บทที่ 16 แม่นางฟ้าที่แสนดี

เมื่อสรั่วพูดจบ ก็ตกใจที่เมื่อสักครู่ตัวเองพูดเสียงดัง ไม่สม กับเป็นคุณหนูผู้ดีอีกต่อไป เธอจึงรีบปิดปากเงียบ แล้วแสร้งไอ สองสามครั้งเหมือนไม่สบาย จากนั้นก็หลุบตาลงต่ำด้วยท่าทาง น่าสงสาร

เมื่อบุ่มบ่ามมากเกินไปแล้ว!

แม้ว่าสรั่วจะป่าวประกาศกับคนอื่นไปทั่วว่าตัวเองเป็นคู่ หมั้นของถึงเชิง และเป็นว่าที่คุณนาย

แต่ถึงเชิงก็ไม่เคยยอมรับต่อหน้าสาธารณชนเลยสักครั้ง

สิ่งที่ทำให้สวยว้าวุ่นอยู่เสมอ

โดยเฉพาะตอนนี้ หลังจากที่ถึงเพิ่งได้ยินที่เธอพูดออกมา เมื่อสักครู่ คิ้วคมเข้มก็ปรากฏแววรังเกียจออกมาจางๆ

เขาเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เม้มริมฝีปากเบาๆ พร้อมกับปรายตาม

องเธอ

หัวใจของสรั่วหล่นวูบ

” ที่แท้ก็เป็นคู่หมั้นของประธานนี่เอง บังเอิญจังเลยนะ สรั่วจึงยิ้มสวยออกมา ดวงตาเป็นประกายสดใสไร้ความหวาด หวั่นใดๆทั้งสิ้น

“ในเมื่อคุณสวีคือคู่หมั้นของประธานสี่ งั้นก็ไม่จำเป็นต้องขอโทษอะไรหรอก ถึงยังไงนอกจากคุณกับฉันแล้ว ก็ไม่มีใครรู้ เรื่องที่คุณสวี่สร้างความเสียหายให้ชื่อเสียงของฉัน เรื่องนี้ก็ให้ มันจบแค่นี้เถอะ ยังไงซะในระหว่างที่คุณสงี่ยังไม่แต่งงานฉันก็ ยังต้องทำงานอยู่ที่นี่ ถ้าหากถูกประธานกลั่นแกล้งขึ้นมาคงไม่ สนุกแน่

หลีอานที่ยืนอยู่ข้างๆยืนอึ้ง

คู่หมั้นหมิ่นประมาทผู้ช่วย? ไม่ต้องเดาก็รู้ว่ายังไงประธานก ต้องเข้าข้างคุณสรั่วอยู่แล้ว!

คำพูดที่ผู้ช่วยแอนพูดออกมาเมื่อสักครู่ต้องไปกระตุกต่อม โมโหของประธานแน่!

หลี่อานแอบส่งสายตาหวังดีให้สรั่วจึง

ใครจะไปรู้ว่าจะไม่ได้รับปฏิกิริยาอะไรตอบกลับมาเลย!

สรั่วนิ่งอยู่ห่างจากถึงเซ็งไม่ถึงเมตร กลิ่นหอมอ่อนๆบนตัว ของเธอจึงโชยเข้ามาในประสาทสัมผัสของเขาอย่างต่อเนื่อง จน กัดกร่อนความคิดของเขา

น้ำหอมราคาแพงบนตัวของสรั่ว กลายเป็นของไร้ราคาไป ทันที จนทำให้ถึงเพิ่งรู้สึกอยากอ้วกออกมา

เขาเงยหน้าขึ้นมา แล้วเหลือบมองหลอานอย่างเย็นชา “ไป

เปิดหน้าต่าง

พูดจบ สายตาของถึงเชิงก็หันกลับมามองสรั่วถึงอีกครั้ง
ผู้หญิงคนนี้ค่อนข้างน่าสนใจ ทั้งๆที่ในใจอยากให้สวยเอ่ย ขอโทษเธอ แต่ปากกลับไม่พูดออกไปตรงๆ

แถมจู่ๆก็วกเข้ามาพูดเรื่องที่เขาจะกลั่นแกล้งเธอด้วย

มุมปากของถึงเพิ่งแอบแฝงไปด้วยรอยยิ้มมีความหมาย ดวงตาลึกหลง มองข้ามท่าทางกระอักกระอ่วนของสวย พร้อมกับเอ่ยพูดเนิบนาบว่า

“ผู้ช่วยแอน กล้าดีนี่ กล้าพูดว่าเจ้านายจะกลั่นแกล้งตัวเอง ต่อหน้าเจ้านายเลยเหรอ?”

