บทที่ 3 การตกเลือดหลังคลอด

บทที่ 3 การตกเลือดหลังคลอด

“รสริน” เพียงประโยคเดียวของเชน ก็ส่งผลให้บริเวณ หน้าบ้านเงียบงันไปชั่วขณะ

ร่างสูงเพรียวและใบหน้าที่ดูเย็นชา รวมทั้งสายตาคู่ นั้นของเขา ส่งผลให้เขาดูน่าเกรงขาม ทำทุกอย่างตาม อำเภอใจ

“ถ้าวันนี้เธอออกไป แล้วให้กำเนิดไอ้เด็กเฮงซอยนี้ละ ก็ ไม่เพียงแค่เธอเท่านั้นรวมไปถึงพ่อแม่ของเธอด้วย ฉัน จะไม่มีวันปล่อยให้ได้อยู่อย่างสงบหรอกนะ” เขายืนห่าง ออกไปหนึ่งเมตร สายตาจ้องเขม็งมาทางเธอ ใบหน้าขอ เขาดูไม่มีความอ่อนโยนให้แม้สักนิด

รสรินใช้มือลูบไปบริเวณหน้าท้อง พยายามใช้ความคิด อย่างสับสน มีแรงผลักน้อย ๆ จากด้านในพลักกลับมา… นี้คือลูกของเธอ เธอไม่สามารถประนีประนอมได้อีกต่อ ไป…

“ช่วยฉันด้วย” รสรินเธอไม่สนใจสายตาที่มองมาอย่าง น่ากลัวของเซน เธอหันไปขอความช่วยเหลือจากหมอ และพยาบาล “ได้โปรดช่วยเด็กในท้องของฉันด้วย…”

“คุณผู้ชายคะ” พยาบาลเอ่ยปากแทรกออกมา “ไม่ว่าคุณกับคุณผู้หญิงจะมีบุญคุณความแค้นอะไรต่อกันก็ตาม แต่ชีวิตคนทั้งคน พวกเราไม่สามารถปล่อยทิ้งได้เหมือน กัน รบกวนเปิดประตูด้วย ไม่อย่างนั้นพวกเราจำเป็นต้อง แจ้งตำรวจและเรียกนักข่าวมาที่นี่”

เซนไม่ได้เหลือบไปมองทางด้านพยาบาลแม้แต่น้อย สายตาเย็นชาของเขายังจับจ้องไปทางด้านรสริน

“รสริน เธอจ่าสิ่งที่เธอเลือกวันนี้เอาไว้ให้ดี แล้วอย่ามา เสียใจทีหลัง”

พูดจบเขาก็หันหลังเดินเข้าบ้านไปทันที

“เปิดประตู! รีบเปิดประตูเร็ว!” รสรินเพิกเฉยต่อท่าทีของ เขา ตอนนี้เธอเพียงแค่อยากจะรีบออกไปโดยเร็ว

บอดี้การ์ดทั้งสองคนรีบเข้าไปเปิดประตูให้ รสรินดู พยาบาลทั้งสองคนพาขึ้นรถพยาบาลไป ก่อนที่รถจะวิ่ง ออกไปมุ่งหน้าไปทางโรงพยาบาล อาการเจ็บท้องเริ่มเบา ลงเรื่อย ๆ และความเคลื่อนไหวภายในท้องก็เริ่มอ่อนแรง ลงเช่นกัน…

“ไม่ทันแล้ว!” พยาบาลพูดออกมาหลังจากตรวจเช็ค อาการของรสริน “คุณยังมีแรงหรือเปล่า พวกเราต้อง ทําคลอดบนรถแล้ว!”
“ฉันทำได้!” รสรินตอบรับกลับ

ถึงแม้ว่าเธอจะถูกปล่อยทิ้งกลางหิมะเป็นเวลานานจน แทบหมดแรง แต่ตอนนี้เธอยังต้องมีแรงฮีบต่อ เธอต้อง คลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัยให้ได้! เมื่อเตรียมการทุก อย่างเสร็จ รสรินก็เริ่มที่จะทําคลอดภายในรถพยาบาล

“ออกแรงหน่อยค่ะ” พยาบาลบที่ขาของเธอพลางเรียก ไม่หยุด “ออกแรงอีกนิดนะคะ เด็กยังไม่โผล่ออกมาเลย แบบนี้อันตรายมาก! พยายามเข้านะคะ ออกแรงอีกค่ะ!”

