บทที่ 01 เวลานานอีกหน่อย

ออกมาจากห้องอาบน้ำ ศิริวรรณก็ได้กลิ่นเหล้าที่แรง

เต็มจมูก

เธอรีบเดินไปที่ข้างเตียงเพราะเป็นห่วง ผลักไหล่ ของธีรวัฒน์อย่างเป็นห่วง “วัฒน์ ทำไมถึงดื่มเยอะขนาด นี้อีกแล้วละ ทรมานไหม นายรอแป๊บนะ ฉันไปทำน้ำน้ำผึ้ง ให้….……อ๊า”

ศิริวรรณยังไม่ทันพูดจบก็ถูกกระชากแขนไปโดน เตียงอย่างแรง

ตามมาด้วยมือใหญ่ๆ ที่กระชากชุดนอนของเธออย่าง ไม่เกรงใจ เจี๊ยะทีหนึ่งก็ปิดไฟ จากนั้นใช้แรงจับที่เอวของ เธอ ไม่มีการลีลาอย่างอื่นก็เริ่มเลย……

“อุ๊บ”

ศิริวรรณเจ็บจนหงายคอขึ้น กัดริมฝีปากที่อมชมพู

ตอนที่มีอะไรกันธีรวัฒน์ไม่ชอบเปิดไฟ และไม่ อนุญาตให้เธอส่งเสียงออกมาแม้แต่น้อย เพราะฉะนั้น นอกจากเสียงเจ็บของครั้งแรก จากนั้นศิริวรรณปิดปากไว้ แน่น

เขาระบายอยู่บนตัวเธออย่างเงียบๆ การกระทำรุนแรง พอเสร็จแล้วก็ลุกออกไปอย่างไม่ลังเลเลย

“อย่าให้ของไหลออกมา

นี้เป็นคำพูดเพียงคำเดียวที่ธีรวัฒน์พูดกับเธอคืนนี้

ศิริวรรณลืมตาขึ้นจากความมืดเพราะความเคยชิน ฟังเสียงที่ธีรวัฒน์ไปอาบน้ำข้างห้อง เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ ออกไป

แต่งงานมาปีครึ่ง พวกเขาจะมีอะไรกันช่วงที่เธอตก ไข่เท่านั้น และทุกครั้งที่มีอะไรกันเธอก็จะเจ็บปางตาย ไม่มีความรู้สึกที่ดีๆ เลย จะบอกว่าเป็นการสานสัมพันธ์ ระหว่างทั้งสอง บอกว่าเป็นภารกิจยังดีกว่า ธีรวัฒน์ทำ เสร็จก็ไป ไม่เคยอยู่ค้างคืนเลยสักครั้ง

ห้องแต่งงานของพวกเขา สำหรับเขาแล้วเป็นแค่ โรงแรมสนุก?

ศิริวรรณคิดอย่างเยาะเย้ยตัวเอง

ใจเจ็บปวดมาก เจ็บจนชาแล้วก็จะไม่รู้สึกอีกแล้ว จาก ที่เคยร้องไห้หนักจนตอนนี้นิ่งเหมือนกับน้ำ บาดแผลที่ เคยได้รับ น้ำตาที่เคยไหลนับไม่ถ้วนแล้ว
คืนนี้ เธอก็ทําเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา เอาหมอนไว้ใต้ ก้นของตัวเองเพื่อให้ของที่เขาทิ้งไว้อยู่ในตัวของเธอนาน อีกหน่อย…..นานกว่านี้อีกหน่อย

รีบๆ ท้องเถอะ บางทีมีลูกแล้ว วัฒน์อาจจะมองเธอ มากกว่านี้ และอยู่กับเธอมากกว่านี้

เธอกะว่าหลังจากครึ่งชั่วโมงก็จะไปอาบน้ำ แต่คิดไม่ ถึงว่านอนหลับไปอย่างสะลึมสะลือ พอตื่นขึ้นมาก็เช้าแล้ว ปวดหัว เจ็บคอ แขนขาก็ยกไม่ขึ้น

เป็นไข้แล้ว

ศิริวรรณขมวดคิ้ว พยายามประคองร่างตัวเองลุกขึ้น พึ่งลุกขึ้นนั่งได้สุดท้ายก็ล้มลงไปกับเตียงอย่างแรง

“เจ็บจัง”

แขนสะบัดไปทีหนึ่ง สะบัดโดนขอบเตียง เจ็บจนชา

เลย

ศิริวรรณรอไปอีกสักพักแล้วลุกอย่างทรมาน เอา โทรศัพท์ที่อยู่หัวเตียงเพื่อจะโทรหาธีรวัฒน์
ตุ๊ด ตุ๊ด ตุ๊ด

โทรติดสักที

“วัฒน์ ฉัน….

“วัฒน์.……….วัฒน์

อีกฝั่งของสาย เป็นเสียงของผู้หญิงแปลกหน้าที่ เรียกชื่อของธีรวัฒน์ไม่หยุด มีเสียงผู้ชายหายใจอย่างแรง ทำให้สมองของศิริวรรณเบลอไปหมด

เธอจับโทรศัพท์ไว้นิ่งๆ จนลืมวางสาย

“ที่รัก คุณเก่งมากเลย

เหอะ ในเวลาที่มีอะไรกันเขาก็สามารถชมอีกฝ่าย ด้วยน้ำเสียงที่เร่าร้อนละเต็มไปด้วยรักแบบนี้ก็เป็นด้วย

“วัฒน์ คุณรักฉันไหม”

“รักสิ รักเธอที่สุดในโลก”

แล้วฉันละ อันคืออะไร

ศิริวรรณปิดปากไว้แน่น ถามในใจครั้งแล้วครั้งเล่า
ฟังผู้ชายที่ตัวเองรักมีอะไรกับผู้หญิงคนอื่นเป็นเรื่อง ทรมานที่ผู้หญิงทุกคนรับไม่ได้ ศิริวรรณบังคับให้ตัวเอง ฟังจนจบ

ก่อนจะถูกสังเกต เธอเลือกที่จะวางสาย

เธอไม่กล้าให้ธีรวัฒน์รู้ อ่อนแอถึงขั้นคิดว่าไม่ให้ ธีรวัฒน์รู้ ตัวเองก็จะสามารถแกล้งโง่ต่อไป และสามารถ หลอกตัวเองไปเรื่อยๆ ได้

แต่ว่ายากจังเลย

ศิริวรรณรู้สึกว่าหัวใจตัวเองกำลังมีเลือดไหลออกมา เหมือนจะตายแล้ว

หายใจเข้าลึกๆ เธอกดเบอร์โทรศัพท์ที่จำไว้เหมือน ตัดสินใจได้อะไรบางอย่าง