ถึงเพิ่งเอ่ยเดือน ในน้ำเสียงกลับพกพาความขี้เล่นมาด้วย

สวี่รั่วยีที่ถูกชายหนุ่มมองข้าม รู้สึกกรุ่นโกรธจนแทบระเบิด ออกมา แต่ติดภาพลักษณ์คุณหนูแสนดีผู้อ่อนโยน จึงไม่กล้า ระเบิดอารมณ์

ไม่อย่างนั้นเธอคงฟาดหน้านังผู้หญิงชั้นคนนี้ไปตั้งนาน

แล้ว!

เพราะเป็นผู้หญิงเหมือนกัน สวยจึงรู้สึกไม่สบายใจ

ตั้งแต่หกปีก่อนที่เธอวางแผนทำร้ายสรั่วถึง เธอก็มักจะอ้าง สถานะคู่หมั้นเพื่อคบกับถึงเพิ่งมาตลอด

เวลาหกปีเต็ม แต่กลับไม่เคยเห็นแววตาของถึงเพิ่งมองผู้ หญิงคนไหนเหมือนที่มองนักปรุงน้ำหอมคนนี้เลยสักครั้ง! แววตาที่เหมือนกับนักล่าเวลาเจอเหยื่อ ค่อยๆตะล่อมช้าๆสุดท้ายก็พุ่งจู่โจม

หน้าตาของแอนนาก็เป็นที่น่าอิจฉาของผู้หญิงจริงๆนั่นแหละ ใบหน้าเล็กเท่าฝ่ามือ ทุกการกระทำและการเคลื่อนไหวล้วนแล้ว แต่น่ามอง เหมือนมีพรสวรรค์เรื่องดึงดูดเพศชายอย่างไรอย่าง นั้น!

สายตาที่สวยมองสรั่วนิ่ง นอกจากความอิจฉาแล้ว ยังมี

ความมาดร้ายอีกด้วย

เธอจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาแย่งถึงเซ็งไปทั้งนั้น เขาต้องเป็นของเธอคนเดียว ใครก็แย่งไปไม่ได้

“ประธาน คุณเข้าใจประเด็นสำคัญผิดไปหรือเปล่า?” สรั่ว ฉิงหมดค่าจะพูด

ประเด็นของเธอก็คือเธอกำลังโยนความผิดไปให้สรั่ว ถ้า หากวันไหนเธอเจอเหตุไม่คาดฝัน สวรั่วก็จะตกเป็นผู้ต้องสงสัย คนแรกยังไงล่ะ

ถึงเพิ่งหยักยิ้มมุมปากกว้างกว่าเดิม

เขารู้ว่าแอนนาเป็นคนรอบคอบตั้งแต่ได้อ่านจดหมายที่ส่งมา คฤหาสน์แล้ว

ถึงเชิงไม่เคยรู้สึกสนุกและทนเล่นละครกับผู้หญิงคนไหนมา ก่อนเลย แต่แอนนาทีน่าค้นหาคนนี้กลับทำให้เขาเกิดความ สนใจ
“ถึงเซิ่ง……… สรั่ว รู้สึกเสียหน้า จึงเอ่ยเรียกเสียงออดอ้อน

เพื่อไม่ให้ถึงเชิงโกรธ เธอยอมขอโทษแอนนาก็ได้ แต่ว่าเธอต้องขอโทษแอนนา ในขณะที่ตอนนี้มีคนอื่นอยู่ใน

ห้องด้วย ไหนจะคำพูดเยาะเย้ยถากถางของแอนนาเมื่อกี้นี้อีก

เธอเคยต้องมาทําอะไรแบบนี้ซะเมื่อไหร่

ถึงเพิ่งแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินเสียงออดอ้อนของสวย “สรั่ว เวลาผมมีน้อย

หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ ไม่ว่างมาเสียเวลากับเธอ ควรรีบพูด ขอโทษแล้วกลับบ้านไปซะ

เมื่อสวรั่วเข้าใจความหมายที่ถึงเพิ่งต้องการจะสื่อ สีหน้าก็ ขีดเผือด

บรรยากาศภายในห้องทำงานตกอยู่ในความเงียบ สรั่วนิ่งเลิกคิ้วเรียวสวยขึ้นอย่างสงสัย

ความสัมพันธ์ระหว่างถึงเชิงกับสรั่ว ไม่เหมือนที่เธอคิด เอาไว้เหรอ?

