บทที่ 11 ขอโทษ ไม่มีบริการล่วงเวลา

“ถึงเชิง? มีอะไรเหรอคะ?”

สรั่ว รู้สึกเป็นกังวลขึ้นมา

น้ำหอมที่สรั่วจึงเหลือทิ้งไว้ยิ่งอยู่ก็ยิ่งน้อยลงแล้ว เธอจึงได้ แต่ใช้อย่างประหยัด แค่สามารถพอให้ใช้ได้ถึงตอนที่แอนนา ปรุงน้ำหอมเหมือนกันเงียบออกมาได้เท่านั้น

หรือว่าวันนี้ตัวเองฉีดน้ำหอมน้อยไป ถึงเชิงก็เลยไม่ชอบเห

รอ?

ลี่ถึงเซิ่งไม่ได้สนใจสวี่รั่ว ดวงตาดำลึกซึ้งค่อย ๆ หรี่ขึ้นมา ซ่อนความหมายลึกซึ้งบางอย่างเอาไว้

กลิ่นหอมบนตัวสรั่ว มีผลสามารถผ่อนคลายอาการนอนไม่ หลับของตัวเองได้ เพราะเหตุนี้เขาถึงได้อนุญาตให้สรั่วอยู่ใน คฤหาสน์ของตัวเอง

แต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ตั้งแต่นักปรุงน้ำหอมที่ชื่อแอนนาคนนั้น ปรากฏตัวขึ้นมาข้างกายตัวเอง เพียงแค่สองวันเท่านั้น เขาก็รู้สึก ว่ากลิ่นหอมจาง ๆ บนตัวสรั่ว เหมือนว่าจะจะแตกต่างกับกลิ่น หอมบนตัวผู้มีพระคุณที่เคยช่วยตัวเองไว้ในความทรงจำเป็น อย่างมากเลย

ในทางกลับกันผู้หญิงที่ชื่อแอนนาคนนั้น กลิ่นหอมบนตัวเธอ กลับเหมือนกับว่าจะมีส่วนคล้ายกับกลิ่นหอมบนตัวเด็กสาวเมื่อหลายปีก่อนคนนั้น เป็นความรู้สึกคุ้นเคยอย่างหนึ่ง

หลังจากที่แอนนาออกไปจากห้องทำงานแล้ว ตัวเองกลับนอน หลับสนิทได้ตื่นหนึ่งอย่างที่ไม่เป็นมานานแล้ว

ถึงจะเป็นสวรั่วก็ไม่สามารถทำได้เหมือนอย่างแอนนา

“คุณออกไปก่อนเถอะ” ถึงเซ่งไม่มองสรั่วที่อยู่ตรงหน้าอีก แล้วก็ก้มหน้าลงไปอีกครั้ง แล้วก็เริ่มตั้งใจวิเคราะห์เอกสารของ บริษัทต่อไป

สวยกับริมฝีปากไว้อย่างโมโห แล้วอดทนกับความเย็นชา ของถึงเซิ่ง แล้วก็ค่อย ๆ จากไป

พอเธอกลับมาถึงห้อง แล้วก็รีบค้นหาอีเมลของแอนนาออกมา “ฉันสามารถให้เงินคุณได้อีก แต่ว่าคุณจำเป็นจะต้องปรุงน้ำหอม ให้เสร็จภายในสามวัน แล้วส่งมาตามที่อยู่ของฉัน!

แล้วสรั่วก็รีบร้อนพิมพ์ที่อยู่คฤหาสน์ของถึงเซ็ง แล้วส่ง ออกไป

“ติ๊งต๊อง” เสียงเตือนอีเมลเข้าดังขึ้นมา

สวี่รั่วงที่เพิ่งกล่อมลูกรักทั้งสองคนนอนหลับไป เพิ่งสระผม เสร็จมายังไม่แห้ง บนตัวคลุมชุดคลุมอาบน้ำหลวม ๆ ไว้ตัวหนึ่ง พอเพิ่งเดินมาถึงห้องทำงานของตัวเองเพื่อเตรียมที่จะเตรียมการ ปรุงน้ำหอมให้สองสามีภรรยาฮิลล์ ก็ได้รับอีเมลเร่งจากสวรั่ว

