ตอนที่ 1
“คิน ม๊าเจอว่าที่เมียของแกแล้ว..
“แกต้องเลิกทำตัวเที่ยวเล่นแบบนี้ได้แล้ว”
“แกต้องแต่งงาน แกต้องแต่งงาน
“แกต้องแต่งงาน!
“แกต้องแต่งงาน!!!
พริบ!!!
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก..
ให้ตายเถอะ นี่ผมฝันอีกแล้วเหรอวะ..
เห้อ…
ความฝันบ้าๆนี่ มันจะตามหลอกหลอนผมไปถึงเมื่อไร
ตั้งแต่วันนั้น วันที่ผมเจอแม่ของผมครั้งล่าสุดเมื่ออาทิตย์ ที่แล้ว ผมก็เก็บคําพูดที่ออกมาจากปากผู้ให้กำเนิด คำพูด ที่โหดร้ายต่อจิตใจของผมมากถึงมากที่สุด จนเก็บมาฝัน ร้ายหลายครั้งหลายครา เหมือนกับในครั้งนี้
คำพูดที่มาบอกผมว่า ท่านเจอคนที่เล็งว่าจะให้เป็นเมีย ของผมในอนาคต!!!
เมียงั้นเหรอ……ถ้าหมายถึงผู้หญิงที่สนุกๆเรื่องบนเตียง แล้วแยกย้าย..อันนั้นก็ได้อยู่ แต่ถ้าหมายถึงคนที่จะต้องมา อยู่ใกล้ๆตัวตลอดเวลา 24 ชั่วโมง แล้วล่ะก็…
บรื้อออ
แค่คิดก็ขนลุกแล้ว…
เพราะคนอย่างผม… ฟรองค์ คืนหันต์ คือผู้ชายที่รักอิสระ รักชีวิตที่อยากจะทำอะไรก็ทำ อยากจะไปไหนก็ไป อยาก จะยุ่งกับใครก็ยุ่ง รักชีวิตที่ไม่ต้องผูกมัดกับใคร..เพราะฉะนั้น..ไม่มีวัน ไม่มีวันเด็ดขาดที่ผมจะยอมให้ ม้ามาจับคู่ผมกับใครก็ไม่รู้!!
สําหรับผมแล้ว..ผมคือคนที่จับคู่ให้คนอื่นได้ แต่อย่าหวัง เลยว่า..ใครจะมาจับคู่ให้กับผม….และบอกตรงๆผมนึก ภาพตัวเองที่ต้องแคร์ต้องรักใครไม่ออกเลยจริงๆ..
กรุงงง กรุงงง
บึ้มม.. นี่มันเพิ่งจะ 6 โมงเช้าเองนะ ใครมาหาแต่เช้าวะ..?
แต่ประเด็นที่สำคัญว่านั้นคือ..ตอนนี้ผมไม่ได้อยู่ บ้าน ตอนนี้ผมไม่ได้อยู่คอนโดตัวเอง แต่ตอนนี้ผมอยู่ โรงแรม.. โรงแรมที่ผมหนีแม่ผมมา เป็นอาทิตย์แล้ว..
หนีจากการที่แม่พยายามพาให้ผมไปดูตัวเมียในอนาคต นั่นล่ะ.. และที่ผมย้ายมาที่นี่ก็ไม่มีใครรู้ด้วย แล้วใครวะ? ที่มากดกริ่งหน้าห้อง..
กรุงงง
หรือจะแม่บ้าน? หรือจะพนักงานโรงแรม? ผมว่าผมก็จ่ายค่าโรงแรมแล้วนะ..
กริ๊งงง
“รู้แล้วค้าบบบบบ..
จะกดอะไรนักหนา..ขอแต่งตัวแป๊บดี้..
เนื่องจากปกติแล้วผมไม่ได้ใส่เสื้อผ้านอน ทำให้ตอน นี้..ผมพยายามเร่งหยิบเสื้อผ้ามาใส่ด้วยความเร็ว..พร้อม กับเดินไปยังหน้าห้องที่กดกริ่งรัวๆ..ก่อนที่ผมจะมองบุคคล ข้างนอกผ่าน..ตาแมว และภาพที่ผมเห็นนั่นทำให้ผมต้อง สบถขึ้นมาทันที…
“เวรแล้ว ม๊ามา!!!! ปัง ปัง ปัง..
มาได้ไงวะ ม๊ามาได้ไง!
“เปิดประตูให้ม๊าเดี๋ยวนี้นะคิน มารู้ว่าคนอยู่ในนี้
เปิดให้ก็บ้าแล้ว..ผมอุตส่าห์หนีมาตั้งนาน
“แม่บ้านกำลังเอากุญแจมาให้..อย่าคิดว่าวันนี้จะหนีพ้นนะ คิน!…เปิดประตูเดี๋ยวนี้!
เฮ้ย!! ฉิบหายแล้ว! ..ไม่ได้การ แบบนี้ต้องหนี!!
ตอนนี้ผมรีบวิ่งไปหยิบเสื้อผ้า..กวาดของเครื่องใช้ส่วน ตัวของผมลงกระเป๋าสะพายด้วยความเร็วอย่างลวกๆ ก่อน ที่จะวิ่งไปที่ระเบียงของโรงแรมแห่งนี้ เพื่อที่จะปืนไปยัง ด้านข้าง.. ด้านข้างที่เป็นสวนย่อมของโรงแรม ด้านข้าง ที่ผมจงใจเลือกที่ทำเลของห้องนี้ตั้งแต่แรก เพราะกลัว ว่า…มันจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ไงล่ะ
เหมือนอย่างในตอนนี้ ที่ผมลากเก้าอี้มา เพื่อที่จะเข้าม ผ่านรั้วระเบียงของห้องที่มันสูงกว่าปกติ…และท่านออกไป ยังอีกฝั่ง
และในขณะที่ผมยกเท้าข้ามข้างหนึ่งไม่สําเร็จ ก็เป็น จังหวะเดียวกับที่ประตูห้องของผมดออกมา
“คิน!!!! จะหนีไปไหน..
ซวยแล้ว..
ทันทีที่ผมหันหลังไปมอง ผมก็เห็นแม่ของผมเดินตรงมา ทางผม..แต่ว่าท่านมาจับผมไม่ทันหรอก เพราะว่าท่าน ไม่ สามารถที่จะวิ่งเร็วได้ และก็เดินด้วยความเชื่องช้า…สาเหตุ มันเป็นเพราะอุบัติเหตุที่ท่านประสบเมื่อหลายปีก่อน จน ทําให้ส่วนล่างไม่สามารถใช้งานได้ จนเมื่อไม่กี่ปีมานี้…ม้า ของผมก็เริ่มกลับมาเดินได้ปกติ แต่ว่าก็ยังช้ากว่าคนปกติ อยู่ดี
และด้วยการก้าวเท้าที่ช้าของแม่ผม ทำให้ผมสามารถปืน หนีระเบียงนี้ได้อย่างทันแน่นอน..ถ้าหากว่า..แม่ของผม ไม่ ล้มไปซะก่อน
“โอ๊ย..”
“เฮ้ย..มาสา”
พริบ..
ไม่นงไม่หนีแล้ว…
ทันทีที่ผมเห็นแม่ของผมล้มลง ผมก็รีบเอาขาที่ก้าวพาด ไปอีกทางย้อนกลับมาที่เดิมทันที..ก่อนจะวิ่งด้วยความเร็ว กลับไปหาแม่ของผม..ที่ล้มลงไปที่พื้น..ภายในห้องแห่งนี้ ด้วยความกังวลในทันที..ก่อนที่จะรีบพยุงท่านให้ขึ้นไปนั่ง โซฟาใหญ่กลางห้อง..ด้วยความเป็นห่วง
“ม๊า เป็นไงบ้าง..”
*ถามได้..ก็เจ็บนะสิ..แกจะหนีมาไปถึงเมื่อไร…”
“เปล่านะครับ ผมไม่ได้หนี..เออ ผมแค่เห็นว่า..ตรง ระเบียงมันอากาศดีก็เท่านั้นเอง…แหะๆ
“คิน..”
“เห้อออ..มาครับ..ผมยังไม่พร้อมที่จะดูแลใครจริงๆ
“แค่ไปพบเธอแค่นี้เอง…หนูเหมยลี่เธอน่ารักมากๆเลย นะ..นิสัยก็ดี ถ้าไม่ได้หนูเหมยลี่ในวันนั้น แกก็ไม่มีวันที่จะ หนีมาได้แบบวันนี้หรอก”
ก็นั่นล่ะครับ อย่างที่แม่ผมพูดกรอกหูผมตั้งแต่ครั้งแรกที่คุยกันเรื่องนี้..และทุกครั้งที่คุยผ่านโทรศัพท์
ว่าเธอคนนั้น ช่วยชีวิตแม่ผมเอาไว้ จากการที่แม่ผมข้าม ถนนช้าและล้มลง..จนทําให้เธอได้รับบาดเจ็บ..แต่ถึงอย่าง นั้น เธอก็ยังมีน้ำใจพยุงพาแม่ผมข้ามถนนไปต่อ และเพราะ เหตุนี้เอง…ทำให้แม่ผมตั้งเป้าเลยว่า จะให้เธอคนนี้ต้องเป็น ลูกสะใภ้ให้ได้!
เอาจริงๆ ผมก็มีพี่ชายอีก 2 คน..แต่ว่า คนแรกเฮียไค..อยู่ อังกฤษตั้งแต่เด็กจนโต…เลยต้องตัดไป ส่วนคนต่อมาเฮีย เค..รายนี้ยิ่งไม่ได้ใหญ่…เพราะเฮียเคมีพี่พลอยอยู่แล้ว คน ที่ผมเล็งไว้ตั้งแต่แรกเห็น ดังนั้น ความซวยเลยตกมาที่ ผมไง!
เอาจริงๆผมก็ซึ้งใจที่เธอทำแบบนี้ แต่ซึ้งใจที่เธอทำ กับที่ ผมต้องมีเมีย..มันคนละเรื่องกันมั้ยวะ?!!
“โถม้า ม้าก็เอาเงินให้เธอก็จบเรื่องแล้ว..ทำไมต้องยกผม ให้เธอด้วยล่ะ”
“คุณค่าของคน ใช่ว่าเงินจะซื้อกันได้ซะที่ไหน..แล้วอีก อย่าง ม้าก็บอกแล้วไง ว่าม้าอยากให้หนูเหมยลี่มาเป็นลูก สะใภ้…”
“อืม..งั้น.. มาส่งให้เธอไปหาเฮียไคที่อังกฤษดีมั้ยครับ เดี๋ยวผมออกค่าตั๋วให้เลย.. ”
“ไม่.. หนูเหมยลี่เหมาะกับแกนั่นล่ะ มาว่าเธอจะทำให้แก เป็นผู้เป็นคนมากกว่านี้ มั่นใจ
“ทุกวันนี้ผมไม่เป็นผู้เป็นคนยังไง…ธุรกิจแด๊ดที่ให้ผมจับ ผมก็ทําออกมาดี ผลประกอบการที่ผ่านมาก็ได้กำไร..
“อย่าคิดว่ามาไม่รู้นะ ว่าแกให้เฮียแกดูงานให้บ่อยๆ เพื่อ เอาเวลาไปแข่งรถเล่นไม่เว้นแต่ละวัน อ้อ แล้วเรื่องที่แก หนีมามาเป็นอาทิตย์นี้ด้วย นี่ก็ทิ้งงานให้เฮียเคหมด แล้ว ไหน จะเรื่องผู้หญิง ที่เปลี่ยนไม่ซ้ำเป็นว่าเล่นอีก ไหนจะ เงินที่แกเอาไปซื้อของให้ผู้หญิงพวกนั้นอีก แล้ว…ไหนจะผู้ หญิงที่มีปัญหามาตบตีที่บริษัทให้ลูกน้องเอาไปนินทาอยู่ บ่อยๆอีก..”
“ใจเย็นๆ มา…มารัวเกินไป ผมรับไม่ทันนะครับ.. งั้นเอา งี้นะ ผมสัญญา ครั้งหน้าผมจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก แล้ว..สัญญาด้วยเกียรติของลูกม๊าจินสุดสวยคนนี้เลย
“คราวที่แล้วแกก็พูดแบบนี้
นั่นล่ะครับ..ผม เถียงไม่ออก นอกซะจากว่า
“…เอาหน่า มาอย่าซีเรียสเลย ยิ่งเครียดยิ่งไม่สวยนะ… มั้ยว่าม๊าบ่นเรื่องผมหนึ่งเรื่อง…หน้าของม้าก็เพิ่มอายุไป หนึ่งปี..เนี่ยตอนนี้ หน้าเหี่ยวหมดแล้ว..เอางี้ดีกว่าเดี๋ยว ผมพาม๊าไปฉีดโบท็อกซ์ดีกว่า…ป๊ะๆ เดี๋ยวผมให้ไอ้สิทธิ์ จัดการโทรจองให้
“คิน..อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง
แต่แล้วทันทีที่ผมหยิบโทรศัพท์ เพื่อจะโทรบอกเลขา สนิทของผม..ม๊าก็เอ่ยเสียงเข้มขึ้นมาที่ทำให้ผมต้องวาง โทรศัพท์ลง ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นไปกอดแม่ผมแทน
“มาค้าบบบ …ผมยังไม่อยากมีเมีย…
“ม้าก็ไม่ได้ให้แกรีบมี และก็ห้ามทำอะไรหนูเหมยลี่ด้วย ต้องรอให้หนูเหมยลี่เรียนจบก่อนนะ เข้าใจ?
ผมจะไปทำอะไรยัยนั่นล่ะ แค่เจอหน้าผมยังไม่อยากเจอ
เลย
และคำพูดของแม่ผมก็ทำให้ผมผละอ้อมกอดของท่าน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นสีหน้าจริงจังและพูดขึ้นมาอย่างใช้ความ คิด..
“เอาจริงๆ ผมว่า…เธอคนนั้นอาจจะเป็นมิจฉาชีพก็ได้..เธอ คงเห็นว่า ม๊าของผม ราศีคนรวยจับ..ก็เลยรีบวิ่งมาช่วย มัน ต้องเป็นแบบนี้แน่ๆเลย ..มาอย่าไปหลงกลเชียวนะ
“งั้น แกก็ลองไปตรวจสอบให้แม่สิ ว่าเธอคนนี้เป็น มิจฉาชีพหรือเปล่า…
นี่มันแผนหลอกให้ผมไปเจอยัยนั่นของคุณนายจินชัดๆ บางที ผมว่าม๊าผมก็ดื้อเกินไปจริงๆ
และผม..ก็ดื้อได้เชื้อแม่มาซะด้วยสิ..
“ผมว่าอย่าไปยุ่งกับเธอเลย เชื่อผม.. อีกอย่างนะ แค่ชื่อก็ หมวยแล้ว.. สเปกผมนะ ต้องหน้าคมๆ นมใหญ่ๆ
เพี้ยะ!
“โอ๊ยย..ผมเจ็บนะครับ
“ทำเป็นเล่นอยู่ได้..สุดท้ายคนเราก็อยู่ด้วยกันที่นิสัย ใช่ รูปร่างซะที่ไหน อีกอย่างอย่าคิดว่าถ้าไม่รู้นะ ผู้หญิงที่แก ควงๆอยู่ ก็ขาวๆ หมวยๆกันทั้งนั้น
นี่ล่ะ มนุษย์แม่..ทำอะไรก็รู้ทันผมหมด แล้วถ้ามนุษย์เมีย ล่ะ จะขนาดไหน..
เอาจริงๆ ผมว่าผู้หญิงส่วนใหญ่น่ากลัวหมด ..อย่างเช่นผู้ หญิงที่ผมนอนด้วยแค่วันเดียว.. แค่นั้น วันต่อมาเธอก็มา อ้างสิทธิ์เป็นเมียของผมที่บริษัทของผมแล้ว..แถมบางราย ยังมีแย่งตบตีกันอีก..
ถ้าผมต้องเจอแบบนี้ทุกวัน หยย ไม่ไหวๆ ขอผ่าน…
ว่าแต่..นี่ผมไม่สามารถเปลี่ยนความคิดแม่ผมให้ตัวเอง หลุดพ้นจากการจับกุมกักขังหน่วงเหนี่ยวจิตใจและร่างกาย ได้เลยจริงๆเหรอเนี่ย..
