บทที่ 3 ลุงหวังมารับไปอยู่ด้วย
“วันนี้ลุงหวังจะมารับสาวๆไปอยู่ด้วยนะ ห้ามทำให้ลุงเขา ไม่พอใจนะรู้ไหม”
“แม่ขายพวกเราให้ลุงหวังเหรอ พ่อรู้ไหมแม่ทำแบบนี้ได้ ยังไงคะ พวกเราเป็นลูกสาวแม่นะ”
“แล้วจะทำไม คิดว่าเป็นการตอบแทนที่แม่เลี้ยงพวกเอ็ง มาจนโต ก็แล้วกันอย่ามาทำให้แม่อารมณ์เสียแต่เช้าสิ”
“แต่พี่สาวเกี่ยวอะไรด้วยคะ แม่ไม่ได้เลี้ยงพี่เขาจนโต สักหน่อย ทำไมต้องขายพี่เขาด้วย”
“ทำไมจะขายแล้วจะทำไม ที่พวกแก่มีเงินกินและเรียน ทุกวันนี้ไม่ใช่เพราะ แม่หรือไงคิดว่าพ่อของพวกแก่จะมี เงินเลี้ยงพวกแก่ได้ขนาดนี้หรือไง สำนึกบุญคุณบ้าง ถ้า ไม่ติดว่าลุงหวังจะมารับพวกเอ็งไปอยู่ด้วยนะ แม่ว่าจะ ขายพวกเอ็งไปอีกต่อหนึ่ง ดีที่ลุงหวังบอกว่าเจ้านายลุง หวังจ่ายไม่อั้น ขอแค่ให้พวกเราไปอยู่กับลุงหวัง แก่ไม่ ต้องห่วงว่าพ่อแก่จะโวยวาย เพราะลุงหวังบอกพ่อแก่ว่า จะรับเลี้ยงพวกแก่เหมือนลูกสาว เขาเลยไม่ว่าอะไร ไป เก็บของกันได้แล้ว”
“สา โส อย่าเอี้ยงแม่เขาสิ พวกเราไปเก็บของเถอะ เดียว ลุงมาจะรอพวกนานมันไม่ดีนะ”
“แต่พี่เมไม่เกี่ยวด้วยนี้คะ”
“ใช่สาพูดถูก แล้วพวกเราจะไปเรียนยังไง”
“พี่เชื่อว่าลุงหวัง คงไม่ให้พวกเราขาดเรียนหรอก บ้านลุง ใกล้มหาลัยกว่าบ้านพวกเราอีกนะ เดินทางง่ายกว่าด้วย”
“ก็ได้คะ อย่างน้อยพวกเราก็ได้อยู่ด้วยกัน หวังว่าลุงคง ไม่ใจร้ายกับพวกเรานะ”
“พี่รู้มาจากพ่อว่า ลุงเขาไม่ได้ใจร้าย ใจดีมากด้วย ที่ ท่านซื้อตัวสาวๆจากแม่ บางส่วนก็อยากช่วยพวกนางนะ ใครที่ยอมเป็นของลุงเขาก็ดูแลอย่างดี คนที่ไม่ยอมลุง เขาก็ไม่ว่าอะไร ให้พวกนางเป็นอิสระในการเลือก พ่อ บอกว่าลุงเขาเลือกสาวที่บริสุทธิ์เสมอ เพราะไม่อยากให้ พวกนางเสียคน ถ้าเจอคนไม่ดีนะ อย่างน้อยพวกเราก็ ปลอดภัยแน่นอนเชื่อพี่สิ ไม่อย่างนั้นพ่อจะยอมให้พวก เราไปอยู่กับลุงช่วงที่พ่อไม่อยู่ได้ยังไง ถ้าลุงเขาเป็นคน ไม่ดีนะ”
“ถ้าพี่ว่าอย่างนั้น พวกเราก็เชื่อพี่คะ”
“ไปเก็บของกันดีกว่า ดีนะที่วันนี้เป็นวันหยุด พวกเราเลย มีเวลาทำตัวให้ชินกับที่อยู่ใหม่ ”
“คะพี่”
“จะเก็บทั้งบ้านหรือไงนานขนาดนี้ ลุงเขาจะถึงแล้วนะ รีบออกมากันได้แล้ว ”
“คะแม่พวกเรากำลังออกไป ”
