บทที่ 15 รากฐานตระกูลจิน
เวลาพลบค่ำ คฤหาสน์ตระกูลจิน!
ในห้องโถงที่เคร่งขรึมและสวยงามตระการตาของตระ กูลจิน บุคลากรที่เป็นกลางของตระกูลจินทั้งหมดนั่งอยู่ ในห้องโถง ส่วนจินเจิ้งหลงก็นั่งอยู่ที่บัลลังก์มังกรทอง ของตัวเอง ดวงตาที่มืดมนและเย็นชาจ้องไปที่ทางเข้า หลักของคฤหาสน์ตระกูลจิน!
วันนี้ เขาตั้งใจคลุมเสื้อคลุมตัวเองที่เป็นผู้นำของตระกูล จินภาพของเสือที่ประมาทกำลังลงจากภูเขา เป็นภาพที่ น่าทึ่งมาก!
บูมบูมบูม!
ท้องฟ้าเต็มไปด้วยฟ้าร้อง ฝนที่ตกกระหน่ำปกคลุมไป ทั่วทั้งเมืองซูหาง! คฤหาสน์ตระกูลจินอยู่ท่ามกลางสาย ฝนมองลงจากที่สูง เต็มไปด้วยความไร้ขอบเขตและ หนาวเย็น!
สีท้องฟ้าที่มืดเทา ทำให้ระยะภายในสิบไมล์ ปกคลุม เต็มไปด้วยความหนาวเย็นของการฆ่า
ฟ้าแลบสองสามดวง แวบออกมาจากอากาศบางๆ ส่อง สว่างทั่วทั้งคฤหาสน์ตระกูลจิน! คุณท่านของตระกูลจิ นทั้งหมด นั่งอยู่ในห้องโถงด้วยสีหน้าที่เย็นชาทั้งหมด เหมือนดั่งคนชั่วร้ายที่รับผิดชอบชีวิตและความ ตาย! สายตาของทุกคน ทั้งหมดจ้องไปที่ทางเข้าหลัก!
วันนี้ เป็นวันของความเป็นความตายของตระกูลจินและ เซียวจ้าน!
ต่าต่าต่า!
เสียงของเม็ดฝนตกลงมาในแอ่งน้ำบนพื้น กลายเป็น เสียงกล่องในสนามรบ ฟังแล้วทำให้ใจคนรู้สึกอารมณ์ เสีย! ออร่าแห่งการสังหารพลุ่งพล่านไปทั่วร่างกาย!
ทั่งทั้งคฤหาสน์ตระกูลจินและทางเข้าหลัก มีระยะทาง หนึ่งร้อนเมตร มีหม้อต้มทองสัมฤทธิ์ขนาดใหญ่อยู่ตรง กลาง และในเวลานี้ ทั่วทั้งหม้อต้มทองสัมฤทธิ์เต็มไป ด้วยน้ำฝน! ฝนตกใส่ในหม้อต้มทองสัมฤทธิ์แล้ว ได้ เปล่งเสียง “ตงตงตง”ออกมา วิญญาณที่น่าตกใจ!
“แป๊ะ! แป๊ะ! แป๊ะ! ”
เสียงของเท้าที่เหยียบบนน้ำฝน ในขณะนี้ลอยมาจาก ทางเข้าหลักของคฤหาสน์ตระกูลจิน เป็นจังหวะ ราวกับ ว่ามีเจตนาฆ่าทะยานขึ้นฟ้า ดังห้องไปทั่วทั้งคฤหาสน์ ตระกูลจิน!
ในสายตาที่พร่ามัวของทุกคน มองไปที่สุดทางยาว ใต้ ประตูหินที่ทางเข้าหลัก ร่มสีดำหลายคันปรากฏขึ้น กัน น้าฝนไว้ และยังปิดกั้นการมองเห็น!
