ตอนที่ 1 งั้นผมนอนกับคุณก็ได้

ฉันกับสามีแต่งงานกันมาได้สามปีแล้ว แต่ก็ไม่มีลูก เหตุผลง่ายมาก เพราะว่าก่อนหน้านี้เขาได้รับบาดเจ็บ จากอุบัติเหตุรถยนต์ทำให้ไม่สามารถมีลูกได้ และไม่ สามารถมีชีวิตเหมือนสามีภรรยาคู่อื่นๆได้ ฉันแต่งงาน กับเขาก็เหมือนเป็นแค่เครื่องประดับของเขาเท่านั้น จะ มีลูกได้ยังไงกันล่ะ

เรื่องนี้มีแต่ฉันกับสามีเท่านั้นที่รู้ แม้แต่แม่สามีก็ยัง ไม่รู้เรื่องพวกนี้ จึงเอาแต่พูดซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าฉันเป็นแม่ ไก่ที่ออกไข่ไม่ได้ แถมยังบอกว่าฉันเป็นภรรยาที่ไม่ได้ เรื่อง คำไหนที่แย่ เธอพูดออกมาหมด

เหอะเหอะ ถ้าเกิดว่ามีลูกได้ ภรรยาคนเก่าของเขาก็ คงมีให้ไปแล้วสิ

เขามีลูกไม่ได้ แม้แต่มีอารมณ์ยังไม่ได้เลย เขาลงไม้ ลงมือกับฉันทุกวันเพื่อที่จะปลดปล่อยกามอารมณ์ของ ตัวเอง ฉันได้แต่กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ร้องออกมาเลยสัก

แต่ความทุกข์นี้มีแต่ตัวฉันเองเท่านั้นที่รู้ ฉันไม่เคย รู้สึกอะไรกับเขาเลยแม้แต่น้อย ที่ต้องแต่งงาน ก็เพราะ ว่าโดนบังคับ

ทำไมฉันถึงต้องมีชีวิตแบบนี้งั้นเหรอ? ทำไมฉันต้อง ถูกแลกทั้งชีวิตของตัวเองเหมือนสิ่งของ? แต่พอฉัน นึกถึงภาพของพ่อฉันที่นั่งคุกเข่าขอร้องฉัน น้ำตามันก็ไหลออกมา ภาพแม่ของฉันที่ยืนนิ่งเงียบไม่พูดอะไร ทำให้ฉันรู้ว่า ที่พ่อยกฉันให้แต่งงานกับคุณภูษิต เหตุผล ง่ายนิดเดียว ก็คือต้องการเอาอกเอาใจเขานั่นแหละ ไม่ ว่าฉันจะพยายามถามแค่ไหน พวกเขาก็ไม่ยอมตอบ จึง ต้องจําใจแต่งงานกับเขา

เพื่อครอบครัวแล้ว ฉันจึงไม่มีสิทธิเลือก

ฉันมีชีวิตอยู่แบบนี้มาสามปีแล้ว แม้แต่ตอนที่เขา ทำร้ายฉัน ฉันยังไม่คิดอะไรทั้งนั้น ไม่ว่าจะทั้งร่างกาย และจิตใจของฉันมันรู้สึกตายด้านไปหมด แต่ตอนนี้ เรื่องที่น่าตลกที่สุดเกิดขึ้นแล้ว อยู่ๆเขาก็บังคับให้ฉันมี ลูก!

“ยังไงพวกเราก็ต้องมีลูกให้ได้! ห้ามให้ใครรู้เด็ดขาด ว่าฉันมีลูกไม่ได้ โดยเฉพาะลิปปกร! เธอต้องมีลูกให้ ฉัน!” ภูษิตดวงตาแดงก่ำ จ้องหน้าฉันเหมือนคนเป็น โรคประสาท

ฉันหัวเราะหึหึอย่างเย็นชา แล้วก็เช็ดเลือดที่มุมปาก จากการที่พึ่งโดนเขาทำร้ายเมื่อกี้นี้ “จะมีได้ยังไง? น้อง ชายของคุณมันตายด้านไปนานแล้ว หรือถ้ามีได้จริงๆ ภรรยาเก่าของคุณทั้งหลายคงไม่พากันออกนอกลู่นอก ทาง สวมเขาให้คุณแบบนี้หรอก!”

“หุบปาก!” ภูษิตโมโห แล้วก็ตบหน้าเธอฉาดใหญ่

หลังจากได้รับความเจ็บปวดที่เขามอบให้ ฉันก็มอง เขาด้วยสายตาเคียดแค้น แล้วก็หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง

“โอ้ย ฮ่าฮ่า! ขันทีอย่างคุณ อยากจะมีลูก! ตลกซะ ไม่มี!” ฉันยืนพิงกำแพง หัวเราะจนตัวสั่น ในเมื่อเขาทำ แบบนี้ฉันก็ไม่กลัวหรอกนะ ไม่ยังงั้นชีวิตของฉันมันจะ ไปสนุกได้ยังไงล่ะ? บางทีฉันก็คิดนะว่า เขาน่าจะตีฉัน ให้ตายไปเลย ฉันจะได้หลุดพ้นจากปัญหาพวกนี้สักที

เสียง”เพล้ง” ดังขึ้น แจกันดอกไม้ถูกเขาปัดลงบนพื้น จนแตก ภูษิตเสียสติไปแล้ว “ไม่ได้ เธอต้องมีลูกให้ได้ ห้ามให้คนอื่นรู้เด็ดขาดว่าฉันมีลูกไม่ได้! ใช่ ขอแค่เธอ มีลูกมาให้ฉัน ไม่ว่าจะเป็นลูกของใครก็ตาม! ใช่ ผู้หญิง ต่ำต้อยอย่างเธอก็คงอยากจะไปหาผู้ชายข้างนอกอยู่ แล้ว! ใครก็ได้ทั้งนั้น แม้แต่คนข้างถนนก็ได้! ถือว่าฉัน ขอ!”

“คุณพูดว่ายังไงนะ?” เขาให้ฉันไปทำแบบนั้นกับคน อื่นเนี่ยนะ! ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกโมโหขึ้นมา “คุณเห็นฉัน เป็นตัวอะไร จะทำอะไรก็ได้ขนาดนั้นเลยเหรอ?”ภูษิต ไม่ได้เห็นค่าเธอเลยแม้แต่นิดเดียว เขาแค่เห็นฉันเป็น สิ่งของของเขาเท่านั้น จะทำยังไงกับฉันก็ได้ ความเป็น คนของฉัน เกียรติยศของฉันในสายตาเขาแล้วนั้น ไม่มี เลยแม้แต่นิดเดียว

“พูดจาอะไรไร้สาระ! ฉันให้เธอทำอะไร เธอก็แค่ต้อง ทำตามนั้น!”ท่าทางบ้าคลั่งของภูษิตนั้นทำให้ฉันหมด โอกาสที่จะเถียงอะไรออกไป หน้าตาโหดร้ายทารุณ ของเขาทำให้ฉันรู้สึกขยะแขยง
ช่างน่ารังเกียจเสียจริง ชีวิตของฉัน

ฉันหัวเราะอย่างเย็นชาแล้วพูดกับภูษิตว่า “คุณอย่า เสียใจภายหลังแล้วกัน” แล้วก็ลุกขึ้น แต่งหน้าแต่งตัว แรงๆเผยเสน่ห์ของตัวเองออกมา

ฉันเกลียดชังทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่รอบตัวฉันตอนนี้ แต่ ฉันก็ไม่มีอำนาจที่จะทําอะไรได้ ในใจมีแต่ความอยาก จะแก้แค้น ในเมื่อฉันตัดสินใจแล้วก็จะถอยหลังกลับไม่ ได้เด็ดขาด

ถนนตรงแถวผับคึกคักมาก มีแต่คนเดินไปเดินมาเต็ม ไปหมด ดูเหมือนว่าการจะมาหาคู่ขาที่นี่คงจะเป็นเรื่อง ปกติ ฉันแต่งหน้าหนาๆเพื่อปกปิดความขี้อายของตัวเอง เสแสร้งว่าตัวเองเชี่ยวชาญเรื่องนี้ แล้วก็เดินไปหยุดอยู่ ที่ข้างๆผู้ชายคนนึง

เขาขยับตัวไปตามจังหวะเพลง ไหล่กว้างๆ แสงไฟ กระพริบทำให้เห็นภาพของเขาเป็นแว๊บๆ เขาหลับตาอยู่ แต่กลับดูเซ็กซี่มาก

ร่างกายของชายหนุ่มคนนี้ ดูแข็งแรงกำยำ ไม่เหมือน กับนายภูษิตที่เหมือนกับคนตายยังไงยังงั้น

“คุณคะ ไปต่อไหม?” ฉันกำมือแน่นด้วยความตื่นเต้น ฉันไม่สามารถเห็นหน้าเขาได้ชัดภายใต้แสงไฟสลัว แบบนี้

เขาหยุดนิ่ง แล้วก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมา ท่าทางของเขาดูเซ็กซี่มาก

ดูก็รู้ว่าเขาเมาแล้ว เขาโน้มตัวลงมากระซิบที่ข้างหูฉัน ว่า “ไปต่อ? ไปต่ออะไร?”

“ไปต่อที่ห้องไง” ฉันตอบ

“ฮ่าฮ่า” เขาหัวเราะพลางเงยหน้าขึ้นมา

ผู้ชายคนนี้ รอยยิ้มเต็มไปด้วยความดูถูก เขาเลิกคิ้ว ขึ้น นัยน์ตาเขาเหมือนเหว ที่พร้อมจะดึงดูดคนให้ตกลง ไปได้ภายในพริบตาเดียวเท่านั้น

ฉันหายใจเข้าลึกๆ ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า ผู้ชายคนนี้ หล่อมากจริงๆ ถ้าได้นอนกับเขา ก็คงจะไม่รู้สึกเสียดาย อะไร

“คุณอยากให้ผมนอนกับคุณงั้นเหรอ”ผู้ชายคนนี้พูด ออกมาอย่างตรงไปตรงมา แล้วก็เอียงหัวไปมาด้วย ความเมา

หน้าฉันแดงไปหมด จึงหันหน้าหนีด้วยความอาย

ดนตรีในคลับดังมาก แต่ฉันกลับได้ยินเสียงหัวใจตัว เองที่มันกำลังเต้นแรงจนเหมือนจะหลุดออกมาซะยังงั้น

รอบข้างเราตอนนี้คนเยอะมาก ก็เลยไม่มีใครทัน สังเกตอาการของพวกเราสองคน แต่ฉันกลับรู้สึกว่า ทุกคนต่างมองมาที่ฉัน ดูว่าเธอน่าสมเพชแค่ไหน! เธอกำลังล่อผู้ชายอย่างไร้ยางอาย!

ผู้ชายคนนั้นเงียบไปนานมาก ฉันรู้สึกกระดากอาย มากเลยเตรียมจะเดินออกมา แต่เขาก็จับฉันไว้ แล้วก็ ซบลงมาบนไหล่ฉัน เขาขยับเข้ามาใกล้แล้วพูดว่า “ได้สิ งั้นผมจะนอนกับคุณ