ผัวเถื่อน 8 คู่จิ้น
ผัวเถื่อน 8
“นี่ดาร์ลิง ถามจริงกับพี่ฮันเตอร์นี่เป็นอะไรกันวะ
“เป็นคนที่ฉันเกลียดไ
“เหรอ แต่พี่เขามองแกไม่วางตาเลยนะ
ฉันหันไปมองฮันเตอร์ ปรากฏว่าเขากำลังมองฉันอยู่จริง ๆ และเมื่อฉันหันไปสบตาเขา
เขาดันทำตาใส่ฉันเสียอย่างนั้น ฉันเลยแลบลิ้น ปลิ้น
ตากลับไปแล้วหันกลับมาดื่มกับเพื่อนต่อ
ทางด้านฮันเตอร์เมื่อหญิงสาวหันกลับไป ใบหน้าจากที่ เคยดุดันจึงเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มออกมา สร้างความประหลาดใจ ให้เพื่อนทั้งสองคนไม่น้อย
“มึงว่ามันอาการหนักปะวะ” พร้อมหันไปกระซิบถามทีม
“กูว่าเข้าขั้นบ้าเลย” ภีมกระซิบตอบ
“เผื่อพวกมึงลืม กูไม่ได้หูหนวก
“ชะอุ้ย เค้าเปล่าพูดอะไรนะตัวเอง ไอ้ทีมคนเดียวเลย
“เดี๋ยวกูเอาแก้วฟาดปากเลยไอ้เหี้ยนี่
ฮันเตอร์ส่ายหน้าเอื้อมระอากับสงครามขนาดย่อมของ เพื่อนทั้งสอง หันกลับไปมองดาร์ลิงแต่ก็ต้องตกใจเมื่อเธอดัน ไม่อยู่เสียแล้ว
“เฮ้ย ไอ้เตอร์จะไปไหนวะ
“เดี๋ยวกูมา”
ห้องน้ำร้านนี้ทำไมมันไกลนักนะ ฉันได้แต่บ่นในใจเร่ง สาวเท้าตรงไปยังห้องน้ำ โชคดีที่คนไม่เยอะ ฉันเลยไม่ต้องต่อ แถวรอคิว ถ้าให้รอคิวมีหวังราดตรงนี้แน่
“กรี๊ด”
ปัง!!
“เกิดอะไรขึ้น”
ทุกสายตาภายในห้องน้ำหันไปจับจ้องใบหน้าหล่อของ ชายหนุ่มที่พรวดพราดเข้ามาในห้องน้ำ
“กรี๊ด พี่ฮันเตอร์”
แก๊งชะนีเด็กกรีดกันลั่นห้องน้ำเมื่อเห็นว่าคนที่เปิดประเข้า มาคือฮันเตอร์ พวกเธอโยนเพื่อนที่เมาไร้สติซึ่งกำลังช่วยพยุง กันอยู่ทั้งอย่างลืมตัว ลำบากฉันต้องเข้าไปช่วยพยุงน้องคนนั้น แทน
“เอ่อ พวกเธอเป็นใคร
ฮันเตอร์ผงะเล็กน้อยเมื่อโดนแก๊งชะนีเด็กจู่โจม
ฮันเตอร์เข้ามาอะไรคะ”
เขาหันมองฉันเล็กน้อยก่อนจะตอบเด็กนั้นเสียง
เรียบ
“ได้ยินเสียงกรี๊ดเลยเข้ามา
“อ่อ เสียงที่มากหน่อย
“อืม ไม่มีอะไรก็ดี
ฮันเตอร์เหมือนต้องการ“เอ่อ
ของนักด้วย
ใช่ค่ะ ๆ เป็นครั้งแรกเลยคะที่เจอพี่ใกล้ขนาดนี้
อื้อ พี่กร้าวใจ”
ฉันกลอกตามบน ด้วยซ้ำ น้องเขาเห็นอะไรดีตัวฮันเตอร์กัน ฉันล่ะเข้าใจ
จริง ๆ
“อือ จะถ่ายรีบถ่าย
“เย่ ขอบคุณมากคะ
พวกหนู เอาเพื่อนก่อนไหม
ฉันซึ่งยืนเงียบอยู่นานพูดขึ้นเพราะเริ่มรู้สึกพยุงเพื่อนพวก นางไม่ไหวแล้ว
“ว้าย ขอโทษค่ะพี่ดาร์ลิง
พวกเธอเข้ามารับเพื่อนไปพยุงต่อก่อนจะถามคำถามที่ ทําเอาฉันถึงกับสะอึก
“นี่พี่ฮันเตอร์กับพี่ดาร์ลิงเป็นแฟนกันเหรอคะ”
“เฮ้ย ไม่ช่ายยย พวกน้องมั่วแล้ว
ฉันรีบหันไปปฏิเสธเสียงสูงแต่พวกน้อง ๆ กลับยิ้มล้อกัน หัวเราะคิกคักชอบใจกันใหญ่
“ไม่เป็นก็ไม่เป็นค่ะแต่พวกหนูเชียร์พวกพี่สองคนนะ
“ไม่ต้องเชียร์หรอก ฮันเตอร์เขามีคนในใจอยู่แล้ว ใช่
ไหมฮันเตอร์”
ทีอย่างนี้แล้วเสียงดังฟังชัดเชียวนะ ฉันส่งสายตาเขียวปัด ไปให้เขาแต่เจ้าตัวกลับเลิกคิ้วกวน ๆ
“ถ้ายังไงหนูขอถ่ายรูปพี่ฮันเตอร์เลยนะคะ