รสรินกัดฟันแน่น หน้าผากเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ เจ็บ ปวดอย่างรุนแรงก่อนที่เลือดจะไหลทะลักออกมา

“แย่แล้ว! ตอนนี้เลือดคุณไหลออกมาเยอะมาก ไม่ สามารถทําคลอดต่อได้แล้ว…” พยาบาลพยายามเช็ด เลือดที่ยังไหลออกมาไม่หยุด “ไม่อย่างนั้นคุณอาจเสีย ชีวิตจากการตกเลือดได้

รสรินส่ายหน้าไปมา ใบหน้าขาวซีด เหงื่อตามไรผม ทําให้ผมเปียกชื้นไปหมด ตอนนี้เธอกำลังหวาดกลัวอย่าง หนัก

“ฉันไม่เป็นไร เด็กคนนี้ต้องรอด ขอร้องล่ะค่ะ ช่วยทําคลอดต่อเถอะ”

พยาบาลลังเล “แต่ถ้าเป็นอย่างนั้น คุณอาจเสียชีวิตได้

นะคะ…

“ถึงฉันตาย เด็กคนนี้ก็ต้องปลอดภัย” รสรินตอบกลับมา ด้วยสายตามุ่งมั่น

พยาบาลถอนหายใจ ก่อนจะทำคลอดให้เธอต่อ

รถพยาบาลที่ยังแล่นอยู่บนถนน กำลังมุ่งหน้าไปโรง พยาบาลให้เร็วที่สุด แต่ดูเหมือนว่าจราจรจะติดขัดเป็น ทางยาว ทุกอย่างดูไม่เป็นใจเลย

รสรินเปล่งเสียงกรีดร้องอยู่บนรถ

“แง้….” เสียงเด็กร้องดังขึ้น ในที่สุดเด็กก็ได้กำเนิดมา แต่ ด้านรสรินมีเลือดไหลออกมาตรงหว่างขาไม่หยุด

“แย่แล้ว! คนไข้ตกเลือด” พยาบาลตกใจร้อง ก่อนจะ หันไปบอกคนขับรถ “รีบไปโรงพยาบาลเร็วเข้า คนไข้ตก เลือด”

“ตอนนี้รถติดมาก ไม่สามารถขยับไปไหนได้เลยครับ!”
คนขับเริ่มวิตกกังวล ทำอะไรไม่ถูก เขาพยายามที่จะบีบ แตรไล่รถข้างหน้าให้หลีกทาง แต่ดูเหมือนว่ามันจะไร้ผล

เลือดของรสรินก็ยังคงไหลออกมาอย่างต่อเนื่องไม่หยุด

“ให้ฉันได้ดูลูกหน่อย.. เธอพยายามยื่นมือออกไปแม้ว่า ใบหน้าจะขาวซีดจนไร้สี “ให้ฉันได้มองเขาหน่อย ลูกของ ฉัน…”

พยาบาลช่วยอุ้มเด็กเข้าไปหาเธอ

รสรินเฝ้ามองใบหน้าขาวอมชมพูของเด็กผู้หญิง ยิ้ม ออกมาเบา ๆ ก่อนเปลือกตาก็ค่อย ๆ ปิดลงอย่างอ่อนแรง เต็มที

“คุณคะ คุณห้ามหลับนะคะ!” พยาบาลเขย่าที่มือของ เธอ พยายามปลุกเพื่อเรียกสติ

แต่รสรินที่ใช้แรงไปหมดในตอนต้นแล้ว ตอนนี้เธอแทบ ไม่มีแรงเหลืออยู่เลย จนไม่สามารถเรียกสติตัวเองกลับ มาได้อีก

การจราจรที่ติดขัดก่อนหน้านี้ ดูเหมือนจะเริ่มขยับได้บ้างแล้ว
คนขับรีบเหยียบคันเร่งจนมืดเร่งรีบไปโรงพยาบาล ก่อน

จะส่งตัวรสรินเข้าห้องฉุกเฉินไป

เธอยังอยู่อาการโคม่า ตามกฎของโรงพยาบาลจำต้อง ติดต่อหาสามีของเธอ ซึ่งก็คือเชน

“สวัสดีค่ะคุณเซน ติดต่อจากโรงพยาบาลนะคะ ตอน นี้ภรรยาขอคุณตกเลือดมาก ยังอยู่ในอาการโคม่า ไม่ ทราบว่าคุณสามารถมาโรงพยาบาลตอนนี้ได้มั้ยคะ?”

“รสรินจะตายแล้วหรอ?” น้ำเสียงจากอีกฝั่งตอบกลับมา ด้วยความเฉยชา

“ใช่ค่ะ เธอ..”

“งั้นก็ให้เธอตายไปเถอะ ผมไม่สนใจ” พูดจบเขาก็ตัด สายทิ้งทันที