บทที่ 9 อยากจะหว่านเสน่ห์ให้ฉัน เธอยังอ่อนหัดเกินไป

ในดวงตา ที่ใสสะอาดสวยงามของสวรั่วถึง มีแววเชื่อมั่นแบบ หนึ่งรุก โซนขึ้นมา

ขอแค่เธอสามารถปรุงน้ำหอมที่สองสามีภรรยาฮิลล์ชอบออก มาได้ ขอแค่เธอสามารถช่วยให้ชื่อกรุ๊ปร่วมงานกับสองสาม ภรรยาฮิลล์ได้

ความรู้สึกที่ไม่มีทางให้คนควบคุมได้แบบนี้ อยู่ ๆ ก็ทำให้ถึง เพิ่งรู้สึกไม่ค่อยชอบใจขึ้นมา

เขาพิงเก้าอี้กลับไปอย่างขี้เกียจ นัยน์ตาสีดำวิเคราะห์สรั่วจึง ที่เอาสองมือเท้า โต๊ะอยู่ตั้งแต่ตัวจรดท้ายอย่างเรียบเฉยอยู่

น้ำหอมกลิ่นจาง ๆ แต่ทำให้คนรู้สึกไม่สนใจไม่ได้ ลอยเข้าสู่ โสตประสาทของเขาอย่างไม่มีทางต่อต้านได้

ถึงเชิงขมวดคิ้วขึ้นที่หนึ่ง เหมือนกับว่าอยากจะสลัดความ รู้สึกแบบนี้ทิ้งไปจากสมอง “คุณมีความมั่นใจขนาดนี้เลยเหรอ? จนกระทั่งถึงตอนนี้ คนที่มีความมั่นใจร้อยทั้งร้อยกับผม ล้วน พ่ายแพ้ไปแล้วทั้งนั้น คนที่คุยโวโอ้อวดต่อหน้าผมเอาไว้ แต่ตอน หลังทําไม่ได้…….

เขาตั้งใจพูดไม่หมด และที่มุมปากมีรอยยิ้มที่มีความหมายลึก ซึ่งอันหนึ่งแฝงอยู่ “คงจะไม่ใช่แค่ไล่ออกง่าย ๆ แน่ คนไร้ค่า ที่มา ใช้เวลาอันมีค่าของผมแล้วแต่กลับทำอะไรไม่ได้ ผมจะต้องให้เขาจ่ายค่าตอบแทนแน่

ในคำพูดของถึงเพิ่งแฝงไว้ด้วยการตักเตือนอย่างเต็มเปี่ยม

สรั่วจึงเหมือนกับจะไม่ได้สนใจการตักเตือนของเขาเลยสัก นิต หรือว่าเธออาจจะมีความมั่นใจอย่างเต็มเปี่ยมอยู่

ถึงเพิ่งเห็นเธอแค่ยิ้มจาง ๆ ที่หนึ่ง หลังจากนั้นดวงตาคู่ที่ เหมือนว่าสามารถพูดได้ของเธอก็จ้องมองเขาอย่างจริงจัง เรียว ปากแดงค่อย ๆ ขยับขึ้น

“ประธานลี คุณวางใจเถอะ คำตอบที่ฉันส่งมอบออกมาจะต้อง ทำให้คุณพอใจแน่ ถ้าหากว่าฉันไม่สามารถทำให้สองสามี ภรรยาฮิลล์มาร่วมงานกับคุณได้ ถ้าอย่างนั้น ชาตินี้ฉันก็จะ ขายตัวให้กับชื่อกรุ๊ปเลย แล้วจะปรุงน้ำหอมให้บริษัทที่สูงส่งนี้ ฟรี ๆ เลย เป็นไง? การเดิมพันขอฉันนี้ไม่น้อยเลยนะ!”

หลังจากที่สวี่รั่วฉิงพูดจบ แล้วในตอนที่ผู้ชายคนนี้ไม่ทัน สังเกต ก็สูดลมหายใจเข้าเบา ๆ ที่หนึ่ง และกำมือของตัวเองไว้ แน่น

ครั้งนี้เธอเดิมพันสูงเกินไปแล้ว

ถ้าแค่พ่ายแพ้ ก็จะต้องทำงานให้ถึงเพิ่งฟรี ๆ ตลอดกาลเลย

เธอจะพ่ายแพ้ไม่ได้ จะต้องทำสำเร็จเท่านั้น

ดวงตาที่สวยงามของถึงเพิ่งค่อย ๆ รุกโซนขึ้น หลังจากที่ เงียบไปหลายวินาทีแล้ว เขาก็พูดเสียงขรึมขึ้นว่า “คุณเดิมพันสูงขนาดนี้ เพื่ออะไร?

เขาไม่เชื่อว่าสรั่วจึงจะเป็นคนดีเลิศประเสริฐศรี ที่ไม่ต้องการ อะไรเลย

สรั่วนิ่งเม้มปากขึ้นเล็กน้อย แน่นอนว่าเธอจะพูดเรื่องที่ตัวเอง ต้องการแก้แค้นสวรั่วให้ถึงเพิ่งรู้ไม่ได้

โลกภายนอกลือกันมากมายว่าถึงเพิ่งจะแต่งงานกับสาว แล้ว คาดว่าตอนนี้ความรู้สึกของทั้งสองคนน่าจะดีต่อกันมาก

ตัวเองจะแก้แค้นสวรั่ว และแย่งทุกอย่างที่เป็นของตัวเอง กลับมาจากมือของเธอ ก็จะต้องจัดการลื่ถึงเซ่งให้อยู่หมัด ให้ได้

ก่อน

สวี่รั่วจึงปรับสภาพจิตใจของตัวเองกลับมาให้ได้อย่าง รวดเร็ว ในน้ำเสียงแฝงไว้ด้วยความมีเสน่ห์และความ คล่องแคล่ว “ประธาน ถ้าหากฉันจะพูดว่าฉันทำเพื่อคุณล่ะ?”

กลิ่นหอมจาง ๆ บนร่างกายของหญิงสาวติดตามการกระทำ ทุกท่วงท่าของเธอ แล้วก็เข้ามายึดครองประสาทรับกลิ่นของถึง เชิง อย่างไม่มีเหตุผลอีกครั้ง

เมื่อวานก็เป็นอย่างนี้ หลังจากที่สรั่วนิ่งจากไปแล้ว เขาก็ถูก ความง่วงเข้าจู่โจม พอผ่านไปไม่นานก็นอนหลับไปเลย

ถึงเพิ่งจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าที่มีท่าทางตั้งใจยั่วยุเขานี้ แล้วก็หัวเราะพริดขึ้นมาค่หนึ่ง “แค่ผ่อนลมหายใจตอนจบก็ยัง ไม่เป็น ยังอยากจะมาหว่านเสน่ห์ใส่ผม ไปเรียนมาเพิ่มก่อนเถอะ”

หลอนรุกหน้ามาส่งเอกสารให้กับลถึงเซ็ง แล้วมาพบเจอส รั่วถึงที่ใบหน้าบูดบึงทั้งหน้าออกไปจากห้องทำงานของประธาน

ประธาน กับผู้ช่วยแอนเกิดอะไรกันขึ้นอีกแล้ว? เมื่อวานตอน ที่ผู้ช่วยแอนออกไปจากห้องทำงานประธาน ก็มีท่าทางแบบนี้ เหมือนกัน

หลี่อานผลักประตูเข้ามา “ประทาน ผมเอารายงานการเงิน ของไตรมาสนี้มาให้คุณครับ”

ถึงเพิ่งยังคงมีท่าทีแบบที่หลอานคุ้นเคย ปฏิกิริยาเรียบเฉย กำลังแก้ไขรายงานอยู่ แม้แต่หน้าก็ยังไม่เงยขึ้นมามองสักครั้ง เลย

“วางไว้ตรงนั้นเถอะ” ลี่ถึงเซิ่งสั่งออกไปเบา ๆ

หลอานรู้สึกสงสัย ดูไปแล้วประธานที่ไม่ได้โมโหอยู่นี่ งั้นทำไม ตอนที่ผู้ช่วยแอนออกมากลับมีท่าทีเหมือนอยากจะด่าคนยังไง อย่างงั้น?

