ตอนที่8 สัญญาว่าจ้าง

สามวันแล้ว

ข่าวที่เธอพยายามสร้างขึ้น กลับถูกคู่ประธานกับดาราดัง คนหนึ่งแย่งซีนไป

“บ้าเอ้ย เสียเปล่าหมดเลยเนี่ย”

“ไม่งั้นเราลองเข้าไปสมัครเป็นคนขายเป็นไง” ซูเมี่ยวอี เอ่ยบอก “อย่างน้อยแกอาจจะกลายเป็นแม่ค้าออนไลน์ที่ มีชื่อเสียงก็ได้”

เธอไม่สนใจแล้วมองบนใส่เธอ

สามวันก่อนไปชนท้ายรถคนอื่น เธอยังไม่ชำระใบเสร็จ ค่าซ่อมที่ได้มาเลย เธอคงไม่มีอารมณ์ไปเป็นพนักงานขาย ของออนไลน์หรอก

ค่าซ่อมห้าแสนจะให้เธอไปเก็บมาจากไหนเนี่ย และที่ ซวยไปกว่านั้นคือประกันไม่ช่วยจ่ายคืนให้ด้วย

เพราะฉะนั้นเธอก็เลยต้องจ่ายเงินทั้งหมดคืนด้วยตัวเอง

เธอดึงผ้าเช็ดตัวมาถือแล้วเดินเข้าห้องน้ำแต่ก็ไม่ลืมพูด ทิ้งท้ายว่า “เห้อ ถ้าดีจริงยังไงสักวันก็ต้องมีคนเห็นค่า”

“เชอะ แกเนี่ยนะมีดี รีบเข้าไปล้างหน้าตั้งสติแล้วออกมากรอกใบสมัคร ซะ”

เธอเหมือนคิดอะไรได้ ยื่นหน้าเข้าไปถามเธอ “จะว่าไป อานหยางรู้มั้ยว่าแกกลับมาแล้ว”

เธอตอบกลับด้วยปากที่เต็มไปด้วยฟองขาว “อานหยาง ไม่รู้ และแกก็ห้ามบอกเขาด้วย”

เธอตอบกลับ “แล้วแต่ เพราะยังไงมันก็เป็นเรื่องของแก

เธอเดินออกมาจากห้องน้ำ เอาหนังยางมารวบผมของตัว เองขึ้น “ที่จริงอานหยางไม่ได้อยากให้ฉันกลับมา ไม่เคยพูด ถึงเรื่องนี้เลย ไม่รู้เป็นเพราะอะไรเหมือนกัน”

การที่เธอพูดถึงอานหยาง เธอจึงไม่ค่อยอยากรู้เรื่องนี้เท่า ไหร่

เพราะการที่เธอเห็นเธอเงียบไป เธอจึงเดินเข้าไปกอด คแธอแล้วเอ่ยพูดขึ้น “และแน่นอน ที่ฉันตัดสินใจกลับมาก็ เพราะคิดถึงซูเมี่ยวอีผู้หญิงที่สวยที่สุดคนนี้ ผู้หญิงที่คิดถึง ฉันทุกเช้าค่ำ ถ้าฉันยังไม่กลับมาก็คงจะใจร้ายมากเกินไปนะ ซิ มาๆ มาให้ฉันหอมซะดีๆ

“แหวะ ไปไกลๆ เลย ฉันยังอยู่” เธอยกศอกไปศอกท้อง เธอเบาๆ “สมกับเป็นผู้หญิงที่เคยใช้ชีวิตอยู่นอกเลยนะ ชอบ พูดจาน่าขนลุก”

เธอเอาคางวางไว้บนโต๊ะแล้วเอ่ยพูดขึ้น “เรื่องนี้ฉันจริงจังการที่อานหยางตั้งใจหาเงินเพี่ส่งฉันไปเรียนเมืองนอก เขา คงจะลำบากไม่น้อย เพราะฉะนั้นฉันจึงอยากหางานทำ ไม่ แน่ฉันอาจจะช่วยให้เขาได้ไปเบิกธุรกิจที่นอกด้วย”

เธอเบ้ปาก “เมืองนอกมันน่าไปขนาดนั้นเลยหรอ และฉันก็ ไม่เห็นแกจะมีชีวิตที่ดีตรงไหนตอนอยู่ที่นั่น

เธอตอบกลับ “แกไม่เข้าใจหรอก ถ้าอานหยางได้ไปเมือง นอกกลับมา เขาคงจะไม่เหมือนฉันตอนนี้แน่นอน

บรรยากาศในห้องตกอยู่ในความเงียบ

เธอนิ่งเงียบไปโดยที่ไม่ตอบกลับอะไรเลย

เธอคิดไม่ถึง อานเนี่ยนฉือที่เกือบตายในอ้อมกอดของเธอ เมื่อหลายปีก่อนจะกลายมาเป็นผู้หญิงที่แข็งแรงคนนี้ได้

เรื่องเมื่อหลายปีก่อน เธอก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมาก เธอรู้ แค่เพียงว่าอานเนี่ยนฉือเพื่อนตั้งแต่เด็กของเธออยู่ๆ ก็ลา ออก ไม่ได้ข่าวอยู่หลายเดือน

แต่ภาพที่เธอเห็นในห้องวันนั้น เธอไม่มีวันลืม

ตอนนั้นเธอเป็นคนที่วิ่งตามหลังอานหยางไปที่โรง พยาบาล

ภาพในห้องที่เต็มไปด้วยสีเลือดสด ทั้งน่ากลัวและ สยดสยอง
ตอนนั้นอานเนี่ยนฉือกำลังนอกนิ่งอยู่บนเตียงที่เต็มไป ด้วยเลือด เป็นภาพที่ทำให้คนเห็นแล้วต้องรู้สึกหวาดกลัว

เลือดที่ไหลออกมาไม่หยุด

ตอนนั้นเธอตัวสั่น กลัวจนไม่กล้าก้าวขาเข้าไป