จากนั้น ร่างฆาตกรรมหลายคน ค่อยๆปรากฏอยู่ที่ใต้ ร่ม ทั้งหมดแต่งกายเรียบร้อยมาก ทั้งหมดเจตนาฆ่า เดือดดาล ปั่นป่วนสิ่งที่อยู่รอบๆทั้งหมด!
“มาแล้ว! ” จินเจิ้งหลงที่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกรทอง มือ ทั้งคู่จับไปที่ราวหัวมังกรอย่างแน่น ในสายตาสะท้อน ความหนาวเหน็บเย็นชาออกมา!
ป้าบ!
จินไท่ที่ทั่วร่างเต็มไปด้วยเลือด ถูกหลงอู่โยนไป ท่ามกลางสายฝนโดยตรง น้ำฝนที่โปรยปราย ตีไปบน ร่างกายของจินไท่ที่กำลังจะตาย แสบไปทั่วบาดแผลบน ตัวของเขา!
“อ๊ากอ๊ากอ๊าก! พ่อ……พ่อ ช่วยผมครับพ่อ! ฆ่าพวก เขา! ต้องฆ่าพวกเขา! ลูกถูกทำลายแล้ว! ทำลาย แล้ว! ! ! ” จินไท่นอนอยู่ท่ามกลางสายฝนที่น้ำผสม กับเลือด แขนขาถูกตัดหมด ตะโกนใส่ร่างที่นั่งอยู่บน บัลลังก์มังกรทองในห้องโถง!
“ป้ง! ”
เซียวจ้านใช้เท้าเหยียบไปที่หลังของจินไท่ สายตาถูก ครอบง่าด้วยความโกรธ!
“อ๊าก! เซียวจ้าน! นายตายแน่! ที่นี่คือตระกูลจิน! เป็นบ้านของฉัน! พ่อฉันคือจินเจิ้งหลง! นี่นายเป็น คนเข้ามารุณหาที่ตายเอง! พ่อของฉันต้องฆ่าหั่นศพ ของนายด้วยตัวเองแน่! และยังมีเจียงอโหรว! ฉัน จะเหลือลมหายใจสุดท้ายของนายไว้ ต่อหน้านาย จะ ทารุณเจียงอวี่โหรวอย่างหนัก โดยเฉพาะไอ้เด็กเวร นั้น! ถ้ารู้แต่แรก ตอนนั้นฉันก็จะสั่งคนชนเธอให้ตายไป เลย! ! ! *
ในขณะนี้จินไท่ได้เสียงแหบกรีดร้องอยู่
แต่ว่า เซียวจ้า แค่ออกแรงใต้เท้าเล็กน้อย ก็ได้ยิน เสียงกระดูกที่แตกร้าว!
“อ๊ากอ๊ากอ๊าก! เจ็บ! เจ็บเจ็บเจ็บ! พ่อ รีบช่วยผม เร็วหน่อย… จินไทกรีดร้องโหยหวนอยู่ รู้สึกได้เลยว่า หน้าอกของตัวเอง ตอนนี้ถูกบีบจนใกล้แตกระเบิดแล้ว!
แต่ในสายตาเซียวจ้านนั้น ไม่มีจินไท่นานแล้ว! ดวงตา ทั้งคู่ของเขาจ้องไปที่จินเจิ้งหลงที่เดินลงมาจากบัลลังก์ มังกรทอง!
“เซียวจ้าน! ต้องยอมรับเลยว่า นายมีความกล้ามาก! กล้าบุกคฤหาสน์ตระกูลจินกับคนแปดคน! นายรู้หรือ ไม่ นายมันเป็นแมลงเม่าที่สู้กับไฟอย่างไม่ต้องสงสัย หา ที่พินาศเอง! ฉันให้เวลานายสามนาที ปล่อยลูกชาย ของฉัน! จากนั้น คุกเข่าลง! รอความโกรธของตระกูล จินเรา! ” จินเจิ้งหลงกรีดร้องทีหนึ่ง เสียงดังระฆัง สั่น สะเทือนทั่วทั้งคฤหาสน์มีเสียงสะท้อนกลับไม่หยุด!