สรั่วจึงคิดว่าตัวเองเป็นคนที่มีสภาพจิตใจไม่เลวแล้วนะ น้อย คนนักที่จะทำให้เธอโกรธขึ้นมาได้

แต่ว่าถึงเพิ่งกลับมักจะสามารถทำให้เธอโกรธขึ้นมาได้อย่าง ง่ายดาย เมื่อวานก็เป็น วันนี้ก็เป็นเหมือนกันอีก
ใครหว่านเสน่ห์ใส่เขากัน!

ตัวเองแค่อยากจะแก้แค้นสวยเท่านั้น โอเคไหม

สวี่รั่วจิงกัดฟันกรอก แล้วนั่งลงไปอย่างโกรธจัด เปิด คอมพิวเตอร์ขึ้นมา พอตอนที่กำลังจะเริ่มวางแผนว่าจะปรุง น้ำหอมยังไงเพื่อให้ได้แบบที่จะมาทำให้สองสามีภรรยาฮิลล์ พอใจ และสามารถมาช่วยให้สองสามีภรรยาฮิลล์มาร่วมงานกับ ลี่ชื่อกรุ๊ปได้ แล้วเสียงติ๊งต่องคำหนึ่งก็ดังขึ้น และมีแจ้งเตือน อีเมลเข้ามาฉบับหนึ่งให้สรั่วจึง

เป็นไปตามคาด เป็นอีเมลที่สรั่วยส่งมา

สวี่รั่วฉิงปรับอารมณ์ของตัวเองให้เป็นปกติ แล้วเปิดอีเมลออก

สวี่รั่วอยากจะได้น้ำหอมจนทนรอไม่ไหวแล้ว เธอออกคำสั่ง กับสารั่วนิ่ง ในอีเมลว่า “แอนนา เร็ว ๆ หน่อย ฉันต้องการใช้ น้ำหอมด่วน ถ้าหากว่าต้องการเงินเพิ่มก็ไม่มีปัญหา ฉันต้องการ ให้ได้รับน้ำหอมพวกนั้นอย่างรวดเร็วที่สุด!

เพราะว่าคำพูดประโยคนั้นของถึงเชิง ทำให้สรั่วถึงอารมณ์ ไม่ดีตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แล้วสรั่วก็มาพุ่งใส่หัวหอกเองนะ อย่า มาโทษเธอว่าไม่เกรงใจละกัน!

ในเมื่อว่าที่สามีของเธอมาทำให้ฉันอารมณ์ไม่ดีก่อน งั้นก็ขอ ให้เธอเสียเงินเยอะ ๆ หน่อยละกัน จะได้ทำให้ฉันหายอารมณ์ เสียสักหน่อย! สรั่วจึงคิดไป แล้วก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ออกมาที หนึ่ง
เธอตอบกลับไปอย่างเชื่องช้าว่า “คุณสวี่ ปรุงน้ำหอมจะต้อง ใช้เวลา วันนี้คุณเพิ่งจะส่งตัวอย่างน้ำหอมมาให้กับฉัน ฉันไม่ สามารถปรุงน้ำหอมออกมาได้ทันทีหรอกนะ! ถ้าหากคุณติว่าฉัน ทำช้า คุณก็สามารถไปจ้างคนอื่นที่เก่งกว่าได้ แล้วอีกอย่าง ฉัน ได้ตรวจสอบน้ำหอมขวดนี้ดูแล้ว ราคาวัตถุดิบนั้นสูงมาก คุณส กรุณาจ่ายค่าซื้อวัตถุดิบเพิ่มมาด้วย ค่าวัตถุดิบสามล้าน

สวี่รั่วได้รับอีเมลของสรั่วถึง แล้วก็โมโหเป็นอย่างมาก แค่นักปรุงน้ำหอมคนหนึ่ง ทำไมถึงได้มาพูดจากับเธอแบบนี้

ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าตอนนี้มีแต่แอนนาเท่านั้นที่พูดว่า สามารถปรุงน้ำหอมสูตรเหมือนกันออกมาได้ เธอก็จะทำให้นัก ปรุงน้ำหอมคนนี้อยู่ในวงการนี้ต่อไปอีกไม่ได้แน่

