ตอนที่ 1

ท่ามกลางแสงสี กลิ่นเหงื่อ คราบไคล จากการบดเบียด วาดลวดลาย จากโต๊ะสู่โต๊ะ ยกแก้วกระดกดื่ม พูดคุยยิ้ม แย้มร่างกายโอบรัดกอดกระหวัดกันไม่ห่าง ของแต่ละคู่ ซึ่งมาท่องราตรีกันในผับชื่อดัง นามดาร์กมูน ญรินดา นภา พิสุทธิ์ เจ้าหน้าที่บัญชีสถานบันเทิงย่านทองหล่อ เจ้าของ ดวงตากลมโต ผิวสีชมพูระเรื่อ คิ้วยาวเรียว ริมฝีปากบาง สีชมพู กำลังจ้องมองผู้คนมากมายแล้วถอนหายใจเฮือก ใหญ่

เธอเกลียดสถานที่แห่งนี้ ยกเว้นเจ้าของผับที่ใจดีเสมอมา

“รินจ๊ะ วันนี้สนใจไหมเอ่ย… ” เจ้าของผับนามราตรียังคง ถามเธออีกครั้ง เรื่องการทำงานพิเศษ ชื่อว่าเด็กนั่งดริงก์

“ไม่ค่ะพี่ตรี อย่าให้รินทำเลยค่ะ” หญิงสาวตอบแล้วส่าย หน้า

ทำไมล่ะริน เงินดีออก ยิ่งหน้าตาอย่างรินพี่ว่าคืนหนึ่งห้า หมื่นสบายๆ เรื่องกินเหล้าไม่ต้องห่วง มันฝึกกันได้พี่การัน
“ขอโทษนะคะพี่ตรี ที่ดินตอบสนองความต้องการของพี่ ไม่ได้” หญิงสาวระบายลมหายใจ “นมีแฟนแล้ว รินไม่ อยากให้วินต้องรู้สึกไม่ดีค่ะ”

ราตรีถอนหายใจด้วยความเสียดาย หากได้ญรินดามาเป็น เด็กในร้านอีกคน เงินคงไหลมาเทมาเป็นแน่

“เฮ้อ… พี่อยากให้รินหมดหนี้เร็วๆ จริงๆ นะ พี่เป็นห่วงริน สักวันในอาจไม่ได้นั่งทำงานอยู่ในออฟฟิศแบบนี้ พี่กลัว พี่ชายรินมันจะทําอะไรห่ามๆ เอาน่ะสิ” แค่คิดก็รู้สึกขนลุก แล้ว คนอย่างญรันต์ติดการพนันขนาดนั้น คงหาทางเอา น้องตัวเองเร่ขายเป็นแน่รินไม่รู้ผ่าเหล่าผ่ากอมาจากไหน ถึงได้ออกมาหน้าตาสะสวยอย่างนี้

ขอบคุณมากค่ะพี่ตรี แต่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ รินใช้หนี้ พี่หมดแน่นอน” ญรินดาบอกแล้วยกยิ้ม ก่อนลุกยืนเพื่อ เตรียมเลิกงาน

กระเป๋าถูกหยิบขึ้นสะพาย ร่างบางก้าวออกมานอก ออฟฟิศ แล้วเดินออกมาหลังร้าน เพื่อทักทายเพื่อนรัก อย่างนาริสา สาวนั่งดริงก์อายุรุ่นราวคราวเดียวกัน นาริสา เป็นเพื่อนกับเธอตั้งแต่เรียนมัธยมปลาย ก่อนแยกย้ายกัน

ไปเรียนต่อมหาวิทยาลัย
นารลาออกกลางคัน ผันตัวมาทำงานกับเราตรีเสียก่อน เพื่อนเธอได้รับเงินแต่ละเดือนไม่น้อยเลย ถึงนาริสาไม่ ได้สวยเท่าเธอ แต่ทรวดทรงนั่น นับได้ว่าเป็นนางแบบได้ สบาย

“สา” เธอเรียกเพื่อน สาวหุ่นน่ามองหันมาแล้วยิ้มกว้าง เร่งฝีเท้าเข้ามาหา

ญรินดากวาดตามองชุดที่เพื่อนใส่แล้วอดเขินอายแทนไม่ ได้ วันนี้ทางร้านจัดชุดบิกินี่สีแดงสด พร้อมถุงน่องตาข่าย คาดผมกระต่ายสีดำ เห็นชัดทุกสัดส่วน ว่าใครมีเท่าไหร่

“ไงริน เลิกงานแล้วเหรอ” นาริสาทักทาย

“ใช่จ๊ะ”

นารีสากวาดตามองหาใครบางคน แล้วหันกลับมาหา เพื่อน

“พี่วินไม่มาเหรอจ๊ะวันนี้

“มาจ้ะ ใกล้ถึงแล้วล่ะ
เสียงรถยนต์จอดเทียบด้านหลัง ญรินดาชะเง้อมองเช่น เดียวกับเพื่อนเธอ ไม่นานนักหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง สวมเสื้อ เชิ้ตสีฟ้าอ่อนกางเกงสแลคสีดำ ผมรองทรง จมูกโด่งรับ กับใบหน้า คิ้วเข้มตรง ดวงตาเรียวยาวออกเชื้อสายทาง จีน ก้าวเข้ามาในร้าน พนักงานนั่งดริงก์ต่างรุมล้อมแสร้งลูบ เนื้อตัวหนุ่มฮอต เขารีบเบี่ยงกายหนีแล้วหัวเราะ ก่อนเดิน เข้ามาหาคนของหัวใจ

“รอพี่นานไหมครับ” กวินทรถาม แล้วเหลือบมองหญิง สาวอีกคนที่อยู่ในชุดทำงานของร้าน พาให้เลือดในกาย ร้อนฉ่า มุมปากกระตุกเล็กน้อย ก่อนยิ้มกลบเกลื่อน

เจ้าของเรือนร่างเย้ายวนยิ้มน้อยๆ แล้วเดินห่างออกมา ก่อนปรายตาในทางเชิญชวน กวินทรไม่วานเหลือบมอง เล็กน้อยแล้วหันกลับมาหาแฟนตนเอง

“ไม่นานค่ะ รินเพิ่งเลิกงานเมื่อกี้เองค่ะ เลยลงมาคุยกับ สา”

“อ่อครับ” ชายหนุ่มรับคำแล้วยิ้ม “วันนี้ที่ร้านจัดชุดให้เด็ก เปรี้ยวจังเลยนะครับ”

ญรินดายิ้มบางๆ “ชอบเหรอคะ” แกล้งแซวแฟนตัวเอง
ใบหน้าของชายหนุ่มแดงก่ำเมื่อถูกแซว ยกมือเกากีรษะ แล้วดึงมือบางมากุมไว้พาเดินออกนอกร้านด้วยกัน มูริน ดามองมือใหญ่ รับรู้ถึงความอบอุ่นในนั้น ความสุขกำลังแผ่ ซ่าน ในความโชคร้าย ยังโชคดีที่มีเขาคอยเคียงข้าง

ประตูรถเปิดออก คนตัวเล็กนั่งด้านหน้าคู่คนขับ ภาพสอง คนอยู่ในสายตาของนาริสา ริมฝีปากเคลือบลิปสติกสีสด กัดแน่น ในอกร้อนผ่าว สักวันชายคนนั้นต้องเป็นของเธอ จะไม่มีวันให้คนอย่าง รินดา บมือเปิบไปแน่นอน

เธอรัก เขามาก่อน…