เงินอุดหนุนหมื่นล้านเว้นแต่ฉันมี

บทที่ 12 สร้อยข้อมือลูกประคำ



บทที่ 12 สร้อยข้อมือลูกประคำ

บทที่ 12 สร้อยข้อมือลูกประค่า

เมื่อเปรียบเทียบกับสาวสวยอันดับหนึ่งของเมืองไป๋เหอแล้ว จาง เช่นก็เป็นเพียงสาวสวยให้ห้องเรียนเท่านั้น เหมือนกับไก่ได้เจอ กับหงส์ ทำให้ออร่าของเธอเมื่ออยู่เบื้องหน้าของโจวซีหงเลือน หายไป

ไปรถผมไหมครับ ? “เฉินห้าวถามขึ้น

“ได้ “โจวซีถงพยักหน้า ครั้งนี้คนขับรถของเธอมาส่ง เธอตั้งใจ ที่จะนั่งรถของเฉินห้าวเพื่อไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง

ดังนั้นหนุ่มหล่อสาวสวยคู่นี้จึงขึ้นนั่งบนรถลัมโบร์กินีของเฉิน

ห้าว

“เฉินห้าว ทำไมคุณถึงได้ใจร้ายกับฉันนัก ! “จางเช่นยังคงวิ่ง ตามรถคันนั้นอย่างไม่ยอมแพ้

เฉินห้าวเลื่อนกระจกหน้าต่างรถลง พลางพูดทิ้งไว้ประโยคหนึ่ง ว่า : “เพราะอะไรเธอน่าจะรู้ดีนะ จำประโยคนี้ไว้ให้ดี ๆ ล่ะ ทั่ว หล้าใต้ฟ้ามีประโยคหนึ่ง ว่า เมื่อวานคณไม่สนใจในความรัก ของผม วันนี้ก็ให้คุณเอื้อมไม่ถึง ! ”
เมื่อพูดจบลัมโบร์กินีก็เร่งความเร็ว และไม่กี่วินาทีต่อมา แสงไฟ หลังรถก็หายไปจากสายตาของทุกคน

“เชดดด! นโจวซีถงไม่ใช่เหรอ ? คิดไม่ถึงเลยว่าจะนั่งรถของ เฉินห้าว เฉินห้าวเจ๋งสุดๆ แม้แต่สาวงามอันดับหนึ่งของเมืองก็ สามารถคว้าไว้ในมือได้ ! ”

หวังเฉียงและเพื่อนร่วมชั้นแต่ละคนต่างตกอกตกใจ นี่ถือว่าเป็น ข่าวใหญ่ข่าวหนึ่งเลยทีเดียว เฉินห้าวไม่เพียงแต่มีเงินแล้วยังมี วาสนากับผู้หญิงอีก แฟนเก่ามาขอคืนดี แต่เขากลับพาโจวซีถง นั่งรถจากไป ทำให้เพื่อนร่วมชั้นรู้สึกทั้งอิจฉาและริษยา

ขณะขับรถเฉินหาวเปิดกระจกหน้าต่างรถออก ลมยามค่าคืนพัด ผ่านใบหน้า ช่างสดชื่นเย็นสบาย มีความสุขอย่างอธิบายไม่ได้ อีกทั้งเบาะนั่งผู้โดยสารที่อยู่ข้างๆ ยังมีสาวสวยอันดับหนึ่งของ เมืองนั่งอยู่ อยู่ ๆ ความรู้สึกโรแมนติกก็ปรากฏขึ้น

