บทที่2 เล่นกับผมแล้ว คิดจะใช้ของเล่นแบบนี้มาชดใช้ อย่างนั้นหรือ

ม่านม่านหยิบเสื้อคลุมที่อยู่ริมเตียงติดมือมาด้วย หลังจากคลุม ศีรษะแล้วก็วิ่งออกจากห้องห้องเพรสซิเด้นท์สวีทโดยไม่หันกลับ มามองอีก

จนตอนที่หลีจีนเจ๋อที่กำลังหลับอยู่บนเตียงค่อยๆลืมตาตื่นขึ้น มานั้น ผู้หญิงที่นอนข้างๆเขาเมื่อคืนนี้ก็ได้หนีหายไปนานแล้ว

เขาปัดผมตรงหน้าไปด้านหลัง แสงแดดอันอ่อนโยนสาดส่อง ลงบนกล้ามเนื้อของเขา ยิ่งทำให้รูปร่างที่ขาวเนียนของเขาเปิด เผยออกมาได้อย่างสมบูรณ์แบบ

หลีจิ่นเจ๋อเหลือบมองไปยังพื้นที่ด้านข้างที่ว่างเปล่า สร้อย แฮนด์เมดที่อยู่บนหมอนดึงดูดสายตาของเขาในทันที

เขาขมวดคิ้วแล้วหยิบสร้อยแฮนด์เมดที่อยู่บนหมอนขึ้นมาบน นั้นมีกลิ่นหอมจางๆ ที่เหมือนกับกลิ่นของผู้หญิงคนเมื่อคืน

“คุณผู้หญิง นอนกับผมไปแล้ว คิดจะใช้ของเล่นบ้าๆชิ้นนี้มา ชดใช้อย่างนั้นหรือ ?” ม่านม่านที่กำลังรีบกลับไปที่ตระกูลกในขณะนี้นั้นในใจรู้สึก

ลนลานเล็กน้อย

การสั่งสอนของตระกูลนั้นเข้มงวดมาก เธอกับพี่สาวไม่เคย ได้รับอนุญาตให้ค้างคืนด้านนอกมาก่อน แต่ครั้งนี้…
ม่านม่านส่ายหัว แล้วคิดเองเออเองว่า ไม่เป็นไรไม่เป็นไร ตอนนี้ยังเช้าขนาดนี้ ไม่แน่ว่าคุณพ่อคุณแม่อาจจะยังไม่ตื่น

เธอเปิดประตูอย่างระมัดระวัง เพิ่งจะก้าวเท้าข้างหนึ่งเข้าไปใน วิลล่า ก็ถูกน้ำเสียงอันทรงพลังของชายผู้หนึ่งคำรามใส่ทันที

“ม่านม่าน! แกยังรู้จักกลับมาอีกหรือ! เมื่อคืนแกไปไหน

มา?!”

ม่านม่านชะงักไปทันที มองไปที่แม่พ่อและพี่สาวที่นั่งอยู่บน โซฟาสไตล์ยุโรปในห้องโถง ในใจก็กระตุกวูบ

คุณพ่อลุกขึ้นยืนทันที ท่าทางกำลังโมโหเป็นอย่างมาก

คุณแม่เองก็มองมาที่กู้ม่านม่านอย่างไม่พอใจ สายตาของ เธอแสดงถึงความผิดหวังในตัวม่านม่าน

“คุณพ่อคุณแม่คะ เมื่อคืนพอเสร็จจากงานเลี้ยงแล้วหนูก็ไป ค้างที่บ้านเพื่อนคนหนึ่งค่ะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”

ม่านม่านไม่กล้าพูดความจริงออกมา ถ้าหากคนที่บ้านรู้ว่า เธอไม่กลับบ้านทั้งคืนแถมยังไปนอนกับผู้ชายแปลกหน้าแล้วละ ก็เธอจะต้องถูกไล่ออกจากบ้านแน่นอน!

อีกอย่างที่สำคัญก็ถือเธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผู้ชายเมื่อคืนคนนั้น เป็นใคร อายุเท่าไหร่ และยังมอบครั้งแรกของเธอออกไปทั้ง อย่างนั้น

ตัวของคุณแม่ค่อยๆขมวดแน่นขึ้น “แล้วเมื่อคืนลูกไปค้าง บ้านเพื่อนคนไหนมา ?”
ตาของม่านม่านกระสับกระส่าย จากนั้นก็พูดออกมาอย่างไม่ ลังเลว่า “ค้างที่บ้านหมิ่นปืนเอ๋อค่ะ”

เพิ่งจะสิ้นเสียง สีหน้าของทุกคนโดยรอบก็เคร่งขรึมขึ้นทันที

ในตอนนั้นเอง กู้ชิงชิงที่ยืนอยู่ข้างคุณแม่และคุณพ่อแถม ยังมีใบหน้าที่เหมือนกับม่านม่านนั้นก็ส่ายหน้าให้กับท่าน ม่านไม่หยุด ราวกับกำลังส่งสัญญาณบางอย่างให้เธอ

“พี่คะ พี่เป็นอะไรไป ?”

