ตอนที่ 1 โดนหลอก

ในโกดังร้างแห่งหนึ่งอยู่ในเขตชานเมืองไทเป ประตู ใหญ่ถูกล็อกไว้อย่างแน่นหนา แสงแดดจากด้านนอก เล็ดลอดผ่านช่องหน้าต่างสูง สาดส่องบนร่างของเหล่า หญิงสาว

จี๊ดจี๊ด…จี๊ดจี๊ด

“เสียงอะไรอ่ะ?” หญิงสาวคนหนึ่งถามขึ้นด้วยความ ระแวง

“เหมือน…….เหมือนจะเป็นหนู!” หญิงสาวอีกคนตอบ

“กรี๊ด….…..” จากนั้นเสียงในโกดังยิ่งดังขึ้น

มีหญิงสาวคนหนึ่งหน้าตาสละสลวย เส้นผมยาวประบ่า อายุราวๆสิบแปดสิบเก้าปี นั่งยองๆอยู่ตรงกลางกลุ่มพวก เขา อาจเป็นเพราะกลัวหนู? เธอก้มหัวลงต่ำ สองมือกอด ไหล่ตัวเองไว้ด้วยท่าทางที่ทำอะไรไม่ถูก

ปัง!

ตอนนี้ ประตูโกดังถูกคนเปิดออกจากด้านนอก ผู้ชาย อายุราวสามสิบปีเข้ามาตะโกนว่า “ร้องอะไร? เงียบๆ หน่อย! เถ้าแก่มาเลือกคนไปทำงานแล้ว พวกเธอแสดง ท่าทางดีๆหน่อย!”

ต่อมา ได้ยินเพียงเสียงรองเท้าส้นสูง หญิงสาวคนหนึ่ง ใส่ชุดที่ทันสมัยมากเดินเข้ามา พร้อมกับชายหนุ่มใส่ชุดสูทสีดำอีกหลายคนตามหลังเธอ

“พี่หยูนครับ เด็กพวกนี้พึ่งมาถึง ทุกคนทั้งสาวทั้งสวย กันทั้งนั้น” ชายคนนั้นยิ้มพลางชี้ไปที่เด็กสาวหลายคน

ผู้หญิงที่ถูกเรียกว่าพี่หยูนนั้นไม่ได้สนใจเขาเลย แต่เดิน ไปข้างๆเด็กพวกนี้มองทีละคนอย่างละเอียด เมื่อเธอมา ถึงข้างเสี่ยวซิง ดวงตาส่องประกายขึ้นมาทันที

เธอยื่นมือมาเชยคางเสี่ยวซิงขึ้น ดูไปดูมาแล้วเอ่ยปาก ถามขึ้นว่า “อายุเท่าไรแล้ว?”

เสี่ยวซิงถูกสายตาของผู้หญิงคนนี้จ้องจนรู้สึกอึดอัด เล็กน้อย ไม่ใช่ว่าแค่ทำงาน ทนลำบากได้ก็พอหรอ! ทําไมเธอต้องจ้องเราแบบไม่กะพริบตา? ในใจเสี่ยวซิงไม่ สบายใจขึ้นมา ทันใดนั้นไม่ทันได้จะตอบคําถามของเธอ

“พี่หยูนถามเธอนะ? รีบตอบสิ!” ชายคนนั้นตวาดสั่งสอน เสี่ยวชิง

“18ปีแล้ว!” ปากของเสี่ยวซิงพูดออกมาสี่คำ

“ดีมาก” ผู้หญิงคนนั้นปรากฏรอยยิ้มที่พอใจอย่างมาก ออกมา แล้วหันไปพูดกับผู้ชายคนนั้น “เธอคนนี้แหละ!” หลังจากพูดจบประโยคนี้ หันหลังเดินออกจากโกดังอย่าง มีชีวิตชีวา

“ได้ยินมั้ย? พี่หยูนถูกใจเธอแล้ว! จากนี้ก็ตามพี่หยูน หาเงินก้อนใหญ่ซะ! ไป!ไป! รถของพี่หยูนรอเธออยู่” ชาย คนนั้นหัวเราะแล้วดึงมือเสี่ยวซิง
“ฉันไปเองได้!” เสี่ยวซิงได้ยินเสียงหัวเราะกำเริบเสิบ สานของเขา ในใจเธอรู้สึกขนลุก รีบดิ้นออกจากมือเขา และเดินออกจากประตูด้วยตัวเอง

