แม่บ้านของประธานาธิบดีที่ชั่วร้าย

ตอน4เป็นคนรัก



ตอน4เป็นคนรัก

ตอนที่ 4 เป็นคนรัก

เขาผ่านผู้หญิงมาเยอะ ทักษะชั้นเชิงก็สูง เพียงมาเย้าแหย่ แบบนี้ก็ทำให้เสียชีหวั่นกระตุกวูบขึ้นมาออกมาโดยอัตโนมัติ

เขายังคงจ้องมองเธออยู่ ในดวงตาของเธอเกิดประกาย ไฟเล็กๆ แม้ว่าเธอจะพยายามระงับมัน แต่ก็ไม่อาจปิดซ่อนมัน

ได้

“ถ้าผู้หญิงสวยๆแบบเธอต้องการเงิน ก็แก้ง่ายหนิ ไม่ใช่หรอ?”

เขาพูดประโยคนี้ออกมา นิ้วมือของเขาก็เพิ่มแรงที่มากขึ้น ลูบไปมาบนริมฝีปากที่อ่อนนุ่มของเธอ

การกระทำของเขา ช่วยบอกใบ้เพิ่มเติมถึงคำที่เขา ต้องการสื่อ จนทำให้ใบหน้าของเชียชีหวั่นแดงเผือด เธอ หลบตาลง แล้วพูดเสียงเบาออกมา “ฉันแค่อยากใช้ความ พยายามของตัวเองเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการมา

เย่เงินหลินเข้าใกล้เธอเข้ามามากขึ้น เผยเสน่ห์ที่ร้ายกาจ ออกมา “เธอรู้ได้ยังไงว่าการให้มาเป็นคนรักกันมันไม่จำเป็น ต้องใช้ความพยายามล่ะ? ก็ไม่เห็นจะต้องไปคิดเยอะเลยว่า ท่าทางแบบไหนที่จะทำให้เข้าใจผู้ชาย ร้องครางยังไงให้ผู้ชายชอบ ใช่มั้ย?”

ทันใดนั้น ใบหน้าของเซียหวั่นก็แดงไปถึงหูด้วย อับอายไม่พอใจ หน้าและหู ถึงขั้นที่ว่าร้อนรุ่มไปทั้งร่างด้วย ความไม่พอใจกับคําพูดของเขา

เธอไหนจะเคยได้ยินคำพูดล่อแหลมแบบนี้กัน หรือไม่ก็ เป็นเพราะนี่เป็นกลางดึก เป็นเรื่องที่ชายโสดพูดกับเธอออกมา

ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาเข้ามาใกล้เธอแล้วลูบใบหน้า ของเธอเบาๆจนรับรู้ถึงลมหายใจและกลิ่นบุรุษเพศที่คละคลุ้ง ของเขาจนเธอใจสั่นรัวและกังวลออกมา เธออยากโยนผ้าขี้ริ้ว ทิ้งแล้ววิ่งหนีออกไป แต่เธอกลัวว่าถ้าเธอจะยิ่งตื่นตระหนก เขา จะยิ่งคิดว่าการแกล้งเธอเป็นเรื่องที่น่าสนุก

เธอก้มหน้าลง “คุณเย่คะ นี่ก็ดึกมากแล้ว คุณควรรีบพัก ผ่อนนะคะ! ฉันยังต้องเช็ดถูพื้นต่อ คงอยู่คุยเป็นเพื่อนคุณไม่ได้ แล้วล่ะค่ะ”

เขาลุกยืนขึ้น เซียหวั่นแอบผ่อนลมหายใจออกมา คิด ว่าการกระทำที่เข้าใจยากของเขาจะจบลงแล้ว

เธอตั้งสติ แล้วก้มลงเช็ดพื้นหินอ่อนต่อ

เมื่อเธอคิดว่าเขาจะกลับห้องของตัวเองไปทันที แต่ทันใด นั้นก็ได้ยินเขาพูดออกมาช้าๆ “ท่านพ่อบ้านไม่ได้บอกเธอหรอ ว่าตั้งแต่คืนนี้เป็นต้นไปจะต้องมีคนผลัดเปลี่ยนกันมาทำกะ กลางคืนที่ห้องนอนของฉัน? ในส่วนของวันนี้ก็คือเวรของเธอที่จะต้องเข้ากะ?”

