ตอนที่ 7 หซึ่งหลิวนี

หนึ่งหลิวนี้ เป็นชื่อที่เพราะมาก

ฟางหยวมองดูภาพถ่ายของหนึ่งหลิวนี้ เธอรู้สึกว่าเธอคนนั้น สวยมาก

หลังจากดูประวัติส่วนตัวของหงหลิว ฟางหยิวรู้สึกว่าตัวเธอ นั้นสู้เธอคนนั้นไม่ได้เลย

เธอดูสวยมาก หุ่นก็ดี ครอบครัวที่มีฐานะดี มีการศึกษาเพิ่ง กลับมาจากเมืองนอก สิ่งที่ดีที่สุดคือเธอเป็นทนายหญิงอันดับ หนึ่งของประเทศ มีค่าตอบแทนในแต่ละคดีอยู่ที่ขั้นสิบล้าน

เมื่อเทียบกับหซึ่งหลิวนี้แล้ว ฟางหยิวเป็นอะไรก็ไม่รู้

เธอ….ไม่มีอะไรสู้เธอคนนั้นได้เลย

หลังจากไม่ได้ทานอะไรมาสองวัน ฟางหมิวได้ส่งข้อความออก ไปหลายครั้ง : คืนนี้ ประธานเหยนจะมาไหม?

ข้อความนี้ถูกส่งไปที่ฉินซึ่ง

หลังจากนั้นประมาณหนึ่งชั่วโมงกว่าๆ ฉันซึ่งตอบกลับ : ช่วงนี้ ประธานเหียนยุ่งมาก คงจะไม่ได้ไปหา

คำตอบที่ได้รับ ไม่ได้ทำให้ผิดหวังมากนัก มันกลับเป็นไปตาม ที่เธอคิด

เพราะไม่มีอะไรทำ เธอเดินเข้าไปบริษัทเรียนอย่างไม่รู้ตัว
ผ่านไปมาหลายครั้ง

มีสองครั้งที่ฟางหยิวเห็นหซึ่งหลิวนีและเหยนเฉิน

ชายหนุ่มสวมสูทสีดำ หญิงสาวสวมชุดลวดสีน้ำเงินเข้ม ตอนที่พวกเขาทั้งสองยืนอยู่ด้วยกัน มันเหมาะสมกันมากๆ สามารถเรียกได้ว่าเป็นกิ่งทองใบหยกได้เลย

เธอตามหาเหยนเฉินมาห้าปี ในที่สุดก็หาเขาเจอ ในช่วงเวลา เกือบปีที่พวกเขามีความสัมพันธ์แบบลับๆกัน มันก็ควรจะพอได้ แล้ว

ทุกวันนี้เขามีคู่หมั้นแล้ว เธอก็ไม่ควรอยู่ตรงนี้ต่อไป

เธอนี่มันบ้าจริงๆ บ้าจนยอมไปเป็นคู่นอนของคนอื่น แต่คงไม่ บ้าจนยอมไปเป็นเมียน้อยของคนอื่นหรอก

แต่เธอก็อยากจะพยายามอีกนิดนึง เพราะเธออยากอยู่กับเขา

จนกระทั่งหนึ่งหลิวนีมาหาเธอ เธอเพิ่งเข้าใจว่าตัวเองนั้นมี ไม่มีความสำคัญต่อเหยนเฉินเลย

ตอนที่หนึ่งหลิวนีผู้งดงามปรากฏตัวอยู่หน้าบ้านพัก เธอยังดู ทีวีอยู่ในห้อง

เมื่อเผชิญหน้ากับการมาของหนึ่งหลิว ฟางหยิวไม่รู้ว่าต้อง ทํายังไงดี

เมื่อเปรียบเทียบความภาคภูมิใจและความมั่นใจของหนึ่งหลิว นีผู้ที่มีอิทธิพลแล้ว ฟางหยิวก็เหมือนหญิงสาวในหมู่บ้านธรรมดาๆ คำพูดของเธอไม่ชัดเจน พฤติกรรมของเธอก็ดูเงอะงะ

สายตาที่ดูเย็นชาของหนึ่งหลิวมองสำรวจไปที่ฟางหยิว รอย ยิ้มของเธอเต็มเปี่ยมไปด้วยความหยิ่งยโสและการดูถูก หงหลิวนไม่มีทางมาพูดคุยกับหญิงสาวแบบฟางหยิวแน่นอน เธอเป็นหญิงสาวที่มีชื่อเสียง ไม่มีเวลามากพอที่จะไปสร้าง ปัญหาให้เธอ

หลังจากเข้ามาในบ้าน เธอให้เงินก้อนหนึ่งกับฟางหยิว ใน ขณะเดียวกันก็วางปากกาบันทึกเสียงไว้

ฟางหยิวไม่ได้แตะต้องเงิน ความสนใจของเธอจึงไปอยู่ที่ ปากกาบันทึกเสียงอันนั้น

มือของเธอสั่นคลอนอย่างไม่รู้ตัว ก่อนที่จะเปิดเครื่องบันทึก

เสียงฟัง เธอได้จินตนาการถึงเนื้อหาแล้ว

แต่เธอไม่คิดว่าจะเป็นบทสนทนานะหว่างหนึ่งหลิวนีและเหยน เฉิน

หนึ่งหลิวนีถามเหยนเฉิน “ผู้หญิงคนนั้น คุณจะจัดการยังไง? นี่ พวกเราก็หมั้นกันแล้วนะ หรือว่าคุณคิดที่จะเลี้ยงเธอต่อไป?”

