บทที่ 6 สารภาพรัก

ลลิตา: ฉันเห็นชายในฝันของฉันอยู่กับผู้หญิงคนอื่น หัวใจเจ็บ ปวดมากเลย

ลลิตา: แต่ฉันแย่ขนาดนี้ ชาตินี้คงไม่ได้อยู่กับชายในฝันแล้ว yamyam:เธอไม่ไปชิงดูแล้วจะรู้ได้ยังไงว่าไม่ใช่ของเธอ?

ลลิตา บอกความจริงกับนายเลยนะที่จริงฉันเป็นคนไม่มีความ กล้าเลย เหมือนหนูที่อยู่ในซอก เวลาที่เห็นชายในฝันฉันก็จะวิ่ง หนีตลอด

yamyam:…..….

ก็ว่าทำไมเด็กทุกครั้งที่เห็นเขาก็จะก้มหน้าแล้ววิ่งหนี

ลลิตา บางทีก็เกลียดตัวเองมากเลยที่ขี้ขลาดแบบนี้! yamyam: ถ้ารู้จุดอ่อนของตัวเองก็แก้ รวบรวมคำกล้าและไป สารภาพรักกับชายในฝัน

ลลิตา: ไม่ได้ๆ แม้กระทั่งจ้องนาเขาห้าวินาที ฉันก็จะรู้สึก หายใจไม่ออกแล้ว เรื่องที่สารภาพรักเทียบเท่ากับจะให้ฉันขึ้น สนามรบเลยนะ

yamyam:……

ลลิตา: ฉันรู้ว่าฉันขี้ขลาดก็เลยอยากจะใช้เกมให้ตัวเองมีสิทธิ์ อยู่เคียงข้างเขา
yamyam: ที่จริงสารภาพรักเป็นเรื่องที่ง่ายมาก แต่ต้องดูว่า เธอกล้าไม่กล้าแค่นั้นแหละ

ดวงตาของ ลลิตาสว่างขึ้นทันที

ลลิตา: มีวิธีอะไร?

yamyam: ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้นไปจูบเขาเลย

ดวงตาที่มีแสงสว่างดับไปทันที

ลลิตา: นี่นายกำลังแกล้งฉันหรอ?

yamyam: แล้วแต่เธอ ถ้าไม่สารภาพก็รอดูให้เขาถูกคนอื่น แย่งไปเลย

ในตอนที่ลลิตากำลังลังเลอยู่ yamyamบอกฝันดีกับเธอก็ไม่ ออนอีกเลย

ตอนนี้เธอเครียดจนนอนไม่หลับแล้ว

วันถัดมา เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารอตั้งนาน สุดท้ายyamyamก็ออน

ลลิตา ฉันตัดสินใจแล้วจะฟังที่นายพูดไปสารภาพรักกับชาย ในฝัน

ผ่านไปซักแป๊บธาวินถึงจะรู้สึกตัว เขาพึ่งตื่นคิดว่านี้เป็นความ ฝันสักอีก

ลลิตา: แต่ฉันไม่รู้ว่าจะนัดชายในฝันออกมายังไง?
yamyam:

คิดหาวิธีนัดเขาออกมาเอง จากนั้นก็จูบเขา

ลลิตาขมวดคิ้วฟังแล้วรู้สึกแข็งแกร่งมาก อิ่ม จะทำแบบนี้ แหละ!

ไม่อย่างงั้นรอให้เธอเล่นฮีโร่เก่ง ธาวินก็กลายเป็นคนของภา กาแล้ว

ลลิตาเก็บกระเป๋าเสร็จและลากับพ่อแม่ กลับไปที่โรงเรียนอีก ครั้ง

บอกได้เลยว่าญาณิดา ดีใจมากจับมือลลิตาแล้ววิ่งเข้าไปใน หอ เริ่มพูดเรื่องราวที่เธอได้รู้ในสองสามวันนี้มา

“ลลิตาฉันจะบอกกับเธอนะ เดือนห้องเราสองสามวันนี้ซ่าม งซามาก เลย ก็แค่ได้เป็นแฟนกับเดือนข้างคณะ แต่ดูสีหน้าของเธอเหมือน ดีใจมากเลย แค่คิดก็รู้สึกโมโหแล้ว”

หัวใจของลลิตาชัก ถ้ายังไม่ทำตามแผนอีก ธาวินก็จะกลับเป็น ของคนอื่นแล้ว

ความคิดที่จะสารภาพรักยิ่งยึดมั่นไปกว่าเดิม

“ลลิตาเธอได้ยินที่ฉันพูดไหม” ญาณิดา ไปดึงแขนเสื้อของ

เธอ

ลลิตา ได้ฉันติดกลับ “อะไรนะ?”

ญาณิดา ไม่รู้ควรจะทำยังไงกับเธอจริงๆ “นั่งเถอะ พูดอะไรกับ เธอก็ไม่มีประโยชน์ โลกใบนี้คงไม่มีคนที่สองที่น่าเบื่อเหมือนเธอแล้ว”

ลลิตายักไหล่ แสดงให้รู้ว่าไม่เป็นไร เพราะเธอเป็นคนที่น่าเบื่อ อยู่แล้ว

ญาณิดา เปิดตู้เสื้อผ้าอย่างมีความสุขและพูดเองว่า “ควรจะ ใส่เสื้อตัวไหนดี? รมณ เขาจะชอบฉันเป็นแบบสุภาพสตรีหรือ แบบเซ็กซี่นะ?”

ลลิตาคิดได้กะทันหัน แฟนของญาณิดา ก็เป็นเพื่อนร่วมห้อ งกับธาวินไม่ใช่หรอ?

หรี่ตาลง โชคชะตาเข้าข้างเธอจริงๆ !

ร้านกาแฟญาณิดา นั่งติดกับกระจกและเอากระจกมาเติมแป้ง

ไม่หยุด

นั่งด้วยท่าทางที่เหมือนสุภาพสตรี รอการมาถึงของรมณ

ส่วนลลิตานั่งอยู่ที่มุมข้างๆ มีแจกันใหญ่ๆ สองอันตั้งอยู่และ เธอเองก็ใส่เสื้อกันหนาวสีดำยาวๆ ปิดตัวเองจนมิดชิด