ตอนที่ 2 ความอับอายของพิธีหมั้น

จารวีผลักประตูที่กำลังแง้มอยู่อย่างสงสัย มีผู้ชายร่างสูงใหญ่คน หนึ่งกำลังยืนหันหลังเข้าหาเธอ ซึ่งกำลังคุยอะไรสักอย่างกับ ผู้ชายใส่แว่นดำอีกคน เธอจับใจความเนื้อหาที่พวกเขาคุยกันไม่ ได้ละเอียดมากนัก แต่ได้ยินอย่างคร่าวๆว่า “…กดราคาหุ้น ของยาหวน!”

จารวีตะลึงงันไปในชั่วขณะ บริษัทยาหวนจํากัด ก็คือบริษัท ของคุณลุง….. ผู้ชายคนนี้ คนที่จะหมั้นกับพี่ในงานหมั้น ไม่นึก เลยว่าจะมีแผนการร้ายที่จะซื้อบริษัทของพี่ จริงๆแล้วเขาเป็นคน ยังไงกันแน่นะ ในขณะที่อยู่ภาวะตกใจอยู่นั้น จารวีก็ใช้นิ้วกดไป ที่ปุ่มอัดวิดีโอบนโทรศัพท์มือถือ

“ครับผม คุณชาย พวกเราซื้อหุ้นของบริษัทยาหวนจำกัดไป แล้วไม่น้อยเลย….”

“ซี” ทันทีที่จารวีแตะไปที่ประตูห้อง เสียงอุทานที่อยู่ๆก็ดังขึ้น ทำให้ทั้งสามคนตกอยู่ในสถานการณ์ที่ตึงเครียด ผู้ชายที่สวมแว่นด่าคนนั้นนิ่งไป ร่างกายอันป่าเถื่อนของยศ

พลหันไปตามเสียงอย่างรวดเร็ว จารวีใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ เธอรีบเอาโทรศัพท์มือถือซ่อนไว้ที่อก แล้วเดินถอยหลังไปทีละ ก้าว

“ฉันไม่ได้เห็นอะไรทั้งนั้น ฉันไปก่อนนะ…
ยศพลหรี่ตาลง ดวงตาดำขัน เขาชิงตัดหน้าไปขวางหน้าเธอ ที่ทางเดิน สายตาที่รวดเร็วและดุดันเลืองมองไปที่โทรศัพท์มือ ถือของเธอ พูดด้วยน้ำเสียงที่โกรธอย่างไม่เกรงใจว่า “เอา โทรศัพท์มือถือมาให้ฉัน…”

จารยังคงเดินถอยหลัง มือทั้งสองยังคงคอยระแวดระวังมือ ถือที่ซุกซ่อนไว้ที่อ้อมอกของตน “ไม่ ไม่ให้คุณอย่าเข้ามานะ…. ยศพล โบกแขนที่ยาวออกไป จารวีแทบจะไม่มีวิธีหนีรอด ทันใด นั้นก็โดนเขาฉุด

ลากเข้ามาแล้วผลักเธอกระแทก าแพง เธอเจ็บหัวมาก จารวี โดนกระแทกที่หัวเข้าจนมึน ผู้ชายคนนี้มือหนักจริงๆ

หลังจากชายที่สวมแว่นตาคนนั้นเดินออกไปจากห้อง ประตู ห้องก็ถูกปิดอย่างแรง สีหน้าที่ดุดัน แววตาทั้งสองที่เรียวเล็กและ มีสีดำราวกับหินออบซิเดียนของยศพลแผ่รังสีที่ดุดันอันตราย ราวกับเสือชีตาห์

“เอามานี่!” เสียงทุ้มสยบทุกอย่างด้วยกำลังอย่างไม่ต้อง สงสัย เขาขู่เข็ญเธอจนจนมุม

“คุณมันเป็นคนเลวทราม ฉันไม่ให้แผนการอันชั่วร้ายของคุณ สําเร็จหรอก….

งั้นเหรอ?” ร่างที่สูงใหญ่ของยศพลค่อยๆ เอามือข้างหนึ่งอัน ผนังไว้แล้ว โค้งตัวเข้าไปหาจาร

ยศพลมองเธอจากมุมสูง ฝ่ามือเรียวเล็กข้างหนึ่งที่วางทาบอก อยู่ออกค่อยๆกางออก เผยให้เห็นผิวเนียนสีนวลอันบริสุทธิ์ที่ได้รอยแผลเป็นอย่างเต็มตา ขนตาที่หนากะพริบราวกับปีกผีเสื้อ

ลูกตา ที่ใส อ

แฝงไปด้วยความตื่นตระหนก ความตกใจและยังซ่อนความ รู้สึกโกรธแค้นขุ่นเคืองอยู่ภายใน แต่สีหน้าของเธอยังคงเหมือน ไม่รู้สึกสะทกสะท้านอะไร

มุมปากยศพลกระตุกพร้อมรังสีความชั่วร้ายที่แผ่ออกมา ผู้ หญิงแบบนี้ เขาเห็นมาเยอะแล้ว…..เขาเอามือใหญ่อีกข้างมากก เธอไว้ที่มุมกำแพงอย่างไร้อารมณ์

“จะส่งมือถือมาดีๆ หรือจะให้ฉันใช้กำลังกับเธอตอนนี้เลย

ใบหน้าที่สวยงามของจารเปลี่ยนเป็นใบหน้าที่มีความเคือง โกรธ “ยศพล คุณมันเป็นคนชั่ว ถ้าคุณมาแตะต้องแม้แต่ปลาย เล็บของฉัน ได้เห็นดีแน่

“อยากลองดูมั้ยล่ะ”

ยศพลพูดหยอกล้อพลางมองเธอ “ฉัน ยศพลคนนี้ เกิดมาไม่ เคยโดนคุกคามขนาดนี้มาก่อนเลยนะ โดยเฉพาะผู้หญิง

ทันใดนั้นเขาก็ยื่นมือมาฉีกเสื้อเชิ้ตสีเหลืองอ่อนแบบเจ้าหญิง ของเธอออก กระดุมทั้งแถบถูกเขาทิ้งจนไม่มีชิ้นดี แล้วกระเด็น กระดอนอยู่บนพื้น เสื้อเปิดอ้าออกเป็นรูขนาดใหญ่ เผยให้เห็น บราสีอ่อนข้างในและยังปรากฏให้เห็นเนื้อสีขาวเนียนของเด็ก สาวแรกรุ่น สายดายศพลเต็มไปด้วยความปรารถนาที่ชั่วร้าย
“อยากตะโกนมั้ยล่ะ? ให้ทุกคนเห็นไปเลยว่ามีนังแพศยาเล่น กับพี่เขยในงานหมั้นของพี่สาวตัวเอง เชื่อว่าพี่สาวเธอต้อง ดีใจมากแน่ๆ…….จารอับอายจนแทบอยากจะแทรกแผ่นดินหนี เธอนึกไม่ออกเลยจริงๆว่าถ้าผู้ชายคนนี้ลงมือกับเธอจริงๆ นึกไม่ ถึง ด้วยซ้ำว่าเขาใช้วิธีการที่ชั่วช้าแบบนี้คุกคามเธอ “แกมัน ระยำ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่งั้นแกจะได้เสียใจภายหลังแน่

“ส่งมือถือมาให้ฉัน เร็วเข้าสิ ฉันจะนับหนึ่งถึงสามนะ ถ้าเธอ ยังไม่ให้อีก คนที่จะเสียใจภายหลังก็คือเธอ….”ใบหน้าของยศ พลเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่เหมือนกับปีศาจร้าย