ตอนที่ 3 ทำให้ชายชั่วหญิงเลวเสียใจ

หลังจากที่กล่าวลากับผู้ซื้อจีนแล้ว ถังรั่วซูก็ตรงกลับบ้านทันที

เมื่อเข้าไปในบ้าน ก็พบกับรั่วรั่วและแม่ของเธอจ้าวเสี่ยว หวั่นกำลังพูดคุยหัวเราะกันอย่างสนุกสนานกับพ่อของเธอใน ห้องโถงใหญ่ “สามคน พ่อแม่ลูก กลมเกลียวแน่นแฟ้นกันดีจริง

ในช่วงเวลานั้น ถังรั่วซอดที่จะเข้าใจผิดไม่ได้ ราวกับว่าตัวเอง เป็นคนนอกที่เข้าบ้านผิดอย่างไรอย่างนั้น เข้าไปแทรกกลางไม่ ได้

ถังรั่วซู ปิดประตูลงด้วยสีหน้าเยือกเย็น ก่อนจะขึ้นข้างบน

โดยที่ไม่กล่าวทักทายแต่อย่างใด

ถังส่งเห็นเข้า เลยตะโกนออกไป : “หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ! “มีอะไรคะ?”

ถังรั่ว หยุดก้าวเท้า แล้วถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย

“แกยังรู้ตัวว่าต้องกลับบ้านด้วยเหรอ? ลูกสาวคนเดียวไม่กลับ บ้านมาหนึ่งคืนเต็ม พอกลับมาถึงก็ไม่มีแม้แต่คำกล่าวทักทาย แกยังเห็นพ่ออยู่ในสายตาบ้างไหม?”

ถังสั่งตวาดด้วยความโกรธเคือง สีหน้าไม่พอใจ เมื่อถึงรั่วได้ยิน ก็หัวเราะออกมา ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยขึ้นว่า “แม่หนูตายไปนานแล้ว ถึงแม้ว่าพ่อจะยังอยู่ แต่ก็ไม่ ต่างอะไรกับตายไปแล้วหรอกคะ”

“บังอาจ นังลูกอกตัญญู!

ถังสังตบโต๊ะด้วยความโกรธ

“พ่อคะ พ่อใจเย็น ๆ ก่อนนะคะ อย่าโกรธจนเสียสุขภาพเพราะ คําพูดรั่วซูเลยนะคะ”

รั่วรั่วลูบหลังของถังสั่งอยู่ด้านข้าง ด้วยท่าทางเอาใจใส่

จ้าวเสี่ยวหวั่นก็ลุกขึ้นมาแสดงบทบาทเป็นแม่ที่แสนดี ด้วย การพูดโน้มน้าว : “รั่วชู อย่าพูดแบบนี้กับพ่อ ถึงยังไงเขาก็เป็น ผู้ให้กำเนิดเธอนะ”

“ดูสภาพแกตอนนี้ แล้วมาดูพี่สาวของแกอีกทีนะ เมื่อไรแกจะ

เอาแบบอย่างเธอบ้าง

ถังส้งโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ พร้อมกับตวาดออกไปด้วยความ เจ็บปวดใจที่ไม่เป็นดั่งหวัง

ถังรั่วชูยิ้มอย่างเย็นชาออกมา พร้อมกับอดที่จะประชดประชัน ไม่ได้ว่า : “เอาแบบอย่างอะไรเหรอคะ? เอาแบบอย่างด้วยการ ไปนอนกับคู่หมั้นของคนอื่นแบบเธอ หรือว่าเอาแบบอย่างหน้า

ไม่อายแบบเธอคะ?”

“ถังรั่วชู เธอ…….