ม่านม่านมองไปทางกู้ชิงชิงด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ

วินาทีต่อมา เงาของคนๆหนึ่งที่คุ้นเคยก็เดินลงมาจากชั้นบน

“ม่านม่าน เธอกลับมาแล้วเหรอ ? เมื่อคืนเธอไปไหนมา ?”

มองดูหมิ่นปืนเอ๋อที่อยู่ตรงหน้า ดวงตาของม่านม่านก็เบิกโต

ขึ้นทันที บนใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ

หยื่นยืนเอ๋อเป็นเพื่อนสนิทที่โตมาด้วยกันกับเธอ

“ยืนเอ๋อ ?! เธอมาอยู่ที่บ้านฉันได้ยังไง ?

หยิ่นยืนเอ๋อเอียงคอสีหน้าเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ แล้วใช้ มือบีบนวดขมับ “เมื่อคืนวันเกิดของเธอกับกู้ชิงชิง ฉันดื่มมากไป หน่อย ก็เลยมาค้างที่บ้านเธอคืนหนึ่งไง

เบี้ย เสียงตบดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วทั้งห้องโถงทันที

เดิมที่ขาทั้งสองข้างของม่านม่านก็ไร้เรี่ยวแรงอยู่แล้ว พอมา โดนฝ่ามือที่เต็มไปด้วยกำลังของคุณพ่อกู๊ตบเข้าเธอก็เลยล้มลงกับพื้นทันที

เธอรู้สึกเพียงว่าสมองทั้งมึนและเบลอ จนมองเห็นดาวอยู่

รอบๆ

“ยัยลูกตัวดี! ยังจะพูดโกหกอีก เมื่อคืนแกไปตายที่ไหนมากัน

แน่ ? !”

คุณพ่อดูเหมือนยังอยากจะพุ่งเข้าไปถีบกู้ม่านม่านอีก แต่พอ คุณแม่กู้กับกู้ชิงชิงเห็นเหตุการณ์เข้าก็รีบเข้าไปถึงคุณพ่อไว้

ทันที

กู้ชิงซึ่งมองดูม่านม่านที่นั่งอยู่บนพื้น บนใบหน้าก็ฉายแวว เป็นห่วง แต่ดวงแต่บนใบหน้าที่แต่งหน้าอ่อนๆนั้นกลับมีแววปีติ ยิน วาบผ่าน

“คุณพ่อคะ เลิกตีน้องได้แล้วค่ะ เรื่องนี้จะต้องมีการเข้าใจผิด กันแน่ๆ ถึงน้องจะเกเรยังไง แต่ก็ไม่เคยไม่กลับบ้านทั้งคืนมา

ก่อน”

คุณแม่เองก็พยักหน้าเบาๆ ถึงแม้จะคลอดลูกฝาแฝดออกมา แต่พวกเขากลับชอบคนที่รู้ความและเป็นเด็กดี มีเหตุมีผลอย่างพี่ สาวมากกว่า

แต่ถึงจะไม่ชอบกู้ม่านม่านขนาดไหน ก็ยังเป็นเลือดเนื้อเชื้อไข ของตัวเองอยู่ดี

“นั่นสิ คุณคะ พวกเราถามให้ละเอียดกันก่อนดีกว่าค่ะ

หยื่นยืนเอ๋อรีบเข้าไปพยุงกู้ม่านม่าน คิ้วที่ขมวดขึ้นเต็มไปด้วยความห่วงใย “ม่านม่าน เธอไม่เป็นไรใช่ไหม ?”

ม่านม่านนายหน้าเบาๆ เธอปล่อยให้หยื่นยืนเอ๋อพยุงเดินไป ตรงหน้าคุณแม่กับคุณพ่อกู้ก่อนจะโค้งศีรษะเล็กน้อย

“คุณพ่อคุณแม่คะ ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงค่ะ”

คุณแม่ถอนหายใจเบาๆ “ยัยลูกคนนี้ ตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคย ทำให้วางใจได้เลย แกดูพี่สาวแกสิ ถ้าหากแกหัดเชื่อฟังได้สัก ครึ่งของพี่สาวแกก็ดีสิ

คุณพ่อทำเสียงเย็นชาที่หนึ่ง “ถ้าหากเธอรู้ความได้สักหนึ่ง ในสามของชิงชิงก็ดีแล้ว สักครึ่งอะไรกัน!

