ตอนที่ 15 เยี่ยมผู้ป่วย

บริษัทเราไปเช่นสัญญากับดาราที่ดับแล้วอย่างเธอได้ยังไงกัน รีบเก็บข้าวของแล้วออกไปซะ อย่ามามีผลกระทบกับอนาคตของ บริษัทเรา

จิดาภาสังเกตลักษณะท่าทางของพวกหล่อนที่ดูวัยรุ่น เรือน ร่างโฉมงาม แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเป็นแบบนี้แล้วจะสามารถ ดังได้…เธอไม่สามารถที่จะไปห้ามการวิพากษ์วิจารณ์ในโลกโซ เชียลได้ อย่างน้อยตอนนี้ก็อยากให้ข่าวในส่วนของตัวเองนั้น เงียบสงบลงซะก่อน ไม่ใช่ว่าใครที่ไหนก็สามารถที่จะมารังแก เธอก็ได้

“คิดอยากจะดัง ก็ต้องหัดปฏิบัติตัวและทำตัวให้ดี” เธอโทรไป ที่ห้องทํางานของชเยศ “ที่บริษัทมีคนใหม่สองสามคนวิพากษ์ วิจารณ์เรื่องที่ฉันหนุนชนิศา ฉันรู้สึกว่ามันจะไม่ดีต่อชื่อเสียงของ บริษัท ถ้าพวกเขาไปพูดจาวในรายการที่ถ่ายทอดสด สิ่งที่เธอ พยายามทํามาทั้งหมดมันก็จะสูญเปล่านะ

เดี๋ยวฉันไปเดี๋ยวนี้แหละ” เสียงชเยศดังออกมาจากโทรศัพท์

ห้านาทีต่อมา ชเยศก็รีบพาเลขามาด้วย และประกาศ ณ ตรง นั้นว่าในระยะอันสั้นนี้ห้ามสามคนที่มาใหม่นั่นรับงานใดๆ ทั้งสิ้น

สามคนใหม่นั้นก้มหัวขอโทษจิดาภาอย่างไม่หยุด พวกเขา ตกใจจนหน้าเขาวซีดเผือด
” จิดาภา ขอโทษค่ะ พวกเราสํานึกผิดแล้วค่ะ!

จิตาภาไม่ได้สนใจพวกหล่อน และพูดออกมาอย่างตลกขบขัน ว่า “ ดูเหมือนว่า ตอนนี้ไม่ว่าใครก็สามารถอยู่เหนือฉันได้แล้ว สึนะ หรือว่าฉันจะอำลาวงการอย่างเป็นทางการแล้วกลับไปรับ มรดกทรัพย์สินของตระกูลวีรภัทรเมธีดีนะ อย่างน้อยที่นั่นก็ไม่มี ใครที่กล้ามองฉัน ”

ตลอดมาเธอไม่ได้เป็นคนที่ชอบต่อสู้กับคนอื่น แต่ถ้าหากคน อื่นดื้อรั้นต้องการที่จะมารังแกเธอ เธอก็จะไม่ยอมอ่อนมือให้ เหมือนกัน

“จิดาภา อย่าพูดจาน่า ฉันมีเรื่องที่อยากจะรบกวนเธอพอ นะ” สีหน้าชเยศหนักแน่น และจับแขนเธอไว้ “ถึงแม้ว่าคุณณัฏฐ์ เขาตอบรับ ให้ศาแสดงบทของน้ำ แต่เธอก็มักแสดงได้ไม่ดี เธอ ไปช่วยสอนหล่อนซะหน่อยสิ ทำให้เธอพูดจาหว่านล้อมคุณณัฏฐ์ สักสองสามประโยค บางทีเขาอาจจะให้เธอแสดงบทรองๆ ก็ได้

จิดาภาพยายามที่จะอั้นความโกรธที่อยู่ภายในใจเอาไว้ ดัง นั้นจึงไม่ด่าออกเสียงออกมา

ชเยศมองเธอเป็นลูกไก่อ่อนจริงๆ คาดว่าความคิดนี้ก็น่าจะ เป็นชนิดาที่คิดขึ้นมาแล้วเสนอเขา คิดอยากที่จะฉวยโอกาส ทําให้จิตาภาอับอายขายหน้า แต่นึกไม่ถึงเลยว่าชเยศกลับพูด ออกมาจริงๆ