สีหน้าของกูรั่วรั่วเปลี่ยนไปทันที กำลังจะระเบิดความโกรธออกมา แต่กลับจ้าวเสี่ยวหวั่นถามขึ้นด้วยความโกรธว่า : “รั่วช เธอมาพูดกับพี่สาวแบบนี้ได้ยังไง? “แม่ของฉันมีลูกสาวแค่เพียงคนเดียว จะไปมีพี่สาวได้ยังไง? เหอะ คานข้างบนไม่ตรง คานข้างล่างย่อมบิดเบี้ยวตาม ดูนางให้

ดูแม่ แย่งผู้ชายของคนอื่นเพื่อความสุขของตัวเอง สุดยอดจริง

ถังรั่วซูพูดอย่างไม่เกรงใจ

สีหน้าของรั่วรั่วและจ้าวเสี่ยวหวั่น สองแม่ลูกกลับเปลี่ยนเป็น ซีดเผือดขึ้นมาทันใด

“ถังรั่วซู พูดแบบนี้มันเกินไปหน่อยไหม

จ้าวเสี่ยวหวั่นโกรธจนตัวสั่น : “ฉันทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่อ ตระกูลนี้มานานหลายปี ถึงจะทำงานอย่างหนักแต่ไม่รับ ประโยชน์ก็ตาม แต่แล้วยังไงละ ฉันก็เป็นผู้อาวุโสของเธอนะ ทำไมเธอถึงได้พูดจาแบบนี้ละ?”

“เป็นผู้อาวุโสไม่ใช่เมียน้อยเหรอ? เป็นเมียน้อยที่อยากเชิด หน้าชูตา มันไม่ตลกไปหน่อยเหรอ?”

ถังรั่วชูพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาเหยียดหยาม

“เธอ……”

ใบหน้าของจ้าวเสี่ยวหวั่นโกรธจนบิดเบี้ยวไปหมด คนที่เธอ เกลียดมาที่สุดมาตลอดชีวิตก็คือคนที่บอกว่าเธอเป็นเมียน้อย
ในตอนที่แม่ของถังรั่วซูยังมีชีวิตอยู่ เธอต้องพบเจอกับคำสบ ประมาทไปทั่วทุกหนแห่ง หลังจากที่แม่ของถังรั่วชูตายไป เธอจึง ได้รับตำแหน่งการเป็นเมียหลวงของบ้านหลังนี้ หลายปีมานี้ไม่มี ใครกล้าเรียกเธอว่าเมียน้อยอีกเลย

เมื่อก่อนถังรั่วซูก็พูดถึงน้อยมาก แต่เมื่อเธอกลับโพล่งออก มา เธอรู้สึกอาบอายมาก

“แม่คะ แม่ก็อย่าโกรธสิคะ”

เมื่อเห็นจ้าวเสี่ยวหวั่นกำลังจะระเบิดอารมณ์โกรธออกมา กูรั่ว รั่วจึงอดที่จะพูดปลอบโยนแม่ไม่ได้ พร้อมกับเดินมาทางถังรั่วซ ด้วยแววตาเย็นชา

ถังรั่วซูมองไปทางเธอด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำ

เสียงเย็นยะเยือกว่า

“เหอะเหอะ ถังรั่ว เธอเอาแต่บอกคนว่าอื่นเป็นเมียน้อย แต่ เท่าที่ฉันดูแล้ว เธอมันไร้ความสามารถมากเกินไป ขนาดผู้ชาย ของตัวเองก็ยังดูแลไม่ได้ ก็อย่าไปโทษว่าคนอื่นเขาแย่งไปสิ ฉัน รู้ว่าเธอว่าไม่ยอม ให้ฉันบอกไหมว่าทำไมหยินเฟิงถึงเลือก

คำพูดนี้ของรั่วรั่วเบามาก มีเพียงแค่ถังรั่วซูคนเดียวเท่านั้นที่ ได้ยิน ซึ่งมีเจตนาร้ายอย่างชัดเจน : “เพราะ ฉันกำลังท้องลูกของ เขาอยู่ น่าเสียดายความสัมพันธ์เนิ่นนานหลายปีของพวกเธอทั้ง สองคนจังเลย แต่ยังไงก็สู้การเย้ายวนของฉันไม่ได้หรอก”

เปรี้ยง
วินาทีต่อจากนั้น ยังรั่วซูรู้สึกเหมือนกับมีสายฟ้าผ่าลงมากลาง วันแสก ๆ ระเบิดสมองของจนแตกกระจุย

เธอไม่กล้าเชื่อหูของตัวเอง

ท้อง?

