บทที่ 19 ผู้อำนวยการยังต้องฟังผม!

บทที่ 19 ผู้อำนวยการยังต้องฟังผม

จํานวนที่มาก จึงง่ายที่จะหวาดกลัว!

รถลินคอล์นหนึ่งร้อยคัน ทหารที่ได้รับการฝึกมาอย่างดีสาม สี่ร้อยกว่านาย เหอเย่าหลงตัวเล็ก ๆ จะสามารถก่อเรื่องขึ้นได้ อย่างไร?

พวกที่ได้ผลประโยชน์จากเหอเย่าหลง เพียงแค่ปรายตามอง อันธพาลพวกนี้ที่ติดตามมาเพื่อ ก่อเรื่อง คนพวกนี้ก็รีบร้อนทิ้ง อาวุธในมือลง ใครก็ไม่กล้าขยับ

“ถ้าอย่างนั้น เถ้าแก่เหอ ที่บ้านของผมมีปัญหาต้องขอตัวก่อน”

“ผมปวดท้องนิดหน่อย เดี๋ยวกลับมา”

“เถ้าแก่เหอ ไว้คราวหน้าพวกเราค่อยคุยกันนะ

อันธพาลเหล่านี้แต่เดิมแล้วก็เป็นพวกเสเพล เพียงแค่เห็นเจียง ชื่อพาทหารร่างกายแข็งแกร่งมานับร้อยนาย ก็ตกใจจนวิ่งหนี หมดแล้ว ไม่ได้สนใจความเป็นตายของเหอเย่าหลงอยู่แล้ว
ท้ายที่สุด เหอเย่าหลงและเหอเจียหมิง สองลุงหลานก็ถูกทิ้งไว้ ที่นี่

เจียง อถามอย่างเย็นชา “เหอเย่าหลง ผมจะให้โอกาสคุณ ชดใช้ความผิด แต่คุณกลับไม่รู้จักถนอมมันไว้

เหอเย่าหลงกัดฟัน ลุกขึ้นยืน

เขาหัวเราะแล้วพูด “เจียงชื่อ คุณมีคนเยอะแล้วอย่างไร? ที่นี่ไม่ ใช่เวสเตอร์แลนด์ นี่คือซูหัง! อีกอย่างผมได้รับคำแนะนำในการ รื้อถอนมาจากกรมโยธาธิการและผังเมือง ผมเป็นฝ่ายที่ชอบด้วย กฎหมาย คุณขัดขวางผม ถือว่าเป็นศัตรูกับสำนักงานเมือง ระวัง คุณจะโดนจับเข้าคุก!”

“นายกล้า!” ตุลย์ก้าวขึ้นมาด้านหน้า คอเสื้อของเหอเย่าหลง แน่น ดึงเขาขึ้นมา “ผมเห็นคุณมานานแล้วสุนัขตัวนี้มองแล้วไม่ สบายตายิ่ง ยังกล้าพูดจาไร้สาระได้เต็มปาก ดูสิว่าบิดาคนนี้จะตบ คุณให้ตาย

ในเวลานี้เอง

“ปล่อยมือ!” เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมาจากที่ที่ไม่ห่างไกลนัก

รถสีฟ้าคันเล็กค่อย ๆ ขับเข้ามาจอดในบริเวณที่ว่าง ประตูรถเปิดออก ชายหัวล้านคนหนึ่งเดินออกมา

เขาคือเลขานุการของผู้อำนวยการสำนักงานกรมโยธาธิการและ ผังเมือง——หวางหมินไหล

เหอเย่าหลงซาบซึ้งจนแทบจะร้องไห้ออกมา ผลักดุลย์ออก ลาก ขาวิ่งไปอยู่ข้าง ๆ หวางหมุนไหล

“เลขาหวางคุณมาแล้ว คนเหล่านี้ไม่เคารพกฎหมาย รวมตัวขัด ขวาง รบกวนการดำเนินงานรื้อถอนของพวกผม เลขาหวาง คุณ ต้องรับผิดชอบแทนผมนะครับ”

“หึ เรื่องแค่นี้?”

หวางหมินไหลลูบพุงของเขาแล้วเดินไปหน้าเจียงชื่อ “คุณคือ เจียง อ?”

“ใช่?”

“คนเหล่านี้เป็นคุณที่เรียกมาหรือครับ?”

“เหอะ ๆ ดี คุณกล้ายอมรับ คุณรู้ไหมครับว่าการรวมตัวกันขัดขวาง รบกวนกฎหมายเป็นความผิดมากขนาดไหน?

เจียง อพูดอย่างเย็นชา “ผมเพียงแค่จัดงานวันเกิดให้น้องชาย ที่เสียชีวิตไปแล้ว ทำให้เขาอย่างเหมาะสม นี่ถือเป็นการรวมตัว ด้วยหรือ?”