และในเวลานี้ โจวซีถงก็หยิบบัตรออกมาใบหนึ่งพลางพูดขึ้น ว่า : “นี่คือบัตรสมาชิกVIPของบริษัทโจวซื่อ ในนี้มีวงเงินที่ สามารถใช้ได้ฟรีอยู่ 2ล้านหยวน สามารถใช้จ่ายกับร้านในเครือ ของบริษัทโจวซื่อ มีส่วนลดพิเศษให้ และยังมีบริการส่งถึงบ้าน รวมไปถึงบริการคืนหรือเปลี่ยนสินค้าฟรี ถือซะว่านี้เป็นของขวัญ แทนคําขอบคุณจากฉันก็แล้วกัน”
“ขอบคุณ ผมขับรถอยู่ไม่ค่อยสะดวก คุณวางไปตรงนั้น เถอะ”เฉินห้าวรับไว้ด้วยสีหน้าท่าทางที่เรียบเฉย ตอนนี้เขาไม่ได้ ขาดเหลือเรื่องเงิน ไม่ได้ต้องการบัตรVIPใบนี้สักเท่าไหร่ รับไว้ก็ เพียงต้องการรักษาหน้าสาวสวยคนนี้ก็เท่านั้น

โจวซีถงมองเฉินห้าวด้วยความอยากรู้อยากเห็น เธอมองผู้ชาย คนนี้ไม่ออกเลยจริงๆ

เมื่อเห็นบัตรสมาชิกVIPอยู่ตรงหน้า ซึ่งเป็นบัตรที่ไม่ทำให้กับ คนภายนอก ส่วนใหญ่ใช้มอบเป็นของขวัญ แต่เฉินห้าวรับไว้ด้วย สีหน้าเรียบเฉย ใบหน้าไม่มีความปีติดีใจอยู่เลยแม้แต่น้อย

ถ้าหากเฉินห้าวเป็นลูกเศรษฐีที่ร่ารวยไม่ขาดเหลือเรื่องเงิน การ ตอบสนองแบบนี้ถือเป็นเรื่องปกติ แต่ว่าเมื่อตอนบ่าย โจวซีถง ได้ให้คนไปสิบประวัติของเฉินห้าว พบว่าเมื่อก่อนเขาเป็นเพียง วัยรุ่นที่เยาวชนที่ว่างงาน มีหนี้นอกระบบเป็นจำนวนมาก ช่างไม่ สอดคล้องกับคนในตอนนี้เลยแม้แต่น้อย

เฉินห้าวไม่ใช่คนร่ำรวย แต่ตอนนี้กลับใส่นาฬิกาปาเต๊ะรุ่นลิมิเต็ด อิดิชั่น ขับรถสปอร์ทลัมโบร์กีนี ราคากว่า 6,000,000 หยวน เป็น อะไรกันแน่ที่ทำให้จู่ ๆ เขาเปลี่ยนแปลงได้มากขนาดนี้ ? หรือว่า เป็นลูกเศรษฐีของตระกูลหนึ่งที่ออกมาออกมาสัมผัสชีวิตโลก ภายนอก ?
โจว ถงมีความอยากรู้อยากเห็นในตัวของเฉินห้าวมากขึ้นเรื่อย

“เขาเป็นผู้ชายที่น่าสนใจและแปลกประลาดคนหนึ่ง โจวซีถงพูด ขึ้นในใจ

ในเวลานี้เฉินห้าวถามเธอว่า : “จะไปที่ไหน ? ”

“ไปร้านๆ หนึ่งเป็นเพื่อนฉันหน่อย OKไหม ? “โจวซีถงถาม

“ได้แน่นอน”เฉินห้าวขับรถไปตามที่อยู่ที่เธอยื่นให้

เมื่อถึงสถานที่แห่งนั้น เฉินห้าวจึงพบว่ามีร้านข้างทางร้านหนึ่ง ชื่อว่า “ร้านพระพุธกับชะตา”เฉินห้าวพบว่ามีร้าน ๆ หนึ่งตั้งอยู่ริม ถนนในชุมชนซอมซ่อ เป็นร้านที่ขายของเกี่ยวกับศาสนาพุทธ เช่น จีวร พระพุทธรูป เป็นต้น

“แม่ของฉันนับถือศาสนาพุทธ หลังจากที่ท่านได้สติ ท่านก็บอก ว่าพระพระโพธิสัตว์ที่นี่ศักดิ์สิทธิ์ จึงทำให้ท่านได้สติขึ้นมา ท่าน ฝันเห็นสร้อยข้อมือลูกประคำเส้นหนึ่ง ฉันก็เลยจะมาซื้อสร้อยข้อ มือลูกประคําให้กับท่าน”โจวซีถงบอกกล่าวถึงจุดประสงค์ของการ มาที่นี่

ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง เฉินห้าวไม่ได้พูดอะไรออกมา แล้วเดินเข้าไปในร้านเล็ก ๆ นั่นเป็นเพื่อนเธอ

เถ้าแก่ของร้านนี้เป็นชายวัยกลางคนรูปร่างอ้วนท้วน ใบหน้ายิ้ม กริ่ม หากสวมจีวร ก็คงจะเหมือนกับพระสังขจาย

“เถ้าแก่ ฉันอยากจะซื้อสร้อยข้อมือลูกประคำสักเส้น”โจวซีถง พูดขึ้น

“มีหลายเส้น คุณลองเลือกดูได้เลยครับ”เถ้าแก่หยิบสินค้าตัว โชว์ออกมา2-3เส้น ดูเหมือนว่ามีสร้อยข้อมือที่ทำจากวัสดุทุก รูปแบบ สามารถเห็นความแตกต่างของเกรดแต่ละเส้นได้อย่าง ชัดเจน

บางเส้นทําจากไม้หยาบ ๆ ดูก็รู้ว่าผ่านการทาสี ราคาก็คงจะ ประมาณ10กว่าหยวนเท่านั้น

แต่สร้อยข้อมือที่เถ้าแก่แนะนำหลักๆ 2-3 เส้นดีขึ้นมาหน่อย ลวดลายก็งดงาม ราคามีตั้งแต่หลักพันถึงหลักหมื่นหยวน

ในนั้นมีสร้อยข้อมือลูกประคำอยู่เส้นหนึ่ง ราคา88888 หยวน เป็นชิ้นที่แพงที่สุด อิงจากที่เถ้าแก่พูด สร้อยข้อมือเส้นนี้ทำจาก ไม้กฤษณา ผ่านการปลุกเสกจากพระเถระผู้ใหญ่ของวัดเส้าหลิน มีความศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างมาก
แต่โจวซีถงไม่ถูกใจ หลายปีมานี้เธอกับแม่ของเธอได้ซึมซับ ความรู้เกี่ยวกับศาสนาพุทธอยู่บ้าง เธอไม่ได้สนใจราคา แต่ว่า สร้อยประคำเส้นนี้ไม่ได้ดีเหมือนที่เถ้าแก่วัยกลางคนคนนี้พูด เพียงแต่เป็นลูกประคำที่ละเอียดประณีตเท่านั้น ยังไม่ใช่แบบที่ เธอต้องการ

“มีที่ดีกว่านี้อีกไหม ? “โจวซีถงวางสร้อยเส้นนั้นลงพลางถามขึ้น

“ไม่มีแล้วครับ ร้านของผมขึ้นชื่อว่าเป็นร้านที่ดีที่สุดของมณฑล นี้แล้วครับ ถ้าคุณหาซื้อที่นี่ไม่ได้ ไปหาซื้อที่อื่นก็ไม่ได้เหมือน กันครับ ของที่เกี่ยวกับความเชื่อทางพระพุทธศาสนา ต้องมี ใจศรัทธา พระพุทธเจ้าถึงจะปกป้องคุณ”เถ้าแก่เริ่มล้างสมอง คะยั้นคะยอ อยากที่จะให้โจวซีถงซื้อลูกประคำเส้นนี้

โจวซีถงลังเลว่าจะลดมาตรฐานแล้วซื้อสร้อยข้อมือเส้นนี้ดีไหม

ทุกอย่างอยู่ในสายตาของเฉินห้าว เขาแอบหยิบโทรศัพท์ขึ้น มาแล้วค้นหาคำว่า “ลูกประคำไม่นานก็มีข้อมูลเกี่ยวกับสินค้านี้ มากมาย

สร้อยข้อมือลูกประคำที่มีส่วนผสมของพระบรม สารีริกธาตุ (ผ่านการการเบิกเนตรแล้ว) ราคาขาย 960,000หยวน ราคาหลังใช้เงินอุดหนุน 1.01 หยวน


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