บทที่ 14 แด๊ดดี้ต้องไปตามหาหม่ามีแล้ว
บทที่ 14 แด๊ดดี้ต้องไปตามหาหม่ามีแล้ว
ณ ระเบียงทางเดินของโรงแรมซิงฮั่น ซูโม่มองไปยังซูสือเยวด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะแสยะยิ้ม
” ทำงานสตั๊นท์แมนเป็นปี ๆ นึกว่าทนแรงทุบได้ไหงสลบไป ซะงั้นล่ะ ”
คุณชู จะเอายังไงต่อ ”
เสียงของชายรูปร่างสูงใหญ่พวกนั้นที่พาตัวซูสือเยวที่ถูกมัดไว้ อยู่ข้าง ๆ ได้ถามขึ้น
เอาไปไว้ห้อง1102 ประธานหวาง ใกล้จะถึงแล้ว ”
” ครับ
ชายพวกนั้นเมื่อได้ยินคำสั่งแล้ว ก็พาตัวซูสือเยวไปไว้ห้องข้าง
ขณะที่หญิงสาวถูกลาก ก้อนหยกนั้นได้ตกลงมาจากตัวเธอ
หยกมรกตก้อนนั้น ตอนนี้ได้ประกายแสงเล่นไฟอยู่บนพื้นดู ดึงดูดสายตายิ่งนัก
ซูโม่ขมวดคิ้ว ก่อนจะเดินไปเก็บหยกก้อนนั้นขึ้นมา ” ที่แท้ตา แก่ขี้เหล้านั่นก็เอาหยกให้ซูสือเยวแล้วสินะ
เธอเปล่งเสียงในลำคอเบา ๆ เป็นเชิงไม่พอใจ เธอและเงี่ยน เฉิงใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมาตลอด เธอเคยเห็นหยกอันนี้มาก่อน
จู่ๆ เงี่ยนเฉิง ก็พูดเรื่องนี้แบบไม่มีปีไม่มีขลุ่ย ว่าหยกนี่ คือสิ่ง ที่จะใช้เป็นของยืนยันเป็นหลักฐานกับแม่แท้ ๆ ของเธอได้แล้วยัง บอกอีกว่า แม่แท้ ๆ ของเธออยู่ในชนชั้นที่ไม่ธรรมดาเลย
ในตอนที่เธอออกมาจากสลัมนั่น ก็อยากเอาหยกนั่นติดตัวไป ด้วย แต่หาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ
นึกไม่ถึงเลยว่าเจียนเฉิงจะยกมันให้คนโง่เขลาอย่างซูสือเยว่ เธอถอนหายใจก่อนจะเก็บหยกลงไป ซูสือเยว่ เธอคิดว่าจะหาแม่แท้ ๆ เจอนั้นหรอ
ฝันไปเถอะ!
“คุณชู”
หลังจากนั้นก็มีชายอ้วนลงพุง หัวล้านมีผมเพียงครึ่งหัวเดินเข้า มา ” เธอเตรียมตัวเรียบร้อยหรือยัง ครอบครัวฉันคงไม่รู้เรื่องนี้ หรอกนะ ”
” วางใจเถอะค่ะ ”
ซูโม่ ยิ้มอย่างสะใจ ” เธอดีใจที่ได้ปรนนิบัติคุณนะคะ เธออยู่ กับตระกูลฉินก็ไม่มีความสำคัญอะไร ใคร ๆ เขาก็รู้กันทั้งนั้น แหละค่ะ ”
อย่าว่าแต่ท่านชายฉันที่มีนิสัยโหดเหี้ยมนั่นเลย ยังไงมันก็ไม่ส่งคนมาปกป้อง สือเยว่ ถึงจะส่งคนมาคุยคุ้มกัน ยัยนั่นก็ต้อง ปฏิเสธอยู่ดี
อันที่จริง เจียนเฉิงเป็นพ่อที่ขี้เหล้าขนาดนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องที่น่า อภิรมย์ซักเท่าไหร่ ซูสือเยวคงไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้แน่ ๆ
ซูโม่ก็กะไว้แล้วว่าซูสือเยวต้องกลับไปส่งเงินให้เงี่ยนเฉิง ก็ เลยให้คนไปดักซุ่มอยู่แถว ๆ บ้านเงี่ยนเฉิง
งั้นก็ดี! ”
ประธานหวาง เมือไปมาอย่างตื่นเต้น ก่อนจะรับสัญญามา จากมือของ ซูโม่ แล้วเซ็นชื่อลงไป ” แค่เธอปรนนิบัติผมอย่างดี อีกหน่อยผมก็จะสนับสนุนตระกูลซูอย่างพวกคุณทุกปีเลยละกัน
ถ้างั้นคงต้องขอบคุณประธานหวางแล้วล่ะค่ะ ”
ซูโม่แสยะยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจ ” คืนนี้ช่างเป็นช่วงเวลาที่ ล้ำค่ายิ่งนัก ท่านรีบเข้าไปเถอะค่ะ ”
ชายแก่ยิ้มอย่างตื่นกระหาย ก่อนจะเดินเข้าไป
ประตูโรงแรมถูกทำขึ้นเป็นพิเศษ ส่วนกำแพงของห้องก็ยังเก็บ เสียง เธอเลยไม่กลัวที่ซูสือเยวจะหนีรอดไปได้เลยสักนิด
อีกอย่าง ซูสือเยว่ควรจะขอบคุณเธอ
ใคร ๆ ก็พูดกันว่าเพลิงไหม้เมื่อห้าปีก่อน ไม่ได้ทำลายแค่ ใบหน้าของท่านชายฉัน แต่มันทำลายไปถึงร่างกายส่วนล่างของเขา นี่อาจจะเป็นเหตุผลที่เขาดูโหดเหี้ยมกับผู้หญิงนัก หรือจริง ๆ
ส่วนนั้นของเขามันใช้การไม่ได้แล้วกันแน่นะ ถึงแม้ว่าประธานหวาง จะดูแก่ไปสักหน่อย แต่เรื่องอย่างว่านั่น
ก็คงจะพอได้อยู่ละมั้ง
ณ คฤหาสน์บ้านฉิน
ในห้องหนังสือกำลังจัดประชุมทางไกลระหว่างประเทศ
ฉันไม่หานกำลังนั่งในตำแหน่งเก้าอี้ของหัวหน้า สีหน้า เคร่งเครียด ตั้งใจฟังหญิงต่างชาติผมทองตาสีเขียวมรกต ที่ กำลังใช้ภาษาฝรั่งเศษอธิบายแผนของโครงการใหม่อยู่
ทั้งการประชุมดูสุขุมและเคร่งเครียด ถึงแม้จะเป็นแค่การคุย กันผ่านกล้อง แต่ก็น่ากดดันจนผู้ร่วมประชุมแทบจะหายใจหาย คอกันไม่คล่องเท่าไหร่นัก
” ปัง!! ” เกิดเสียงดังขึ้น ประตูของห้องหนังสือถูกเปิดอย่าง แรงจากด้านนอก
ซิงเฉินเข้ามาในห้องด้วยท่าทีลุกลี้ลุกลน ” แด๊ดดี้ หม่ามี้เกิด
เรื่องแล้ว! ”
คำพูดนี้โพร่งขึ้นมา ผู้ประชุมที่อยู่พร้อมหน้าต่างพากันเงียบ
อย่างพร้อมเพรียงไปชั่วครู่
จากนั้นทุกคนในที่ประชุมก็เบิกตามองฉันไม่หานอย่างตกอก ตกใจยกใหญ่
บอสมีภรรยาตั้งแต่เมื่อไหร่
ชายหนุ่มผู้สูงส่งและดูเย็นชาผู้นี้ยังคงนิ่งเฉย ” มีอะไร ”
เมื่อกี้พี่กำลังคุยโทรศัพท์กับหม่ามี หม่ามีกรี๊ดออกมา แล้วก็ หายไปเลย! ”
11 โทรไปใหม่อีกรอบก็ไม่มีคนรับ! ”
ซิงเฉินรีบร้อนจนหน้าแดงไปหมด ก่อนจะกุมมือฉันไม่หานไว้ แด๊ดดี้รีบไปช่วยหม่ามีเดี๋ยวนี้นะ!!
