บทที่ 12 คนที่ทรยศต่อความรู้สึกก็คือเธอ

“คุณสาว มิสเตอร์เจมส์มาจากอเมริกา เขาพกเงิน ลงทุนที่เตรียมไว้เรียบร้อยแล้วมาด้วย เขาอยากพบหน้า บอสกับคุณผู้หญิง และคุยด้วยตัวเอง”

ก่อนหน้านี้ที่อเมริกา คุยเรื่องสัญญาเรียบร้อย เพราะ รีบที่จะกลับบ้าน คุณสาวก็เลยกลับประเทศอย่างดื้อๆ ทำให้ บริษัทที่อเมริกาเกิดความสนใจ อยากจะเห็นหน้าคุณนาย สาวที่เขาว่ากันสักครั้ง

ถึงแม้คุณสาวจะแต่งงานแล้ว แถมยังเคยจัดงาน แต่งงานอีกด้วย แต่เขากลับไม่เคยโชว์ตัวภรรยาของเขา เลยสักครั้ง ทําให้เจมส์สงสัยเป็นอย่างมาก แต่ผู้ช่วยไม่กล้า ตัดสินใจที่จะนําเรื่องนี้บอกกับคุณสาว

สัญญาการลงทุนครั้งแรกก็มีมูลค่าตั้งหนึ่งพันล้าน แล้ว หัวใจหลักก็คือการพัฒนาสัญญากับต่างประเทศ สำหรับบริษัทแล้ว เรื่องนี้มีความสำคัญเป็นอย่างมาก

ทั้งยังเป็นก้าวแรกของบริษัทสู่ความเป็นสากล

“คุณนายสาวหรอ”

โล่เถียนซินที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์ในมืออย่างไม่ ได้ใส่ใจอะไร พอได้ยินคำพูดของสาวเหิง หนังสือพิมพ์ ที่อยู่ในมือก็คลายออก ตกลงพื้นทันที เธอก้มหน้าลงด้วย ความกลัว พยายามคุมจิตใจที่ไม่สงบ ใช้หนังสือพิมพ์ปิดหน้าตัวเอง

ช่างไร้ประโยชน์ ! สามคำที่บ่งบอกว่าเธอทำตัวเอง ขายหน้าอีกแล้ว ! สายตาปิศาจที่ร้ายกาจของเขา คิ้วที่หยิ่ง สโยนั่นอีก โล่เกียนซินรู้ เขาต้องเดาออกแน่ๆว่าเธอกำลัง คิดอะไรอยู่ เธอกัดปากตัวเองด้วยความอับอาย จนอยากจะ หาที่มุดดินหนี

เธอใช้เวลาไม่นาน ก็สามารถทำให้ตัวเองรับบทคุณ หญิงสาวได้อย่างไร้ที่ติ จนเขาเกือบลืมไป ว่านอกจากคุณ นายสาวของเขา ก็ยังมี………นายสาวอีกคนที่อยู่ตรงหน้า

วินาทีที่เธอยกหนังสือพิมพ์ขึ้นมา เธอไม่ได้ค้นพบ ว่า มุมปากของสาวเหิง มีรอยยิ้มที่มีความสุข เขาตอบกลับ อย่างไม่ใส่ใจอะไรนัก บอกมิสเตอร์เจมส์ว่า ฉันจะพาคุณ นายสาว ไปพบเขาด้วยความเต็มใจ

เขาตั้งใจพูดเน้นคำว่า คุณนายสาวออกมาอย่างเต็ม ปากเต็มคํา เบนไปทางโล่เถียนซิน

ตึง~ !

