บทที่3 ผู้หญิงคนนี้ ค่อนข้างมีความหมาย
พนักงานต้อนรับเห็นว่ามีคนมา ท่าทางที่เอื่อยเฉื่อยในตอนแรกก็ ตื่นตัวขึ้นทันที
“ท่านประธานคะ….เธอ คุณผู้หญิงคนนี้จะมาสมัครเป็นผู้ช่วย ของท่าน เมื่อฉันกะจะให้รปภ.มาไล่เธอออกไป
พนักงานรายงานอย่างระมัดระวัง กลัวว่าถ้าถึงเชิงโมโหแล้ว
จะไล่เธอออก
ส่วนสรั่วงนั้นเตรียมใจมาเรียบร้อยแล้ว แต่ในตอนที่ได้ยิน เสียงนี้ ก็ยังอดไม่ได้ที่จะสะดุ้งเล็กน้อย
ความทรงจำในคืนนั้นเมื่อหกปีก่อน เหมือนแผดเผาอยู่เบื้อง ลึกในใจของเธอ ไม่มีทางกำจัดออกได้
หลังจากสงบสติอารมณ์แล้ว สรั่วถึงก็เอ่ยปากอย่างเย็นชาว่า “สวัสดีค่ะ ท่านประธานฉันมาสมัครเป็นผู้ช่วยค่ะ”
เสียงค่อนข้างคุ้นหู
มีความสงสัยแวบเข้ามาในตาของถึงเชิง ในตอนที่เห็นสวรั่ว ฉิงสวมแว่นกันแดดบังไปครึ่งหน้า ก็หัวเราะอย่างเย็นชาแล้วพูด ว่า “มาสมัครเป็นผู้ช่วย ยังใส่แว่นกันแดดอีก คุณดูสูงส่งดีนะ”
ในขณะที่พูดนั้น ถึงเพิ่งเดินหน้าสองก้าว กลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ อยู่บนตัวของสรั่วถึง ทำให้ถึงเซ็งยักคิ้วขึ้น
สรั่วจงยกมุมปากขึ้น ค่อยๆ ถอดแว่นกันแดดลง
ในตอนที่ใบหน้าที่สวยงามนั้นถูกเปิดเผยทั้งหมดนั้น ท่าทางที่ เย็นชาของสถิงเซงก้อบอุ่นขึ้นไม่น้อยเลยทีเดียว
หญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า แววตาฉลาดหลักแหลม หน้าตาใสซื่อ ดวงตาเฉียบแหลม กลับเพิ่มเสน่ห์ให้กับใบหน้าเล็กๆ บริสุทธิ์นั้น
เป็นครั้งแรกที่ถึงเพิ่งเห็นผู้หญิงที่ดูเรียบง่ายและมีเสน่ห์อย่าง
ลงตัว
ครั้งแรกที่มองนั้นสะดุดตา ครั้งที่สองนั้นน่าทึ่ง ครั้งที่สามนั้น
ใจสั่น
มุมปากของสรั่วจึงยกขึ้น ริมฝีปากสีแดงสดนั้นพูดว่า “ดูพอ ยังคะ ประธานลี่”
จริงๆ แล้วตอนที่ถึงเพิ่งกำลังพิจารณาเธอนั้น เธอก็กำลัง พิจารณาถึงเพิ่งอยู่เหมือนกัน
ผู้ชายคนนี้คือคนที่จะปล่อยให้เธอตายเมื่อหกปีก่อน
ดวงตาที่คมชัด แววตาที่ลึกซึ้ง แพรวพราวยิ่งกว่าความฝันใน
ฤดูร้อนซะอีก
ดูเป็นผู้ใหญ่จริงๆ
สำหรับถึงเซิ่งนั้น สรั่วถึงนั้นพูดคำว่าชอบไม่ได้เลยสักนิด
ในทางกลับกันยังเกลียดอีกด้วย
เธอช่วยชีวิตถึงเข่ง แต่สิ่งที่ถึงเพิ่งนำมาให้เธอนั้นกลับเป็นความเจ็บปวดที่ไม่มีที่สิ้นสุด
ถ้าหกปีก่อน ถ้าไม่ใช่เพราะถึงเซ่งนั้นตามหาเธอจนว่อน หนังสือพิมพ์ สรั่วก็คงไม่มาจับสังเกตเธอหรอก
เธอก็คงไม่เฉียดตาย และอีกนิดเดียวก็ถูกน้องสาวของตัวเอง ฆ่าตายแล้ว
ในตาของสวรั่วจึงมีแววตาแปลกๆ โผล่มา แล้วก็หายวับไป
ถึงเซิ่งเก็บสายตากลับมา ใช้การหัวเราะอย่างเย็นชามากลบ เกลื่อนความผิด “คุณผู้หญิงมีความมั่นใจจริงๆ
สวี่รั่วฉิงกลับหัวเราะ “ฉันหน้าตาแบบนี้ ไม่มั่นใจก็ไม่ได้สิคะ แต่ว่าหน้าตาสวยแบบฉันน่ะ ไม่ใช่ว่าจะมีได้ทุกคนนะ
น้ำเสียงที่โอ้อวดแบบนี้ ออกมาจากปากของสวี่รั่วถึงแล้ว ดูไม่
เสแสร้งเลยสักนิด
แม้แต่ถึงเชิงก็หาที่จับผิดไม่เจอ
พูดถึงเรื่องหน้าตาแล้ว สรั่วก็สู้ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าไม่ได้ พูดถึงเรื่องอารมณ์แล้ว ลูกสาวตระกูลใหญ่โตพวกนั้นก็เทียบ
ไม่ได้