กู้รั่วรั่วท้องลูกของจี้หยินเฟิงแล้วเหรอ?

ที่แท้ เธอกับจี้หยินเฟิงก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันเพียงแค่1-2วันเท่านั้น อีกทั้งตัวเองกลับโง่ ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย

พวกเขา…..ทําเรื่องอัปยศอดสูต่อเธอ!

“เรื่องนี้ ฉันจะบอกพ่อเร็ว ๆ นี้แหละ เชื่อเลยว่าเขาจะไม่โต้ แย้งแน่นอน และไม่นานฉันกับหยินเฟิงก็จะหมั้นกัน ดังนั้น เธอจะ กลายเป็นหมาหัวเน่าแล้ว! ”

รั่วรั่วยิ้มอย่างชั่วร้าย ราวกับเห็นความเจ็บปวดของถังรั่ว เป็นความสุขที่ใหญ่ที่สุดของเธอ

“กู้รั่วรั่ว เธอนี่มันไร้ยางอายจริง ๆ !

ถังรั่วซูโกรธจนตัวสั่นเทา และเสียใจอย่างสุดซึ้ง

ถังรั่วอยู่บ้านนี้ต่อไปอีกไม่ไหวแล้ว เลยเดินขึ้นไปเปลี่ยน เสื้อผ้า ก่อนจะตรงไปบริษัททันที

บริษัทสือรุ่ยเป็นใบพัดให้แก้ข่าวซุบซิบนินทาในวงการบันเทิง มีความเชี่ยวชาญในการขุดเรื่องอื้อฉาวของดารามาลงหน้า หนังสือมาก การแข่งขันในการทำงานค่อนข้างรุนแรงมาก สองปีก่อนเมื่อถึงรั่วชูจบการศึกษาที่เข้าสู่การเป็นนักข่าวในบริษัทแห่ง

นี้ แล้วเคยเขียนข่าวอื้อฉาวไปไม่น้อย กลายเป็นคนมีชื่อเสียงใน อุตสาหกรรมนี้ไปโดยปริยาย

ในตอนประชุมช่วงเช้า สภาพจิตใจของถังรั่วไม่สู้ดีนัก เลย ถูกผู้จัดการตำหนิไปรอบหนึ่ง ร่างทั้งร่างดูเหมือนกับถูกบีบคั้น หัวใจ แหลกลานไม่เหลือชิ้นดี

สั่งอานหยีเพื่อสนิทเห็นสภาพจิตใจเธอไม่สู้ดีนัก เลยหาข้อ อ้างไปทําข่าว แล้วลากเธอไปยังร้านกาแฟแห่งหนึ่ง ก่อนจะถาม ด้วยความเป็นห่วงว่า : “รั่วซู เมื่อวานเธอไปลองชุดแต่งงานกับ คุณชายไม่ใช่เหรอ ? ทำไมสีหน้าถึงได้ดูซีดเผือดแบบนี้ละ หรือ เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

เธอมองไปยังเพื่อนสนิทด้วยความเป็นห่วงเป็นใย ซึ่งถังรั่วซู ในตอนนี้มีจมูกแดงกล่ำ น้ำตาเอ่อล้นออกมา ความทุกข์ระทม และความเสียใจที่สะสมเอาไว้ภายในจิตใจ ก็ได้ถาโถมออกมา ราวกับหาที่ระบายได้แล้วอย่างไรอย่างนั้น

“รั่วซู เธอร้องไห้ทำไม? มันเกิดอะไรขึ้น? เธอบอกฉันมาสิ!” ส งอานหลีกระวานกระวายใจจนทำอะไรไม่ถูก

ด้วยความรู้จักกับถังรั่วซูมาเนิ่นนานหลายปี เธอมักจะแข็ง นอกอ่อนใน ร่าเริง เข้มแข็ง รักให้ได้ ปล่อยวางให้เป็นต่อหน้า คนอื่นเสมอ ส่งอานหยีจึงไม่เคยเห็นเธอร้องไห้ด้วยความเสียใจ มากมายขนาดนี้มาก่อน

