ตอนที่ 2 คู่นอนของเขา

ฟางหยิวหยุดหายใจ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเสียใจ สายที่รัดแน่นในหัวใจของเธอก็แตกออกทันที

เขาเป็นประธานบริษัทเรียน เธอจะไปเป็นแฟนของเขาได้ยังไง

กัน?

เธอ….ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย

ในเวลานี้ เธอดูเหมือนจะเข้าใจบางสิ่งบางอย่าง คนที่ใช้เวลา ตลอดทั้งคืนกับเธอเมื่อวานนั้นไม่ใช่เด็กยากจนอีกต่อไป

เหยนเฉินจากไปแล้ว ทิ้งเธอไว้ในบ้านหลังใหญ่คนเดียว

เขาไม่ต้องการให้เธอมาเป็นแฟน แต่ก็ไม่ได้ไล่เธอไป เขาคง อยากรักษาความสัมพันธ์บนเตียงกับเธอไว้

ตำนานที่กล่าวขานถึงบิ๊ก? หรือว่าจะเป็นเพียงคู่นอน

ฟางหยิวรู้ตัวเองดี หลังจากที่คิดทบทวน เธอก็ออกจากบ้าน หลังนี้

เธอเป็นคนจน แต่เธอก็เป็นคนที่มีความคิด

ในห้องทำงานของประธานบริษัทเหยน หลังจากที่ผู้ช่วยได้ยื่น เอกสารให้เขา “เธอจากไปหลังจากที่ทำความสะอาดบ้าน เรียบร้อยแล้ว นี่คือบัตรของคุณ เธอไม่ได้เอาไปด้วย”
เหยนเฉินขมวดคิ้ว ริมฝีปากบางของเขา แสดงให้เห็นถึง ความสงสัย

หญิงสาวที่ไม่ต้องการเงิน? แต่อยากจะเป็นแฟนของเขา

เหอะ… ด้วยเสียงเบาบาง เรียนเฉินพยายามไม่นึกถึงเรื่องคืน นั้น นิ้วมือที่ดูสะอาดเลื่อนดูเอกสารอย่างรวดเร็ว

ทุกวันนี้มีเอกสารมากมายที่รอให้เขาตัดสินใจ เรื่องรักๆใคร่ๆ ของหนุ่มสาวมันทำให้เสียเวลา เขาไม่มีเวลาว่างหรอก

หลังจากที่ประตูที่บ้านพักได้ล็อกไป ฟางหยวก็รู้สึกเสียใจมาก นี่ก็ห้าปีแล้ว กว่าเธอจะหาเขาเจอมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เธอจะ ยอมแพ้ง่ายๆแบบนี้เลยหรอ?

หลังจากที่คิดทบทวนแล้ว เธอยอมทิ้งศักดิ์ศรีของเธอไว้และ

นั่งรอเขาอยู่หน้าประตู

ไม่ว่าจะเป็นแฟนของเขา บิ๊กของเขาหรือว่าจะเป็นคู่นอนของ เขา ขอแค่เพียงได้อยู่ข้างกายเขา แค่นี้ก็ดีมากแล้ว…..

ฟางหยิวคิดเช่นนั้นและทำเช่นนั้น

เมื่อรอ ไม่คิดเลยว่าจะล่วงเลยถึงหกชั่วโมง

เธอสวมชุดสีแดงที่ใส่ในงานเลี้ยงเมื่อวาน นั่งตัวสั่นอยู่ ท่ามกลางสายลมของฤดูใบไม้ล่วง
หลังจากที่เรียนเดินไปงานเลี้ยงเสร็จ ตอนที่กลับไปยังบ้านพัก ก็เป็นเวลาเช้าตรู่แล้ว

“ประธานเทียน คุณเมามากแล้ว ฉันจะช่วยพยุงคุณเข้าไปใน

บ้านนะ” เสียงผู้หญิงที่มีเสน่ห์ดังมาจากที่นั่งคนขับ นั่นคือดาราสาวหน้าใหม่อยู่ เธอสวยและเซ็กซี่มาก อีกทั้งยังมี เสน่ห์มากๆ

ฟางหยิวเห็นรถคันหนึ่งขับเข้าในบ้านพักจากระยะไกล เธอ เห็นซูยูที่สวยงามกำลังกอดชายหนุ่มที่ดูโดดเด่นไว้

เพียงแต่ว่ามันไกลเกินไป เธอไม่แน่ใจว่าผู้ชายคนนั้นคือเรียน

เฉินไหม ที่จริงไม่ใช่ไม่แน่ใจหรอก เธอแค่ไม่อยากยอมรับก็แค่

นั้น

เขาเดินเข้ามาอย่างโซซัดโซเซ

เธอเห็นชูกำลังลูบไล้กล้ามหน้าอกของชายคนนั้น และยัง ปลดเข็มขัดเขาออกอีกด้วย

ถึงแม้ว่าผู้หญิงจะเป็นฝ่ายเสนอตัว แต่เรียนเฉิน….ก็ไม่ได้ปฏิ

เสธ

มันก็เหมือน….เหมือนกับเรื่องเมื่อวาน เหมือนที่เธอกอดเขาไว้ เรียกชื่อของเขา และขอร้องให้เขาไม่จากเธอไปอีก

หลังจากนั้นเธอก็จำไม่ได้ว่าเสื้อผ้าหลุดออกไปได้ยังไง ฟางห ยิวจําไม่ได้เลย เธอจำได้เพียงว่าเหยนเฉินทำให้เธอหลงใหลใน ตัวเขาอย่างบ้าคลั่ง
เธอยิ้มเยาะเย้ยให้กับตัวเอง ความขมขื่นที่มีอยู่ในใจ ดวงตา ร้อนผ่าว เหมือนมีอะไรบางอย่างจะไหลออกมา แต่ก็กลั้นไว้อย่าง สุดความสามารถ

เมื่อเห็นว่า กำลังทำอะไรกับชายที่รักของเธอ ฟางหว พยายามกลืนความคมขึ้นลงไป และพูดออกมาอย่างอ่อนโยนว่า “เฉิน ที่พูดตอนเช้า? ยังนับอยู่ไหม?”

ในหมู่บ้านพักของคนรวย ในเวลานี้ ไม่มีคนอยู่เลย

จู่ๆก็มีเสียงของหญิงสาวโผล่ออกมา ทำให้หันไปมองฟาง หยิวที่อยู่ด้านหลังด้วยความตกใจ ดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วย ความเกลียดชัง

เรียนเฉินเงยหน้าขึ้นมองไปยังเธอ และซูซูก็มองไปที่เธอ เหมือนกัน

ฟางหยิวรู้สึก โกธรมาก ผมที่ยาวสลวยโดนลมพัดจนยุ่งเหยิง

เธอมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก

ในค่ำคืนที่มืดสนิท ผิวของหญิงสาวสว่างมาก ชุดสีแดงนั้น ทำให้เธอดูสวยมาก ดวงตาคู่นั้นดูเหมือนจะเปื้อนหมึกสีดำและ เป็นสีนําที่เปร่งประกาย

ดวงตาคมของเหยนเฉินมองไปที่เธอ เขารู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ สวยกว่าตอนกลางวันหลายเท่า

เขาที่โดนลูบไล้จากซูยู่ แต่ก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับ จู่ๆก็มี ความรู้สึกขึ้นมา