บทที่ 9 ทีพึ่งมาแล้ว

บทที่ 9 ที่พึ่งมาแล้ว

เจียงหยุนเอ๋อมองถวนจื่อด้วยท่าทีงุนงงเล็กน้อย ในใจคิดถึง เรื่องที่เธอเองก็ไม่อยากจะคิด

หรือว่า……ถวนจื่อจะเรียกคุณชายของบริษัทลี่ อกรุ๊ป ที่เหมือน อยู่ในเทพนิยายคนนั้นมาอีกแล้ว?

ครูประจำชั้นยังคงยืนอยู่ไม่ไกล แล้วมองพวกเขาด้วยท่าทีที่ ลําพอง แสดงให้เห็นว่าคิดว่าพวกเขาคงไม่สามารถเรียกที่พึ่งที่ สามารถพึ่งพาไมาได้แน่นอน

“เหอะ ฉันว่าพวกคุณ ทางที่ดีรีบไปจากที่นี่ซะ ถ้ายังทำเป็นกล้า แบบนี้ต่อไป ท้ายที่สุดแล้ว เป็นพวกคุณเองที่จะต้องอึดอัด คุณ ว่า……..หรือไม่ใช่ล่ะ?” ครูประจำชั้นยืนเอามือกอดอก แล้วจ้อง เจียงหยุนเอ๋อตาเขม็ง

เจียงหยุนเอ๋อกําหมัดแน่น เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าอำนาจ และสถานะทางสังคมเป็นสิ่งที่สำคัญแค่ไหน สําคัญขนาดที่ ว่า……เกี่ยวพันถึงเกียรติของตนเองด้วย

ตัวเธอเองถูกรังแกเช่นนี้ก็ไม่เป็นไร แต่กลับต้องให้ถวนจื่อมา พลอยเหนื่อยกับเธอไปด้วย เธอจึงรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก

“แม่ครับ ไม่ต้องห่วง” ถวนจื่อเขย่าแขนของเธอ แล้วขยิบตาให้

“ว้าว!” ทันใดนั้นมีเสียงดังมาจากด้านนอกของสำนักงาน เจียง หยุนเอ๋อหันกลับไปมองด้วยความสงสัย แม้แต่คุณครูประจำชั้นก็ เดินไปที่ประตู แล้วมองออกไปทางด้านนอก อยากรู้ว่าเกิดอะไร ขึ้นกันแน่

จึงเห็นรถหรูคันหนึ่งค่อยๆจอดที่ประตูโรงเรียน มีหนุ่มหล่อมาก คนหนึ่งเดินลงมาจากรถ ท่าทีของเขาช่างดูสง่างาม เพียงแค่ยืน อยู่ตรงนั้นเฉยๆ ก็ทำให้คนรู้สึกถึงแรงกดดันที่มองไม่เห็น

“ดูสิหยุนเอ๋อ ที่พึ่งที่ผมพูดถึงมาแล้ว!” ถวนจื่อวิ่งเข้าไปหาลี่จนถึ งด้วยความตื่นเต้น

เมื่อกี้ก่อนที่เจียงหยุนเอ๋อจะมาถึง ถวนจื่อได้แอบโทรศัพท์หาลี่ จุนถิง ลี่จุนถึงก็รับปากอย่างง่ายดาย

ดังนั้น ถึงแม้จะแสดงออกว่าถูกรังแก แต่ในใจของถวนจื่อกลับมี ความกล้าอย่างเต็มเปี่ยม
“เกิดเรื่องอะไร น?” จนถึงย่อตัวลงไปลูบหัวกวนจื่อ แล้วถาม อย่างอดทน

เมื่อมองเห็นการโต้ตอบระหว่างสองคน เจียงหยนเอ๋อก็รู้สึก ตะลึง เมื่อเห็นถึงความสามัคคีที่เกิดขึ้น ทำให้ดูเหมือน…….คนที่ เป็นครอบครัวเดียวกันจริงๆ

“เด็กผู้ชายคนนั้นแย่งโทรศัพท์ผมไป แถมยังทำหล่นลงบนพื้น อีก ผมเข้าไปเพื่อที่จะแย่งโทรศัพท์คืน ก็ไปชนเข้ากับเขา ทำให้ เกิดการชกต่อยกัน……..อยู่ต่อหน้า จนถึง กวนจื่อก็ทําปากจู๋ น่าสงสาร

จนถึงด้วยสายตาที่น่าสงสาร แล้วพูดเบาๆว่า “คุณครู เขามอง บอกว่าเป็นความผิดของผมทั้งนั้น…………ผมไม่คิดอย่างนั้น

หลังจากฟังถวนจื่อพูดจบ จนถึงก็ปลอบใจด้วยการลูบหัวเขา อย่างอ่อนโยน แล้วพูดว่า “ฉันก็รู้สึกว่าเธอไม่ผิด ไป พวกเราไป พูดกับคุณครูให้ชัดเจน