ถังรั่วน้ำตาไหลริน นำความขมขื่นและความไม่ได้รับความเป็นธรรมที่สะสมอยู่ภายในใจทั้งหมดระบายมันออกมา

เมื่อได้ยิน สั่งอานหยียบโต๊ะด้วยความโกรธ : “หน้าไม่อาย! ต่ำช้า! รั่วรั่วหน้าไม่อายเกินไปแล้วไหนจะหยินเฟิงนั้นอีก เสียดายที่ฉันคิดว่าเขาเป็นเทพบุตร คิดไม่ถึงว่าจะกลายเป็นไอ คนสารเลวมากขนาดนี้!!!”

“ทำไมเขาถึงไปมีสัมพันธ์กับรั่วรั่วได้ เห็น ๆ อยู่ว่าฉันเกลียด เธอมากขนาดนั้น…..”

ถึงแม้ว่าถังรั่วซูจะแสร้งทำเป็นเข้มแข็ง แต่ในความจริงแล้ว เสียใจจนแทบขาดใจ เหมือนกับสัตว์ร้ายที่ได้รับบาดเจ็บอย่างไร อย่างนั้น

สั่งอานหยือดที่จะรู้สึกเจ็บปวดใจไม่ได้

เธอและถังรั่วซูรู้จักกันมาเนิ่นนานหลายปี ย่อมรู้สถานการณ์ ในบ้านเธอเป็นอย่างดี

ในตอนที่แม่ของเธอยังมีชีวิตอยู่ พ่อของเธอไปมีบ้านเล็กบ้าน น้อย ซึ่งคน ๆ นั้นก็คือจ้าวเสี่ยวหวั่น

เพราะเรื่องนี้ แม่ของ ถังรั่วชูตรอมใจมาโดยตลอด

ต่อมาหลังจากที่แม่ของเธอป่วยและตายไปได้ไม่นาน จ้าว เสี่ยวหวั่นก็พารั่วรั่วย้ายเข้ามาอยู่ในตระกูลถัง ครอบครอง ตำาแหน่งของคนอื่น

สองแม่ลูกนั้นร้ายลึกมาก ต่อหน้าพ่อของเธอ ปฏิบัติต่อถังรั่ว ดีสารพัด แต่พอลับหลังกลับกลั่นแกล้งถังรั่วชูสารพัดเช่นกัน
ตอนแรกก็แย่งพ่อของเธอไปแล้ว ต่อมายังจะยั่วยุให้พ่อของ เธอนำสิทธิ์ในการดูแลทรัพย์สินทั้งหมดภายในตระกูลถังยกให้ กับกู้รั่วรั่วอีกด้วย ถังรั่วซูถูกลดความสำคัญลงอย่างรวดเร็ว บัดนี้ รั่วรั่วก็ยังมาแย่งคู่หมั้นที่คบกันมาเนิ่นนานของถังรั่วซูไป อีก

ถังรั่วซูจึงทุกข์ใจอย่างมาก สั่งอานหยีย่อมรู้ดีกว่าใคร ๆ ถัง รั่วนั้นแสร้งทำตัวเข้มแข็ง แต่ความจริงแล้วภายในใจนั้นกลับ พรุนไม่เหลือชิ้นดี อ่อนแอจนสุดจะทนได้

“รั่วไม่เป็นไรนะ อย่าเสียใจไปเลย ผู้ชายสารเลวคนนั้นรู้ นิสัยธาตุแท้ก่อนก็ดี เธอจะได้ไม่ต้องเสียใจไปตลอดชีวิตไง

สั่งอานหยียื่นมือออกไปกอดเธอ พร้อมกับพูดปลอนโยนเบา

ๆ อยากจะมอบความอุ่นใจให้แก่เธอ

ถังรั่วซูเช็ดน้ำตา แล้วพยักหน้า : “อานหยี ขอบใจเธอมากนะ เธอวางใจเถอะ ฉันไม่เป็นอะไร เดี๋ยวก็ดีขึ้นสักวัน ฉันจะทำให้ รั่วรั่วและจี้หยินเฟิงเสียใจที่ทำแบบนี้กับฉันให้ได้ คอยดู”