ใจของฟางหยิวเต้นแรงมาก ในหัวของเธอก็ดูว่างเปล่า

คําถามของหงหลิวนี้ ไม่ว่าเหยนเฉินจะตอบยังไง ฟางหยวก รู้สึกแย่มากๆ

เหยนเฉินไม่มีทางพูดว่าจะเลี้ยงคู่นอนอย่างเธอต่อหน้าคู่หมั้นของเขา

ฟางหยิวฟังอย่างตั้งใจ ฟังเสียงของชายผู้นั้นที่เป็นดั่ง จักรพรรดิ

“เลี้ยงเธอ? ฉันไม่เคยคิดแบบนั้นมาก่อน ฉันก็แค่ให้เงิน มากกว่านั้นหน่อย ไม่ถือเลี้ยงว่าเลี้ยงหรอก”

ในปากกาบันทึกเสียงมีแค่สองประโยค ไม่มีมากกว่านั้นแล้ว

เธอคิดว่าเธอจะสามารถเรียกได้ว่าเป็นคู่นอนของเขา เธอไม่รู้ อะไรเลยจริงๆ….

อากาศในวันค่ำคืนนี้หนาวมาก หนาวเข้าไปจนถึง ในจิตใจ กายก็หนาว ใจก็เศร้า

วันที่สอง เธอไม่รู้ว่าเธอควรไปจากบ้านพักหลังนี้ยังไงดี

ประโยคสองประโยคจากปากกาบันทึกเสียงมันทำให้เธอนั่ง อยู่บนพื้นทั้งคืน

จนกระทั่งเช้า เธอดูยุ่งเหยิงและไม่มีชีวิตชีวา เมื่อเพื่อนร่วมงานเห็นเธอดูไม่มีชีวิตชีวา จึงพูดถึงเรื่องนัดบอด อีกครั้ง

ฟางหยิวคิดอยู่พักหนึ่ง เมื่อคิดได้ว่าเธอไม่สามารถอยู่กับเหย นเฉินได้ เธอจึงพยักหน้าตอบตกลง

คืนวันนั้น เธอเจอกับชายคนหนึ่งชื่อว่าเย่ ฟางหยิวรู้ว่าชาย คนนี้เป็นอาจารย์สอนอยู่ในมหาวิทยาลัย
ภาพลักษณ์ข้าวและตอนที่หนังดีมาก เพราะคนที่มาทานข้าวภาพยนตร์

ตอนฟางหยิวกลับบ้าน ฟางหยิวกลัวจะสร้างปัญหา เธอให้ดีเยจอดให้เธอลงห่างจากพักไกล

เมื่อเห็นฟางหยวพยายามรักษาระยะห่างระหว่างพวกเขา รู้สึกเสียใจมาก

ฟางหยิวไม่รู้ว่า เธอ นัดบอดกับเขา ซึ่งเขาคนจัดการทุกอย่างเอง

เยสังเกตเธอมาพักความรู้สึกของเขาที่เกิดขึ้นตอนนี้

หยิวใช่คนเซอร์ไพร์ในตอนแต่เมื่อยิ่งมองเธอมีเสน่ห์มากขึ้นจะคิดถึงผู้หญิงที่ดูสงบนี้

เขาชอบแต่ดูเหมือนว่าฟางหยิวจะได้สนใจเขา

เยกกับ หยิว

หยิว ผมเรียกคุณแบบได้ไหมครับ”

ฟางหยิวได้สติขึ้นมา เธอชะงักไป ก่อนที่จะอย่างอ่อนโยน และพยักหน้า
วันนี้เธอดูไม่มีสติเลย ไม่รู้ว่าเธอจะไปเป็นตัวตลกให้ใครมอง หรือเปล่า

เย่ตกใจมาก ก่อนที่เขาจะแสดงออกมาอย่างจริงจัง “หยิว ผมคิดว่าผมหลงรักคุณเข้าเสียแล้ว ไม่ว่าการที่เราพบกันในวันนี้ คุณจะรู้สึกยังไงกับผม ผมหวังว่าคุณจะให้โอกาสผมในการจีบ คุณ ตั้งแต่วันพรุ่งนี้ผมจะไปส่งคุณทำงานนะ ได้ไหมครับ?

หญิงสาวที่ยังดูไม่มีสติ เธอค่อยๆเบิกตากว้างขึ้น ในดวงตา กลมลึกของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจ