ตอนที่ 8 ให้เธอกับคนอื่นไปแล้ว
เธอพยายามจะลุกขึ้นยืน เพียงแต่ความเจ็บปวดที่ เท่านั้นตีขึ้นอีกครั้ง ทำให้ไม่ว่าเธอจะพยายามอย่าง หนักแค่ไหนก็ไม่สามารถช่วยได้ ทำได้เพียงมองดูสั่งห มิงที่เข้าใกล้เธอมาทีละนิด
เห็นได้ชัดเลยว่าสั่งหมิงดื่มมาหนักมาก แม้กระทั่งเดิน ยังเซไปเล็กน้อย “ สาวสวย พี่บอกแล้ว ว่าคืนนี้จะอยู่กับ เธอดีๆ ตอนนี้พี่มาอยู่กับเธอแล้ว ‘
ในขณะที่เขาพูด เขาก็เดินเข้าใกล้ซูฉิงเรื่อยๆ ร่างกายเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้า ทำให้ซูฉิงรู้สึกคลื่นไส้จน อยากจะอ้วกเล็กน้อย ถึงแม้ว่าตอนนี้เธออยากที่จะไล่ เขาออกไป แต่มองดูสถานการณ์ตอนนี้แล้ว ตัวเธอเองก็ เป็นแค่เพียงลูกไก่ในกำมือ
ในเวลานี้ เธอไม่สามารถแข็งข้อกับเขาได้ ไม่อย่าง นั้นคนที่จะต้องทรมานก็คือตัวเธอเอง
เมื่อแอบคิดอย่างนั้น ใบหน้าเล็กๆของซูฉิงก็กังวลเล็ก น้อย และเปิดปากถามเขาออกไปว่า “ แล้วเชียวจิ่งเห้า ล่ะ ? ”
ไม่ว่าจะยังไง เชียวจิ่งเห้าเป็นคนพาเธอมา ถ้ามอง จากคนนอก เธอก็คือผู้หญิงของเชียวจิ่งเห้า ในตอนนี้ ผู้ชายคนนี้เข้ามาวุ่นวายในห้องและปฏิบัติไม่ดีกับเธอ มันเป็นการไม่ให้เกียรติ เขาไม่ควรจะทำกับเธอแบบนี้ ถึงจะถูก
คุณชายเชียว ? ” ”
สั่งหมิงค่อย ๆ ก้มหน้าลงข้างหน้าซูฉิง จากนั้นก็เอามือ เกยคางที่บอบบางของซูฉิ่งขึ้น แววตาของเขาเต็มไป ด้วยตัณหาราคะที่รุนแรง เขาไม่ได้ซ่อนความรู้สึกนั้น ต่อหญิงที่อยู่ข้างหน้าเขาเลย จากนั้นก็สะบัดคางของ เธอไปมา
ซูฉิงอยากที่จะปัดมือของเขาบนใบหน้าเธอออก แต่ เธอรู้ดีว่า ผู้ชายข้างหน้าเธอนี้มันเป็นสัตว์ร้ายขนาดไหน เมื่อตอนบ่ายที่ริมสระว่ายน้ำ ยังสามารถที่จะตบเธอ ต่อหน้าผู้คนมากมายได้อย่างไม่ไยดี และยังพูดดูถูก ลวนลามอนาจารเธออีก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเหตุการณ์ใน ตอนนี้ที่มีเพียงแค่พวกเขาสองคนเลย
กลิ่นลมหายใจของสั่งหมิงนั้นเต็มไปด้วยกลิ่นเหล้า ทำให้รู้สึกวิงเวียนเล็กน้อย แต่สิ่งที่เขาพูดออกมานั้น กลับทำให้ใจของซูฉิงตกไปอยู่ที่ตาตุ่มในทันที ” ไม่รู้ ว่าในตอนนี้คุณชายเชียวนั้นไปอยู่ที่อ่างน้ำอุ่นไหนแล้ว เขาให้เธอกับฉันแล้ว คืนนี้เธอก็เป็นของฉันแล้ว ”
ไอ้พวกคนชั่ว !
