บทที่9 ไล่ออกจากบ้าน

ฟังคำพูดของหมิ่นหลิงหวย พ่อแม่ฝั่งตระกูลหยื่นก็ถึงกับขมวด คิ้ว และเผยความไม่พอใจออกมาทางสีหน้าอย่างชัดเจน

เมื่อวานพวกเขาได้รับรูปถ่ายแปลกประหลาด รูปพวกนั้นเป็น แบบชั่วคราว สามารถดูได้เพียงห้าวินาทีเท่านั้น และไม่สามารถ เก็บบันทึกได้!

ถึงแม้จะเพียงห้าวินาที แต่พวกเขาก็เห็นได้อย่างชัดเจน

ว่าคนในรูปน่าจะเป็นกู้ชิงชิงที่อยู่ตรงหน้าคนนี้

ที่แท้กู้ชิงชิงก็แค่ดูเป็นเด็กดีและสง่างามเพียงแค่เบื้องหน้า เท่านั้น ผู้หญิงแบบนี้จะเหมาะสมกับลูกชายของพวกเขาได้ อย่างไร ?

“ไม่ได้ แม่ไม่เชื่อถือในนิสัยใจคอของคนตระกูลอีกแล้ว! * คุณแม่หยิ่นพูดด้วยสีหน้าจริงจังหนักแน่น

คุณพ่อหยื่นพยักหน้าตาม “หลิงหวย ลูกไม่ต้องกังวล พ่อแม่จะ ต้องหาผู้หญิงที่เป็นกุลสตรีมาให้ลูกแน่ ลูกสาวของตระกูลก พวก เราไม่อาจเอื้อม”ได้หรอก! ”

มองดูสีหน้าของพ่อแม่ฝั่งตระกูลหยื่นที่ปฏิเสธอย่างชัดเจน แล้ว พ่อแม่ฝั่งตระกูลก็ยิ่งถึงกับมึนงง

ถึงแม้พวกเขาจะไม่ชอบหน้าม่านม่าน แต่ทำไมถึงได้ไม่ชอบหน้ากู้ชิงชิงได้ละ ?

หยื่นหลังหวยจับมือของชิงชิงเอาไว้แน่น สีหน้าเต็มไปด้วย ความจริงจัง “ชิงชิงเธอรอฉันนะ ฉันจะต้องเกลี้ยกล่อมคุณพ่อคุณ แม่ให้ได้ แล้วฉันจะมาสู่ขอเธอ

นักข่าวที่อยู่ข้างๆตาเป็นประกายขึ้นมาทันที นี่มันวัตถุดิบชั้นดี

เลยนะ!

พวกเขายกกล้องขึ้นในมือขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นและถ่ายรูป

อย่างต่อเนื่อง

พ่อแม่ฝั่งตระกูลกู้กลับเข้าไปในบ้านด้วยความโมโห พอนัก ข่าวไปหมดแล้วจึงเริ่มอาละวาด

“พ่อแม่ฝั่งตระกูลหยิ่นนี่เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ?! พวกเราก็บอก แล้วว่าจะเอาชิงชิงไปเปลี่ยนกับม่านม่าน ทำไมพวกเขาถึงยัง พูดแบบนั้นอีก? !”

คุณพ่อกู้ฟาดมือลงที่โซฟาอย่างเต็มแรง หน้าแดงด้วยความ

โกรธ

คุณแม่ตบแผ่นหลังของคุณพ่อกู้เบาๆ แล้วพูดปลอบใจว่า “คุณอย่าโมโหจนเสียสุขภาพเลย

กู้ชิงชิงแสร้งทำเป็นเศร้าใจปิดดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตาเอา ไว้ “คุณพ่อคุณแม่คะ หนูยอมทำถึงขั้นนี้แล้ว ยังถูกคนอื่นปฏิเสธ อีก! แบบนี้ต่อไปหนูจะแต่งงานออกไปได้อีกเหรอคะ!”

“ชิงชิงอย่าร้องไห้ ตระกูลหยื่นไม่เอาก็ไม่เอา พวกเราสามารถช่วยลูกหาคนที่ดีกว่าให้ได้ เพียงแต่ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่ เข้าใจเลย ว่าตระกูลหยื่นเป็นอะไรไปกันแน่ ? ทั้งๆ ที่ก่อนหน้านี้ พวกเขาขอบลูกมากแท้ๆ

คุณพ่อบีบนวดขมับเบาๆ ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่เข้าใจ

กู้ชิงชิงหรี่ดวงตาที่เป็นประกายระยิบระยับ หรือว่าจะเป็น เพราะเรื่องนั้นของม่านม่าน ตระกูลหยื่นเลยคิดว่าหนูกู้ชิงชิงเองก็ เป็นคนเหลวไหลแบบนั้นด้วย ทำไมม่านม่านถึงทำเรื่องแบบนี้นะ ทำลายชื่อเสียงของหนูยังไม่ว่า นี่ถ้าต่อไปส่งผลกระทบต่อชื่อ เสียงของกู้ชื่อกรุ๊ปจะทำยังไงดีคะ ?”