เลย

แล้วก็เอาผ้าขนหนูขึ้นมาเช็ดผมที่เปียกอยู่อย่างเหม่อลอย นิ้วมือที่ขาวนวลจับเมาส์เอาไว้ แล้วกดเปิดอีเมลขึ้นมา

อ้ายโยว น้องสาวตัวเองคนนี้ก็ใจร้อนมากเหมือนกัน เวลาแค่ ไม่กี่วันก็รอไม่ได้เลยเหรอ

สรั่วจิงหัวเราะเสียงเย็นขึ้นคำหนึ่ง ในเมื่อมีคนเอาเงินมาส่ง ให้ถึงที่แล้ว ก็ไม่มีเหตุผลที่จะไม่เอา

เธอกำลังเตรียมจะแจ้งยอดค่าเร่งงานให้กับสวรั่ว แต่ โทรศัพท์ก็สั่นขึ้นสองที แล้วแจ้งเตือนว่าสรั่วได้โอนเงินเข้ามา ในบัญชีของเธอสามสิบล้านแล้ว

เรียวปากสีชมพูของสวี่รั่วงที่ล้างเครื่องสำอางออกแล้ว กระตุกขึ้นเล็กน้อย

ตระกูลสวี่นี่มีเงินให้สรั่วมาล้างผลาญได้จริง ๆ เลย

เพื่อถึงเชิงแค่คนเดียว ยอมเสียเงินมากขนาดนี้เพื่อน้ำหอม แค่ไม่กี่ขวด

มือที่เช็ดผมอยู่ของสรั่วจึงหยุดลงครู่หนึ่ง ดวงตาหยุดอยู่ที่ที่ อยู่ที่สวี่รั่วยีส่งมาก

แล้วเปิดหน้าต่างขึ้นมาค้นหา เขตคฤหาสน์หรูหราที่ดีที่สุดใน เมืองหลินชวน

เป็นคฤหาสน์ที่สรวยพักอาศัยอยู่ และก็เป็นคฤหาสน์ส่วนตัว

ที่สี่ถึงเพิ่งซื้อไว้พอดีด้วย “เร็วที่นี่ ยังไม่ได้แต่งเข้าบ้านเลย ก็อาศัยอยู่ด้วยกันแล้ว” น้ำเสียงของสวิรั่วงเย็นชา และแฝงไว้ด้วยความประชดประชัน

ของที่สวี่รั่วเอาไปจากมือของเธอ เธอจะต้องเอากลับมาทุก อย่างแน่

ในเมื่อสวรั่วจำเป็นจะต้องพึ่งน้ำหอมเพื่อมาทำให้ผู้ชายปลื้ม ใจขนาดนี้ เธอก็จะเริ่มลงมือจากน้ำหอมนี่แหละ

มุมปากของสรั่วจึงคลี่ออกเล็กน้อย แล้วโยนผ้าขนหนูทิ้งไป จากนั้นก็เอาหลอดทดลองขึ้นมา แล้วก็เริ่มลงมือปรุงน้ำหอมที่ส รั่ว ต้องการ

เธอจะต้องตอบสนองความต้องการของสวี่รั่วให้ได้แน่

ตอนกลางวันสวรั่วจึงมาทำงานที่เชื่อกรุ๊ป รับผิดชอบจัด ตารางตามปกติของถึงเซ็ง และยังจะต้องหาเวลาออกมาคิด วิเคราะห์ว่าจะปรุงน้ำหอมยังไงเพื่อให้ตรงตามความต้องการ ของสองสามีภรรยาฮิลล์อีก

ส่วนตอนกลางคืนกลับมา ยังจะต้องเฝ้าดูสผ่านและสว หานสองพี่น้องทำการให้เสร็จ จากนั้นก็กล่อมนอน แล้วก็อดหลับ อดนอนมาปรุงน้ำหอมให้สวยอีก

“สมแล้วที่เป็นแม่บ้านหวังจริง ๆ” สรั่วจึงอดไม่ได้ที่จะพึมพำ

ขึ้น

พวกน้ำหอมที่แม่บ้านหวังเหลือไว้ให้เธอนั้น สูตรมันละเอียด อ่อนมาก มากไปส่วนหนึ่ง หรือน้อยไปนิดหนึ่ง ก็จะแตกต่างกันมาก

