ตอนที่1 ห้าล้าน

“ห้าล้าน ไม่งั้นฉันจะตัดมือน้องชายเธอทิ้ง

“อย่า อย่านะ”

อานเนียนฉือตกใจหน้าซีด อยากเข้าไปกอดน้อง แต่เธอ ถูกพวกเขากดเอาไว้ ตอนนี้ อานหยางกำลังถูกพวกเขาซ้อม จนหมดสติไปแล้ว

“แต่ แต่ฉัน…”

แต่เธอไม่มีเงินมากมายขนาดนั้น

อานเนี่ยนฉือไม่มีเงินคืน และเธอก็ไม่สามารถปล่อยให้ น้องชายเธอตายไม่ได้เหมือนกัน “เงิน ฉันจะคืนพวกคุณ แน่นอน แต่พวกคุณปล่อยฉันกับน้องก่อนได้มั้ย ฉันจะรีบ หาเงินมาคืนให้ ฉันสัญญา”

ไม่มีเงิน แต่กลับอยากกลับไปง่ายๆ แบบนี้

มันไม่ตลกไปหน่อยหรอ

แต่ลูกพี่ของพวกนั้นกลับพูดขึ้น “ได้สิ เธอเอาน้องชาย เธอกลับได้ แต่คุณอานคงต้องช่วยอะไรฉันสักอย่างก่อน

อานเนี่ยนฉือรู้สึกไม่ดี แต่เธอจำต้องเอ่ยถามเพราะมันเป็น เรื่องคอขาดบาดตายของน้องชายเธอ “เรื่อง เรื่องอะไร”
เขาพยักหน้า ลูกน้องของเขาก็เอาตัวเธอไปขังเอาไว้ใน ห้องมืดๆ

“พวกแกจะทำอะไร ปล่อยฉัน ปล่อยฉันนะ”

เธอหวาดกลัว ยกมือทุบประตู

เขากลับเอ่ยพูดขึ้น “คุณอาน ถ้าคุณทำให้เขาพอใจ ผมจะ ถือว่าหนี้ระหว่างเราหายกันทั้งหมด”

ห้าล้าน หายกันงั้นหรอ

เป็นข้อเสนอที่ดีมาก แต่เธอกลับต้องเอาตัวเข้าแลก

อานเนี่ยนฉือหมดแรง ในหัวว่างเปล่า น้าตาคลอ

“อ้า ขอร้องอย่าตีฉันอีกเลย เจ็บ…

“พี่ช่วยด้วย ช่วยผมด้วย

เสียงอานหยางร้องด้วยความเจ็บปวดดังอยู่ข้างนอก

เธอรีบลุกขึ้นแล้วตะโกนบอกเขา “หยุดตี หยุดตีเขา ฉัน ยอมแล้ว ฉันยอมทําตามที่แกต้องการก็ได้”

“หยุด”

เฉียงเกอเอ่ยพูดขึ้น
อานเนี่ยนฉือพูดกับตัวเอง “ก็แค่ทำให้เขาพอใจก็แค่นั้น” ทำแบบนี้ เธอจะสามารถช่วยให้อานหยางปลอดภัย มันเป็น เรื่องที่คุ้มมากสำหรับเธอ

เธอจึงสูดหายใจเข้า แล้วก้าวเดินเข้าไปในห้อง ในห้อง มีเตียงใหญ่อยู่เตียงหนึ่ง มีผู้ชายคนหนึ่งกำลังนอนอยู่บน เตียง เสียงหายใจค่อนข้างดัง ได้กลิ่นแอลกอฮอล์ในตัวเขา เล็กน้อย

เป็นผู้ชายแบบไหนกัน

อานเนี่ยนฉือเข้าไปคุกเข่าอยู่ข้างๆ เขา พยายามรวบรวม ความกล้าแล้วยื่นมือไปหา เธอจับดดนหน้าเขาเป็นอันดับ แรก

ดีที่ไม่ใช่คนแก่

แต่กลับเป็นผู้ชายที่หล่อเหลาคนหนึ่ง

ใบหน้าหล่อเหลา ผิวเนียน จมูกโด่ง ปากชมพู คิ้วหนา…..

“คุณ คุณคะ……

อานเนี่ยนฉือเอ่ยเรียกเขา

แต่ไม่ว่าเธอจะเรียกยังไง เขาก็ไม่ตอบสนองใดๆ

“งั้น คงต้อง……. ” อานเนี่ยนฉือไม่รู้จะต้องทำยังไง เธอจึงเอื้อมมือสั่นเทาของเธอไปหาเขา เธอเอื้อมมือไปปลด กระดุมเสื้อของเขาออกทีละเม็ด

เธอไม่เคยผ่านเรื่องพวกนี้มาก่อน เธอจึงไม่รู้ว่าควรทำ อะไรต่อ

น้ำตาไหลอาบแก้ม หยดลงฝ่ามือของเธอ อานเนี่ยนฉือไม่ได้อยากทำเรื่องแบบนี้….….. แต่เธอก็ต้องทำเพื่อเป็นการช่วยชีวิตของอานหยาง

ไม่ว่าจะเพราะตอบแทนหรือเป็นเพราะเห็นแก่พ่อแม่ บุญธรรมของเธอที่มีลูกชายแค่คนเดียวอย่างอานหยาง ไม่ ว่ายังไงอานเนี่ยนฉือก็ต้องปกป้องเขาไว้ให้ได้

ทันใดนั้น มือของเธอก็ถูกจับเอาไว้ แรงใหญ่ของเขา ทำให้เธอเผลอร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

“เจ็บ…..

เสียงร้องของอานเนี่ยนฉือ ทำให้เขาตกใจตาโต จึงเอ่ย ถามขึ้น

“เธอเป็นใคร”

เขาเอ่ยถามขึ้นในความเงียบ
“ฉัน ฉัน……….”

อานเนี่ยนฉือพูดไม่ออก เธอต้องมาทำให้เขาพอใจ เพราะ งั้นเธอจึงกัดปากแน่น