ตอนที่ 8 ตาต่อตาฟันต่อฟัน

หลังจากตรีภพจากไป เธอยืนอยู่กับที่พยายามทำให้ตัวเอง ปกติที่สุด

เขานั่งอยู่บนเก้าอี้ เสื้อเชิ้ตสีดา กระดุมคอเสื้อแกะออกสอง เม็ด ทำให้เห็นเนื้อขาวเนียน แขนเสื้อถูกพับขึ้นไปครึ่งหนึ่ง ดูดีมี เสน่ห์มาก

ไม่นึกว่าเธอและเขาจะได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในสถานการณ์ แบบนี้

พันเดชมองดูเอกสารในมือ เธอเปิดอ่านไม่ได้อ่านอะไรมาก

เพียงแค่ดูชื่อกับรูป

“จิดาภา กลับมาจากลอนดอนหรอ” เขาเอ่ยถามขึ้น เงยหน้า

จ้องหน้าเธอ

“ค่ะ” เธอยืนนิ่ง พยายามฝืนยิ้ม ทำเป็นนิ่ง เธอเสียใจที่ไม่ได้ตรวจสอบประวัติของบริษัทนี้ให้ดีๆ

ไม่นึกว่าพันเดชจะกลายมาเป็นประธานบริษัทของCA เห็นท่าทางมั่นใจของจิดาภา ทำให้เขายกยิ้มเล็กน้อย

“ประวัติไม่ธรรมดาหนิ”

เธอขมวดคิ้ว เขาหมายความว่ายังไง ประวัติไม่ธรรมดาหรือ
เธอจ้องเขา “ความสามารถสำคัญกว่า”

พอได้ยินเธอตอบกลับมาแบบนี้ เขาเลิกคิ้วขึ้น มองเธอด้วย

สายตามีเลศนัย

น่าสนใจดีหนี

“งั้นเธอคงเก่งไม่เบาล่ะซิ

“ถ้าไม่เก่ง ทางบริษัทก็คงไม่รับดิฉันเข้ามาทำงานหรอกค่ะ เธอตอบกลับด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเจอผู้หญิงแบบนี้ พูดตรงไปตรงมา ไม่เส แสร้ง ไม่พูดเอาอกเอาใจ มีความคิดเป็นของตัวเอง

“ความสามารถมันสำคัญก็จริงแต่รสนิยมของคนสำคัญกว่า

เขามองหน้าเธอแล้วพูดขึ้น

เธอขมวดคิ้ว เหมือนเขาจงใจต่อว่าเธอ

“ท่านประธานคะ คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง หรือคุณ คิดว่าฉันตั้งใจมาแอบฟังพวกคุณหรอคะ” เธอถามเขากลับ

เขาไม่ได้ตอบกลับทันที เขายกยิ้ม เอนหลังไปพิงเก้าอี้ แต่เหมือนคำตอบจะชัดเจนอยู่แล้ว

จิดาภามองเขา แล้วยกยิ้ม “ท่านประธาน ฉันจะบอกอีกครั้งนะ คะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะมาแอบฟัง ฉันแค่บังเอิญมาได้ยินเฉยๆ”

“แล้วทำไมเธอไม่เคาะประตู” เขาทำเหมือนมั่นใจว่าเธอมาแอบฟังเขา
“ที่ฉันไม่เคาะประตู ฉันมีเหตุผลของฉัน ตอนนี้คนในสังคม กลายเป็นแบบนี้ ถ้าเคาะประตูแล้วไปขัดจังหวะคุณเข้า อาจจะ ทำให้คุณโกรธ เดินจากไปน่าจะดีกว่า แต่ตอนที่ฉันกำลังลังเลว่า จะทำยังไงดี ประตูก็ถูกคุณเปิดออกมาเสียก่อน แล้วฉันผิดตรง ไหนคะ”

สองปีที่ผ่านมา เขาเจ้าชู้ไม่เลิก แล้วตอนนี้ยังเรียนรู้ที่จะหา เรื่องคนอื่น

“อย่าเอาฉันไปเปรียบเทียบกับคนพวกนั้น” เขาพูดขึ้น

“ฉันไม่ได้เปรียบเทียบ ถ้าคุณกลัวว่าจะถูกเอาเปรียบ ก็รู้จัก หักห้ามอารมณ์หน่อยสิค่ะ”

“เธอสั่งสอนฉันหรอ” เขาขมวดคิ้ว ถามด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์

“ไม่กล้าหรอกค่ะ ฉันเพียงแต่พูดตามความจริง