ตอนที่ 3

คนถูกกระทรวบรวมพลัง ดันเขาออกห่าง ก่อนง้างมือ ฟาดไปเต็มแรง

เพียะ!

ใบหน้าคนถูกตบจนหันทันที คล่ำประตูเปิดออกแล้ววิ่งหนี อย่างไม่คิดชีวิต มือบางยกปาดน้าตาตลอดเส้นทาง ความ รักทําให้เธอตาบอด พี่วินไม่ใช่คนดีอีกแล้ว

คนถูกตบซบหน้ากับพวงมาลัย สองมือทุบลงบนนั้นด้วย ความหงุดหงิด เดือดดาลที่ตัวเองเผลอทําร้ายแฟนสาวลง ไป เขาน่าจะหักห้ามใจมากกว่านี้ ดัดสินใจขับรถออกจาก คอนโด วันนี้ช่างโชคร้ายเสียจริง คิดว่าคงได้หวานชื่นดัน ต้องกลืนก้อนขมๆ ลงคอแทน

ไม่รู้จะหันไปทางใด เลยจอดรถเทียบร้านดาร์กมูน ก้าว เข้าสู่ด้านใน จนพบเข้ากับเพื่อนสาวของแฟน นาริสาม กว้างเข้ามาทักทาย

“พี่วินมาทำอะไรเหรอคะ” เธอถามเสียงหวาน ขยับใกล้ เขาเพราะเสียงดังในผับ
“เอ่อ… พี่จะมาถามสา ว่าเจอรินบ้างไหม” เขาอึ้ง ยิ่ง มองเห็นร่องอกของคู่สนทนาทำเอาใจสั่น

คนถูกถามขมวดคิ้วบางยกมือป้องปาก กวักมือให้เขา เอียงหูมาใกล้ๆ ชายหนุ่มทำตามความต้องการ นาริสากระ กยิ้มมุมปาก

“ไม่เจอเลยค่ะ” ลมหายใจอุ่นร้อนถูกพ่นใส่ ขนในกาย กวินทรลุกชัน ผละออกห่างเพื่อนแฟนเล็กน้อย

“ไม่เป็นไรครับ” เขาหันหลังคิดเดินออกมา ทว่าท่อนแขน กลับถูกรั้งไว้ พาแฟนเพื่อนเดินขึ้นชั้นบน เป็นห้องทำงานข องญรินดา

“คุยกันที่นี่ดีกว่าค่ะพี่วิน เสียงข้างล่างดัง

กวินทรสับสน เกรงว่าผู้อื่นมาเห็นคงไม่ดีเท่าใดนัก

“ขอโทษนะครับที่พี่มารบกวนสา ถ้าไม่เห็นรินก็ไม่เป็นไร พี่ไปตามหารินที่อื่นก็ได้ครับ” กวินทรพยายามเลี่ยงออกมา

“เดี๋ยวสิคะพี่วิน เป็นอะไรหรือเปล่า ทะเลาะกับรินหรือคะ!” นาริสารีบดักคอ

แววตาคนถูกถามหม่นลง นารีสาคิดว่าตนเคาถูกทางแล้ว จับท่อนแขนแฟนเพื่อนแล้วพามานั่งลงบนเก้าอี้

“นั่งพักก่อนค่ะ เดี๋ยวสาจะโทรหารินให้ พี่วินรอตรงนี้นะ

คะ”

“ครับ” เขาตอบรับแล้วพยักหน้าช้าๆ

ร่างเย้ายวนเดินออกมานอกห้องทํางาน ก่อนตรงไปยัง บาร์ด้านล่าง สั่งบาร์เทนเดอร์ให้ชงเหล้า ยกขึ้นมาด้านบน สองแก้ว ก่อนเข้าห้องเธอวางถาดในมือ แล้วหยิบยาจาก เสื้อในออกมาใส่มันลงในแก้ว ยานี้เธอใช้มันเป็นประจำ เพื่อประสิทธิภาพในการทํางาน มันช่วยให้ได้รับทิปเยอะ กว่าเดิม

ประตูห้องทํางานของผับเปิดออก กวินทรชะงักจ้องมอง สีหน้าแปลกใจ เมื่อเห็นถาดแก้วเหล้าสองแก้ววางอยู่

“ดื่มกับสาหน่อยค่ะ สาโทรหารินแล้ว อีกสักพักรินจะมาที่ นี่” นาริสาโกหกคำโต “พี่วินต้องตอบแทนสาด้วยการดื่มด้วยกันสักแก้วนะคะ”

“รินจะมาที่นี่เหรอครับ” สีหน้าชายหนุ่มเต็มไปด้วยความ

ยินดี

“ใช่ค่ะ”

เขาคว้ามือบางมาแล้วกุมไว้อย่างไม่เจตนา “ขอบคุณมาก นะสา ขอบคุณที่ช่วย

คนถูกกุมมือยิ้มเขิน ไม่เป็นไรค่ะ สายินดี

กวินทรปล่อยมือเพื่อนแฟน เธอส่งแก้วเหล้าให้ เขารับมา แล้วกระดกดื่ม รอยยิ้มฉาบฉายทั่วใบหน้า นาริสาต้องมอง ลำคอซึ่งกระตุกขึ้นเมื่อน้ำสีอำพันไหลลงไป

“เดี๋ยวสาขอตัวเข้าห้องน้ำสักครู่นะคะ” เธอบอกแล้วเดิน เลี่ยงออกมา

ร่างเย้ายวนรีบตรงไปยังล็อกเกอร์ หยิบมือถือตัวเองออก มาพร้อมส่งข้อความไปหาญรินดา
ริน… มาหาสาที่ออฟฟิศผับได้ไหม สาเมามากกลับบ้าน ไม่ไหว รินช่วยมารับสาหน่อยนะจ๊ะ

ส่งข้อความเสร็จเธอเดินกลับเข้าไปในห้องทำงานอีกครั้ง สองเท้าชะงักสบสายตาของชายหนุ่มซึ่งกำลังยืนมองมา แววตาฉ่ำหวาน ผิวแก้มกำลังแดงขึ้นทุกขณะ หัวใจกวินทร เต้นหนัก เมื่อเห็นเรือนร่างเย้ายวนภายใต้ชุดบิกินี่สีแดงสด เขาอยากกระชากเธอเสียเดี๋ยวนี้

“เป็นอะไรไปหรือเปล่าคะพี่วิน” นาริสาเอ่ยถาม แล้วยิ้มยั่ว สองเท้าค่อยๆ ก้าวเข้ามาหา ก่อนยกมือทาบแผงอกกว้าง

“สา… พี่รู้สึกไม่ค่อยดี” ร่างกายมันร้อนรุ่มไปหมด แล้วยิ่ง ตอนนี้นาริสาเข้าใกล้ เขาแทบอยากกระชากเธอมานอนใต้ ร่างเสียเดี๋ยวนี้