พูดจบขี่จนถึงก็จูงมือถวนจื่อแล้วเดินเข้าไปหาคุณครู

ตอนที่สี่จุนถึงปรากฏตัวขึ้น ครูประจำชั้นก็พอจะมองออกว่าคน คนนี้ไม่ธรรมดา แต่คิดไม่ถึงว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นพ่อของเจียงซิ่ง
เดิมทีคิดว่าเจียงหยุนเอ๋อและเจียงซิ่งหวีจะเป็นพวกที่สามารถ ร้งแกได้ง่ายๆ คิดไม่ถึงว่าจะไปมีเรื่องกับลูกของคนใหญ่คนโต คนที่หนุนหลังพวกเขาอยู่เป็นผู้ชายที่มีอำนาจขนาดนี้เชียว! จะว่า ไป ยังมีฐานะดีกว่าเด็กผู้ชายที่ตนเองหนุนหลังเมื่อกี้นี้เสียอีก!

ครูประจําชั้นคิดไม่ถึงว่าจะต้องมาเจอเรื่องใหญ่เช่นนี้ ตอนที่ จน ถึงเดินไปตรงหน้าเธอ เหงื่อของเธอก็ไหลอาบเต็มหน้าผาก แต่ ยังทําเป็นใจดีสู้เสือแล้วพูดว่า: “ท่านผู้ปกครอง เรื่องครั้งนี้ลูกของ พวกคุณเป็นคนก่อเรื่องขึ้น ลงมือทําร้ายคนอื่นก่อน ฉันตัดสินเช่น นี้ ก็ยืดตามกฎระเบียบ

จนถึงพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม: “เขาไม่มีทางพูดโกหก

“ทาน……ท่านผู้ปกครอง พวกคุณเองก็ต้องฟังเหตุผล อย่าคิดว่า ลูกของตัวเองไม่มีทางพูดโกหก แล้วจะมากล่าวหาคนอื่นได้ คุณ ก็เห็นอยู่ว่ามีฉันเป็นพยานอยู่ทั้งคน เอาแบบนี้ละกัน เรื่องนี้พวก เรามาตกลงกับเป็นการส่วนตัว ส่วนเรื่องบทลงโทษเหล่านั้นก็ ถือว่าเลิกแล้วต่อกัน คุณว่าแบบนี้เป็นยังไง?” ครูประจำชั้นกล่าว

ทันใดนั้น ลี่จนถึงก็เงยหน้าขึ้นมองสิ่งอำนวยความสะดวกที่อยู่ ในสำนักงาน จึงเห็นว่ามีกล้องวงจรปิดติดตั้งอยู่: “ห้องเรียนของ ที่นี่ทุกห้อง คงจะติดตั้งกล้องวงจรปิดไว้ด้วยเช่นกันใช่ไหม? เอา ภาพที่ถูกบันทึกไว้มาเปิดดู เรื่องทั้งหมดก็น่าจะปรากฏชัดเจนแล้วใช่ไหมล่ะ?”

ใบหน้าของครูประจําชั้นแสดงออกถึงความตกใจ อีกทั้งยังคิดที จะขัดขวาง: “แค่เรื่องทะเลาะกันของเด็กๆ คงไม่จำเป็นต้องทำถึง ขนาดนี้ก็ได้..……..

สีหน้าของลี่จุนถิงยิ่งเคร่งเครียดขึ้นไปอีก น้ำเสียงก็เริ่มจะ แสดงออกว่าไม่ค่อยจะยินดีสักเท่าไหร่: “ผมถือว่าผมพูดไปแล้ว วันนี้ถ้าไม่เอาหลักฐานจากกล้องวงจรปิดออกมาล่ะก็ โรงเรียน อนุบาลแห่งนี้ ผมมีวิธีที่จะไม่ให้คุณเปิดต่อได้อีกต่อไป

วิธีจัดการปัญหาที่ดุเดือดเช่นนี้ ทำให้เจียงหยุนเอ๋อรู้สึกงุนงง ใน ใจรู้สึกเหมือนอยากจะถอนหายใจออกมา คนที่มีอำนาจมีฐานะ เวลาจัดการปัญหาช่างไม่เหมือนกับคนธรรมดาจริงๆ……

เมื่อก่อน เธอรู้สึกไม่เห็นด้วยกับการจัดการปัญหาด้วยวิธีแบบนี้ แต่ครั้งนี้ลี่จุนถึงยืนอยู่ข้างถวนจื่อ ดังนั้นเธอจึงทำได้แต่รู้สึกตื้น ตันต่อการกระทําของ จนถึง

เจียงหยุนเอ๋อยังไม่ทันจะได้พูดอะไร ถวนจื่อก็ดึงแขนเสื้อของ จุนถึง หลังจากลี่จุนถึงย่อตัวลงมาหา เขาก็เข้าไปกระซิบที่หูของ ลี่จุนถึงเบาๆว่า: “ครั้งนี้ถือว่าผมติดหนี้บุญคุณคุณหนึ่งครั้ง ผมจะ ตอบแทนโดยการพาคุณชนะหลายตาเลย!”