” เธออาจจะโดนลักพาตัวไปแล้วก็ได้! ”
” ถ้ามีคนเห็นว่าหม่ามี้สวยแบบนี้แล้วทำมิดีมิร้ายเธอขึ้นมาจะ ทำยังไง! ”
เด็กน้อยลากฉันไม่หานออกไปด้วยท่าทีที่มุ่งมั่น ” รีบไปช่วย
เร็ว! ”
ฉันไม่หานเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ
ซิงเฉินเป็นเด็กที่ชนและเอาแต่ใจมาก แต่ก็ไม่น่าจะควบคุม อารมณ์ตัวเองไม่ได้ขนาดนี้
เหมือนว่าทุกอย่างที่เล่าจะเป็นเรื่องจริง ชายหนุ่มยืนขึ้น ก่อนจะอุ้มซิงเฉินแล้วสาวเท้าออกไปจากห้อง
ที่นั่งตำแหน่งบอสว่างเปล่า กลุ่มคนที่กำลังนั่งร่วมการประชุม มีสีหน้าสับสน ไม่รู้ว่าควรจะจบการประชุม หรือรอบอสกลับมาดี
เจ้าเด็กน้อยชิงหยุนปืนขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ ก่อนจะทำหน้านิ่วคิ้ว ขมวด พูดต่อด้วยท่าที่สุขุมว่า ” สวัสดีผู้ร่วมการประชุมทุกท่าน เนื่องจากที่บ้านของกระผมเกิดปัญหานิดหน่อย ตอนนี้แดดดี้ต้อง ไปต่อสู้เพื่อคู่ชีวิตของเขา จึงขอเลื่อนการประชุมออกไป สวัสดี ”
พูดจบ เด็กน้อยก็ปิดคอมพิวเตอร์อย่างมีมารยาท
ตอนนี้บริษัททางซีกยุโรป ทุกคนกำลังฮือฮากับเรื่องที่พึ่งเกิด ขึ้นยกใหญ่ ในที่สุด ต้นไม้เก่าแก่หมื่นปีต้นนี้ก็ได้ผลิดอกออกผล แล้ว!
คนบ้างานอย่างฉันไม่หาน ในที่สุดก็มีโมเมนต์ที่เลื่อนงาน เพราะทําเพื่อภรรยาสักที
” ตามตำแหน่งที่ตั้งของโทรศัพท์หม่ามีแล้ว ผมหาที่อยู่ สุดท้ายเจอแล้ว อยู่ตรงนี้ ”
ข้าง ๆ ตรอกละแวกสลัมแห่งหนึ่ง ซึ่งหยุน ใส่เกียร์พอด และ ค้นหาผ่านโน๊ตบุ๊คอย่างรวดเร็ว
* คุณฉิน เจอโทรศัพท์ของภรรยาคุณแล้ว ” ” จากนั้น ก็ส่งโทรศัพท์ของซูสือเยวให้ฉันโม่หานด้วยสองมือ หน้าจอโทรศัพท์เก่า ๆ เครื่องนั้นได้แตกละเอียดไปแล้ว ฉันไม่หานนิ่งไปอึดใจ ก่อนจะเขวี้ยงโทรศัพท์ลงถังขยะไป ” ผมจะซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้หม่ามีเอง! ”
เจ้าเด็กน้อยชิงหยุนปืนขึ้นมานั่งบนเก้าอี้ ก่อนจะทำหน้านิ่วคิ้ว ขมวด พูดต่อด้วยท่าที่สุขุมว่า ” สวัสดีผู้ร่วมการประชุมทุกท่าน เนื่องจากที่บ้านของกระผมเกิดปัญหานิดหน่อย ตอนนี้แดดดี้ต้อง ไปต่อสู้เพื่อคู่ชีวิตของเขา จึงขอเลื่อนการประชุมออกไป สวัสดี ”
พูดจบ เด็กน้อยก็ปิดคอมพิวเตอร์อย่างมีมารยาท
ตอนนี้บริษัททางซีกยุโรป ทุกคนกำลังฮือฮากับเรื่องที่พึ่งเกิด ขึ้นยกใหญ่ ในที่สุด ต้นไม้เก่าแก่หมื่นปีต้นนี้ก็ได้ผลิดอกออกผล แล้ว!
