ตอนที่ 2 ผัวขา เมียขอโทษ
ผัวเถื่อน 2
“อื้อ หนักหัวจัง”
ฉันสะบัดหัวไล่ความหนักอึ้งพวกนั้น ซุกหน้าเข้ากับ หมอนข้างเพื่อหลับต่อแต่เดี๋ยวก่อนทำไมหมอนข้างมันแข็งแถม ยังมีกลิ่นหอมที่ไม่คุ้นอีก
“เฮ้ย!!”
ทันทีที่ฉันลืมตา พบว่าสิ่งที่ฉันกอดอยู่ไม่ใช่หมอนข้างแต่ เป็นแผงอกกายของใครไม่รู้ต่างหาก
“ตื่นมาก็เสียงดังเลยนะ
เจ้าของแผงอกก่าย่าพูดด้วยน้ำเสียงรำคาญก่อนจะพลิก
ตัวไปอีกทาง
“แกเป็นใคร!!”
“เงียบ ๆ ได้ไหมคนจะนอน
เขาว่าพลางดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปง นั่นทำให้ฉันได้เห็น ว่าตัวเองกำลังใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่งอยู่ ส่วนภายในนั้น ว่างเปล่า อย่าบอกนะว่า 0.0
ไวกว่าใจคิด เท้าฉันจัดการถีบไอ้บ้าบนเตียงตกลงจาก เตียงเมื่อคิดว่ามันอาจทำอะไรฉัน
“อะไรของเธอวะเนี่ย
ผู้ชายคนนั้นลุกขึ้นยืนเต็มความสูง มือเสยผมตัวเองลวก
ๆ ด้วยใบหน้ายุ่งเหยิงแต่ถึงอย่างนั้น เขายังดูหล่อและ so hot มากอยู่ดี
“นายขืนใจฉัน ไอ้คนเลว
“ฉันนี่นะขืนใจเธอ?”
ยังมีหน้ามาถามกลับ ไอ้คนชั่ว ฉันหันซ้ายหันขวาเพื่อหา อุปกรณ์ป้องกันตัวจนกระทั่งสายตาหันไปเจอเข้ากับนาฬิกา ปลุกข้างเตียง
“อย่าอยู่เลย”
ฉันคว้านาฬิกาได้ก็เขวี่ยงใส่เขาเต็มแรง
“โอ๊ย เป็นบ้าอะไรของเธอวะ”
ดวงตาคมหวัดมองฉันเขม็งก่อนที่เขาจะลากฉันลงจาก เตียง นะคะว่าลาก
“ปล่อยนะ นายจะพาฉันไปไหน
ฉันพยายามยิ้มให้หลุดจากการจับกุมแต่เหมือนจะเสียแรงเปล่า
“ปล่อยฉันนะไอ้เลว
เมื่อดิ้นไม่สําเร็จเลยหันไปกัดมือเขาแทน คราวนี้หน้าหล่อ ๆ ของเขาฉายแววดุดันขึ้นกว่าเดิม
แกร๊ก แกร๊ก
เขาหยิบกุญแจมือจากกล่องบนโต๊ะมาจัดการล็อกข้อมือ
ฉันเข้ากับขาโต๊ะ
“นายจะมาทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ ไอ้ชั่ว ไอ้เลว
เขานั่งยองลงระดับเดียวกันกับฉันก่อนจะกระชากหน้าฉัน เข้าไปกดจูบรุนแรงจนฉันรู้สึกได้ถึงกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งใน
ปาก
“ระวังปากเธอหน่อย”
“ไอ้เลว!!”
ผู้ชายคนนั้นสูดลมหายใจเข้าปอดเหมือนพยายามข่ม อารมณ์ก่อนจะพูดออกมาเสียงเข้ม
“คิดดี ๆ ว่าเรื่องเมื่อคืนเป็นเพราะใคร
“เพราะนายไง
“เฮ้อ ถ้าคิดได้แล้วเลิกบ้า ฉันจะมาปล่อย
“เดี๋ยวก่อน นายไม่มีสิทธิมาล็อกมือฉันแบบนี้
“ฉันไม่ตัดมือเธอทิ้งก็ดีแค่ไหนแล้ว
“ไอ้คนใจอำมหิต”
“เธอใจดีมากสินะ เขวี้ยงของใส่คนอื่นจนเลือดอาบแบบ
แหมะ พูดเกินไปแค่เลือดออกซิบ ๆ เอง
“ฉันป้องกันตัวย่ะ”
“จากใคร? จากฉันน่ะเหรอ?”
“ใช่สิ ไอ้คนฉวยโอกาส นี่นายคงมอมเหล้าฉันแล้วก็
“หยุด”
“ทำไม คอยดูนะฉันจะแจ้งความ เอาเรื่องนายให้ถึงที่สุด นายได้เข้าไป…
“กูบอกให้หยุด!!!”