เซียวจ้านหัวเราะเยาะเย้ยไปทีหนึ่ง ดวงตาที่หยิ่งผยอง จ้องไปที่จินเจิ้งหลง รวมทั้งบุคลากรที่เป็นกลางของ ตระกูลจินที่โกรธแค้นอยู่ด้านหลัง กล่าว “จินเจิ้งหลง คุณลืมแล้วเหรอ วันนี้ ฉันมาทวงหนี้จากตระกูลจินของ คุณ! ความเจ็บปวดที่เข่อเข่อและเจียงอวี่โหรวได้รับ บวกกับการเสียไปทุกอย่างของเขือเข่อ! ฉันต้องทวงคืน จากตระกูลจินกลับมาให้หมดด้วยมือของฉันเอง! ! ! ”
“ได้! หยิ่งผยองมาก! ” จินเจิ้งหลงตะโกนอย่างรุนแรง ว่า “แต่ว่า พึ่งแค่พวกนายไม่กี่คน มันยังไม่พอ!”
“เป๊ะเป๊ะเป๊ะ!”
จากคำพูดของจินเจิ้งหลงสิ้นสุดลง รอบๆทั้งคฤหาสน์ ทันใดนั้นก็มีผู้ต่อสู้ใส่สูทสีดำนับพันพุ่งออกมา! เสียง ฝีเท้าในท่ามกลางสายฝน เชื่อมต่อเป็นหนึ่งเดียวกันดังเหมือนเสียงปืนที่หนาแน่นในสนามรบ
คนพวกนี้ มือมีอาวุธมีดยาวและแท่งเหล็กทั้งหมด! พวกมันเหมือนตกแตนสีดำ ขณะนี้ก็ล้อมรอบทั่วทั้ง คฤหาสน์ตระกูลจินไว้น้ำก็ไหลออกไม่ได้!
ทุกที่ที่สะดุดตา เต็มไปด้วยร่างสีดำ แรงอาฆาตแต่ละ คนทะยานฟ้า! พวกมีดยาวและแท่งเหล็กที่ส่องแสง น้ำ ฝนตีใส่บนนั้น ฉีกขาดออกจากกันโดยตรงเลย!
และในขณะเดียวกัน รูปร่างหลายสิบด่านที่ไม่เหมือน กัน ออกมาจากด้านหลังของจินเจิ้งหลง สายตาของพวก เขาเย็นชา ดั่งมัจจุราชที่เดินลงมาจากสนามรบ รักษา การณ์อยู่ข้างจินเจิ้งหลง!
ลำพังแวบแรกที่พวกเขาออกมา ลมหายใจของคนเหล่า นั้นที่พามาด้วย มันเกินกว่าผู้ต่อสู้นับพันนั้นแล้ว!
นักฝีมือ!
นักฝีมือที่ถูกปลุกฝั่งโดยตระกูลจิน!
เชี่ยวชาญในภารกิจที่อันตรายอย่างยิ่งบางอย่าง ทั้งหมดเป็นลูกศิษย์บ้าคลั่งที่ฆ่าคนแบบไม่กะพริบตา เลย! ตัวคนเดียวสามารถแทนหลายสิบคนได้! เลือด สดที่ติดในมือของพวกเขา ไม่รู้ว่าเท่าไหร่แล้ว!
“นายดูสิ! นี่ก็คือรากฐานของตระกูลจินเรา! นายคิด ว่า ลำพังแค่นายเก้าคน สามารถพุ่งออกไปจากคนนับ พันคนที่ล้อมรอบนี้ไหม? ” จินเจิ้งหลงกล่าวด้วยความ โกรธอยู่!