คนบ้างานอย่างฉันไม่หาน ในที่สุดก็มีโมเมนต์ที่เลื่อนงาน เพราะทําเพื่อภรรยาสักที
” ตามตำแหน่งที่ตั้งของโทรศัพท์หม่ามีแล้ว ผมหาที่อยู่ สุดท้ายเจอแล้ว อยู่ตรงนี้ ”
ข้าง ๆ ตรอกละแวกสลัมแห่งหนึ่ง ซึ่งหยุน ใส่เกียร์พอด และ ค้นหาผ่านโน๊ตบุ๊คอย่างรวดเร็ว
* คุณฉิน เจอโทรศัพท์ของภรรยาคุณแล้ว ” ” จากนั้น ก็ส่งโทรศัพท์ของซูสือเยวให้ฉันโม่หานด้วยสองมือ หน้าจอโทรศัพท์เก่า ๆ เครื่องนั้นได้แตกละเอียดไปแล้ว ฉันไม่หานนิ่งไปอึดใจ ก่อนจะเขวี้ยงโทรศัพท์ลงถังขยะไป ” ผมจะซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้หม่ามีเอง! ”
ซิงเฉินที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งข้างคนขับก็คว้าแท็บเล็ตขึ้นมา ก่อนจะ ค่อย ๆ เปิดหาร้านค้าออนไลน์ในนั้น
เมื่อมองไปรอบ ๆ แล้ว ซึ่งหยุนถึงกับถามด้วยความสงสัย ว่าแต่ หม่ามาทำอะไรถึงตรงนี้ล่ะ ”
ที่นี่ไกลจากที่ทํางานของเธอมาก
ชายหนุ่มที่นั่งข้างซิงหยุนชี้นิ้วไปที่จอแสดงผลขอโน๊ตบุ๊ค ทันที ” โรงแรมซิงฮั่น ”
ซึ่งหยุนถือโน๊ตบุ๊คของตัวเองขึ้นมา ก่อนจะหันไปพูดกับคนที่ อยู่ข้าง ๆ ว่า ” รู้ได้ไงว่าหม่ามีอยู่โรงแรมซิงฮั่น ”
” ข้างในตรอกไม่มีกล้องวงจรปิดแต่ข้างนอกมี ”
” จากกล้องวงจรปิด ร่องรอยสุดท้ายที่พบคือโรงแรมซิงฮั่น ”
ปกติแล้วฉินโม่หานเป็นคนพูดน้อย แต่สำหรับลูกชายของเขา นั้น เขายอมที่จะอธิบายอย่างละเอียดและตั้งใจในทุก ๆ เรื่อง
ซึ่งหยุนเคาะไปที่หัวของตัวเองหนึ่งที่ ” สุดท้ายแด๊ดดี้ก็ฉลาด กว่าจริง ๆ ”
เขาทำได้แค่หาสัญญาณที่อยู่สุดท้ายที่หม่ามีหายตัวไป แต่ดัน ลืมเรื่องกล้องวงจรปิดไปซะได้
อีกอย่าง….
เด็กน้อยเงยหน้ามอง ” แด๊ดดี้ใช้เวลาแค่นิดเดียว ก็หาเจอ แล้วเหรอ ‘
ชายหนุ่มตอบรับสั้น ๆ ก่อนจะเปิดประตูลงไป ” ลูก ๆ กลับไป ก่อนเถอะ พ่อพาคนไปช่วยก็พอแล้ว ”
ซึ่งหยุนพยักหน้ารับ เขากับน้องยังเล็ก ถึงไปก็คงไม่ได้ช่วย อะไร ” แด๊ดดี้ พาหม่ามี้กลับมาอย่างปลอดภัยให้ได้นะ! ลิ้นไม่ ให้ไต่ไรไม่ให้ตอบเด็ดขาด! ”
” จะพยายามนะ
ชายหนุ่มพูดจบ ก็ขึ้นรถอีกคัน ก่อนรถจะมุ่งหน้าไปยังโรงแรม ซิงฮั่นอย่างรวดเร็วเท่าที่จะทำได้
ตอนนี้ ระยะเวลาที่ซูสือเยวถูกลักพาตัวไป ก็ผ่านไปครึ่งชั่วโมง แล้ว ตัวเขาเองก็ไม่กล้ารับประกันว่า ตอนนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ
จริง ๆ หรือไม่
” ปัง! ”
ประตูโรงแรมถูกถีบออกอย่างแรง กลิ่นคาวเลือดลอยคลุ้งไป
ทั่ว
เตียงสีขาวหลังใหญ่ของโรงแรมเต็มไปด้วยเลือดสีแดงสด ร่างกายของซูสือเยวที่นอนอยู่บนเตียงนั้นโชกไปด้วยเลือด เสื้อผ้าของเธอขาดวิ่น สีหน้าซีดเซียว
ภาพตรงหน้า ทำให้ฉันไม่หานถึงกับพูดไม่ออก
” ปิดตา แล้วหันออกไปให้หมด! ”
ชายหนุ่มตะโกนเสียงดัง การ์ดที่ยืนอยู่หลังเขาค่อยๆ หลับตา แล้วหันตัวไปอย่างไว
ฉันไม่หานก้าวเข้าไปในห้องทีละก้าว
ยิ่งเข้าไปในห้องเท่าไหร่ กลิ่นคาวของเลือดก็ยิ่งชัดขึ้นเรื่อย สุดท้าย เขาก็ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ ก่อนจะเอื้อมอิ่มไปกุมมือเธอ เอาไว้อย่างสั่นเทา ” ซูสือเยว่ …..”
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาตั้งใจตะโกนเรียกชื่อเธอแบบนี้ แต่นึกไม่ ถึงเลยว่ามันจะมาเกิดในช่วงเวลาแบบนี้
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