แน่นอนว่าใช่!” หวางหมินไหลชี้นิ้วไปบริเวณใกล้ ๆ “ที่นี่ล้วน เป็นพื้นที่รื้อถอนปรับปรุงทั้งหมด ถูกห้ามไว้แล้ว พวกคุณช่วยพา คนเข้ามาเป็นการฝ่าฝืนกฎหมาย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องรบกวน การท่าการรื้อถอนของพนักงาน ผมสามารถเรียกคนมาจับพวก คุณไปในตอนนี้ได้เลย

เจียงชื่อหัวเราะ

“พื้นที่ทําการรื้อถอนปรับปรุง? เท่าที่ผมทราบ ที่จริงบริเวณนี้ไม่ อยู่ในขอบเขตการรื้อถอน เป็นคุณที่เพิ่มเข้าไปเองโดยพลการ

“อีกอย่างเหอเย่าหลงเองก็ไม่ใช่คนของกรมโยธาธิการและ ผังเมือง เขามีคุณสมบัติอะไรในการรับช่วงต่องานรื้อถอน ปรับปรุง?”

หวางหมินไหลควบคุมสีหน้าไม่ได้อีกต่อไป
“คุณกล้าที่จะเถียงผู้อาวุโสหรือ?”

“อยู่ในขอบเขตการปรับปรุงหรือไม่ขึ้นอยู่กับผม จะให้ใครรับช่วง ต่อก็ขึ้นอยู่กับผม”

“ผมบอกว่าตรงไหนสามารถซื้อได้ ตรงนั้นก็ต้องรื้อได้ ผมบอก ให้ใครรับช่วงต่อ คนนั้นก็รับช่วงต่อได้ ฟังเข้าใจแล้วใช่ไหม?

เจียง อยิ้มเย็น “หวางหมินไหล คุณช่างมีอำนาจยิ่งใหญ่จริง! แต่คุณก็เป็นแค่เลขานุการของผู้อำนวยการ เดิมทีแล้วไม่มีสิทธิ์ อะไรเลย คุณเอาอำนาจนั้นมาจากไหน? แล้ววางแผนจะทํา อะไร?”

“ฮาฮาฮาฮา” หวางหมินไหลเงยหน้าขึ้นชื่นชม “คุณไม่เข้าใจ ใน กรมโยธาธิการและผังเมือง เป็นผมหวางหมินไหลที่ตัดสินใจ!

“เฮอะ คุณใหญ่กว่าผู้อำนวยการสำนักงาน

“หึ ถ้าไม่ใช่ผมพูด ผู้อำนวยการยังต้องฟังผม ผมพูดอะไร เขาก็ เชื่ออย่างนั้น เจียง อ คุณเป็นนักโทษบนมือผม อย่าได้คิดว่าจะมี ชีวิตออกไปได้”
เจียงชื่อส่ายหน้าเบา ๆ ที่แท้แล้วกรมโยธาธิการและผังเมือง เป็นคุณหวางหมินไหลที่ตัดสินใจหรือ

ทันใดนั้น เขาหันศีรษะไปทางเรือสำราญลำใหญ่ “ผู้อำนวยการ หลิว”

ผู้อำนวยการหลิว?

หวางหมุนไหลก็ตัวสั่นเทาขึ้นมา มองไปทางเรือสำราญ ไม่พบ ใครเลย จึงอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจอย่างผ่อนคลาย

“เชื่อเลย ยังจะเสแสร้งข่มขู่ผม วันนี้ผมไม่……

“หวางหมินไหล!”

เสียงทรงพลังดังมาจากเรือสำราญ หวางหมินไหลได้ยินเสียงนี้ ก็ตกใจจนอกสั่นขวัญหาย

เขาคุ้นเคยกับเสียงนี้มาก

เป็นน้ำเสียงที่เขาพยายามประจบประแจงอยู่ทุกวัน เป็นเสียงที่ เขานํามาเป็นจิ้งจอกแอบอ้างบารมีเสื้ออยู่ข้างนอก

เจ้าของเสียงนี้ คือผู้อำนวยการสำนักงานกรมโยธาธิการและผังเมือง——หลิวเจิ้นทรง

เห็นเพียงแค่ชายวัยกลางคนอายุประมาณสี่สิบปีค่อย ๆ เดินลง มาจากเรือสําราญ แววตาเปิดเผยประกายการฆ่าฟินออกมา

เมื่อเช้านี้เขาได้รับโทรศัพท์จากผู้บัญชาการเขตที่สาม บอกว่ามี การจัดการแสดงให้เขาชมบนเรือสําราญ เป็นการแสดงสนุกๆ ที่ พวกเขากรมโยธาธิการและผังเมืองกำกับและแสดงเอง

ในตอนแรกหลิวเจิ้นทรงก็ไม่เข้าใจว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น แต่ว่า เมื่อเป็นคําสั่งของผู้บัญชาการ ไม่ขึ้นเรือสําราญคงไม่ได้

จนกระทั่งเขาเห็นหวางหมินไหล ได้ยินประโยคที่น่าเขย่าขวัญ นั่น ถึงได้เข้าใจเหตุผลที่ผู้บัญชาการให้ขึ้นเรือสำราญมาในวันนี้

“หวางหมินไหล อำนาจของคุณยิ่งใหญ่มาก!

