ตอนที่ 16 เลิกเพ้อฝันได้แล้ว

เพราะว่าข้างนอกเสียงดังและวุ่นวาย ชนิดาจึงไม่กล้าออกจาก โรงพยาบาล ตอนที่เธอกำลังอบรมทีมงานก็ได้รับบาดเจ็บ เลย อยากจะยืดชเยศเอาไว้ไม่ยอมให้เขาได้จดทะเบียนสมรสกับ ดาภา

จิดาภาคิดว่าชนิสามัวแต่ไปสนใจแต่เรื่องผู้ชาย เลยไม่แปลก ที่หลายปีมานี้ถึงไม่ดังสักที

ในห้องผู้ป่วย ชนิศาได้ยินเสียงการรายงานของผู้ช่วย เธอจึง พึงพอใจเป็นอย่างมาก ไม่นึกเลยว่าจิดาภาจะกล้ามา ฉันจะทำ ให้นั่งนั้นรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่มันทำลงไป จะให้มันไม่กล้าคิดที่จะ มาแต่งงานกับชเยศไปตลอดชีวิตเลย

“ศา นักข่าวจัดการเรียบร้อยแล้ว แค่เธอตะโกนเสียงดังๆ ฉัน ก็จะพาคนบุกเข้ามาทันที!

“วางใจเถอะ ฉันจะแสดงเป็นคนป่วยให้ดีที่สุด ให้นั่งจิตาภา ได้รู้ว่าใครกันแน่ที่เป็นผู้หญิงที่ชเยศรักมากที่สุด

เธอกำหมัดอย่างรุนแรง ชนิศาได้ทดสอบความอดทนกับบิดา ภาทุกวันที่บริษัทร. ชนิศาอยากให้จิตาภาหายเข้ากลีบเมฆไปซะ รอดูเถอะ ผู้หญิงคนที่จะเจิดจรัสที่สุดที่ยืนข้างกายของชเยศต้อง เป็นเธอเท่านั้น!

“อ้อ จริงสิ พวกเรากำลังวางแผนให้เธอเป็นราชินีจอเงินอยู่ ไม่ว่าต้องเสียเงินไปเท่าไหร่ ก็จะต้องทำให้เธอได้ครอบครองรางวัล นี้ให้ได้”

ชนิดาขมวดคิ้ว “พูดเบาๆ หน่อยสิ เดี๋ยวคนอื่นก็ได้ยินหรอก

“ที่นี่ไม่มีคนนอกซะหน่อย” ผู้ช่วยหัวเราะอย่างไม่แคร์ “เดี๋ยว หล่อนก็มาแล้ว เธอรีบนอนให้ดีก่อนเถอะ!”

ชนิสารีบรับนอนบนเตียงคนป่วย ในตอนที่แสร้งทำว่าตัวเอง เป็นคนป่วยที่อ่อนแอแล้ว ไม่นานนักชเยศก็พาจิตาภาเดินเข้ามา

“ชนิศา จิดาภามาเยี่ยมเธอน่ะ เธอจะมาพูดคุยกับศาเรื่อง เทคนิคการแสดงสักหน่อย…ศา เป็นอะไรรึเปล่า” ชเยศยังพูดไม่ จบ ก็เห็นว่าชนิศากำลังพยายามลุกขึ้นมานั่งเขาก็รีบเข้าไปช่วย ประคองเธอ

“ชเยศ ขอโทษนะ ฉันมันไร้ประโยชน์จริงๆ แค่บาดเจ็บนิด หน่อยก็ทําให้เธอต้องลำบากหลายครั้งแบบนี้ แล้วยังทำให้จิดา ภาต้องไม่ได้รับความเป็นธรรมอีก” ชนิศาเงยหน้าขึ้นมาจากใน อ้อมกอดของชเยศ “จิดาภา เธอคงไม่ได้โทษฉันใช่มั้ย”

จิดาภามองพวกเขาทั้งสองอย่างเย็นชา พวกเขาพูดออกมา ตรงหน้าของเธออย่างไม่กังวลเลยว่าพูดออกมาแล้วจะส่งผลไม่ดี ต่อคนอื่น

