ตอนที่12 ดึงกางเกงของเขาหลุด

เธอจะยอมแพ้ง่ายๆ แบบนี้ไม่ได้

แล้วอีกอย่างอาจจะมีนักเขียนบทมือทอง ผู้กำกับมากมาย มาร่วมงานก็ได้ และที่สำคัญที่สุดคือมีนักแสดงที่เธอชื่น ชอบที่สุดอย่างกู่เยว่เกออีกด้วย

อย่างน้อยเธอที่เป็นแฟนคลับตัวยงของเขาก็ต้องได้ถ่าย รูปหรือได้ลายเซ็นเขาให้ได้

แล้วเธอก็เอ่ยพูดต่อ “แต่ฉันว่าโอกาสยังมีอีกมาก ทำไม แกต้องไปยึดติดอยู่แค่ที่เดียว ขอเพียงแกเก่งจริง….เดี๋ยว ก่อนนะ”

เธอเหมือนได้ยินเสียงแปลกๆ “อานเนี่ยนฉือ ตอนนี้แกทำ อะไรอยู่ อย่าบอกนะว่าแกกำลังปืนหน้าต่าง…..

binggo แกพูดถูก”

เธอหอบหายใจ แล้วเอ่ยพูดต่อ “กลับไปฉันจะหอมแก้ม มอบเป็นรางวัลให้

“แค้กๆ” เธอสำลักน้ำลาย ลุกขึ้นยืน “แกบ้าไปแล้วหรอ ไม่กลัวตายรึไง”

ตอนนี้เธอไม่รู้จะทำหน้าหรือควรรู้สึกยังไงให้กับแรงสู้ และความกล้าของเธอ หรือนี่อาจจะเป็นข้อดีของเธอก็ได้
แต่เธอไม่มีเวลาตอบกลับเธอ

เธอวางสายทิ้งยัดมือถือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ใช้แรงก ระโดดจนมาถึงดาดฟ้าของชั้นสอง ต้องเสียดายหน้าต่างมัน ถูกล็อกจากข้างใน

เสียงสายถูกตัดไป

“เห้ เห้ เนี่ยนฉือ”

งานเลี้ยงเริ่มขึ้นแล้ว

เสียงเพลงบรรเลงขึ้น

ถางสือชูกำลังพูดคุยอยู่กับเพื่อนชาวต่างชาติ

พูดคุยด้วยใบหน้าค่อนข้างเป็นมิตร รวมถึงสายตาที่ผู้ หญิงมากมายจับจ้องมาที่เขา

แต่เขากลับไม่สนใจพวกเธอเลย

ใครๆ ก็รู้ว่าเขาเป็นชายโสดที่ผู้หญิงมากมายหมายปอง

เขาไม่เพียงแต่หน้าตาดี แถมยังรวย มีการมีงานที่ดี มา จากตระกูลครอบครัวที่ดี

ที่สําคัญคือ เขาอายุตั้งสามสิบสองแล้วแต่กลับยังไม่ มีแฟน
ได้ยินมาว่า ถางสือชูมีคู่หมั้นอยู่คนหนึ่ง คนอื่นพูดกันว่าผู้ หญิงที่เป็นคู่หมั้นของเขาเคยมีลูกสาวให้เขาคนหนึ่ง หลัง จากที่ทิ้งลูกไว้ให้เขาเธอก็หายไปไม่ได้ข่าวคราวอีกเลย

ตอนที่ทุกคนต่างสงสัยกันว่าเขาเป็นเกย์รึเปล่า ทันใดนั้น ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งขึ้นเป็นข่าวว่าเป็นแฟนของเขานั่นก็คือฉู่ย่ วน

หลายปีมานี้ ผู้หญิงที่เป็นข่าวกับเธอมีเพียงฉีย่วนคนเดียว

แต่ทันใดนั้น ไวน์ในมือของเขาก็หกออกมาข้างนอก ทำให้คนตกใจในท่าทีของเขาไม่น้อย

“คุณถาง เป็นอะไรรึเปล่าครับ”

คนขมวดคิ้วเอ่ยถาม

เขายื่นแก้วไปให้พนักงาน ยกยิ้มแล้วตอบกลับ “ไม่เป็นไร ครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับ ผมขอตัวสักครู่”

เขาหันหลังเดินออกจากงานมา เขาทำหน้าตกใจ เพราะ เมื่อกี้เขาเหลือบไปเห็นคนกำลังปีนหน้าต่างอยู่ข้างนอก อยากตายรึไง นี่มันชั้นสามนะ

งานครั้งนี้จัดขึ้นในนามของเขา

เพระาฉะนั้นเขาไม่มีทางเกิดอะไรไม่ดีขึ้นในงานแน่
เขาจึงเดินออกจากงานไปตามหาเงาดำที่ว่า

อานเนี่ยนฉือปืนไปถึงชั้นสาม เธอเห็นมีหน้าต่างกำลังเปิด ไว้พอดี เธอจึงยื่นหน้าเข้าไป และเห็นผู้ชายคนหนึ่งปลด กางเกงกำลังจะ…..

“กรี๊ด..…….”

“150……”

“ไอ้โรคจิต……

เขาตกใจกับเสียงกรีดร้องของเธอ

และแล้วเธอก็กลิ้งตกลงไป

และท่าล้มค่อนข้างแปลก และดูเหมือนในมือเธอยังจับ กางเกงของใครบางคนไว้อีกด้วย เธอจึงเงยหน้ามอง เธอ ไปดึงกางเกงเขา…………