“ผมผู้อำนวยการคนนี้ยังต้องฟังคุณ? คุณพูดอะไรผมก็ทำอย่าง นั้น?”

“ถ้าอย่างนั้นตั้งแต่วันนี้ไป คุณมาเป็นผู้อำนวยการดีไหม!”
หวางหมินไหลตกใจจนได้ยินเสียงหัวใจดังตูม มต่อหน้าหลิว เจิ้นทรง ทั่วทั้งร่างสั่นอย่างคุมไม่อยู่

“ไม่ใช่นะครับ ผู้อำนวยการ เมื่อกี้ผมแค่พูดไร้สาระไปเรื่อย

เขาพยายามอย่างเต็มที่ ตบหน้าตัวเองอย่างแรง

“ผมสมควรตาย ผมพูดจาไร้สาระ ผมมันไร้ค่า

“ผู้อ่านวยการหลิวคุณได้โปรดให้อภัยผมเถอะ ผมรู้แล้วว่าทําผิด กรมโยธาธิการและผังเมืองแน่นอนว่าต้องเป็นคนที่ตัดสินใจได้

“ผมเป็นเพียงแค่สุนัขตัวหนึ่งที่คุณเลี้ยง หลังจากนี้ผมไม่กล้าทำ อีกแล้ว”

หลิวเจิ้นหรงหัวเราะเสียงเย็น “ตอนนี้รู้ว่าทำผิดแล้ว? สายไป แล้ว! ผมรู้สึกแปลกใจ ทำไมสองวันมานี้คุณถึงต้องการจะปิดล้อม พื้นที่ส่วนนี้รวมกับเขตที่ทำการปรับปรุง แถมยังแนะนำให้ผมเร่ง ความคืบหน้า ที่แท้แล้วคุณกับเหอเย่าหลงสมรู้ร่วมคิดกัน ใช้การ รื้อถอนปรับปรุงของรัฐในการแก้แค้น อีกนิดเดียวผมก็จะกลาย เป็นผู้สมคบคิดกับพวกคุณแล้ว

“หวางหมินไหล คุณช่างกล้าหาญมากจริง ๆ วันนี้ถ้าหากผมไปจัดการคูณ ผมจะยอมรับของเบื้องบนได้อย่างไร? จะเป็นที่ ยอมรับของประชาชนได้อย่างไร? เรียกคนมา นำคนสาระเลวนี่ไป ใส่กุญแจมือ!”

“ครับ!”

ชั่วพริบตาเดียว หลิวเจิ้นทรงก็พาเจ้าหน้าที่ตำรวจที่สวมชุด เครื่องแบบหลายนาย ในมือมีใส่กุญแจมือ ผลักหวางหมินไหล ลงบนพื้น แล้วใส่กุญแจมือ

หวางหมินไหลที่เพิ่งจะยโสโอหัง ก็ถูกทำลายลงภายในไม่กี่ นาที

หลิวเจิ้นหรงคํานับให้เจียง อ “สหายเจียง อ ต้องขอโทษด้วย จริง ๆ เป็นผู้นําอย่างผมที่ไม่สามารถกำจัดขยะชิ้นนี้ออกจากกรม โยธาธิการและผังเมืองได้ ถึงเข้ามาสร้างความลำบากในงาน เคารพศพของคุณดำเนินไม่ราบรื่น ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ

เจียงชื่อโบกมือ “ไม่เป็นไรครับ ผู้อำนวยการหลิวสามารถให้ ความเป็นธรรมได้ ก็เป็นการตอบแทนที่ดีที่สุดแล้ว

หลิวเจิ้นหรงพูดต่อว่า “ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวก่อน ถ้าหากผู้ บัญชาการทางนั้นถาม ขอให้ช่วยอธิบายให้ผมสักสองคำ”
“ผมจะทําให้ครับ

“อย่างนั้นขอขอบคุณล่วงหน้านะครับ

หลิวเจิ้นทรงหมุนตัว ให้คนนำตัวหวางหมุนไหลออกไป จิ้งจอก แอบอ้างบารมีเสือครั้งนี้ของเลขานุการจบเห่โดยสิ้นเชิง

เจียงชื่อมองไปทางเหอเย่าหลง “ตอนนี้ ถึงตาคุณแล้ว”