำอธิษฐานแรกสิ.. ไม่งั้นท่าน คงมองว่าฉันโลเลและขอไปมั่วซั่ว…แล้วมันจะไม่ศักดิ์สิทธิ์

..อีกอย่างวันนี้ ไอ้เจมันก็ส่งๆด้วย..บางที เขาคนนี้ก็ดูมี ปัญหาทางสมองหน่อยๆ อาจจะดีกว่าก็ได้

งั้น..เอาตามนี้ล่ะ..

“ตามนี้นะคะเจ้าแม่..สาธุ..

“นาย..ตามฉันมานี่ !!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