ตอนที่13 หาเรื่องใส่ตัว

การกระทำของเธอ ดูก็รู้ว่าเป็นลูกคุณหนูเอาแต่ใจ

ไปรยาเป็นผู้หญิงที่ไม่ยอมใครง่ายๆ ดีมาดีกลับ ร้าย มาก็ร้ายตอบ

ไปรยยายกยิ้ม “คุณผู้หญิงคะ ฉันก็ขอโทษไปแล้ว คุณยังจะต้องการอะไรอีก

“ขอโทษหรอ ขอโทษแล้วมันจะมีประโยชน์อะไร เธอ ทำให้ฉันเสียเรื่องรู้ตัวรึเปล่า” เธอโวยวาย

พอได้ยินดังนั้น ไปรยารู้สึกโกรธ “อืม ถ้าไม่มี ประโยชน์ งั้นก็ช่างมันเถอะ”

มันยิ่งทำให้ตรีภพโกรธ

เธอกำลังจะโวยวายอีกรอบ เธอก็เหล่ไปเห็นจิดาภา

เธอยังจำเรื่องตอนอยู่ที่บริษัทได้ดี ไม่นึกว่าจะมาเจอ เธอที่นี่

ดูเหมือนเธอจะมากับผู้หญิงคนนี้ซินะ

เธอโมโหมากขึ้นกว่าเดิม “เธอ”

เธอจึงรีบลุกขึ้น แล้วยิ้มให้เธอ “ขอโทษนะคะ เพื่อน ฉันไม่ได้ตั้งใจ….…………………..
“ไม่ได้ตั้งใจแค่นี้หรอ ฉันว่าเธอคงจงใจสินะ” เธอยัง พูดไม่ทันจบตรีภพก็พูดขัดขึ้น

พอได้ยินดังนี้ เธอก็เริ่มไม่พอใจ เธอขมวดคิ้วกำลังจะ อ้าปากตอบกลับ แต่จู่ๆก็มีเงาสูงดำของคนเดินเข้ามา จากทางประตู

เดินเข้ามายืนอยู่ข้างๆตรีภพ

ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นพันเดช

พอเห็นเขาอีกครั้งจิดาภาอารมณ์เสียมากขึ้นกว่าเดิม

โลกมันแคบจริง ไม่ว่าจะอยู่ไหนก็เห็นเขา

พอได้เห็นเขาอีกครั้ง ไปรยาตกใจ รีบหันกลับไปมอง หน้าจิดาภา

จิดาภายืนนิ่งอยู่กับที่ไม่รู้สึกสะทกสะท้านใดๆ

ไปรยาชื่นชมในความนิ่งของเธอ

พันเดชไม่ได้สังเกตเห็นไปรยา แต่เขาเห็นสายตาที่ เธอมองเขา เธอมองเขาด้วยสายตาไม่พอใจ

พอคิดได้ดังนี้ เขายิ่งไม่พอใจ การที่เธอยิ่งไม่อยาก เห็นหน้าเขา เขาจะยิ่งอยากมาให้เธอเห็นบ่อยๆ

“เกิดอะไรขึ้น” เขาหันไปถามตรีภพ
พอเขาถามขึ้น เธอก็ท่าน้ำเสียงออดอ้อน “เดช คุณดู พวกเขานํ ทำชุดชั้นเปื้อน นี่เป็นชุดที่คุณซื้อให้ฉัน ปกติ ฉันไม่ค่อยกล้าใส่” เธอพูดให้ตัวเองดูน่าสงสาร

น้ำเสียงนั้นทำให้ไปรยาขนลุกซู่

“หรอ” เขาหันมามองพวกเธอ ตาจ้องไปที่จิดาภา

ท่ามกลางสายตาที่เขามองเธอ จิดาภาไม่ได้เอ่ยปาก พูดอะไร แต่เป็นไปรยาเองที่พูด

“คุณตรี ทางเราก็ขอโทษไปแล้ว คุณยังต้องการอะไร อีกหรอคะ”

เธอไม่ได้ตอบกลับ แต่สีหน้าเธอไม่พอใจเป็นอย่างมาก

จิดาภาเอ่ยพูดขึ้น “เอางี้มั้ยคะ ชุดคุณราคาเท่าไหร่ เดี๋ยวฉันจะจ่ายคืนให้

ได้ยินดังนี้ เธอยกยิ้มมุมปาก “นี่เป็นชุดที่เดชซื้อให้ ฉัน แค่คืนเงินมันคงไม่พอหรอก”

เห็นได้ชัดว่าเธอตั้งใจหาเรื่อง

ไปรยามองหน้าเธอ “คุณต้องการอะไรกันแน่ ตรีภพมองไปรยา แล้วเหล่ตามาหยุดอยู่ที่จิดา