ร่างกายของซูฉิงเริ่มที่จะสั่นไหวอย่างไม่สามารถห้าม ได้ พวกเขาเปรียบกับคนเป็นอะไรกัน ?!
เขาเปรียบเธอเป็นอะไร ? !
ถึงแม้ว่าเขาจะซื้อเธอมา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะต้องมาอยู่ที่นี่เพื่อรับใช้พี่น้องของคนสารเลวพวกนี้ !
เมื่อมองไปที่สั่งหมิง ซูฉิงรู้สึกเพียงว่าตัวเองคลื่นไส้ มาก กลัวว่าถ้ายังจะอยู่กับเขาอีกวินาทีเดียว เธอก็จะ อ้วกออกมาแล้ว !
ดูเหมือนว่าสมองเธอยังไม่ทันจะคิดได้รอบคอบ ใน วินาทีต่อมา เธอก็อ้วกออกมาแล้ว เธอก้มหัวลง อ้าปาก และกัดเข้าที่นิ้วของสั่งหมิงที่จับอยู่บนหน้าเธอ กัดแรง จนเหมือนจะเอาให้นิ้วเขาขาดยังไงอย่างนั้น
” โอ๊ย —— ”
ทันใดนั้นความเจ็บปวดอย่างฉับพลัน ทำให้ใบหน้า ของสั่งหมิงเปลี่ยนสีในทันที ในตอนที่เขาเห็นเธอกัดนิ้ว เขา ก็ยิ่งรู้สึกโกรธมากขึ้น จากนั้นเขาก็ใช้มือซ้ายจิกหัว ของซูฉิงออกไป ปากก็ด่าว่า “ นังโสเภณี ! กล้ากัดฉัน หรอ ! ”
ซูฉิงส่งเสียงร้อง เธอเจ็บที่หัวแน่น แต่ก็ยังไม่คลาย ปากที่กัดนิ้วเขาอยู่ ที่ปากของเธอค่อยๆรู้สึกถึงกลิ่น เลือด และสองตาก็จ้องมองไปที่เขาด้วยความเกลียดชัง ราวกับว่าจะสู้กับเขาให้จนถึงที่สุด
“ ฉันจะฆ่าแก ! ปล่อยปากเดี๋ยวนี้ ! ”
นิ้วที่เจ็บจนเหมือนจะหักแล้ว ทำให้เสียงที่สั่งหมิงร้อง ออกมานั้นสูงขึ้นมาก เขายิ่งออกแรงจิกหัวของซูฉิง กระทั่งมันหลุดออกมาสองสามเส้นแล้ว
เขาปล่อยมือซ้ายที่จับอยู่บนหน้าของซูฉิง จากนั้นก็ ใช้แรงตบไปที่หน้าของเธอ มันแรงมากจนซูฉิงล้มลงไป กับพื้น
ซูฉิงรู้สึกเพียงว่าข้างหูของเธอมีเสียงเหมือนแมลง หวี่ แม้กระทั่งดวงตาก็พร่ามัวเล็กน้อย แต่เธอรู้ ว่านี่คือ โอกาสสุดท้ายที่เธอจะหนีแล้ว เธอพยายามลุกขึ้นจาก ข้างเตียง และไปแอบข้างใน
นิ้วของสั่งหมิงถูกปล่อยแล้ว เขารีบเอามันขึ้นมาตรวจ ดู ทันทีที่เห็นมันสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป เพียงแค่เห็น รอยฟันลึกที่ข้อนิ้วนั้น เนื้อของมันถูกเปิดออก เป็นแผล และเลือดไหลไม่หยุด
นิ้วทั้งเจ็บทั้งบวม เกือบจะทำให้เขาโกรธจนถึงที่สุด เขาจ้องมองไปยังซูฉิงที่แอบอยู่ข้างในด้วยสายตาที่ โกรธแค้น พร้อมกับสบถด่าว่า “ นังโสเภณี วันนี้เธอ จะได้รู้ว่าอะไรคือความร้ายแรง ถึงเวลานั้นเธอจะต้อง ขอร้องอ้อนวอนฉัน ! “
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