ได้ยินว่าคุณชอบฉัน

บทที่ 3 นกกระจอกสองตัว



บทที่ 3 นกกระจอกสองตัว

ธาวินมองเห็นตัวหนังสือนี้ หรี่ตา แกล้งเป็นเด็ก นักเรียน?

ดูไม่ออกเลยว่าไร้ยางอายขนาดนี้

คนอื่นๆ เห็นลลิตาแกล้งเป็นเด็กจะบ้ากันอยู่แล้ว

“ทำไมไม่ทำการบ้าน?”

“เด็กนักเรียนอย่ามาพาคนอื่นซวย! ”

“แม่นั่งดูอยู่ข้างๆ ”

“วีร่ากับวีโร่ไปไกลๆ อย่ามาให้คนอื่นฆ่า! ”

ลลิตาไม่รู้สึกโมโหเลยแม้แต่น้อย แถมยังรู้สึกอยาก

หัวเราะ

ไม่ให้เธอไปตายหรอ? ไม่ว่ายังไงก็เป็นเพื่อนร่วมทีม เธอควรจะทำอะไรสักอย่างซิ

เธอให้วีร่าเดินไปตรงหน้าของabyssal dragon จะ เพิ่มเงินให้เพื่อนร่วมทีม จากนั้น…..เธอถูกabyssal dragon ฆ่าตายแล้ว…….

บนจอมีตัวหนังสือใหญ่ๆ ว่าวีร่าถูกabyssal dragonฆ่าตายแล้ว
“แม่เจ้า! ”

“เด็กนักเรียนอยู่นิ่งๆ อย่าขยับได้ไหม?”

สิ่งที่จะทำให้ทุกคนบ้ามากกว่านี้คือ บนจอมีตัวหนังสือ ใหญ่ๆ อีกครั้งว่า dark slayerฆ่าวีโร่ตายแล้ว

วีโร่ถูกdark slayerฆ่าตาย ตายแล้ว……..

เธอรับรู้ถึงความเงียบในวินาทีนั้นได้เลย เหมือนมีอีกา บินผ่านบนหัวทุกคน……

“แม่เจ้า สองคนนี้ไม่เต็มปะเนี่ย! ”

“โง่ขนาดนี้ไม่มีใครช่วยได้แล้ว! ”

บนจอเต็มไปด้วยข้อความที่เพื่อนร่มทีมรู้สึกหมดหวัง พร้อมกับข้อความคำชมจากฝ่ายตรงข้าม

ผ่านไปนานมาก วีโร่พิมพ์มาว่า

“พี่ๆ ครับผมอยู่ป.1”

ทุกคนเงียบไปหมด คิดเสียว่าดวงซวยมาเจอเพื่อน แบบนี้ละกัน

เห็นฝ่ายตรงข้ามมาดันป้อมใหญ่ก็เลยมีข้อความ แสดงขึ้นว่า
“วีร่า วีโร่ พวกเธอสองคนรอไว้ หลังเลิกเรียนเจอกันที่ สนาม!

ดูสิ นี่ถึงจะเป็นนักเรียนที่แท้จริง!

หลังจากที่เล่นเสร็จ ลลิตาถูกรายงานอีกครั้ง แต่ครั้ง นี้เธอไม่เหงา

เพราะyamyamโดนเหมือนเธอ

สักแป๊บ yamyamส่งข้อความมาว่า

yamyam:เธอกากมากเลยนะ!

ลลิตา:พูดเหมือนนายไม่กาก!

yamyam:อื่ม กากเหมือนเธอ

ลลิตาจะเป็นบ้า คนๆ นี้พูดตรงมากเลย

yamyam:จะเล่นต่อไหม?

ลลิตา:มาก็มาซิ ใครกลัวนาย!

ทั้งสองเล่นGrand Battleต่อ

ลลิตาเลือกใช้โจ๊กเกอร์และyamyamใช้ยอร์น ทุกคน รู้กันหมดว่าสองฮีโร่นี้เป็นตัวบาง เกือบเทียบเท่าว่าฉัน ตายง่ายนะ
ไม่ต้องสงสัย การตายของทั้งสองถึงขั้นที่ฝ่ายตรง ข้ามโดนป้อมยิงก็จะฆ่าทั้งสองคนให้ตาย

หลังจากที่จบเกม ลลิตาส่งข้อความให้yamyam :ไม่ เล่นแล้ว ภาพที่นายตายอยู่ในสมองลึกๆ ของฉันแล้ว

yamyam:ภาพที่เธอตาย ฉันก็จำได้เหมือนกัน

yamyam:ฉันสงสัยว่าทำไมเธอกากขนาดนี้ยังไม่ ท้อ?

ลลิตาเงียบไปสักแป๊บ คิดไปคิดมายังไงก็ไม่รู้จักเขา บอกไปก็ไม่เป็นไร

ลลิตา:เพื่อชายในฝันของฉัน ฉันจะต้องฝึกเล่นเกมนี้ ให้ได้

yamyam:ชายในฝัน?

ลลิตา:กะทันหัน เพื่อจะอยู่เคียงข้างเขา ฉันยอมทุก

อย่าง!

yamyam:เชื่อฉัน ฉันพาเล่นได้!

ถึงแม้จะฟังดูไม่น่าเชื่อสักเท่าไหร่ แต่ยากที่ลลิตาจะ หาคนที่ไม่รังเกียจตัวเองได้ ไว้หน้าเขาบ้างก้ได้!

ลลิตา:นายดูแลตัวเองดีๆ เหอะ!
ความไม่เชื่อใจของลลิตาไม่ได้ทำให้yamyamแก้ตัว ส่งไปคำว่าฝันดีก็ออกจากเกมแล้ว

ลลิตาก็ออกจากเกม กลับไปดูโฟสต์ที่ชายในฝัน โฟสต์ กลับพบว่าเธอเหมือนจะโชคดีไปแล้ว!

พระเจ้า! เธอคือคนที่ถูกเลือก!

ก็หมายความว่า เธอจะได้เป็นลูกศิษย์ของชายใน ฝัน!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