เจียงหยุนเอ๋อยืนอยู่ไม่ไกล เมื่อได้ยินคำพูดของถวนจื่อก็รู้สึก เหมือนอยากที่จะหัวเราะออกมา ถวนจื่อคนนี้ชอบเล่นเกมมาก จริงๆ แต่ว่า…….ดูไม่ออกเลยว่า ลี่จนถึงก็เล่นเกมกับเขาด้วย?

ตอนนี้คุณครูประจำชั้นรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก ยืนทำตัวไม่ถูก อยู่ตรงนั้น ถึงตอนนี้เอง ไม่รู้ว่าใครพูดขึ้นมาว่า: “ผู้อำนวยการมา แล้ว” ใบหน้าของเธอยิ่งแสดงให้เห็นถึงความตกใจอย่างชัดเจน

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” ผู้อำนวยการเข้าใจว่ามีใครมาก่อเรื่อง วุ่นวาย ดังนั้นจึงมีสีหน้าที่ไม่ค่อยดีนัก

ครูประจำชั้นฝืนยิ้ม แล้วพูดว่า “ท่านผู้อำนวยการ คุณมาได้ยัง ไงคะ….…….องที่นี่ดิฉันจัดการเรียบร้อยแล้วค่ะ”

ผู้อำนวยการขมวดคิ้วแล้วมองไปที่เธอ ไม่ได้พูดอะไร ลี่จนถึงจึง เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังอย่างสุภาพ

“มีเรื่องแบบนี้ด้วยหรือ?” ผู้อำนวยการรู้สึกไม่พอใจมาก ไม่ได้ พูดอะไรต่อ แล้วจึงรับปากว่าจะเปิดภาพจากกล้องวงจรปิดดู “ใน เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็เปิดภาพจากกล้องวงจรปิดดูละกัน”
หลังจากดูบันทึกภาพจากกล้องวงจรปิดเรียบร้อยแล้ว ความจริง ทั้งหมดก็ปรากฏให้เห็นว่าถวนจื่อไม่ได้พูดโกหก

ครูประจําชั้นยืนอยู่ที่มุม ไม่กล้าพูดอะไรแม้แต่น้อย ลี่จุนถิงเองก็ ไม่ได้คิดที่จะปล่อยเธอไปเช่นนี้

“ท่านผู้อำนวยการครับ ผมว่าท่านก็เป็นคนฉลาด การที่ว่าจ้างครู ที่ไม่มีความรับผิดชอบเช่นนี้ จะให้ผู้ปกครองท่านอื่น วางใจที่จะ ส่งบุตรหลานมาเรียนได้อย่างไรล่อครับ?” จนถึงเหลือบตาไป มองครูประจําชั้น แล้วพูดกับผู้อำนวยการ

ผู้อ่านวยการเองก็มีสีหน้าจริงจัง ตอนที่มาถึง เขาก็พอจะดูออก แล้วว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ ไม่ใช่คนที่จะสามารถมีเรื่องด้วย ได้ อีกทั้งสิ่งที่ครูคนนั้นทำผิดในครั้งนี้ อาจจะมีคนนำออกไปพูด ต่อ ถ้ายังให้อยู่ต่อไป ก็จะทำให้โรงเรียนเสื่อมเสียชื่อเสียงได้

“ท่านวางใจเถอะครับ ผมจะไล่เธอออก

“ท่านผู้อำนวยการคะ! ท่านยกโทษให้ฉันสักครั้งเถอะค่ะ ต่อไป ฉันจะไม่มีทางทำผิดเช่นนี้อีกแล้ว!” ครูประจำชั้นรีบพูดขอความ เห็นใจ แต่ผู้อ่านวยการก็ไม่ยอมยกโทษให้เธอ

ตอนนี้ ลี่จุนถิงก็มองไปที่คนที่เคยถูกเรียกว่า “ผู้เสียหาย”
“เด็กผู้ชายที่พูดโกหกคนนี้ ท่านผู้อำนวยการตั้งใจที่จะจัดการยัง ไงครับ?”

“ถ้าอย่างนั้น…….ลงโทษเขาโดยการให้ทำความสะอาดห้องน้ำ หนึ่งอาทิตย์ โดยให้เจียงซิ่งหวีเป็นคนคอยดูแล คุณว่าเป็นยังไง บ้าง?”

จนถึงก็ก้มหน้ามองถวนจื่อ แล้วถามความเห็นเขา เมื่อเห็นถวน จอพยักหน้า เขาก็ยอมตกลง