ตระกูลจินที่มีบอดี้การ์ดนับพันคน และยังมือนักฝีมือนับ หลายสิบล้านหรือหลายร้อยล้านที่ตระกูลเจียงปลูกฝัง! จินเจิ้งหลงไม่มีความกลัวเลย! อยู่ในพจนานุกรมของ เขา ก็ไม่มีคำว่าแพ้!
วันนี้ เป็นโอกาสที่ดีที่สุดสำหรับตระกูลจินที่จะสร้าง ความหวาดกลัวให้กับเมืองซูหาง
เขาจะใช้โอกาสนี้ เชือดไก่ให้ลิงดู! ให้ทุนคนในเมืองซู หางดูไว้ว่า ตระกูลจินเขา เป็นเจ้าเหนือหัวตลอด! ไม่มี ใครเป็นศัตรูได้!
“ฮ่าฮ่าฮ่า! นายตายแน่! ตายแน่นอน! ตระกูลจินเรา จะยืนอยู่บนสูงสุดของเมืองซูหาง! พวกนี้ก็คือนักฆ่ามือ เหล็กที่ตระกูลจินปลูกฝังออกมา! ถึงแม้จะโจมตีพร้อม กันหลายสิบคน! ก็จะถูกพวกเขาฆ่าตายหมด! เซียว จ้าน นายตายแน่! รีบปล่อยฉันไป!” จินไท่หัวเราะ อย่างบ้าคลั่ง เหมือนได้เห็นความหวังที่จะรอด!
สายตาเซียวจ้านเย็นชา มองไปที่นักฝีมือสิบกว่าคนที่อยู่ข้างจินเจิ้งหลง!
แน่นอน จากดวงตาและศักยภาพของพวกเขาก็ดูออก เป็นกลุ่มสิ้นชีวิตทั้งหมด มีความสามารถหน่อย! แต่ว่า แค่นี้ยังไม่เพียงพอ! จากที่เซียวจ้านดู ก็แค่การดำรงอยู่ ของมด!
ไม่เพียงเฉพาะที่เป็นเขา หลงยีถึงหลงปาก็ไม่ได้เห็น คนพวกนี้อยู่ในสายตา
“เซียวจ้าน! ปล่อยลูกฉัน! คุกเข่าลงมารับความ โกรธของตระกูลจินเรา! ! ! ” จินเจิ้งหลงโบกแขนเสื้อ ยื่นมือคำรามชี้ไปที่เซียวจ้านตะโกนกล่าว!
จากนั้น มุมปากของเซียวจ้านกระตุกขึ้น หลังจากนี้ ขา ขวายกขึ้นอย่างช้าๆ ป้ง เขาได้ถีบจินไท่ไปอยู่ที่ใต้เท้า ของจินเจิ้งหลง!
“ปล่อยเขา แล้วยังไง? ” เซียวจ้านกล่าวอย่างเย็นชา!
“อ๊าก! ” ขณะนั้น จินไท่กรีดร้องทีหนึ่ง ซี่โครงที่ หน้าอกหน้าท้องหักทั้งหมด ก็นอนอย่างนี้อยู่หน้าจินเจิ้ง หลง ในปากมีเลือดไหลออกนับไม่ถ้วน ยื่นมือที่สั่น ไป จับร้องเท้าหนังของจินเจิ้งหลงไว้ ร้องโอดโอยว่า….….…. พ่อ…แก้แค้น……..แทนผม! ”
จินเจิ้งหลงที่เฝ้าดูจินไทที่นอนจมกองเลือดที่อยู่ตรงหน้า ตาทั้งคู่เป็นสีแดงทันที! เขาเต็มไปด้วยความอยากฆ่า มือทั้งสองสั่นไม่หยุด ตะโกนกล่าว “…..ไปเอ๋อร์! ไท่เอ๋ อร์ของฉัน! อ๊ากกก! ฆ่า! ฆ่าพวกเขาให้หมด! อย่าเหลือแม้แต่คนเดียว! ! ! “
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