หลังจากเดินออกจากโกดัง เสี่ยวชิงถูกพาไปรอในรถ เก๋งหรูสีดำ เงยหน้าขึ้นมองทะลุผ่านกระจกหน้าต่าง เห็น หัวงู(ผู้ที่ดำเนินการและควบคุมกิจกรรมการเข้าเมือง อย่างผิดกฎหมาย สร้างรายได้จากมัน)กับผู้หญิงที่ชื่อพี่ห ยูนคนนั้นกำลังพูดจาหัวเราะกันจากที่ไกลๆ แต่ไม่ได้ยิน เสียงในรถแม้แต่คำเดียว เห็นแค่คนที่ชื่ออาสื้อคนนั้นปกติ เป็นคนที่ไม่ธรรมดามาก อยู่ต่อหน้าพี่หยูนมักจะก้มหัว โค้งเอว ดูแล้วพี่หยูนไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป!

“พี่หยูนครับ! คุณพอใจนังหนูนั่นไหม?” อาซื้อหัวเราะ แบบมีนัยยะ ยื่นบุหรี่ให้คุณผู้หญิงโจวหยูนหนึ่งมวน

โจวหยูนเอาบุหรี่นั้นเข้าปากสีแดงสด จากนั้นครู่หนึ่ง ก็มีควันบุหรี่พ่นออกมาจากปากเธอ คีบบุหรี่มวนยาว ด้วยท่าทางที่งดงามไว้ระหว่างนิ้วมือที่เรียวยาว ใบหน้า ปรากฏรอยยิ้มที่พอใจออกมา “นังหนูนั่นพึ่งสิบแปดปี แต่ ช่วงนี้มีเถ้าแก่มากมายชอบเด็กสาวแบบนี้ เอากลับไป แต่งตัวนิดหน่อย หาเงินได้ไม่น้อยแน่!”

“พี่หยูน! งั้นเงิน..………….

โจวหยูนสีหน้าเย็นชา “อาสื้อ ไม่ใช่ว่านายไม่รู้กฎนะ? หากนายไม่หลอกฉัน นายเองก็ได้ประโยชน์ไม่น้อย แต่ หากเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีเท่าไรล่ะก็ นายระวังหนังนายให้ ดี! “ใบหน้าโจวหยูนปรากฏรอยยิ้มที่เหยียดหยาม
“พี่หยูน นั่งหนูนั่น ไม่ต้องลองก็รู้แล้ว!” อาอยิ้มเผยฟัน ที่เหลืองออกมาครึ่งปาก ดูแล้วทําให้คนรู้สึกรำคาญ

“ฉันยังเชื่อมั่นในฝีมือของฉันเองมากกว่า! ฮึ…..” โจวห ยูนเอาบุหรี่ที่สูบได้ไม่เท่าไรทิ้งลงไปอย่างสง่างาม เดินมา ทางรถที่เสี่ยวซิงนั่ง

หลังจากโจวหยูนขึ้นรถ รถก็แล่นออกไปอย่างรวดเร็ว รถขับออกจากซานเมืองรกร้างไปยังเมืองไทเป

คืนวันที่สอง เสี่ยวชิงถูกบังคับให้สวมชุดเอี๊ยม และพา ไปที่ตึกที่หรูหรามาก

เธอนั่งอยู่บนโซฟากว้างใหญ่มองไปรอบๆด้วยความ ตกใจกลัว เห็นเพียงห้องที่หรูหรา ในนี้มีเตียงใหญ่ หนึ่งเตียง โทรทัศน์ คอมพิวเตอร์ อย่างครบถ้วน แต่

ผ้าปูที่นอนสีขาวนั้นที่ทำให้คนกลัวนิดหน่อย ขณะที่เสี่ยวซิงนั่งอยู่ในห้องอย่างไม่สงบใจ ประตูห้องก็

ถูกเปิดออก!