หรือว่า.. ผมก็ต้องเปลี่ยนแผนเอาตัวรอดใหม่..ในเมื่อ พยายามใส่ร้ายว่าเธอไม่ดีไม่ได้ งั้นก็ให้ผมเป็นคนไม่ดีก็ แล้วกัน
“ถ้ายัยเหมยลี่อะไรนั่นเป็นคนดีแบบที่มาว่าจริง..ผมว่าม้ายิ่งต้องทบทวนความคิดใหม่เลยล่ะ ม๊าก็รู้ว่า ผมมันรวย หล่อ สาวๆก็เข้าหาผมเยอะแยะ ..แบบนั้น ผมคงทำเธอ เสียใจร้องไห้ฟูมฟาย กินไม่ได้นอนไม่หลับ แล้วเผลอๆ อาจจะคิดฆ่าตัวตายก็ได้นะมาแบบนั้นคือมาทำบาปอย่าง ใหญ่หลวงเลยนะ..”
“งั้นเอาแบบนี้..คินลองไปเจอน้องดูก่อน..ถ้าคนไม่ชอบ ม๊าจะไม่บังคับ..”
ผมว่า…มาผมต้องโดนเล่นของแน่ๆ ยัยนั่นก็ต้องเล่นขอ งกับม้าผมแน่ๆ
แต่เอาเถอะ…ในเมื่อมาผมพูดแบบนี้…ผมก็จะไปเจอแล้วก็ บอกว่าผมไม่ชอบ ทุกอย่าง..จบ!
“ได้..แต่ว่า ผมอยากเจอเธอโดยที่เธอไม่รู้ว่าผมเป็น ใคร….นะครับ”
เพราะว่าผม ไม่อยากสานความสัมพันธ์ใดๆกับเธอทั้งนั้น แค่เจอแล้วก็จบ แยกย้าย โดยที่เธอไม่รู้ว่าผมเป็นใคร..
ก็อย่างที่บอก ผมหล่อ รวย และเป็นที่ต้องการของผู้หญิงเยอะ จนทุกวันนี้ ผมเองก็ปวดหัว..และผมก็ไม่อยาก ปวดหัวเพิ่มจากการโดนตามจับของผู้หญิงคนนี้ ที่ชื่อเหม ยลี่อีกคน..
“ได้ .อ่ะ นี่ข้อมูลเธอ…
ทันทีที่ผมยอมตบปากรับคําแม่ของผม เพื่อให้ผมได้กลับ มาใช้ชีวิตแบบเดิมได้อีกครั้ง ไม่ต้องหนีแม่ของผมแบบนี้ อีก ..แม่ของผมก็ส่งข้อมูลของเธอทั้งหมดมาให้กับผม ทั้ง ที่อยู่ คณะที่เรียน มหาลัยที่เรียน ที่แม่ต้องการให้เธอเป็น ลูกสะใภ้ของแม่ผมในทันที
“ที่บ้านเธอเปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยว ลูกจะลองไปดูๆเธอก่อน ก็ได้นะ …หนูเหมยลี่เนี่ย ขยันขันแข็ง แถมยังหน้าตาน่ารัก อีกด้วยนะ”
ไม่ว่ายังไงก็จะให้ผมชอบยัยนี่ให้ได้เลยสินะ แม่ผม เนี่ย..แต่สําหรับผม..ผู้หญิงที่สวยๆ น่ารักๆ ผมเห็นมาเยอะ แล้ว เยอะจนเบื่อแล้วด้วย..
“จะน่ารักขนาดไหนเชียว” ผมเลยพูดออกมาเบาๆ ก่อนจะ โยนเอกสารลงอย่างไม่สนใจ
“เอาไว้แกไปก่อนค่อยพูดนะ..แต่มาว่า ม้ามองไม่ผิด.
ความมั่นใจในการจับคู่ของม้าผมนี่..มันคุ้นๆนะ.. แต่ เอาเถอะไม่ว่าจะน่ารักขนาดไหนก็ทำอะไรผมไม่ได้ หรอก…เพราะว่าผม..คือคิน ผู้ชายที่รักอิสระยิ่งกว่าสิ่งอื่น ใด และก็ไม่มีทางที่จะผูกมัดกับใครทั้งนั้น..
“คร๊าบบบ พรุ่งนี้ผมจะไปเจอเธอ แล้วม๊าเตรียมตัวรอฟัง คําตอบจากผมได้เลย..
หึหึ..ไม่ว่ายังไงพรุ่งนี้คำตอบของผมก็คือ…ไม่เท่านั้น!
แล้วเจอกัน..เหมยลี่
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