พูดไปพูดมา กู้ชิงชิงก็เริ่มร้องไห้อย่างเสียอกเสียใจ

พอฟังที่กู้ชิงชิงพูดแล้ว คุณพ่อกู้ที่เดิมทีก็โมโหอยู่แล้วเลยถูก คำพูดของเธอถึงทุกสิ่งทุกอย่างไปหาตัวม่านม่านจนหมด

“ใช่! ต้องเป็นแบบนั้นแน่ ยัยบ้าม่านม่าน ! ไม่เคยทำอะไรให้ ที่บ้านมาก่อนเลย เอาแต่ก่อปัญหาให้ทุกเช้าเย็น

คุณพ่อกู้โกรธจนฟาดมือกับโซฟา ไปเรียกยัยบ้านั่นออกมา เดี๋ยวนี้!”

ผ่านไปครู่หนึ่ง คุณแม่ก็จูงม่านม่านเดินลงมา

“ม่านม่าน ฉันจะถามแกเป็นครั้งสุดท้าย แกจะเอาเด็กออก

ไหม ?”

คุณพ่อจ้องมองกู้ม่านม่านด้วยความโกรธเกรี้ยว ราวกับ กำลังข่มขู่เธออยู่
ม่านม่านกุมท้องเอาไว้แน่น สีหน้าหนักแน่น “หนูไม่มีทาง ทำแท้งเด็ดขาดค่ะ ! ถ้าพวกท่านอยากจะเอาลูกหนูออก ก็ฆ่าหนู ให้ตายก่อนเถอะค่ะ!”

คุณพ่อกู้ถึงขั้นปรบมือขึ้นมา และเผยสีหน้าขบขันออกมา “ดีดี ดี ถ้าแกอยากจะเก็บลูกของแกไว้ ก็ใสหัวออกไปจากตระกูล ต่อไปนี้ฉันก็จะถือเสียว่าไม่มีลูกสาวอย่างแก! ต่อไปนี้ฉันจะมีแค่ กู้ชิงชิงเป็นลูกสาวคนเดียว! แกกับตระกูลจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้อง กันอีกแล้ว!”

“คุณคะ เรื่องนี้ลองคิดให้ดีก่อนดีกว่านะคะ

แต่กู้ชิงชิงกลับก้มหน้าลงแล้วหัวเราะออกมา ทุกอย่าง จําเนินไปตามทิศทางที่เธอคิดไว้เลย

คุณพ่อทำเสียงเย็นชาที่หนึ่ง ไม่แยแสต่อคำพูดของคุณแม่ แม้แต่น้อย “ยังจะคิดอะไรอีก ? ! ม่านม่านทำลายชิงชิงไปแล้ว อีกอย่างก็ยังไม่รู้เลยว่าพรุ่งนี้หัวข้อข่าวจะเขียนยังไงอีก! ตระกูล กู้จะต้องมีภัยไม่จบไม่สิ้นแน่!”

ม่านม่านยกยิ้มเย็นชาขึ้นมา จากนั้นก็ถอยหลังไปหลายก้าว “คุณพ่อคุณแม่คะ ตอนนี้ฉันไม่มีประโยชน์ให้ใช้งานแล้ว พวก ท่านตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว ที่จะทอดทิ้งหนูใช่ไหมคะ ?”

คนรับใช้เอากระเป๋าเดินทางใบหนึ่งส่งไปที่ข้างๆคุณพ่อ “คุณท่านคะ ของใช้ของคุณหนูรองจัดเตรียมไว้หมดเรียบร้อย แล้วค่ะ!

คุณพ่อกู้ส่งกระเป๋าเดินทางไปตรงหน้าม่านม่าน “อย่ามาเรียกพวกเราว่าพ่อแม่ จาก พวกเราไม่ใช่ครอบครัวของแกอีก พวกเราไม่มีลูกสาวอย่างแก เอาของแก แล้วใสหัวออกไปจาก ตระกูลกู้!