“น่าสนใจดีนะ”
ถึงเพิ่งจ้องมองดูหน้าตาที่เปิดกว้างและมั่นใจด้วยรอยยิ้ม เงื่อนๆ แสดงออก เกิดความสนใจขึ้นโดยไม่รู้ตัว
ถ้างั้นประธานคะ คุณคิดว่าฉันมีสิทธิ์เป็นผู้ช่วยของคุณไหมสวี่รั่วนิ่งตั้งใจทัดผมที่อยู่ข้างหู กะพริบตาให้ถึงเซิ่ง ออย
อย่างเต็มที
ถึงเพิ่งพูดอย่างเย็นชา “จะมีสิทธิ์รึเปล่า แน่นอนว่าต้องดู ความสามารถของคุณแล้วล่ะ”
“หลอาน พาคุณผู้หญิงคนนี้ไปที่ห้องวีไอพีหน่อย”
หลอานขานรับสุภาพ “ครับ”
สรั่วจึงใส่แว่นดำอีกครั้ง มุมปากนั้นคล้ายกับมีรอยยิ้มแต่
ไม่มีรอยยิ้ม
เธอรู้ว่า ถึงเซิ่งยอมประนีประนอม ก็ยืนยันว่าเธอมีโอกาส
แล้ว
ขอแค่มีโอกาส งั้นเธอก็สามารถอยู่ต่อได้
ห้องทํางานประธาน
ถึงเพิ่งนั่งอยู่ที่เก้าอี้ทำงาน นิ้วมือนั้นเดี๋ยวๆ ก็เคาะไปที่โต๊ะ “เพราะฉะนั้น คุณแอนไม่มีแม้แต่ประวัติส่วนตัวเลยหรอครับ”
สวี่รั่วฉิงกระพริบตา “ใครบอกว่าการสมัครงานจะต้องใช้ ประวัติส่วนตัวเสมอไปล่ะ ฉันอยู่ตรงนี้ทั้งคนแล้วก็คือประวัติที่ดี ที่สุดแล้วไม่ใช่หรอคะ”
สรั่วจึงพูดแล้ว ก็ยักคิ้วให้กับลถึงเพิ่ง
หล่อวันที่ยืนอยู่ข้างหลังถึงเชิงตลอด เห็นท่าทางที่เหลาะแหละของสรั่วจิงแล้ว ก็อดเหงื่อตกแทนเธอไม่ได้
คุณแอนคนนี้ …ใจกล้าจริงๆ
คุณสวี่ยังไม่กล้าที่เหลาะแหละเย้ายวนท่านประธานแบบนี้
จากนั้น สิ่งที่ทำให้หลีอานแปลกใจก็คือ ท่านประธานกลับไม่
ได้โกรธ เขาเพียงแค่ขมวดคิ้ว ถามอย่างเย็นชาว่า “งั้น คุณแอน จะยืนยันยังไงล่ะ ”
“เท่าที่ฉันรู้คือ สามีภรรยาฮิลล์มาถึงที่เมืองนี้เมื่อไม่นานมานี้ ก็เพื่อเลือกคู่ธุรกิจที่จะร่วมงานกันในระยะยาว
“การร่วมงานกับคู่สามีภรรยา ฉันคิดว่าบริษัทคงไม่ปล่อย
โอกาสนี้ไปหรอก”
ใบหน้าสรั่วถึงนั้นมั่นใจ ราวกับว่าทั้งหมดนั้นอยู่ในกำมือ
ของเธอ
สามีภรรยาฮิลล์นั้นเป็นหนึ่งในองค์กรที่ใหญ่ที่สุดของต่าง
ประเทศ มีซิลวี่เป็นผู้ก่อตั้ง
แต่ ซิลวี่ยังเป็นแบรนด์เสื้อผ้าที่ใหญ่ที่สุดในสากล
ถ้าสามารถเอาการร่วมมือในประเทศมาได้ งั้นก็เป็นโปรเจ็ค ใหญ่เลยล่ะถึงเพิ่งพยักหน้าอย่างปฏิเสธไม่ได้ สายตาที่ดุดันนั้น ตกไปอยู่บนร่างของสวี่รั่วจิง ราวกับว่าจะมองเธอให้รู้หมดไส้ หมดพุงเลยทีเดียว
สามีภรรยาฮิลล์มาเลือกคู่ค้าธุรกิจในประเทศจีน แต่ไม่ได้แพร่ออกไป ถึงจะอยู่ในแวดวงของพวกเขา ก็มีไม่กี่คนที่รู้
ผู้หญิงคนนี้ไปเอาข่าวนี้มาจากไหนกันนะ
สรั่วจึงยกมุมปากขึ้น สุดท้ายแล้วก็เป็นไปตามที่เธอคาดเดา
ไว้
ตอนที่อยู่ต่างประเทศนั้น เธอได้ยินคุณตระกูลซูอย่างซูจิ๋วเอ๋อร์ พูดถึงเรื่องของสามีภรรยาฮิลล์นับวันดูแล้ว สองวันนี้สามีภรรยา ฮิลล์น่าจะมาถึงแล้วล่ะ
เนื้อติดมันชิ้นใหญ่ขนาดนี้ เชื่อคงจะไม่ให้ใครมาแย่งไปต่อ หน้าต่อตาแน่นอน
“ถ้าฉันบอกว่าฉันสามารถเอาสัญญาร่วมมือกับสามีภรรยา ลล์มาให้คุณได้ล่ะ”
ริมฝีมือสรั่วจิง เปิดๆ ปิดๆ คำพูดที่พูดออกมานั้นทำให้คน อดที่จะรู้สึกอึ้งไม่ได้
ในตอนที่ถึงเพิ่งได้ยินสวรั่วจึงพูดประโยคนี้นั้น มีหน้าที่เป็น ชาบนหน้านั้น ก็กลายเป็นจริงจังขึ้น
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