“เอ้อดี นึกว่าแก่จะดื้อไม่ยอมไปเสียอีก”
“อยากปกป้องน้องๆบ้างนี้คะ ”
“เหรอสมเป็นพี่สาว ที่ลูกสาวฉันยอมดื้อเพื่อช่วยแก่จาก ลูกน้องฉันจริงๆ”
“ถ้าแม่ทำเรื่องแบบนี้อีก พวกเราจะฟ้องพ่อแน่นอน พี่ ชายน้องชายเองก็ไม่ยอมเหมือนกัน”
“เอ้อรักกันดีจริงๆ มันเป็นพี่สาวคนละแม่กับพวกเอ็ง ก็ยัง จะปกป้องมันกันอีกนะ”
“คุยอะไรกันเสียงดังจังสาวๆ ลุงมารับแล้วเก็บของกัน หมดแล้วใช่ไหม
“คะลุงพวกเราเก็บหมดแล้ว ”
“อืมดีมาก แก่เป็นแม่คนแก่ก็น่าจะเข้าใจนะ ว่าทำไมพวก เด็กถึงรักและห่างกัน ต่อให้คนละแม่แต่พ่อเดียวกัน เลือด เดียวกันรักและห่วงแก่ที่เป็นแม่เหมือนกันนั้นแหละ ต่อไป นี้สามสาวไม่ใช่ลูกสาวแก่ตามที่ตกลงไว้ แต่เป็นลูกของ เรากับพ่อมันเท่านั้น หากผิดสัญญารู้นะว่าจะเจอกับอะไร เจ้านายเราสามารถทำให้งานที่แก่ทำตอนนี้ เลือกเอาว่า จะนอนอยู่บ้านหนือนอนในคุกนะ เพราะการขายลูกตัว เองมันโทษร้ายแรงมากกว่าที่แก่คิด หวังว่าเงินที่ได้ไปจะ ทำให้แก่หยุดทำงานแบบนี้ได้นะ”
“เสี่ยก็งานสบายๆได้เงินดีแบบนี้ ฉันรับเฉพาะรายใหญ่ๆ เท่านั้น อีกอย่างเด็กที่ยอมขายตัวเองส่วนมากเต็มใจ ทั้งนั้น ฉันไม่ได้บังคับสักหน่อย ที่บังคับก็แค่ลูกๆเท่านั้น อยากให้พวกมันตอบแทนที่เลี้ยงมันมา”
“ห้ามแก่เรียกคนที่แก่ว่าเป็นลูก แต่ยังขายให้คนอื่นเพื่อ เอาไปทำมิดีมิร้ายอีกเด็ดขาด เพราะต่อไปนี้สามสาวคือ ลูกของเราเท่านั้น และแม่ของพวกนางตายไปแล้ว เรา เลยรับพวกนางมาเลี้ยงเอง เป็นพ่อบุญธรรมของพวก นาง เพราะพ่อของนางเป็นเพื่อนรักของเราเลยอยากช่วย เพื่อนรักดูแลลูกๆนะ ”
“ก็ได้เสี่ย ตามใจเสี่ย”
“สาวๆพวกเราไปบ้านใหม่ของพวกเราเถอะ พ่อของพวก เราเองถ้ากลับมาและน้องชายสาวๆก็จะไปอยู่ที่นั้นด้วย ที่ นี้ปล่อยให้คนที่ตายแล้วอยู่คนกับคนของนางเถอะ ลุงซื้อบ้านหลังที่ใกล้มหาลัยไว้ให้สาวๆ เพราะเจ้า นายลุงที่จ่ายค่าตัวพวกเราให้แม่นั้น กำลังจะมาพวกเขา จะเป็นสามีของสาวๆ ลุงเป็นพ่อเลี้ยงของพวกเราเท่านั้น เพราะลุงรักพวกเราเหมือนลูกสาว ”
“คะลุง แค่นี้พวกเราก็ดีใจแล้วที่ได้เรียนต่อ และมีบ้าน ใกล้ที่เรียนคะ”
“อืม”
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