กู้ม่านม่านเก็บกระเป๋าเดินทางที่อยู่บนพื้นขึ้นมาด้วยสีหน้า เรียบเฉย ไม่ได้พูดอะไรอีกแม้แต่คำเดียว

กู้ชิงชิงเห็นแบบนั้นก็รีบเข้าไปช่วยกู้ม่านม่านจับกระเป๋าเดิน ทาง แต่กลับอาศัยมุมอับสายตา จับกระเป๋าเดินทางแล้วแสร้งทำ เป็นล้มลงไปเอง

ม่านม่านยื่นมือออกไปดึงกู้ชิงชิงตามสัญชาตญาณ แต่กลับ ดึงไว้ไม่ทันจนเธอล้มลงในที่สุด

มองจากมุมนี้ ก็เหมือนกับม่านม่านจงใจผลักกู้ชิงชิง ให้ล้ม ลงกับพื้น

“โอ้ย! เจ็บจัง ม่านม่านฉันรู้ว่าเธอไม่พอใจฉันมาก แต่ว่าฉัน พยายามช่วยเธอเต็มที่แล้วนะ เพื่อเธอ ชื่อเสียงฉันเสียหายหมด แล้ว เธอยังไม่พอใจอีกเหรอ ?”

กู้ชิงชิงเงยหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาขึ้นมามองกู้ม่านม่าน สีหน้าเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและเสียใจ

คุณแม่ก็รีบเข้าไปพยุงชิงชิงขึ้นมา สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่ พอใจ “กู้ม่านม่าน เธอจะเอาแต่ใจเกินไปแล้วนะ! บางทีการ ตัดสินใจของพ่อเธออาจจะไม่ได้ผิดก็ได้! เธอสมควรจะได้รับบท เรียนเพื่อเติบโตขึ้นบ้างแล้ว!”
เรียกพวกเราว่าพ่อแม่ จาก พวกเราไม่ใช่ครอบครัวของแกอีก พวกเราไม่มีลูกสาวอย่างแก เอาของแก แล้วใสหัวออกไปจาก ตระกูลกู้!

กู้ม่านม่านเก็บกระเป๋าเดินทางที่อยู่บนพื้นขึ้นมาด้วยสีหน้า เรียบเฉย ไม่ได้พูดอะไรอีกแม้แต่คำเดียว

กู้ชิงชิงเห็นแบบนั้นก็รีบเข้าไปช่วยกู้ม่านม่านจับกระเป๋าเดิน ทาง แต่กลับอาศัยมุมอับสายตา จับกระเป๋าเดินทางแล้วแสร้งทำ เป็นล้มลงไปเอง

ม่านม่านยื่นมือออกไปดึงกู้ชิงชิงตามสัญชาตญาณ แต่กลับ ดึงไว้ไม่ทันจนเธอล้มลงในที่สุด

มองจากมุมนี้ ก็เหมือนกับม่านม่านจงใจผลักกู้ชิงชิง ให้ล้ม ลงกับพื้น

“โอ้ย! เจ็บจัง ม่านม่านฉันรู้ว่าเธอไม่พอใจฉันมาก แต่ว่าฉัน พยายามช่วยเธอเต็มที่แล้วนะ เพื่อเธอ ชื่อเสียงฉันเสียหายหมด แล้ว เธอยังไม่พอใจอีกเหรอ ?”

กู้ชิงชิงเงยหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาขึ้นมามองกู้ม่านม่าน สีหน้าเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและเสียใจ

คุณแม่ก็รีบเข้าไปพยุงชิงชิงขึ้นมา สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่ พอใจ “กู้ม่านม่าน เธอจะเอาแต่ใจเกินไปแล้วนะ! บางทีการ ตัดสินใจของพ่อเธออาจจะไม่ได้ผิดก็ได้! เธอสมควรจะได้รับบท เรียนเพื่อเติบโตขึ้นบ้างแล้ว!”
“คุณหนูทำไมคุณถึงได้ไปนอนกับชายสูงอายุล่ะคะ ? เรื่องนี้ มีลับลมคมในอะไรหรือเปล่าคะ ?”

“คุณกู้ม่านม่าน คุณลากกระเป๋าเดินทางออกมา เพราะถูกคุณ พ่อคุณแม่ไล่ออกจากบ้านหรือคะ ?”

“กู้ม่านม่าน ได้ยินว่าคุณทำลายชื่อเสียงของพี่สาว เกี่ยวกับ เรื่องนี้ คุณมีความอย่างไรบ้างครับ ?

ม่านม่านถูกคนเบียดไม่หยุด เธอขมวดคิ้วแน่นทันที แล้ว ปกป้องท้องของเธอไว้อย่างเต็มที่…….