แต่ว่านี้ก็เป็นสิ่งที่คนที่มีประสาทรับกลิ่นละเอียดอ่อนเป็น พิเศษถึงจะดมออกถึงความแตกต่างได้

ประสาทสัมผัสกับกลิ่นของสวยไม่ได้ละเอียดอ่อนมากนัก

ในช่วงเวลาความสุขจอมปลอมที่สรั่วจึงกลับไปอยู่ที่ตระกูล สนั้น เธอบังเอิญได้พบว่าน้องสาวตัวเองสวยคนนี้มีประสาท รับกลิ่นสู้ตัวเองไม่ได้ ความแตกต่างกันเล็กน้อยระหว่างน้ำหอม นั้นเธอก็ดมไม่ออก

“ในที่สุดก็เสร็จสักที!” สวี่รั่วจึงบิดขี้เกียจทีหนึ่ง แล้วมองดู น้ำหอมสามขวดที่บรรจุเรียบร้อยที่วางอยู่บนโต๊ะ มุมปากก็ค

ยิ้มขึ้น

วันนี้ก็สามารถให้คนเอาน้ำหอมไปส่งให้กับมือสวยได้แล้ว

เธอรู้สึกคาดหวังเป็นอย่างมากว่าน้องสาวของตัวเองจะใช้ น้ำหอมสามขวดนี้ไปทำให้ถึงเชิงปลื้มใจได้ยังไง

ตอนเช้าหลังจากที่มาถึงบริษัทแล้ว สรั่วนิ่งก็หาวขึ้นมาหลาย ครั้ง ดื่มกาแฟใส่ขวดไปหลายกระป๋องก็ยังหยุดความง่วงเอาไว้

ไม่ได้

เพื่อที่จะปรุงน้ำหอมสามขวดนั้นให้เสร็จในเมื่อวาน เธอถึงกับ

ต้องอดนอนทั้งคืนเลย!

เธอง่วงจะตายอยู่แล้ว!
นิ้วมือของถึงเพิ่งเคาะขอบโต๊ะไม้ไปเบา ๆ ที่หนึ่ง “ผู้ช่วยแอน เนื้อหาที่ผมสั่งไปเมื่อคุณได้ยินหมดหรือยัง?”

สวี่รั่วฉิงตั้งสติกลับมาได้อย่างสะดุ้งตัวโยน

ในดวงตาที่สว่างสดใสในเวลาปกติตอนนี้กลับแฝงไว้ด้วย ความเหนื่อยล้า ที่ใต้ตามีสีเขียวคล้ำขึ้นจาง ๆ

ถึงแม้ว่าสรั่วจึงจะใช้ครีมปกปิดรอยหมองคล้ำแล้ว แต่ก็ยัง ไม่มีทางปกปิดขอบตา ได้หมด

“ต้องขอโทษด้วยค่ะประธาน เมื่อฉันเผลอเสียสมาธิไป หน่อย” สรั่วจึงอธิบายขึ้นอย่างอ่อนโยน

แววตาคมกริบของถึงเพิ่งตกอยู่บนรอยหมองคล้ำรอบ ดวงตาบนใบหน้าเรียวเล็กของสวรั่วถึง แล้วหัวคิ้วขมวดกันขึ้น เล็กน้อย

เหมือนกับว่าตัวเองจะไม่ได้มอบหมายงานให้เธอมากเท่าไหร่

เขาน้ำเสียงขรึม และหัวเราะเสียงเย็นออกมา “ผู้ช่วยแอน คุณนั่นมันคงจะไม่ใช่แค่เผลอเสียสมาธิแล้ว คุณนั่นมันเกือบจะ นอนหลับไปแล้ว

ตั้งแต่ลี่ถึงเพิ่งเข้าดูแลจัดการซื้อกรุ๊ปมา ยังไม่มีพนักงานของ ชื่อกรุ๊ปคนไหนกล้านอนหลับต่อหน้าเขา โดยเฉพาะตอนที่เขา