ชเยศหัวเราะอย่างทำตัวไม่ถูก เขาตระหนักได้ว่าการกระทำ ของเขาไม่ค่อยเหมาะสม “ภาไม่คิดแบบนั้นหรอก ที่เธอบาดเจ็บ ภาก็ไม่ได้ตั้งใจ”
“ชเยศ ฉันคิดว่าอาการของชนิดยังไม่ค่อยดี เธอไปหาผลไม้ ให้เธอกินสักหน่อยเถอะ” จิดาภาวางกระเป๋าและพูดออกมา อย่างอ่อนโยน

นี่จะเป็นมารยาทครั้งสุดท้ายของเธอ

“ทำไมเธอถึงกล้าชี้นิ้วสั่งท่านประธานชเยศ!” ผู้ช่วยของชนิศา จ้องจิดาภาเขม็ง “ท่านประธาน เดี๋ยวผมไปเองครับ

คิ้วของจิดาภาขมวด แล้วหัวร้อนขึ้นมาทันที “เธอมีสิทธิ์ ออกปากพูดขึ้นมาในที่ตรงนี้เหรอ ใครเป็นคนบอกเธอกัน ฉันบัง การชเยศไม่ได้เหรอ ฉันเป็นคู่หมั้นของเขา เธอน่ะเป็นอะไรกัน

เมื่อพูดจบ ผู้ช่วยของชนิศาก็ยังอยากที่จะเข้ามาแก้ต่างให้ ชนิ ศาก็พูดแทรกเขาขึ้นมาทันที ไม่ต้องพูดแล้ว ชเยศ งั้นก็ต้อง รบกวนคุณละกัน”

จิดาภามองตาผู้ช่วยชนิดาอย่างเยือกเย็น มองเขาและชเยศ เดินออกจากห้องผู้ป่วยไปตามๆ กัน

ชนิศากัดฟัน ที่จริงแล้วประโยคนั้นต้องเป็นเธอที่พูดให้จิดาภา ฟัง ถึงแม้ว่าซเยศจะเอาใจใส่ชนิศามาก แต่คู่หมั้นที่แท้จริงของ เขาก็คือจิดาภา

พอคิดมาถึงจุดนี้ แววตาของชนิศาก็ความอิจฉาริษยาออกมา

“เธอให้ฉันมาหาเพราะอยากให้ฉันสอนเรื่องการแสดงเหรอ” จิตาภาพูดออกมาเหมือนกับไม่รู้อะไรทั้งสิ้น แล้วหยิบบทละคร ออกมา
“ที่จริงฉันอยากจะขอให้เธอไปจากบริษัทร . วันนี้เลย” ชนิดา ไอหนึ่งทีแล้วพูดต่อ “ฉันรู้ข่าวแล้ว การวิจารณ์เธอจากโลก ภายนอกนั้นส่งผลต่อชื่อเสียงของบริษัท ถ้าหากจะทำเพื่อชเยศ ละก็เธอควรที่จะลาออกจากบริษัทไปเอง”

“ควรงั้นเหรอ?” จิดาภาเริ่มที่จะควบคุมความโมโหของตัวเอง

ไว้ไม่อยู่แล้ว เธอพูดออกมาอย่างเยือกเย็น ชนิศา เธอระวังค่า พูดหน่อยก็ดีนะ” เธออยู่ข้างกาย เยศมากี่ปีแล้ว ถึงจะไม่พูดถึงเรื่องความรัก ความผูกพันนั้น แค่เรื่องที่เธอทำกำไรให้กับบริษัทร. ) เมื่อก่อน

พ่อแม่ของชเยศก็ยังไม่กล้าที่จะพูดจาแบบนี้กับเธอ ชนิศาคิดว่าตัวเองเป็นอะไร มีสิทธิ์อะไรมาพูดจาแบบนี้

“จิดาภา ที่ฉันทำเพื่อเธอนะ ฉันจัดการทั้งหมดแล้ว หลังจาก ที่เธอลาออกไปจากบริษัท ก็จะประกาศ…

“เพลง”

จิดาภาเห็นกับตาว่าชนิศาเป็นคนผลักแจกันดอกไม้ที่อยู่ข้าง หัวเตียงลงมา

เสียงแตกร้าวในห้องดังเสียดหูเป็นพิเศษ จากนั้นก็ได้ยินเสียง ฝีเท้าที่รีบวิ่งเข้ามาจากด้านนอก และยังมีเสียงกรีดร้องของ ชนิดาในห้องคนไข้