เสี่ยวซิงเงยหน้าขึ้น เห็นคนอายุห้าสิบกว่าๆ เป็นผู้ชาย อ้วนที่หัวล้านครึ่งหัว สายตาของคนนั้นหลังจากที่มองเธอ ก็เผยรัศมีมุ่งร้าย เจตนาไม่ดีออกมา ร่างกายของเธอสั่น ขึ้นเล็กน้อย!

เฮียหม่าเดินตรงมานั่งบนโซฟา สายตาเขาหรี่มองเสี่ยว ซิงตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ผมดำเงาประบ่าทำให้ใบ หน้าเล็กๆของเธอยิ่งดูน่ารักไร้เดียงสา ทั่วร่างกายมีกลิ่น อายวัยรุ่นของสาวน้อยโชยออกมา ทำให้คนอดไม่ไหวที่จะเข้าใกล้ เฮียหม่าเริ่มมีอาการอยากขึ้นมาแล้ว

“คุณ……..คุณเป็นใคร?” สายตาของเขาทำให้เสี่ยวซิง ลุกขึ้นมาอย่างหวาดกลัว

“เธอไม่ต้องกลัวนะ ฉันแซ่หม่า เธอเรียกฉันว่าเฮียหม่า

แล้วกัน!” เฮียหม่ายิ้มตอบ “หม่า……เฮียหม่า?” ใจของเสี่ยวซิงเริ่มเต้นรัว เธอกำลัง

คิดทำยังไงถึงหนีออกไปจากที่นี่ได้ เพราะเธอมั่นใจว่าที่นี่

น่าจะเป็นขุมนรกที่หนึ่ง “มา มาคุยกัน!” เฮียหม่าพูดพร้อมกับตบไปที่โซฟา

เสี่ยวซิงก้าวเท้าออกแล้วพูดว่า “ฉัน…..ฉันจะไปแล้ว!” “เธอกลับมานี่นะ!” เฮียหม่าลุกขึ้นไปดึงมือของเสี่ยวซิง

ไว้

“คุณ…..ปล่อยฉันนะ!” ขณะที่มือใหญ่ๆของเขาจับที่ ข้อมือเสี่ยวซิงอยู่ เสี่ยวซิงเริ่มดิ้นอย่างสุดชีวิต

แต่ เสี่ยวซิงก็เป็นแค่สาวน้อยตัวเล็กๆคนหนึ่ง ไหนจะไป เป็นคู่ต่อสู้ของเฮียหม่าอ้วนได้ล่ะ? เพียงแค่ครู่เดียว เฮีย หม่าก็เผยรอยยิ้มออกมาอย่างพอใจ

ไม่รอเสี่ยวซิงตอบโต้มา เธอตาโตมองเขาอย่างตกใจ กลัว วินาทีต่อมาก็ถูกเขาอุ้มขึ้นพาดบ่าไว้ เสี่ยวซิงตั้งใจ อยากจะหลุดพ้นผู้ชายตรงหน้านี้ แต่เป็นเพราะแรงไม่พอ ยังคงถูกเขาอุ้มไว้ในอ้อมกอด
เสี่ยวซิงกัดที่หูเขาอย่างแรง ในช่วงที่ผู้ชายจับหูไว้ร้อง ออกมาอย่างเจ็บปวดจึงหาโอกาสหนีออกมาได้ทัน

อีกห้องถัดไปก็มีเสียงที่น่าอับอายไม่ขาดสาย ไม่รู้ว่า ผ่านไปนานแค่ไหน

ชายหนุ่มที่หล่อเหลาแต่สายตากลับเย็นชาราวกับแซ่ แข็งถึงจะหยุดลง หนุ่มหล่อเหลาคนนี้ไม่แสดงถึงความ รู้สึกอบอุ่นต่อนางเอกโจวหยูนเลยสักนิด แม้แต่คำเดียวก็ ยังไม่พูดกลับเดินตรงไปที่ห้องอาบน้ำ ท่าทางของเขาดู สุขุมงดงามมาก ถึงสภาพแวดล้อมไม่เหมือนเดิมแต่ก็ไม่ ได้ทำให้รู้สึกไม่สบาย

โจวหยูนมองไปด้านหลังของผู้ชายที่เธอรักมานานเดิน เข้าห้องน้ำไป เวลานี้ ในใจของเธอเต็มไปด้วยความทุกข์ ที่ไม่มีใครเข้าใจ