หน้าของโล่เกียนซินร้อนผ่าวขึ้นมาในพริบตา อุณหภูมิที่เพิ่มขึ้น ทำให้เธอหายใจอย่างติดๆขัดๆ

เธอเดาได้ว่าส้าวเหิงคงกำลังจ้องตัวเธอเองอยู่ แน่ๆ…… เธอไม่รู้จะเอาหน้าไปซ่อนไว้ที่ไหน คงต้องรีบวิ่ง หนีไปทางห้อง เธอกังวลว่า ถ้าเธออยู่ต่อ คงจะหมดหนทางที่จะแยกกับเขา บางครั้งความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจนนี้ ก็ทำให้ เธอหัวปั่นไม่น้อยเลยทีเดียว

เขาต้องพา’คุณนายสาว’ไปพบแขก แล้วยังจะเก็บตัว เองไว้อีกทำไม โล่เถียนซินรู้ตัวดี

วินาทีที่เธอลุกขึ้นยืน แขนยาวๆที่เร็วกว่าก็คว้ามือ ของเธอไว้ ดึงตัวเธอเข้าสู่อ้อมกอด เขากดมือทั้งสองข้าง ของเธอไว้

“เธอจะไปไหน”

“คุณนายสาว’ของนายคือซีหยูนเฉิน ไม่ใช่ฉัน”โล่ เถียนซินจะลืมได้ยังไง ผู้หญิงที่ยืนข้างๆสาวเหิงในงาน แต่งงานวันนั้น ผู้จัดการบ้านเคยบอก ว่าหล่อนชื่อซีหยูนเฉิน

ภรรยาที่เขาว่ากันของสาวเหิง’คุณนายสาว

“ดีมาก ในเมื่อเธอก็รู้อยู่แล้ว แต่ฉันแปลกใจมาก ผู้ หญิงที่ไร้ศีลธรรมอย่างเธอ กล้าดียังไงมาตรวจสอบคุณ นายสาว’ของฉัน เธออยากจะลักพาตัว’คุณนายสาว’ของฉัน ขนาดนี้เลย เธอจะนอกใจฉันอย่างงั้นหรอ”

หนึ่งคำก็ไร้ศีลธรรม หนึ่งคำก็นอกใจ ………

โล่เถียนซินกัดฟันกรอด จ้องส้าวเหิงด้วยความโกรธ อยากจะปฏิเสธแต่ก็หาข้อแก้ตัวไม่ได้ เลวที่สุด ! ที่แท้ผู้ จัดการบ้านกับสาวเหิงก็เป็นพวกเดียวกัน มิน่าเขาถึงดูรู้ทะลุปรุโปร่งไปหมดทุกเรื่อง !

“รวมหัวกับคนอื่นทำให้ฉันอับอายสนุกมากใช่ ไหม ? ! ในเมื่อนายก็รู้ว่าฉันสงสัยเรื่องวันนั้น แล้วทำไม นายไม่ช่วยฉันตรวจสอบไปซะเลยล่ะ ? หรือว่านายยินดีที่จะ ถูกสวมเขา ? หน้าไม่อาย !

เธอที่โมโหจนสุดขีด แม้แต่กระสุนปืนนัดเดียวก็ สามารถถูกทำลายได้

พอคิดได้ว่าเขาสามารถมองตัวเองที่ถูกคนกลั่น แกล้งได้อย่างไม่รู้สึกรู้สา รู้ว่ามีคนคอยชักใยอยู่เบื้องหลัง เรื่องทั้งหมด แต่เขากลับไม่สนใจ ทำร้ายตัวเธอเอง โล่ เถียนซินแค้นใจเป็นอย่างมาก

จนเธอมีความรู้สึก เป็นไปได้อย่างมากว่า คนที่ ควบคุมเรื่องทั้งหมดอยู่เบื้องหลังก็คือเขา !

“ฉันน่ะหรอกลั่นแกล้งเธอ คนที่ทรยศต่อความรู้สึก ก็คือเธอ ! มีสติหน่อยสิ ! เธอไปทำอะไรไว้ ยังจะมีหน้ามา พูดอีกหรอ”

เขาบีบมือเธอแน่นขึ้น โล่เถียนซินรู้สึกได้ว่ามือของ ตัวเองกำลังจะขาดในอีกไม่ช้า

ดวงตาคู่นั้นที่เต็มไปด้วยความเกลียดแค้นของสาว เหิง ทิ่มทะลุเข้าไปในหัวใจเธอ แทงจนเธอเจ็บ ความเกลียด ประเภทนี้ไม่สามารถหาอะไรมาเปรียบได้ มันเป็นความเกลียดแค้นที่มาจากเบื้องลึกของหัวใจ