กู้ชิงชิงหรี่ตา แสร้งทำเป็นไร้เดียงสาและกรีดร้อง

เธอรีบกอดไหลของม่านม่านเอาไว้ แล้วดึงเสื้อของเธอลง เผยให้เห็นรอยและรอบจูบตามต้นคอและหัวไหล่จนแทบจะ ลามไปทั้งตัวอย่างน่าตกใจ

“พระเจ้า ม่านม่าน แผลบนตัวเธอนี่มันอะไรกัน ? ! เมื่อคืนเธอ ถูกคนข้างนอกรังแกมาเหรอ ? !

พอเห็นแบบนั้น ม่านม่านก็รีบดึงเสื้อขึ้นมาปิดทันที ทันใดนั้น ลางสังหรณ์ที่ไม่ดีก็ดังขึ้นในใจ

เดิมที่คุณพ่อก็กำลังอยู่ในอารมณ์โกรธพอได้ยินสิ่งที่กู้ชิงชิง พูด ก็กระชากผมของม่านม่านแล้วลากมาข้างๆตัวเขาทันที แววตาเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม
กู้ชิงชิงไม่เข้าใจว่ารอยบนตัวของม่านม่านคืออะไร แต่เขามี

หรือจะไม่รู้

“นั่งคนสําส่อน! เมื่อคืนไปไหนมากันแน่?! ไปมั่วสุมกับผู้ชาย

ที่ไหนมากันแน่? !

ม่านม่านรู้สึกเพียงว่าปวดไปทั่วศีรษะ เธอเลยส่งสายตาขอ ความช่วยเหลือไปทางคุณแม่ “คุณแม่คะ……

คุณแม่ก้าวถอยหลังไปก้าวหนึ่ง ความหมายของการปฏิเสธ นั้นชัดเจนจนไม่สามารถชัดเจนไปมากกว่านี้ได้อีกแล้ว

หยื่นยืนเอ๋อที่ยืนอยู่อีกข้างก็ไม่สามารถลงมือกับผู้ใหญ่ได้ ทำได้เพียงร้อนรนเท่านั้น “คุณลุงคะ ปล่อยม่านม่านก่อนเถอะค่ะ ทำแบบนี้ เธอไม่มีทางอธิบายได้เลยนะคะ!”

คุณพ่อทำเสียงเย็นเฉียบออกมา จากนั้นก็ผลักม่านม่านให้ ล้มลงกับพื้น

“รีบพูดมา ! ไปมั่วสุมกับผู้ชายที่ไหนมากันแน่?

กู้ชิงชิงเห็นแบบนั้นก็รีบนั่งลงข้างๆกู้ม่านม่านทันที สีหน้า แสดงความเป็นห่วง “ม่านม่าน เธอพูดออกมาเถอะ คุณพ่อไม่ โทษเธอหรอก พวกเราต่างก็เป็นห่วงเธอนะ”

กู้ม่านม่านกัดริมฝีปากแน่น “หนู หนูไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร

พอสิ้นเสียง แก้วชาใบหน้าก็พุ่งมากลางอากาศ จากนั้นก็ กระแทกหัวของม่านม่านอย่างแรง
เพลง แก้วขากระแทกหัวของม่านม่านอย่างแรง จากนั้นก็ ร่วงจากหัวของเธอลงมาที่พื้น เสียงแตกดังลั่น เศษกระเบื้อง กระจัดกระจายรอบตัวเธอ

มีเศษกระเบื้องไม่น้อย บาด โดนมือเธอ เลือดย้อมเศษ กระเบื้องขาวจนเป็นสีแดง มองดูแล้วน่าตื่นตกใจ

คุณพ่อพุ่งมาข้างหน้าด้วยความโกรธเกรี้ยว ท่าทางเหมือน อยากจะถีบ ม่านม่านให้กระเด็น ความโกรธบนใบหน้าของเขา ดูเหมือนจะหวังให้เธอตายไปเสียตอนนี้ก็มิปาน

คิ้วของหยินยืนเอ๋อขมวดขึ้นทันที เธอดึงม่านม่านเข้ามากอด ไว้แน่น ไม่ส่งเสียงใดๆออกมาแม้แต่น้อย เพียงแค่ท่าทางที่เธอ ดึงตัวม่านม่านเข้ามากอดก็สามารถบ่งบอกได้ว่าเธอได้ตัดสิน ใจแน่วแน่แล้วว่าจะปกป้องม่านม่าน