ผู้ชายที่กำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำคนนี้ก็คือประธานฉิน หุ้นของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ป ปีนี้เขาอายุสามสิบ เป็นคนที่เย็น ชา มั่นคง มีทั้งความสามารถและประสบการณ์ บ้างาน หกปีก่อนเรียนต่างประเทศกลับมารับช่วงต่อกลุ่มอิทธิพล มืดอันใหญ่โตของพ่อฉินเจี้ยนหาว ความพากเพียรของ เขาช่วงหกปีที่ผ่านมานั้นในที่สุดทำให้ฉินซื่อกรุ๊ปดำเนิน ในแนวทางที่ถูกต้อง ตอนนี้ฉินชื่อกรุ๊ปก้าวกระโดดขึ้นมา เป็นหนึ่งในสิบกลุ่มการค้าชั้นนำไต้หวัน กลุ่มธุรกิจตั้งแต่ ที่ดิน การจราจร อุปกรณ์ก่อสร้างจนถึงห้างสรรพสินค้า อุตสาหกรรมบริการ มีทั่วทุกแห่งหน แน่นอนว่าฉินจูนก็ กลายเป็นคนที่โด่งดังในไต้หวันที่อายุมากร่ำรวยแต่ยัง ไม่มีครอบครัว ตั้งแต่กุลสตรีงามที่มีฐานะจนมาถึงดารา นักแสดง ตั้งแต่ตระกูลมหาเศรษฐีจนถึงโมเดลล้วนที่อยากสร้างมิตรภาพกับเขา โจวหยูนก็เป็นหนึ่งในนั้น เธอ เป็นลูกบุญธรรมของฉินเจี้ยนหาว หลายปีมานี้ ไล่ตามฉิน จูนตลอด ลำบากใจเพราะเธอเป็นเพียงเพื่อนที่รู้ใจของ เขาคนหนึ่งเท่านั้นเอง

หลายปีมานี้ ข่าวซุบซิบของฉินจูนแต่ไหนแต่ไรก็มีไม่ หยุดหย่อน พูดถึงคู่รักแล้ว ฉายาของเขาก็คือคนเจ้าชู้ มากรัก ทุกครั้งแค่เล่นสนุกบ้างเป็นครั้งคราวเท่านั้น ความจริงใจเขาให้ไม่ได้ เพราะว่าใจของเขาถูกฝังไว้มา นานหลายปีแล้ว!เสียงในห้องอาบน้ำหยุดลงแล้ว ฉินจูน เดินออกมาโดยมีผ้าขนหนูพันร่างกายท่อนล่างไว้ เขาชิน กับการใส่เสื้อเชิ้ต กางเกง สุดท้ายคลุมด้วยสูท เงยหน้า มองโจวหยูนแวบนึง “จำไว้ด้วยว่าต้องส่งบัญชีไนท์คลับ เซี่ยปี่ฮุยหวังให้สำนักงานใหญ่ปลายเดือน” พูดจบก็เดิน ออกประตู

“คุณไม่มีคำพูดอื่นที่จะคุยกับฉันจริงๆหรอ?” ในแววตา ของโจวหยูนแฝงไปด้วยความเจ็บปวดเล็กน้อย

ฉินจูนหยุดเดิน แต่ไม่ได้หันกลับมา “ อาหยูน วันนั้นที่ อยู่ด้วยกันผมก็บอกคุณแล้วไง! ความสัมพันธ์ระหว่างเรา ก็แค่เกมเท่านั้น!” พูดจบก็สาวเท้าไปเปิดประตูห้องข้าง หน้า

ในช่วงที่ฉินจุ้นย่างเท้าไปที่ประตูนั้น ก็มีร่างที่ผอมเล็ก เซมาชนอยู่ในอ้อมกอดของเขา ฉินจุ้นยื่นมือประคองเด็ก สาวที่สวมกระโปรงดำไว้ตามสัญชาตญาณ ผมที่ประบ่า ยุ่งจนปกปิดไปครึ่งหน้า เขาเห็นเพียงแค่ดวงตาที่เย็นชาคู่ หนึ่ง เขารู้สึกถึงอาการที่สั่นเทาไปทั้งตัวของเธอ