เมื่อเห็นว่าไม่เกี่ยวกับฉันแล้ว ฉันเลยทำท่าจะเดินออกไป แต่กลับโดนฮันเตอร์คว้าไว้ เขาล็อกคอฉันเข้าประชิดตัวก่อน จะยกมือถือถ่ายรูปเราสองคน
“กรีด พวกพี่น่ารักกันมากเลย
“รักกันนาน ๆ นะคะ”
“ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชรนะคะ
แก๊งชะนีเด็กเดินเรียงแถวกันเข้ามาอวยพรฉันกับฮันเตอร์ ราวกับอวยพรงานแต่ง เมื่อพวกน้องออกไปหมดฉันเลยหันไป ฟาดอกฮันเตอร์เต็มแรง
“โอ๊ย มันเจ็บ”
“สมควรแล้ว ถ้าน้องเขาเข้าใจผิดขึ้นมาทำยังไง
“เข้าใจผิดอะไร”
เขายื่นหน้าเข้ามาถามฉันด้วยแววตาใสซื่อ ฉันเลยต้องรีบ
ดันหน้าเขาออกห่าง
“เข้าใจว่าฉันกับนายเป็นแฟนกันไง
“อ่า โมโหเรื่องนี้เอง
“กลัวคนอื่นจะเข้าใจผิดว่าเราเป็นแฟนกัน ทั้งที่เราเป็นตัว เมียกันสินะ”
“ไอ้ฮันเตอร์ ไอ้คนเลว ไอ้ปากปีจอ!!
นิ้วแกร่งเลื่อนมาแตะริมฝีปากฉันไว้
“ระวังปากหน่อยคนสวย เธอก็รู้ว่าฉันทำอะไรได้
ฉันผลักฮันเตอร์ออกแล้วเดินหนีออกมาด้วยความ หงุดหงิด ผู้ชายบ้าอะไรไม่รู้ ชอบอยู่เรื่อย
“อ้าว ดาร์ลิง”
เสียงนุ่มละมุนที่ฟังดูคุ้นเคยทำให้ฉันลอบถอนหายใจก่อน จะหันหลังกลับไปทักทายเขา
“สวัสดีเต้”
“ไม่เจอกันนาน สวยขึ้นหรือเปล่า
ฉันสวยของฉันอย่างนี้อยู่นานแล้วย่ะ ฉันไม่ได้ตอบเขา เพียงแค่ส่งยิ้มไปให้แทน
“แล้วนี่ดาร์ลิงมากับใคร ไปนั่งดื่มกับเราสักแก้วไหม
“ดาร์ลิง”
ฉันรีบหันไปหาฮันเตอร์ซึ่งเดินมายืนอยู่ข้างฉัน แม้เมื่อ จะหงุดหงิดเขาแต่ไม่อยากยอมรับเลยว่ารู้สึกโล่งใจไม่น้อยที่ เห็นเขาตอนนี้
“นี่ใครเหรอดาร์ลิง
“เอ่อ คือ…”
ฉันหันไปส่งสายตาให้ฮันเตอร์หวังให้เขาช่วยไล่เต้ไปให้ หน่อยแต่เหมือนเขามีความผิดเพราะฮันเตอร์กลับก้มลงประกบปากจูบฉันแทน
“เอ่อ เต้ไปก่อนละกัน ดีใจที่ได้เจอนะดาร์ลิง
เต้เดินออกไปแล้วแต่ฮันเตอร์ยังไม่ยอมถอนจูบออก ดิ้นก็ แล้ว ผลักก็แล้วแต่เขาก็ไม่ยอมผละออกไปสักที สิ่งสุดท้ายที่ ฉันทําได้คือกัดลิ้นเขาซะเลย
“โอ๊ย ยัยบ้ากัดมาได้
“ฮันเตอร์ นายเลิกจูบฉันตามอำเภอใจสักที
“ก็เห็นขยิบตาเลยนึกว่าให้จูบ
ฉันเม้มปากตัวเองแน่น อยากจะข่วนหน้าหล่อ ๆ นั่นให้
หายหมั่นไส้จริง
“ฉันหมายถึงให้นายช่วยไล่เต้โว้ย”
“อ้าวเหรอ แย่จังนะ”
ฮันเตอร์กระตุกยิ้ม เดินออกไปทางหลังร้านเพื่อสูบบุหรี่ สบายใจ ทิ้งให้ฉันยืนเป็นผีบ้าอยู่คนเดียว
ฉันเลยเดินตามเขาออกมาหวังจะด่าอีกสักนิดสักหน่อย
“คราวหน้าถ้านายยัง….
“ข้อมือยังเจ็บไหม”
“นายว่าไรนะ?”
“ขอโทษที่บีบแรงไปหน่อยแต่เธอทำตัวหน้าโมโหก่อน
“ถ้านายจะว่าฉัน นายไม่ต้องขอโทษก็ได้นะ
เขาหันไปพ่นควันบุหรี่อีกฝั่ง ยื่นมือข้างที่ว่างมายหัวฉัน
“งี่เง่า
“อะไรของนายเนียฮันเตอร์
“เธอมันงี่เง่า ชอบทำให้ฉันเป็นบ้า
เธอมันงี่เง่า ชอบทําให้ฉันเป็นบ้า
ฮันเตอร์
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