“ชนิตาแสดงเก่ง ก็ล้วนมีผลดีต่อบริษัทและตัวของฉันเอง คิดซะว่าทําเพื่อฉัน คุณก็ไปสอนเธอให้ดี ทำให้เธอสามารถแสดง ความเก่งในตัวออกสู่สาธารณชนให้รับรู้ให้ได้ พวกคุณเป็น ศิลปินของบริษัท ความสัมพันธ์ก็ไม่ค่อยจะดีนัก ถ้าข่าวแพร่ กระจายออกไปต้องไม่ดีแน่

ชเยศ แค่ตามน้ำตามความหมายของชนิศา ก็แค่พูดออกมา นึกไม่ถึงเลยว่าจิดาภาจะยอมตอบรับ

“ได้ คุณพาฉันไปเถอะ” จิดาภาตอบรับไปโดยไม่ลังเลเลย แม้แต่น้อย

“ดีจริงๆ ฉันรู้น่าว่าเธอหน่ะ เอาใจใส่เป็นที่สุด

เอาใจใส่?

จิดาภา มอย่างเยือกเย็น แล้วขึ้นรถไปกับชเยศ เธอเอาใจใส่ แค่กับคนที่คู่ควรเท่านั้น ดังนั้นการเอาใจใส่ของเธอจึงไม่เข้ากับ คนอย่างเขาและชนิศา

แต่ตอนนี้ ใครแพ้ใครชนะก็ยังไม่สามารถที่จะรู้ได้

ได้เป็นตัวแสดงประกอบคนต่อไป ก็สามารถเดินรอยตามได้เห รอ ใครบอกเธอกัน!

บนถนน ชเยศกําลังเล่นโทรศัพท์มือถือ คงจะส่งข้อความไป หาชนิศา จิดาภาเงยหน้ามองไปนอกหน้าต่าง ซึ่งผ่านบริษัทของ จํากาสพอ

“ชเยศ ถ้าพูดถึงความสามารถจริงๆ บริษัทร. กับบริษัทเคเอฟ บริษัทไหนเก่งกว่ากันเหรอ”
“เรื่องนี้…ตอนนี้เค.เอฟก็ยังเป็นบริษัทบันเทิงที่มีศักยภาพมาก ที่สุดนะ” ชเยศตอบอย่างตรงไปตรงมา

ผู้ช่วยของชเยศที่นั่งอยู่ข้างหน้าพูดขึ้นมาสองสามประโยค “คุณชายครับ ปีหน้าเราต้องแซงเค.เอฟได้แน่นอนค่ะ รอให้ ชนิศาได้รับรางวัลนักแสดงหญิงยอดเยี่ยมแล้ว ทุกอย่างก็จะไม่มี ปัญหาแล้วครับ”

จิดาภาไม่ได้สนใจพวกเขา ตา นพูดออก ชั่วออกมาได้ไงว่า ใครจะแซงใคร !

พวกเขาเอาแต่นั่งเล่ห์กลแบบนี้ ถึงจะผ่านไปกี่รุ่นก็คงไม่มีทาง เป็นไปได้ทันใดนั้น จิดาภากลับรู้สึกว่าตัวเองคิดถึงใบหน้าอัน หล่อเหลาที่ไม่เหมือนใครขึ้นมาหน่อยๆ คิดถึงความอ่อนโยน และจูบของเขา

ตอนที่รูปร่างของเขาปรากฏขึ้นมาในสมองของเธอนั้น ในแวว ตาของจิดาภาก็เต็มไปด้วยความสุข แต่ตอนนั้นชเยศมัวแต่คุย กับชนิศาอยู่ เลยไม่ได้สนใจเธอเลยแม้แต่นิดเดียว

ตอนที่รอให้รถขับไปถึงซอยต่อไป จิดาภาก็ก้มหน้าเห็น ข้อความที่ยังไม่ได้อ่านบนมือถือ

“พี่ทำเรื่องทุกอย่างไว้เสร็จสิ้นเรียบแล้วนะ สามารถเปิดเผยรูป ออกไปได้ตลอดเวลา”

ให้พี่นัฎจัดการเรื่องให้ สามารถวางใจได้จริงๆ

จิดาภาไม่ได้ตอบกลับข้อความของพี่นัฏ แล้วลงจากรถเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วเดินไปยังห้องผู้ป่วยที่ชนิดาอยู่