บทที่ 7 จะข่มเหงเธอ

“กวิน คุณจะทำอะไร อย่าแตะต้องฉัน!” เขมมิ กาใช้มือขับแขนของเขาแล้วแผงอกของเขา

เสียงฉีดขาด

เขาโฉยโอกาส ฉีดกระโปรงสั้นของเธอ

ขณะนั้น เขมมิกาได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้นใกล้ๆ กวินกําลังจะเริ่มกระทํา เขาจะจัดการเธอต่อหน้า คนอื่นจริงๆ

เขมมิการู้สึกกลัว เธอยังไม่เคยทำเรื่องอับอายถึง

ขนาดนี้

“กวิน อย่าทำที่นี่ ฉันขอร้อง!” เธอยอมแพ้ แล้ว

ขอร้องเขา

กวินเข้ามาใกล้ที่ลำคอของเธอ และพูดขึ้นด้วย เสียงเย็นชา “ตอนนี้มาขอร้องผม สายไปแล้ว!

เขาพูดจบ เลยยกขาเรียวยาวข้างหนึ่งของเธอไว้

เขมมิกาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง หางตาของเธอมี

น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด

ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าของคนสองคนนั้นเดินเข้ามาใกล้ขึ้น ผู้ชายสองคนนั้นเห็นท่าทีที่เขมมิกากับกวินมี อะไรกัน และผิวปากเบาๆ และกำลังซุบซิบนินทา

เขมมิกาหลับตาลง เธอรู้สึกอับอายมาก

วินาทีต่อไป กวินวางขาของเธอลง แล้วดึงเธอเข้า มากอดอย่างรุนแรง และใช้เสื้อสูทบังตัวอันผอมบาง ของเธอไว้

“หุบปาก แล้วก็ไสหัวไป! “กวินพูดกับพวกเขา สองคน คำพูดของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา ทำให้คน อื่นรู้สึกหวาดกลัว

ทั้งสองรู้สึกกลัวแล้วรีบออกจากที่นั่น

เขมมิกาอยากจะรีบหนี แต่กวินกลับอุ้มเธอขึ้น แล้ว เดินออกไปข้างนอก

“ปล่อยฉันนะ! “เขมมิกาดิ้นสุดชีวิต “กวิน

ปล่อยฉัน! ”

กวินเดินออกจากผับ แล้วเห็นตรงซอกซอยมืดไม่มี ใคร เขาจึงทิ้งเธอไว้ตรงนั้น

“คุณ! “เขมมิกาพูดไปแค่คำเดียว ก็ถูกกวินจับ ลำคอของเธอไว้ แล้วใช้แรงกดตัวเธอไว้
ร่างกายอันเร้าร้อนของเขาเข้ามาแนบชิดกับเธอ

“เขมมิกา ที่มืดและสกปรกแบบนี้แหละที่เหมือน กับคุณที่สุด! “พอเขาพึ่งพูดจบ ก็ได้กระทำชำเรากับ เธอเลย

เขมมิกาเจ็บไปทั้งตัว หน้าผากของเธอเต็มไปด้วย

เหงื่อ

เธอพึ่งทำแท้งมา ห้ามทำเรื่องอย่างว่า

“กวิน อลิสาก็กลับมาแล้ว คุณยังทำแบบนี้กับฉัน ไม่กลัวว่าเธอจะคิดบัญชีคุณหรอ!

การตอบคำถามของเขา กลับกลายเป็นการกระทำ ที่รุนแรงมากขึ้น

แต่พอเขากระทำแรงมากขึ้น ก็ทำให้เธอยิ่งเจ็บ เธอคงหาเหาใส่หัวเองที่พูดถึงอลิสา

กวินทำสีหน้าที่โหดร้ายมากขึ้น ก็ปิดปากของเธอ ไว้ และกำลังชำเราอย่างรุนแรงมากขึ้น

ตัวของเขมมิกาสั่นรุนแรงมากขึ้น เหมือนกำลังจะ ทำให้เธอเจ็บจนหมดสติไป

รอให้ทกอย่างหยดลง เธอเหมือนจะหมดสติไปแล้ว

กวินปล่อยเธอออก เธอจึงล้มลงกับพื้นเลย เธอ มองเห็นแต่ความมืด

“เขมมิกา เรื่องของวันนี้ แค่อยากจะเตือนคุณ ถ้า คราวหน้าคุณจะทำเรื่องแบบนี้อีก ผมก็จะไม่จัดการกับ คุณแค่ในซอยเท่านั้น” กวินก็เดินหนีออกมาอย่างไม่ หวนกลับไป

เขมมิกาที่กึ่งหมดสติก็ถูกทิ้งไว้ในซอยนั้นตามลำพัง