สรั่วกัดฟันกรอกอย่างแรง แล้วก็ล้วงโทรศัพท์ออกมาและ โอนเงินให้สรั่วนิ่งไปอีกสามล้าน

สรั่วจึงมองโทรศัพท์ที่หนึ่ง แล้วก็ฮัมเพลงขึ้นอย่างอารมณ์ดี มาก

คืนนี้จะต้องพาสอี้ฝานและสวนานลูกรักทั้งสองคนออกไป กินมื้อใหญ่กันสักหน่อยแล้ว

สรั่วถึงผลักประตูบ้านเข้ามา สบู่หานก็รออยู่ที่หน้าประตู นานแล้ว ก็เลยใบหน้าน้อย ๆ ขึ้นมา แล้วพูดขึ้นอย่างชาญฉลาด ว่า “วันนี้คุณแม่กลับมาเร็วจังเลยค่ะ! หนูกับพี่ได้เตรียมวัตถุดิบของอาหารเย็นไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ!

สวยหวานมีท่าทางตื่นเต้นเตรียมพร้อมที่จะได้รับคำชื่นชม

สวฝานเดินออกมาจากห้องรับแขกช้า ๆ น้ำเสียงเย็นเฉียบ เหมือนกันพ่อของเขายังไงอย่างงั้น “แค่เรื่องธรรมดาเล็กน้อย มี อะไรจะต้องชื่นชมกัน”

พอเด็กสาวได้ยินพี่ชายพูดแบบนี้ ก็ไม่พอใจขึ้นมา ปากเล็ก ๆ

ขึ้นมาเล็กน้อย

สรั่วจึงเอากระเป๋าวางลงบนที่แขวนเอนกประสงค์ และถอด รองเท้าส้นสูงออก แล้วก้มตัวลงไปแล้วทิ้งรอยจูบไว้บนแก้มของ สวี่อี้ทานอันหนึ่ง

รองจูบสีแดงรอยหนึ่งประทับไว้บนแก้มใสสะอาดของส

หาน

หลังจากผ่านไปไม่กี่วินาทีแล้ว สบู่หานก็ตั้งสติกลับมาได้ “คุณแม่หอมแก้มหนูแล้ว ฮิฮิ” จากนั้น เธอก็ทำหน้าที่ใส่ส

ผ่านทีหนึ่ง

ใครใช้ให้นายว่าฉัน เห็นไหมคุณแม่หอมแก้มฉันแล้ว ไม่หอม แก้มนาย โมโหหรือเปล่าล่ะ!!

บนใบหน้าที่น่ารักของสอี้ฝาน ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ เหมือนกับ เป็นผู้ใหญ่ที่โตแล้วคนหนึ่ง ที่เก็บอารมณ์ของตัวเองไว้ได้ดีมาก

สรั่วนิ่งที่คุ้นเคยกับสวีผ่านดี รู้ว่าตอนนี้เจ้าเด็กคนนี้กำลังไม่ พอใจขึ้นมาแล้ว
เธอจับแก้มขาวใสกลม ๆ ของสผ่าน ใบหน้าเล็ก ๆ ที่เต้ง ติ้ง แล้วก็ทิ้งรอยจูบไว้บนใบหน้าของลูกรักอันหนึ่ง

ดวงตาโต สนิทของสผ่านค่อย ๆ มองขึ้นมา แล้วแก้ม แดงขึ้นเล็กน้อย “ผมอายุหกขวบแล้ว ไม่จำเป็นจะต้องให้คุณแม่ มาหอมแก้มเป็นรางวัลแล้ว”

สรั่วจิงทั้งอยากหัวเราะและอยากโมโห นิสัยที่ปากกับใจไม่ ตรงกันแบบนี้ ตกลงได้สืบทอดจากใครมานะ

พอคิดถึงผู้ชายคนนั้น ถ้าเกิดว่าขอหอมแก้มแบบลูก ๆ ขึ้นมา บ้าง ใจของเธอก็กระตุกขึ้นที่หนึ่ง และก็ตัวสั่นทั้งตัว