เซียหวั่นหยุดการกระทำในมืออย่างชะงัก เดิมเขาก็ไม่ สนใจปฏิกิริยาโต้ตอบของเธออยู่แล้ว พูดจบเขาก็เดินออกไป เธอทำได้เพียงทิ้งผ้าขี้ริ้วลง แล้วลุกขึ้นวิ่งตามเขาไป วิ่ง ไปพลางพูดออกไปด้วยความร้อนใจ “คุณเย่ ได้โปรดรอก่อน

ค่ะ”

ก้าวของเขาหยุดลงอย่างกะทันหัน เธอเกือบจะชนเขาจาก ด้านหลัง ยังดีที่เธอตอบสนองออกมาอย่างรวดเร็ว แล้ววิ่งสอง ก้าวไปด้านหน้าเขา

เขาไม่พูดอะไรออกมา เพียงมองเธอออกมาอย่างไร้ความ รู้สึก ตั้งใจฟังว่าเธอจะพูดอะไร

“คุณเย่ ขอโทษค่ะ ท่านพ่อบ้านไม่ได้บอกฉันเรื่องที่คืนนี้ จะต้องทํากะกลางคืนด้วย

ตามที่ท่านพ่อบ้านได้ยึดคำสั่งทั้งหมดของเขาเป็นคำเด็ด ขาดที่ต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด เป็นไปไม่ได้ที่ท่านพ่อ บ้านจะลืมเรื่องการเปลี่ยนเวรทำงานกะกลางคืนของเขา คนแซ่ เพูดมาแบบนี้ ก็คงจะต้องเป็นแบบนี้ เขาจงใจกลั่นแกล้ง สร้างความลำบากให้เธอแน่ๆ

ถ้าเธอเข้าไปทำงานในห้องของเขาด้วยความรู้สึกไม่ ชัดเจนแบบนี้ พรุ่งนี้พวกกลุ่มสาวใช้จะต้องซุบซิบนินทากันว่า เธอคอยให้ทําหลับนอนกับเจ้านายอย่างแน่นอน
พวกเขากลั่นแกล้งเธอ แต่มันก็ไม่ได้เป็นเรื่องทำให้เธอ

รู้สึกหวาดระแวงที่สุด

คนที่เธอกลัวที่สุดก็คือเขา คนแซ่เย่ทำได้ทุกอย่าง เมื่อ เขายังพูดเรื่องระหว่างชายหญิงกันเลย อยู่ด้วยกันตลอดทั้ง คืน จะทำยังไงถ้าอยู่ดีๆเขาก็เกิดอารมณ์ขึ้นมา?

เขาถามกลับมาเสียงเรียบ “เธอกำลังตั้งคำถามกับฉัน?”

“ฉัน……….”

“เธอควรรู้ไว้ว่า ที่นี่ถูกควบคุมโดยท่านพ่อบ้าน หรือว่า ฉัน ถ้าเธออยากออกจากที่นี่ ก็ไม่ต้องทำตามสิ่งที่ฉันพูดก็ได้ เขาพูดออกมาด้วยถ้อยคำรุนแรง โดยไม่มีช่องว่างให้ต่อ

รองอะไรเลย

เซียหวั่นกัดริมฝีปาก น้ำเสียงกดต่ำลงมาหลายระดับ “ฉันจะทำตามคำสั่งของคุณค่ะ

ตกลงว่าคิดจะอยู่ที่นี่ต่อไป? อย่างที่เขาคิดเอาไว้ไม่มีผิด อยากแฝงตัวอยู่ใกล้เขา แต่อยากทำใจให้ดีก่อน

เธอรู้สึกกดดันมาก และต้องข่มใจตัวเองเป็นอย่างมาก ในใจของเธอจะต้องรู้สึกต่อต้านเขาอย่างแน่นอน

จู่ๆเขาก็ยื่นมือออกมา นิ้วเรียวยาวหยิกลงบนคางเธออีก ครั้ง มองลงไปในดวงตาแล้วถามเธอออกมา “ถ้าคำสั่งของฉัน คืออยากให้เธอขึ้นเตียงด้วยล่ะ?
“คุณ!” เธอเอ่ยออกมาเพียงคำเดียว แล้วกัดริมฝีปากตัว เอง แต่กลับไม่รู้ว่าการทำแบบนี้มันยั่วยวนเขาขนาดไหน

ร่างกายของเย่เงินหลินเกิดความรู้สึกบางอย่างที่ เปลี่ยนแปลงไปโดยที่เขาเองก็คิดไม่ถึง จากนั้นเขาก็จ้องตา เธอเอาไว้ ใช้สายตาบอกกับเธอ ว่าเขาอยากครอบครองเธอ

สายตาแบบนั้นราวกับหมาป่าที่จ้องจะกินเหยื่อของมัน ใจ ของเธอก็เต้นแรงขึ้นอย่างไม่รักดี ราวกับว่าจะหลุดออกมาซะ ให้ได้

เธอกลัวมาก ก้มหน้าลงด้วยความสับสน ไม่กล้าสบตากับ เขาอีกต่อไป

“ตอบฉันมา!” เขาขึ้นเสียงออกมา

ขึ้นมาเล็กน้อย

คางของเธอรู้สึกปวด


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