ถ้าตามข่าวลือ ทั้งสองคนรักกันมาก แต่ทำไมบรรยากาศใน

ตอนนี้มันแปลกๆ

แม้ว่าตัวเองจะไม่เคยมีความรัก แต่ก็เคยได้ยินและเคยเห็น

มาบ้าง

คนรักกันไม่ใช่แบบนี้สักหน่อย
หรือว่าน้องสาวสุดที่รักของเธอกับถึงเพิ่งมีความลับอะไรที่ คนอื่นยังไม่รู้?

“แอนนา ฉันขอโทษ ต่อไปนี้ฉันจะไม่กล่าวหาอาชีพของเธอ โดยที่ไม่มีหลักฐาน” ใบหน้าของสวรั่วซีดขาว กรอบตาเอ่อล้น

ไปด้วยน้ำตา จนดูน่าสงสาร

แม้แต่สรั่วนิ่งก็เกือบจะติดกับดักอีกฝ่าย

โถ่ แม่นางฟ้าที่แสนดี

หกปีก่อนก็เป็นอย่างนี้แหละ ใช้รูปลักษณ์ซื่อๆ ใสๆมาหลอก เธอ จนสุดท้ายเธอก็เกือบเอาชีวิตไม่รอด

หลังจากที่สรั่วฉิงขอโทษ น้ำตาก็พรั่งพรูออกมาไม่หยุด เธอร้องไห้อยู่ตั้งนาน ก็ไม่มีใครเข้ามาพูดปลอบเลยเหรอ?

สรั่วกัดริมฝีปากตัวเอง แล้วช้อนตาขึ้นมาอย่างกล้าๆกลัวๆ “ถึงเซิ่ง ฉันขอโทษแล้ว คุณพอใจหรือยัง?”

สวี่รั่วฉิงหมดค่จะพูด

ที่ยอมก้มหัวขอโทษก็เพราะถึงเพิ่งงั้นเหรอ?

ถึงเซิ่งกวาดสายตามองสวยที่กำลังร้องไห้น้ำตาอาบหน้า จากนั้นก็เอ่ยพูดอย่างเย็นชาว่า “คุณขอโทษแอนนา ไม่ใช่ ขอโทษผม

พูดจบ เขาก็เอ่ยสั่งหลีอานว่า “ให้คนขับรถพาเธอกลับไป

สวี่รั่ว ไม่อยากจะเชื่อ
เธอขอโทษ แล้ว ร้องไห้ก็แล้ว ถึงเชิงก็ยังจะไล่เธอกลับอีก

เหรอ?

“ถึงเชิง วันนี้ฉันขออยู่ที่นี่อีกสักหน่อย……..

ปกติถึงเพิ่งไม่อนุญาตให้เธอมาที่เชื่อกรุ๊ป

ถึงแม้ว่าสื่อจะเล่นข่าวความสัมพันธ์ของพวกเขาสักเท่าไหร่ แต่เธอก็ไม่เคยได้มาที่ซื้อกรุ๊ปด้วยตัวเองเลยสักครั้ง จน พนักงานที่นี่แทบจะไม่รู้เลยว่าประธานของพวกเขามีคู่หมั้น

แล้ว!

คงต้องระวังผู้หญิงแบบแอนนาเป็นพิเศษ

ท่าทีที่ถึงเซ็งมีต่ออีกฝ่าย ดีกว่าท่าทีที่มีต่อสวยเป็นไหน อีกฝ่ายก็แค่ผู้ช่วยปรุงน้ำหอมที่เพิ่งเข้ารับตำแหน่งชั่วคราว

แต่เธอคือคนที่ได้อยู่ข้างๆ ถึงเพิ่งตั้งหกปีเลยนะ

“สรั่ว คุณลืมแล้วเหรอ?” สายตาดุดันมองถึงเพิ่งทอด มองมาที่เธอ ไหล่ของสวี วสั่นระริก

สายตาของเขาเย็นชาเป็นอย่างมาก!

ถึงเพิ่งค่อยๆขยับปาก จากนั้นเสียงพูดสุดแสนจะเย็นชาก สะท้อนเข้ามาในหูทุกคน

“ที่นี่คือชื่อกรุ๊ป ส่วนคุณคือคนของสวีชื่อกรุ๊ปที่อยากอยู่ต่อ เพราะคิดจะขโมยข้อมูลของบริษัทผมเหรอ?”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