บทที่ 04 ทั้งชาติ อย่าคิดที่จะได้หย่า

ศิริวรรณแอบอยู่ที่มุมกองหญ้า เพราะกลัวว่าจะถูก

เจอ

โชคดีที่มีแมวตัวหนึ่งวิ่งออกไป ช่วยเธอรับความผิด นั้นไป รอธีรวัฒน์หันกลับไป ศิริวรรณก็วิ่งออกไปจากบ้าน ที่ทำให้ตัวเองแทบจะหยุดหายใจนี้อย่างไม่หันกลับมา มองเลย

วิ่งขึ้นรถในอึดใจเดียว จู่ๆ หน้าของศิริวรรณก็ซีดขาว

เหงื่อไหล่ออกมาจากจอนผมของเธอไม่หยุด ฟันก็ กัดริมฝีปากไว้อย่างแน่น

ท้องน้อยก็รู้สึกเจ็บเป็นช่วงๆ เธอรู้สึกได้ชัดเจนว่ามี ของเหลวไหลออกมาจากข้างล่าง ศิริวรรณตกใจหนักมาก จนไม่กล้าขยับ พอความเจ็บนั้นหายไป เธอก็รีบขับรถไปที่ โรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด

ในห้องทํางานของหมอ

“หมอค่ะ คุณบอกว่าฉันท้องหรอค่ะ?

ศิริวรรณจับผลตรวจไว้แล้วมองหน้ามองอย่างไม่น่า เชื่อ หรือว่าเธอฟังผิดไปรึเปล่า

ไม่นานมานี้พึ่งรู้ว่าตัวเองเป็นแค่เครื่องมือที่ใช้คลอดลูก จู่ๆ ก็ถูกตรวจพบว่าท้องแล้ว ถ้าธีรวัฒน์รู้เขาต้องไม่ ปล่อยตัวเองไปแน่ๆ พอนึกถึงผู้ชายที่เย็นชาคนนั้น ศิริ วรรณก็ขนลุกขึ้นมาทันที

“ทารกในครรภ์ยังไม่ครบสองเดือน เป็นช่วงที่ อันตรายที่สุด ปกติเธอต้องค่อยระวังให้มาก ครั้งนี้ดีนะที่ แค่มีเลือดไหล ครั้งต่อไปอาจจะไม่โชคดีขนาดนี้แล้วนะ”

“ฉันเข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะหมอ” ”

ศิริวรรณเอาผลตรวจจากหมอแล้วเดิมออกมาด้วย หน้าที่ซีดขาว

เธอเหมือนหุ่นที่ถูกดึงวิญญาณไป เดินข้ามผู้คน มากมายอย่างเฉยชา หลายครั้งมากที่แทบจะชนโดนคน อื่นแล้วล้มลง

เธอท้องแล้ว

ทํายังไงดี? เธอท้องแล้ว

เมื่อก่อนตัวเองหวังว่าจะได้ท้องเร็วๆ ตอนนี้กลับรู้สึก ว่าเด็กในท้องเป็นต้นเหตุของเรื่อง เหมือนปิศาจที่กินคน น่ากลัวมาก
ทําแท้งดีไหม?

ก่อนที่ธีรวัฒน์จะรู้ เธอไปทำแท้งตอนนี้ที่โรง

พยาบาล

ขอแค่เธอไม่ท้อง ธีรวัฒน์ก็จะไม่หย่ากับตัวเอง ก็จะ ไม่ไปกับผู้หญิงคนนั้นสองต่อสอง

ใช่ ขอแค่เอาเด็กนี้ออกอะไรๆ ก็เคลียร์หมดแล้ว

ศิริวรรณเหมือนถูกสะกดจิต จู่ๆ ก็หยุด ตาที่แดงของ เธอได้จ้องท้องที่ตอนนี้ยังเล็กอยู่

ในเวลาเดียวกัน ก็มีเด็กตัวขาวๆ อ้วนๆ จู่ๆ ก็วิ่งเข้ามา ชนที่ขาศิริวรรณ เธอรู้ตัวอีกที ก็ได้สบตากับตาของเด็ก ที่ใสซื่อเข้า ใจเหมือนถูกบิด ศิริวรรณก็ได้สติคืนกลับมา ทันที

เธอต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ที่คิดที่จะฆ่าลูกของตัวเอง

“ขอโทษค่ะ”

แม่ของเด็กรีบวิ่งเข้ามา แล้วขอโทษกับศิริวรรณแล้ว ก็รีบอุ้มเด็กแล้วจากไป

เธอต้องเอาเด็กคบบี้ไว้ไปใช้แค่นั้น เธอยังต้องปิดบังไม่ให้ธีรวัฒน์รู้ ขอแค่เธอหาที่หลบ ธีรวัฒน์หาตัว เองไม่เจอก็จะไม่สามารถหย่ากับตัวเองได้ รอเด็กคนนี้ คลอดแล้วเธอก็จะกลับบ้านวรรณศา พอกับแม่ต้องยก โทษให้เธอและปกป้องเธอและลูกแน่ๆ

ชาตินี้ทั้งชาติธีรวัฒน์อย่าคิดที่จะได้หย่ากับตัวเอง และอย่าคิดว่าจะได้อยู่กับผู้หญิงคนนั้น

ศิริวรรณตัดสินใจในใจ ในตาเต็มไปด้วยความเด็ด

ขาด

เธอขับรถตัวเองกลับไป ขนาดข้าวของของตัวเองยัง ไม่กล้าเก็บ ก็เรียนรถแท็กซี่มาที่หน้าบ้านแล้วรับเธอออก ไป

ตอนอยู่บนทางก็ได้ส่งข้อความให้ชาญ ให้เขา เปลี่ยนรถที่ไม่เคยมีใครเคยเจอมารับเธอจากที่นัดกันไว้

“วาน เกิดเรื่องอะไรขึ้นรึเปล่า?”

“ขอโทษนะชาญ ฉันหมดหนทางแล้วจริงๆ จึงมาหา นาย ขอร้องละ นายช่วยฉันหาที่ลับๆ ที่หนึ่ง ฉันอยากซ้อน ตัวเพื่อไม่ให้ธีรวัฒน์หาตัวเจอ

“ตกลงมีเรื่องอะไรกันแน่?
หน้าตาที่ลุกลนของศิริวรรณทำให้ชาญเป็นห่วง มาก เขาคอยถามอยู่เรื่อยๆ ศิริวรรณก็ไม่ยอมบอก เอาแต่ ขอร้องให้เขาช่วยตัวเองหาที่หลบซ่อนลับๆ อย่างเดียว

ช่วยไม่ได้ ชาญก็เลยตอบตกลง

ศิริวรรณรู้สึกผิดแล้วตาแดง เธอไม่กล้าบอกชาญ เรื่องที่ตัวเองท้อง ไม่ใช่ว่าไม่เชื่อใจเขา แต่เพื่อปกป้อง เขา เธอเป็นห่วงว่ามานานก็ช้าธีรวัฒน์จะหาชาญเจอ และ การที่ยิ่งไม่รู้อะไรเลย ชาญก็จะยิ่งปลอดภัย