ฉันเผลอสะดุ้งเมื่อจู่ ๆ เขาก็ตวาดขึ้นมาเสียงดัง และต้อง กระเถิบหนีเมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้
“นายอย่าเข้ามานะ ฉันมีแมว มีพ่อ มีแม่ต้องดูแล ฮือ
ฉันหลับตาปีเมื่อเขาเดินเข้ามาประชิดตัวก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาเมื่อรู้สึกมีอะไรมาเขกหัว
“ดูซะ จะได้เลิกด่าฉันสักที
ใช้มือข้างที่ว่างรับมือถือเขามาแบบกล้า ๆ กลัว ๆ
“ให้ดูอะไร”
“เปิดก่อนแล้วค่อยถาม
เฮอะ ขี้เก๊กชะมัด ฉันเลิกสนในเขาก้มลงกดเปิดคลิปใน
มือถือดู
“นี่เธอรู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังทำอะไร
“ปล้ำสุดหล่อไงคะ”
ฉันรีบปิดคลิปน่าอับอายนั่นทันที บ้าจริง องค์แม่ดาร์ลิง อย่างฉันเนี่ยอะนะมาไล่ปล้ำผู้ชายแบบนี้ โอ๊ย แม่ละเพลีย
“คราวนี้เห็นหรือยังว่าเรื่องมันเริ่มจากใคร
“รู้แล้วว่า ฉันคงเมาไปหน่อย
“ง่าย ๆ แบบนี้เลย”
เขาเลิกคิ้วถามขึ้น ฉันเลยเชิดหน้าตอบกลับไป
“ใช่ไง ฉันไม่ติดใจอะไรละ เลิกแล้วต่อกัน ปล่อยฉันสัก
“หึ ฉันไม่ปล่อย
“นายจะเอาอะไรจากฉัน
“เอาอะไรดีนะ”
มือหนาจับคางฉันให้เงยมองเขา อีกมือไล้ไปตามใบหน้า
“ตรงนี้ก็ได้แล้ว”
เขาใช้มือคลอเคลียที่แก้มฉันก่อนจะเลื่อนลงมายังริม
ฉัน
ฝีปาก
“ตรงนี้ก็ได้แล้ว”
ฉันเม้มปากตัวเองแน่นพยายามสะกดกั้นอารมณ์ตัวเองไว้ ยังไงตอนนี้ฉันก็เสียเปรียบเขา อยู่นิ่ง ๆ ก่อนดีกว่า
“ตรงนี้ก็
ริมฝีปากสวยยกยิ้มมุมปาก ลากนิ้วลงมาตามลำคอฉัน จนถึงเนินอก นั่นทำให้ฉันต้องสะบัดตัวออก
“นายจะเอายังไงกับฉันแน่ ฮะ!!”
พอกันที ฉันจะไม่อดทนอีกต่อไปแล้ว เขาหัวเราะในลำคอ ผละออกจากฉัน ย้ายไปนั่งลงบนโซฟา โดยมีฉันถูกล็อกมือกับ ขาโต๊ะ นั่งอยู่บนพื้นเยี่ยงทาสในเรือนเบี้ย
“ขอโทษฉันสิ”
“ขอโทษ?”
ฉันทวนคำพูดเขาอีกครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ได้ฟังผิด
“ใช่ ขอโทษที่เธอว่าฉันไม่
“เฮอะ แค่นี้ใช่ไหม ขอโทษ
ฉันพูดขอโทษส่ง ๆ ตามที่เขาต้องการแต่ดูเหมือนเจ้าตัว จะยังไม่พอใจ
“พูดให้มันดี ๆ หน่อย
“นี่แหละดีที่สุดสำหรับฉันแล้ว
เขาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ยกมือขึ้นกอดอก มอง
ฉันด้วยสายตานิ่ง
“นายจะให้พูดยังไงบอกมาส
“ผัวขา เมียขอโทษ เมียผิดไปแล้ว
ฮะ!!?”
ตกใจแทบช็อก ใครจะพูดอะไรน่าอายแบบนั้น
“แล้วแต่ ไม่พูดก็หาวิธีไขกุญแจเองแล้วกัน” ฉันกัดปากตัวเอง กำหมัดด้วยความโกรธแค้น
“ผัวขา เมียขอโทษ เมียผิดไปแล้ว
“หึ ไหนหอมแก้มตัวด้วยสิคะ
เขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉัน ใจจริงอยากจะฟาดแก้มนั้น มากแต่เพื่อความอยู่รอด เลยต้องจำใจหอมแก้มเขา
“ตรงนี้ด้วย”
คราวนี้เขาแตะนิ้วที่ปากตัวเองด้วยสีหน้ายียวน กวน
อวัยวะเบื้องล่าง
“มันจะมากไปแล้วนะ”
“เฮ้อ โยนกุญแจทิ้งที่ไหนดีน้า
วัตถุเล็ก ๆ ถูกหยิบออกจากกระเป๋ากางเกง แกว่งไป แกว่งมาอยู่ตรงหน้าฉัน
จุ๊บ
“ฉันชอบกลิ่นเชอร์รี่นะ
เขาว่าพลางส่งยิ้มกว้างกลับมาให้ ฉันหันหน้าหนีเพราะ รู้สึกประหม่าขึ้นมาเสียอย่างนั้น กลิ่นเชอร์รี่คือกลิ่นลิปมันฉัน
เอง
“ได้เวลาอาหารเช้าพอดี ไปหาอะไรกินดีกว่า
พูดจบเขาก็ลุกขึ้นบิดขี้เกียจ เดินออกจากห้องไป ฉันอ้าปากค้างด้วยความง
“ไอ้บ้า กลับมาปล่อยฉันก่อน ไอ้เลววว
กราช ฉันไม่เคยรู้สึกเจ็บใจกับการโดนหลอกครั้งไหน เท่าครั้งนี้มาก่อน
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