กำลังพูดอยู่

สรั่วจึงรู้ตัวว่าเหตุผลของตัวเองไม่มีน้ำหนักพอ ก็เลยพูดอย่างเปิดเผยหมดเปลือกกับลี่ถึงเซิ่งไปเลย “ประธาน ฉัน ยอมรับว่า ในตอนที่คุณกำลังพูดอยู่แล้วฉันสัปหงก คุณอยากจะ หักเงินเดือน นหรือว่าจะหักโบนัสฉันก็ได้

ในเมื่อตัวเองเพิ่งจะได้เงินมาจากว่าที่ภรรยาของเขาก้อนใหญ่ จะไปสนเงินเดือนแค่นี้ทำไม

หัวคิ้วของถึงเพิ่งหมวดกันเป็นปมเล็ก ๆ อันหนึ่ง

เขาเคยให้คนไปเช็กประวัติเบื้องหลังของผู้หญิงที่ชื่อแอนนา คนนี้มาแล้ว

แต่ว่าประวัติที่ผ่านมาของเธอกลับโดนคนลบล้างไปอย่าง สะอาดหมดจดเลย

สามารถลบล้างประวัติที่ผ่านมาของคนคนหนึ่งได้สะอาด หมดจด จะต้องไม่ใช่การกระทำของคนธรรมดาทั่วไปแน่

อยู่ ๆ เขาก็เกิดความสนใจต่อผู้หญิงคนนี้ขึ้นมา

กลิ่นหอมบนตัว อดีตที่ลี้ลับ และยังอยู่ ๆ ก็มายื่นข้อเสนอว่าจะ เป็นผู้ช่วยของเขา เพียงเพื่อจะช่วยให้ชื่อกรุ๊ปได้ร่วมงานกับ สองสามีภรรยาชิลล์

นักปรุงน้ำหอมอันดับหนึ่งของโลกคนหนึ่ง แน่นอนว่าจะต้อง ไม่ขาดเงินอยู่แล้ว

สิ่งที่เธอต้องการแน่นอนว่าไม่ใช่เงินอยู่แล้ว แต่เป็นสิ่งของ อย่างอื่น
ในเมื่อตอนนี้เขามีเวลาเยอะแยะ ก็เล่นเป็นเพื่อนเธอสักหน่อย แล้วกัน

ถึงเพิ่งผ่อนคลายหัวคิ้วออก ที่มุมปากแฝงไว้ด้วยรอยที่มี ความหมายลึกซึ้งอันหนึ่งอยู่ “หักเงินเดินหรือว่าหักโบนัส สําหรับคุณแล้วไม่ถือว่าเป็นการลงโทษหรอก”

“อ๋อ? งั้นดูท่าประธาน คงจะช่วยฉันคิดวิธีลงโทษอย่างอื่นไว้

ริมฝีปากแดงของสวี่รั่วนิ่งพะเงิบๆ กลิ่นหอมบนร่างกายค่อย ๆ แผ่กระจายไปทั่วทั้งห้อง ทำงาน

ถึงเพิ่งค่อย ๆ หลับตาที่มีนัยน์ตาดำลง แล้วพูดออกมา ประโยคหนึ่ง “นอนพักผ่อนกับผม

ใบหน้าที่งดงามมีเสน่ห์ของสรั่วนิ่ง เหมือนจะปรากฏรอยร้าว ขึ้นมาเส้นหนึ่ง

พอผ่านไปสักครู่ เธอจ้องมองใบหน้าที่หล่อเหล่านั้นของถึง เชิง “ประธานลี่ หลี่อานบอกกับฉันแล้วว่า เป็นผู้ช่วยของคุณไม่ จำเป็นจะต้องนอนด้วย และที่สำคัญ ฉันก็ไม่ได้มีบริการนอนเป็น เพื่อนด้วยค่ะ”

หลายปีก่อน เพราะว่าเธอโดนสวรั่วยทำร้าย โดนบังคับให้ไป นอนกับเขาครั้งหนึ่ง

แล้วตอนนี้ยังอยากจะให้เธอมานอนกับเขาด้วยเหรอ?

คิดได้สวยหรูไปหรือเปล่า

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