ตอนที่ 10 กรีดลงที่หัวใจเธอ

ในห้องผู้ป่วยเหลือแค่ พิณญาและน้องสาว เพ็ญณี

“เรื่องที่ฉันกระโดดตึก เจ้เป็นคนบอกหรือเปล่า” เพ็ญ ณีถามด้วยสีหน้าเย็นเฉียบ

พิณพยักหน้ายอมรับ ลุกขึ้นเริ่มเก็บของ “ฉันทำเพื่อ เธอ”

“อะไรคือทำเพื่อหนู?” เพ็ญณี ลนลานอย่างยิ่ง ยก เสียงสูงขึ้นตะโกนใส่เธอ “แกดูว่าตอนนี้ฉันดีไหม แกคิด ว่าแกเป็นใครวะ มีสิทธิ์อะไรมาตัดสินใจแทนความรัก ของฉัน ทำไมต้องบอกเขา ทำไมต้องให้เขามาพูดจาไม่ ดีใส่ฉัน แกคิดอะไรอยู่วะ!” เพ็ญณีด่าทอพี่สาวตัวเองทั้ง น้ำตา

มือพิณญาที่กำลังเก็บเสื้อผ้าให้เธอ แข็งชะงัก

คำสงสัยของเพ็ญณีทุกประโยคราวกับมีดแหลมแทง เข้าที่หัวใจเธอทุกคำ

“พิณญาแกก็ชอบเขาใช่ไหม อยากจีบเขาเหมือนกัน หละสิ ถ้าใช่ก็บอกตรงๆ ดิ ไม่เห็นจำเป็นต้องมาแทงข้าง หลังกันแบบนี้เลย!”

พิณหันมามองน้องสาวตัวเอง สายตาจ่อลงบนหน้าเธอ เผยความหนาวใจอย่างแท้จริง “ในสายตาเธอ พี่ สาวเธอเป็นคนที่ทุเรศแบบนี้หรือ”

เจตนาจริงๆ ของเธอแค่ไม่อยากให้น้องสาวตัวเองเป็น เหมือนเธอ รักผู้ชายคนที่ไม่ควรรัก ความรักอย่างลึกซึ้ง แต่ก็รักไม่ได้ ถึงขั้นต้องโดนคนอื่นข่มเหงข่มขู่ทั้งวันทั้ง คืน ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะรับได้

พิณโยนเสื้อในมือออก “ฉันไปดูกันตะก่อน

พูดจบก็ออกไปจากห้องทันที

พิณพิงอยู่บนกำแพงของทางเดิน หายใจเข้าออกลึกๆ ต่อเนื่อง พยายามจะปรับอารมณ์ตัวเองให้ได้ แต่ความ รู้สึกไม่สบายใจกลางอกนั้นทำให้เธอน้ำตาคลอเบ้าอยู่ เรื่อย

เธอไม่คิดว่าแค่คำพูดหวังดีประโยคเดียว จะทำให้ ความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองกับน้องตึงขนาดนี้ รวมถึง ทำให้เธอดูแย่ต่อหน้าปรเมษฐอีกด้วย

เธอไม่กล้าบอกความสัมพันธ์ตัวเองกับปรเมษฐใน อดีตกับน้องสาวด้วยซ้ำ

อีกอย่าง…..

เขามีแฟนแล้ว!

จริงๆ เป็นเรื่องดีแท้ๆ ซึ่งหมายความว่าในที่สุดเขาทั้งสองคนต่างมีชีวิตใหม่ เธอควรจะดีใจนะ แต่ไม่ว่าเธอจะ พยายามยังไง ใบหน้าก็ไม่สามารถฝืนยิ้มออกมาได้เลย

หลังจากวันนั้น เพ็ญณีโดนย้ายไปแผนกกระดูก หลัง จากนั้น 5 วันก็ออกจากโรงพยาบาลได้ปกติ ส่วนพิณ เองก็ไม่ได้เจอปรเมษฐอีกเลย ถึงแม้เธอจะเข้าออกโรง พยาบาลศรีนพฤทธทุกวัน แต่สุดท้ายก็เป็นสองแผนกที่ ไม่เหมือนกัน ห่างกันตั้งหลายชั้น จะเจอกันก็ไม่ใช่เรื่อง ง่ายแล้ว

ภายในออฟฟิศ ผู้อำนวยการของโฮมเจริญสิน

“พิณเคสนี้ผมมอบให้คุณจัดการนะ”

ผู้อำนวยการสินธร เอาเอกสารลูกค้าใหม่ให้ “ลูกค้า คนนี้ผมเคยให้ติดตามเขา บ้านเขาเป็นบ้านพักต่าง อากาศเล็กแบบอาคารผสม ชั้นบนล่างบวกกันน่าจะ ประมาณ 1000 ตม. นะ ภูมิหลังครอบครัวดีเยี่ยม เงิน ไม่ใช่ปัญหากับเขาแน่นอน คอนเซปในการออกแบบคือ ต้องให้เขาพอใจ พิณเอ้ย แกเป็นคนที่ใส่ใจรายละเอียด ที่สุดในแผนกดีไซน์ ซึ่งเป็นคนที่มีความอดทนสูงที่สุด ผมว่างานนี้คงจะยุ่งยากหน่อย คนรวยเอาใจยากแบบนี้ แหละ ถึงตอนนั้นก็คงต้องรบกวนแกเยอะๆ เลยนะ”

“โอเค ฉันจะใส่ใจมากกว่านี้ค่ะ” พิณพยักหน้า

“คืนนี้นัดลูกค้ากินข้าวมื้อค่ำที่วอเทอร์เกรด ตอน 6 โมงเย็นแล้ว เดี๋ยวเลิกงานแกไปตามนัดเนอะ คุยกับ ลูกค้าดีๆ ดูว่าเขาต้องการอะไรด้านออกแบบบ้าง พวกเราจะพยายามตอบสนองความต้องการเขา ในเอกสาร มีวิธีการติดต่อลูกค้า เดี๋ยวสักครู่แกโทรไปหาเขาได้

“โอเคค่ะ ถ้าผอ. ไม่มีอะไรหละก็ ขอตัวก่อนนะคะ”

“อื้ม ไปทำธุระเถอะครับ”