ตอนที่2 มาคุยเรื่องลูกในท้องของเธอ

ถางสือชูจ้องมองใบหน้าของเธอ ตัวเธอสั่นเทา ถึงแม้ เขาจะเห็นใบหน้าของเธอได้ไม่ชัด แต่ตัวของเขากลับรู้สึก แปลกๆ กระดุมสื้อที่ถูกปลดออก และตอนนี้ยังมีมือของเธอ วางอยู่กลางอกของเขา

ความร้อนของฝ่ามือ มันมากพอที่จะทำให้เขาฉีกผู้หญิง ตรงหน้าออกเป็นชิ้นๆ

นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกมีอารมณ์พลุ่งพล่าน ที่ไม่สามารถ ควบคุมได้

เพราะฉะนั้น เขาเลยรับรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ต้องการอะไรกัน แน่ เหอะ คงจะเป็นผู้หญิงที่ไม่มียางอายที่ทำทุกวิถีทางเพื่อ ที่จะได้ขึ้นเตียงกับเขา

“ไร้ยางอาย” ถางสือชูเอ่ยบอก จ้องหน้าเธอ แล้วเอ่ยพูด ขึ้นด้วยน้ำเสียงแหบๆ “เธอรนหาที่เองนะ

เขาพลิกตัวขึ้นมาทับเธอเอาไว้

อานเนี่ยนฉือร้องด้วยความตกใจ “อย่า อย่า……….

เสียงเธอขาดหายไป เพราะถูกเขาประกบจูบ เหลือเพียง เสียงค้านในลำคอ “อื้อ อื้อๆ ….”

“เจ็บ เจ็บ……..อานเนี่ยนฉือพูดจบ เธอก็สลบไป

สายตาคู่หนึ่งจับจ้องไปที่กล้องวงจรปิดอย่างตาไม่กะพริบ

กู้ซือฉียืนอยู่ข้างนอกแล้วเอ่ยถามขึ้น “คุณแน่ใจหรอ ว่าแค่คืนเดียวนี้จะทำให้เธอท้องขึ้นมาได้” ถ้าเกิดไม่ใช่ ร่างกายของเธอที่ไม่สามารถท้องเองได้ สถานการณ์แบบนี้ มันมีแค่วิธีนี้วิธีเดียวที่เธอจะสามารถจับเขาได้

“ใช่”

หมอเจ๋เอ่ยพูดขึ้น “ฉันตรวจสอบสถานภาพทางร่างกาย ของเธอแล้ว อายุเพียงแค่สิบเก่า ร่างกายแข็งแรงมาก ไม่มีความบกพ่องใดๆ น่าจะท้องได้ง่าย และอีกอย่างวันนี้ เป็นวันที่เธอไข่ตกพอดี และด้วยความสามารถของประธาน ” เขาเอ่ยบอก “คุณกู้สบายใจได้ครับ เหล้าที่คุณให้ ท่านประธานดื่ม ฤทธิ์แรงมาก เขาคงไม่มีทางปล่อยเธอไป ง่ายๆ แน่นอน”

แต่เขาไม่เข้าใจว่าทําไมเธอต้องเจาะจงว่าต้องเป็นอาน เนี่ยนฉือ และเธอยังเสียแรงวางแผนทุกอย่างเพื่อให้น้อง ชายของเธอหลงกล ติดหนี้มากมายขนาดนี้

“งั้นก็ดีแล้ว”

กู้ซือฉีไม่ได้อยากรู้ว่าหมอเจ๋สงสัยเรื่องอะไร และเธอเองก็มั่นใจในฝีมือของเขา เธอจึงปิดกล้องแล้วเดินจากไป

หนึ่งเดือนต่อมา

หน้าประตูโรงพยาบาล

อานเนี่ยนฉือเดินออกมาพร้อมกับผลตรวจ เธอหน้าซีด ตัว สั่น

เธอท้อง

อานเนี่ยนฉีไม่รู้แม้แต่ใบหน้าเขา ใบหน้าของพ่อของเด็ก ในท้องเธอ

“กริ๊งๆๆๆ”

เสียงมือถือดังขึ้น

ตอนนี้เธอเป็นเหมือนคนที่วิญญาณหลุดออกจากร่าง ไร้ สติ เดินอยู่บนท้องถนน

มือกุมไว้ตรงท้อง ข้างในมีสิ่งมีชีวิตอยู่งั้นหรอ อานเนี่ยนฉื อก้มหน้าถามตัวเอง แล้วจะเอายังไงกับเด็กคนนี้ดี

คงต้องเอาออก และนี่ก็เป็นทางเดียวที่เธอคิดได้ตอนนี้

เธออายุเพียงสิบเก้า เด็กปีหนึ่ง เธอยังต้องเลี้ยงดูคนแก่ คนหนึ่งกับน้องชายที่ไม่รู้จักโต เพราะฉะนั้นเธอคงไม่มีกระจิดกระใจมาดูแลเด็กทารกนี้แน่นอน

และทันใดนั้น รถสีแดงคันหนึ่งก็จอดอยู่ตรงหน้าเธอ แล้ว มีผู้หญิงคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้น “เธอคืออานเนี่ยนฉือใช่มั้ย”

เธอพยักหน้า “ค่ะ”

เธอมองดูรอบๆ “งั้นหาที่เงียบๆ คุยกันหน่อย

“คุย คุยเรื่องอะไร”

เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด

“คุยเรื่องเด็กในท้องเธอ………..